Wanneer is een spoiler geen spoiler meer?
Ik haat spoilers. En mensen die spoilen irriteren me. Toch heb ik per ongeluk een gebruiker verwend in een artikel. Dat geeft me te denken. Wat is in godsnaam een "spoiler" eigenlijk?
Een opmerking van een gebruiker zette me aan het denken. In het artikel "Mijn verlanglijstje voor GTA VI", vermeld ik zonder waarschuwing datIk realiseer me zonder waarschuwing dat "Red Dead Redemption 2" me later in het spel plotseling verraste met een nieuw spelgebied.
De gebruiker "Lustersoldier22" klaagt in de commentaarkolom dat ik zijn verrassing heb bedorven met de spoiler:
Ik vind de "spoiler" nog steeds onproblematisch en kan achter mijn antwoord staan. Toch begrijp ik het standpunt van de gebruiker. Ik begrijp dat deze informatie een deel van het spel voor hem heeft verpest. Het was een spoiler voor hem, maar niet voor mij.
Ik begin na te denken. Heb ik iets verkeerd gedaan? En wat is een "spoiler" eigenlijk? Op welk punt mag je openlijk praten over belangrijke plotwendingen of verhaallijnen van popcultureel relevante thema's?
Het is algemeen bekend dat Darth Vader de vader van Luke is. Hetzelfde geldt voor het feit dat Bruce Willis' personage in "The Sixth Sense" al... of geeft dat al te veel weg? Mag ik in een artikel 17 jaar na het laatste "Harry Potter" boek schrijven dat een bepaald personage aan het einde sterft? Of mag ik vier jaar na de release van "The Last of Us Part II" zonder waarschuwing schrijven over de controversiële twist van het spel?
Ik weet het niet zeker. Daarom heb ik verschillende mensen van de redactie gevraagd die regelmatig over games, films of series schrijven in het magazine. Hun meningen over het thema verschillen.
Philipp Rüegg: "Spoilers hebben geen houdbaarheidsdatum"
Wat is voor jou een spoiler en hoe ga je ermee om in je artikelen?
Ik definieer een spoiler als informatie die iets spannends of verrassends onthult. Een verhaalwending, een nieuwe richting in een spel of zelfs een nieuw speelbaar personage. In mijn spelrecensies probeer ik zulke dingen zo veel mogelijk te vermijden - of ik geef een heads-up als ik erop inga.
Op welk punt is een spoiler geen spoiler meer - of: zijn er spoilers waar je gewoon zo over kunt praten?
Voor mij hebben spoilers geen houdbaarheidsdatum. Er zijn altijd mensen die iets niet hebben gezien. Bij culturele fenomenen, zoals Darth Vader, denk ik dat je er vrij over kunt praten. Hoewel er ook jonge mensen zijn die de film voor het eerst zien ...
Heb je je in het verleden wel eens heel erg laten verwennen?
Ik ben verschillende keren verwend, maar ik ben de spoilers meestal vergeten. De informatie heeft nooit mijn plezier in het spel, de serie of de film bedorven. Voor mij gaat het altijd om het ervaren van het geheel. De grootste spoiler heb ik waarschijnlijk ervaren in de Netflix-serie "Dark".
Simon Balissat: "Spoilers vervallen op een gegeven moment"
Wat is voor jou een spoiler en hoe ga je ermee om in je artikelen?
Als ik artikelen schrijf, is alles wat me verrast en wat ik niet al weet van trailers een duidelijke spoiler. Uitgevers sturen meestal gedetailleerde recensierichtlijnen met games mee. Daarin staat wat je wel en niet mag schrijven. Daar houd ik me aan.
Op welk punt is een spoiler geen spoiler meer - of: zijn er spoilers waar je gewoon zo over kunt praten?
Dat is over het algemeen niet te beoordelen. Reality-tv zoals "Germany's Next Top Model" wordt de volgende dag op het werk besproken. Films die in de bioscoop worden vertoond duren veel langer. Zeer zelden komen werken in het collectieve geheugen van de populaire cultuur terecht. Spoilers zoals deze vervallen uiteindelijk. Darth Vader is de vader van Luke, Tyler Durden is een schizofreen alter ego en Rosebud is een slee.
