"Two Point Museum" viert creatieve monotonie

Debora Pape

25-2-2025

Vertaling: machinaal vertaald

In mijn museum vind je fossielen van dinosaurussen, warmwatervissen en geesten die op de juiste manier worden gehouden. Het bedrijfssimulatiespel "Two Point Museum" is prachtig gemaakt, maar kan me op de lange termijn niet motiveren.

"Ingeleverd bij het bureau voor gevonden voorwerpen: Kinderschoenen, zwaar aan flarden gescheurd" - de vriendelijke luidsprekeraankondiging die door mijn tentoonstellingszalen in "Two Point Museum" galmt, klinkt dramatisch. De stem zwijgt over de reden van het versnipperen, maar ik heb een vermoeden: er staan grote vleesetende planten op mijn botanische afdeling en bezoekers hebben weinig angst om in contact te komen met de tentoongestelde voorwerpen. Maar de martiale introductie is misleidend: "Two Point Museum" is een geweldloos bouwspel.

Dit is het nieuwste deel in de spellenreeks "Two Point", die eerder bestond uit "Two Point Hospital" en "Two Point Campus". De spellen lijken qua ontwerp op elkaar en delen ook een eigenzinnig gevoel voor humor. In "Two Point Museum" bouw ik mijn eigen museum. Mijn taak als museumdirecteur is om spannende voorwerpen uit verschillende vakgebieden tentoon te stellen en daarmee indruk te maken op het publiek.

Het bescheiden begin

In de campagne neem ik een groot, leeg gebouw over en verander het in een publiekstrekker. Er staat al een krat met een groot object uit de prehistorie op me te wachten: een gefossiliseerde voetafdruk van een dinosaurus. Ik zet hem in het midden van de ruimte en plaats er een paar decoratieve voorwerpen omheen. Een mooie presentatie verhoogt het "enthousiasme" dat het object bij de bezoekers oproept.

Een informatiebord is ook een must, want de gasten willen ook iets leren. De borden maken daarom deel uit van mijn repertoire om het publiek te verwonderen.

Na het opzetten van een kassa is het bijna tijd om aan de slag te gaan. Ik huur een expert in de prehistorie in om de tentoonstelling van tijd tot tijd af te stoffen. Assistenten bemannen de kassa, conciërges houden het museum schoon en de beveiliging haalt onder andere geld op uit donatieboxen.

Er staan nu rijen voor mijn kassa en bezoekers verdringen zich om mijn eerste tentoonstelling binnen te komen. Ze namen foto's en verwonderden zich - en ik geloof dat ik iemand zag die precies wilde weten wat het was en aan de steen likte. De donatiebereidheid van het publiek is groot en ik steek het geld graag in mijn zak.

Nieuwe tentoonstellingsobjecten door expedities

Ik gebruik het geld om expedities te financieren naar de "Bottengordel", een kaartregio waar mijn team nieuwe prehistorische tentoonstellingsobjecten vindt. Dit doet denken aan de economische simulatie "Jurassic World Evolution 2". Om een expeditie te starten, selecteer ik een bestemming op de kaart en stuur ik mijn medewerkers naar het helikopterplatform van het museum. Voor elke bestemming is een geschikt team nodig. Niet alleen prehistorie-experts zijn nodig, maar ook de andere beroepsgroepen.

In het begin kan ik maar een paar bestemmingen op de kaart selecteren. De andere doelen moeten worden ontgrendeld door speciale attributen van mijn onderzoeksteam, speciale apparatuur of een bepaalde voortgang in het museum. Beetje bij beetje baan ik me een weg door de regio en grijp ik alle tentoongestelde voorwerpen die ik kan bemachtigen.

Soms zijn de expedities gevaarlijk. Met een verbanddoos of bepaalde eigenschappen van de bemanning kan ik veel risico's uitsluiten. Toch komen er verwondingen voor, zoals gezichtsbreuken. In het ergste geval kunnen teamleden ook verdwalen.

Het is zeker dat elke reguliere expeditie bij terugkomst een nieuw tentoonstellingsstuk in de bagage heeft. De excursies duren maar een paar minuten en dus heb ik snel een basisvoorraad aan tentoongestelde voorwerpen verzameld, zoals versteende schijven, een prehistorische man in barnsteen en skeletten van dinosaurussen. Skeletten bestaan uit verschillende stukken die ik in de loop van verschillende missies verzamel. Pas als een skelet compleet is, wordt het helemaal spannend.

Expedities worden een vervelende massaverwerking

Na een paar uur spelen werken de missies op mijn zenuwen. Maar ik heb ze nodig om mijn verzameling uit te breiden. Omdat de voorbereiding van de zelfgekozen expedities tijd kost, voltooi ik ze in een roes. Kies een doel op de kaart, haal de juiste specialisten erbij, voeg wat uitrusting toe en je kunt beginnen.

Dit is niet logisch, want ik zou bepaalde doelen moeten begrazen om mijn tentoonstellingen te optimaliseren. Maar ik wil niet elke minuut opnieuw nadenken over wat ik waar vandaan nodig heb en welke reisuitrusting optimaal zou zijn. Het voltooien van expedities wordt voor mij al snel vervelend lopendebandwerk.