De vraag is niet "wanneer", maar "waarover" kun je praten zonder waarschuwing. Als iets zo populair is dat iedereen om je heen het heeft gezien of gespeeld, dan zijn spoilers onvermijdelijk. Of dat nu in memes en shitposts of in feitelijke discussies is, doet niet ter zake.
Heb je je in het verleden wel eens heel erg laten verwennen?Nee, helemaal niet. Ik ben voorzichtig. Ik kijk bewust niet naar reviewvideo's voor games. Als ik naar recensies van "Elden Ring" had gekeken, zou ik het meest adembenemende moment in de geschiedenis van videogames hebben verpest.
Luca Fontana: "Ik ben extreem allergisch voor spoilers"
Wat is voor jou een spoiler en hoe ga je ermee om in je artikelen?
Ik behandel deze vraag bijna dagelijks in mijn film- en seriebesprekingen. In principe volg ik het principe dat ik zo veel als nodig, maar zo weinig mogelijk onthul om een werk begrijpelijk te analyseren of een mening te onderbouwen. Bij twijfel denk ik bij mezelf: wat in teasers en trailers staat, wordt voor mij niet meer als spoiler gezien - al het andere meestal wel.
Een vraag die steeds terugkomt in mijn recensies: Is een kop als "Avatar 2: de beste film ooit" al een spoiler? Sommigen noemen het een "verwachtingsspoiler". Maar ik denk dat een mening die geen verhaalrelevante wendingen of ontwikkelingen onthult, onmogelijk een spoiler kan zijn.
Op welk punt is een spoiler geen spoiler meer - of: zijn er spoilers waar je gewoon zo over kunt praten?
Privé ben ik extreem allergisch voor spoilers. Ongeacht de leeftijd van de film vermeld ik nooit verhaalrelevante wendingen en ontwikkelingen. Als ik films en series bespreek in een groep, vraag ik altijd of iemand de film of serie nog niet heeft gezien. Op die manier weet ik hoe voorzichtig ik moet zijn met spoilers.
Natuurlijk zijn er extreme voorbeelden zoals "Star Wars", waar het deel uitmaakt van het popculturele geheugen van de mensheid dat Darth Vader de vader van Luke is. Maar ik denk dat dit soort voorbeelden op één hand te tellen zijn.
Heb je je in het verleden wel eens heel erg laten verwennen?
Oh ja. De absoluut ergste spoiler was voor "Harry Potter en de Halfbloed Prins".
Kevin Hofer: "Het leven is te kort om je te ergeren aan spoilers"
Wat is voor jou een spoiler en hoe ga je ermee om in je artikelen?
Voor mij zijn spoilers teksten, afbeeldingen of video's die de pret van iets kunnen bederven. In mijn recensies probeer ik nooit meer weg te geven dan van tevoren al bekend is. Ik houd me strikt aan de recensierichtlijnen die we voor elk spel ontvangen. En ik gebruik alleen officiële afbeeldingen van de uitgevers.
Op welk punt is een spoiler geen spoiler meer - of: zijn er spoilers waar je gewoon over kunt praten?Wanneer iets onderdeel wordt van de populaire cultuur of het equivalent daarvan in een bepaalde subcultuur, is het niet langer een spoiler. Bijvoorbeeld: "Fight Club", "Donnie Darko", "Old Boy" of "Harry Potter". Je kunt vrijuit praten over wendingen en sterfgevallen in deze werken.
Daarnaast is het zo dat hoe populairder een film is, hoe waarschijnlijker het is dat informatie erover het karakter van een spoiler verliest. Bijvoorbeeld: "Star Wars" is vele malen bekender en populairder dan het kleine indiespel "Doki Doki Literatuurclub". Ik zou het nooit zomaar over de twist in het spel hebben.
Heb je je in het verleden wel eens heel erg laten verwennen?Nee, ik probeer te voorkomen dat ik plaatsen bezoek die me zouden kunnen verwennen. En als het gebeurt: nou en? Het leven is te kort om je te ergeren aan spoilers.
Debora Pape: "Er moeten minstens vijf jaar voorbij zijn voordat we het over spoilers mogen hebben"
Wat is voor jou een spoiler en hoe ga je ermee om in je artikelen?
Een spoiler is iets dat me verbijsterd en vol ongeloof achterlaat. Ik ben gevoeliger voor spoilers in games dan in films. Voor mij maakt het bijvoorbeeld een groot verschil of een personage sterft in een film of dat "mijn" spelpersonage sterft, met wie ik talloze uren heb doorgebracht.
In het algemeen probeer ik grote verhaalspoilers te vermijden in mijn artikelen - of ze alleen vaag te beschrijven. Als ik stream op Twitch, waarschuw ik mijn publiek als ik specifiek word. Maar je kunt nooit helemaal voorkomen dat iemand zich verwend voelt. In een van mijn nieuws over "Baldur's Gate 3", dat ik persoonlijk volstrekt onproblematisch vind, voelde iemand zich bijvoorbeeld ook verwend.
Op welk punt is een spoiler geen spoiler meer - of: zijn er spoilers waar je gewoon zo over kunt praten?
Ik denk dat er minstens vijf jaar voorbij moet zijn voordat je openlijk over grote spoilers kunt praten. Maar dan hangt het altijd af van het publiek. Zelfs vandaag de dag zou ik het niet oké vinden om een klaslokaal binnen te gaan en te roepen: "Darth Vader is de vader van Luke". Zelfs als veel jongere mensen de zin "Ik ben je vader, Luke" eerder hebben gehoord, weten ze misschien niet precies wat deze spoiler betekent.
Heb jij je in het verleden wel eens heel erg laten verwennen?
Ja, heel vaak. De meeste heb ik geprobeerd te blokkeren. Op het hoogtepunt van de "Game of Thrones" hype werd ik verschillende keren verwend door artikelen op Google News die in de titel te veel weggaven. Vervelend. Je moet sociale media zoveel mogelijk vermijden - deze les heb ik geleerd met "Star Wars: The Force Awakens".
Cassie Mammone: "Wat spoilers betreft, ben ik mijn eigen ergste vijand"
Wat is voor jou een spoiler en hoe ga je ermee om in je artikelen?
Voor mij is een spoiler wanneer ik iets te weten kom over een plot of gebeurtenis uit een fictiewerk dat een geweldig moment voor mij verpest.
In mijn artikelen vermijd ik spoilers zoveel mogelijk. Naar mijn mening kunnen vooral verhalen in games goed beschreven worden zonder specifieke spoilers. Ik hoef niet te onthullen waarom Ellie op een wraakmissie gaat om een bepaald persoon te vermoorden in "The Last of Us Part II". Het is genoeg als ik haar motivatie in abstracte termen uitleg en vaag laat doorschemeren wat er gebeurd zou kunnen zijn.
Ik probeer ook gameplayspoilers te vermijden, tenzij ze invloed hebben op de kernelementen van het spel. Bijvoorbeeld als blijkt dat een spel eigenlijk in een heel ander genre valt dan aanvankelijk gedacht.
Wanneer is een spoiler geen spoiler meer - of: zijn er spoilers waar je gewoon over kunt praten?Er is geen universele formule. Ik probeer dit altijd individueel en onder vier ogen duidelijk te maken. Als iemand de dag na de laatste aflevering van "House of the Dragon" zonder waarschuwing over alle details van de aflevering praat, vind ik dat twijfelachtig. Ik rol ook met mijn ogen als iemand serieus boos wordt over spoilers voor dode personages in "Harry Potter".
Heb jij je in het verleden wel eens heel vervelend laten verwennen?
Ja, ik ben mijn ergste vijand als het op spoilers aankomt. Als ik boos ben over een serie, google ik mijn favoriete personages... en dan komen er dingen naar boven. Ik was het meest boos op mezelf toen ik onderzoek deed naar "Jojo's Bizarre Adventure".
Valentin Oberholzer: "Iedereen die in 2024 nog huilt over 'Red Dead Redemption 2'-spoilers kan alleen zichzelf de schuld geven"
Wat is voor jou een spoiler en hoe ga je ermee om in je artikelen?
Voor mij is een spoiler informatie die een plotwending of een belangrijke, grote scène aankondigt. Bijvoorbeeld de beslissing die je moet nemen aan het einde van "GTA V". In mijn artikelen let ik erop hoe oud een spel is en hoeveel het al besproken is. Er zijn veel indiegames op Steam zonder een grote spelersgroep. Ik zou ze niet spoileren in een artikel om het publiek de kans te geven het spel zelf uit te proberen. Een spoilerwaarschuwing is verplicht.
Wanneer is een spoiler geen spoiler meer - of: zijn er spoilers waar je gewoon over kunt praten?Ik denk dat de factor tijd het belangrijkst is. Na een paar maanden wordt een nieuwe game/film/seizoen grondig besproken. Als je in 2024 nog steeds huilt over spoilers van "Red Dead Redemption 2", moet je jezelf de schuld geven. Als je dat wilt, heb je al genoeg kansen gehad om het te spelen.
Heb jij je in het verleden wel eens heel erg laten verwennen?Persoonlijk heb ik nauwelijks problemen met spoilers. Het werkt in mijn voordeel dat ik een heel slecht geheugen heb. Daarom ben ik spoilers al vergeten als ik een spel speel of een serie kijk.
Mijn mening: spoilers zijn stom - maar je moet er toch mee leven
De meningen van mijn redactionele collega's verzamelen hielp me om mijn gedachten over het thema op een rijtje te zetten en vrede te sluiten met de vermeende spoiler van Red Dead Redemption 2.
Ik ben een spoilergevoelig persoon. Zelfs van bepaalde meningen en beoordelingen krijg ik stress. Ik realiseerde me bijvoorbeeld per ongeluk dat Jurassic World: Fallen Kingdom slechte beoordelingen had gekregen. Ik was er kapot van. Ik heb ook een hekel aan "negatieve spoilers". Als iemand zegt "Personage XY gaat dood" en er dan aan toevoegt dat het "maar een grapje" was en dat het niet waar is, maakt me dat ook van streek. Dus hij gaat zeker niet dood? Verdomme, ik wil me niet eens zorgen maken of XY leeft of sterft tijdens het spelen of kijken, ik wil gewoon genieten van het werk.
Dankzij mijn hoge mate van gevoeligheid ben ik van mening dat degene die niet verwend wil worden een plicht heeft. Vooral als het gaat om oudere games, series of films. In deze situaties zijn mensen die nog niet klaar zijn met een werk in de minderheid - de meerderheid hoeft geen rekening met hen te houden in openbare ruimtes. Als je ziet dat ik in een artikel over "Red Dead Redemption 2" schrijf en je hebt het spel nog niet gespeeld, stop dan met lezen. Niemand op het internet is je niet verschuldigd om over een spel van zes jaar oud te schrijven. Privé is het een beetje anders. In gesprekken met vrienden houd ik rekening met individuele behoeften - zelfs bij oudere spellen, series en films.
Wanneer het om huidige spellen gaat, denk ik niet dat de verantwoordelijkheid alleen ligt bij degene die niet verwend wil worden. Hier ligt de plicht vooral bij de kleine minderheid die eerder dan de grote meerderheid over gevoelige informatie beschikt, waarmee ze de ervaring van anderen kapot kunnen maken. Echte spoilers zijn een no-go en absoluut onnodig.
Mijn grootste spoilerfiasco's heb ik ook zelf veroorzaakt. Zo las ik het einde van "Attack on Titan" in een Crunchyroll commentaar. Verdomd. Ik wist ook wat er met Walter gebeurde in "Breaking Bad" - omdat ik een artikel over de serie las voordat ik hem uit had. Maar de ergste en vervelendste spoiler die ik heb meegemaakt was voor "Fallout 4".
Over spoilers gesproken - heb je al gehoord van de Spoiler Factory? In Digitecs Spoilercast analyseren we series, films en games zonder spoilers. In deze podcast gaan we de diepte in en krabben we niet alleen aan de oppervlakte. We analyseren, ontleden en bespreken de werken tot in het kleinste detail. De spoilerfabriek is voor iedereen die niet alleen series, films en games kijkt of speelt, maar ze ook leeft.
Tot nu toe hebben we "Fallout" en "The Acolyte" geanalyseerd. Binnenkort zullen er meer volgen.
Mijn liefde voor videospelletjes ontstond op vijfjarige leeftijd met de originele Gameboy en is in de loop der jaren met sprongen gegroeid.