Lange expedities met meer beloningen zouden beter zijn. Het is al ingebouwd dat mijn team me in zeldzame gevallen om een beslissing onderweg zal vragen. Maar de functie is rudimentair en biedt geen spanning of interessante inhoud.

Lab, trainingsruimte en werkplaats

Na een tijdje heb ik sommige items twee keer en drie keer. Ze verschillen in kwaliteit: een "episch" fossiel is spannender dan hetzelfde fossiel van "gemiddelde" kwaliteit. Ik laat de voorwerpen van mindere kwaliteit analyseren door mijn experts in een laboratoriumruimte.

Dit vernietigt ze, maar vergroot mijn kennis van deze objectklasse. Dit betekent dat ik het publiek meer kennis kan bieden over nieuw gevonden voorwerpen. Ik speel ook nieuwe decoratieve voorwerpen vrij met meer "verlichting".

Ik vind dit systeem vreemd. Waarom krijg ik alleen prehistorisch ontworpen prullenbakken of decoratieve wandfakkels door kennispunten? Waarom telt de nieuw verworven kennis niet ook mee voor bestaande tentoonstellingen?

Het is tenslotte leuker om nieuwe voorwerpen vrij te spelen dan om meerdere gevonden stukken voor een paar dollar te verkopen.

Over motivatie gesproken: mijn medewerkers doen ervaring op door hun werk en kunnen daardoor bijscholing volgen, mits ik een geschikte leerruimte inricht. Hierdoor krijgen ze nuttige nieuwe vaardigheden - maar ze willen ook een hoger salaris.

In de werkplaats bouwen technisch begaafde medewerkers nieuwe objecten. Bijvoorbeeld interactieve stations voor kinderen en bezoekers die zich niet willen concentreren op informatieborden. Ik laat hier ook apparatuur voor expedities maken. Voor sommige bouwprojecten moeten mijn expeditieteams eerst de benodigde materialen meenemen.

Tentoonstellingen uit de ruimte en de geestenwereld

Aan het begin - althans in de campagne - staat het thema prehistorie. Dit gebied bevat ook bevroren tentoonstellingen, bijvoorbeeld een koelkast in een blok ijs. Ik moet ervoor zorgen dat de voorwerpen bevroren blijven door airconditioners te gebruiken.

Ik leer al snel dat er meer onderwerpen zijn dan prehistorie. Ik word overgeplaatst naar een nieuwe kaart en krijg de opdracht om een museum voor onderwaterwerelden te bouwen: Aquaria zijn nodig. Ik heb het over waterwerelden ter grootte van een kamer, niet over kleine glazen dozen. Ik houd waterdieren uit de warme, gematigde en koude klimaatzones in aquaria. Daarom moet ik zorgen voor de juiste temperatuurinstellingen.

Ik heb onderwaterexperts nodig voor de expedities om nieuwe stukken te kopen. Voor de rest is het principe hetzelfde als bij de afdeling prehistorie: verzamel tentoonstellingsstukken, stel ze tentoon en richt ze in onder de juiste omstandigheden, maak de kennis toegankelijk en zamel natuurlijk geld in.

Het is hetzelfde als bij de afdeling prehistorie.

Hetzelfde geldt voor de botanische, woestijn-, ruimtevaart- en geestenafdelingen. Ja, mijn museum kan zowel futuristische artefacten "From Outer Space" als uit de geestenwereld herbergen.

Ik vind vooral de spooktentoonstelling interessant. Naast spookklokken en griezelige poppen krijg ik ook geesten te zien. Ze willen gehouden worden op een manier die bij hun soort past en worden daarom ondergebracht in speciaal ontworpen kamers, net als vissen. Geesten verwachten dat hun kamers goed zijn ingericht en gemeubileerd, anders worden ze ontevreden en verdwijnen ze uiteindelijk. Psychologische behandelingen door mijn spookexperts maken ook deel uit van de verzorging van mijn (on)dode expositiestukken.

Bij het decoreren van spoken moet ik ook op hun smaak afgaan. Er zijn geesten uit verschillende tijdperken: Victoriaanse spoken willen een ander interieur dan natuur- of middeleeuwse spoken.

Graphics, humor en sfeer

"Two Point Museum" ziet er, net als de andere spellen in de serie, erg aaibaar uit. De graphics zijn komisch en het is de moeite waard om het spel van dichtbij te bekijken. Bezoekers worden opgeslokt door botanische planten en veranderen in clowns of worden door een spook onder een tentoongesteld bed gesleurd.

Net als in "Two Point Hospital" zijn de luidsprekeraankondigingen en het radioprogramma dat op de achtergrond speelt een hoogtepunt. De vriendelijke luidsprekerstem kondigt willekeurige, meestal zeer zinloze berichten aan - "Helaas zijn er op dit moment geen parkeerplaatsen beschikbaar voor ruimteschepen" - en informeert je over gebeurtenissen, zoals het vertrek en de terugkeer van het expeditieteam. Op de radio worden grappige live verslagen en reclames uitgezonden. Ik ontdek bijvoorbeeld dat er een nieuwe film over incontinente aliens draait in de bioscoop.

Muisbesturing werkt erg goed. In spellen waar bijna alles draait om bouwen en opzetten is het belangrijk dat dit mogelijk is zonder frustratie en geklungel, en de ontwikkelaars van Two Point Studios hebben het gewoon goed voor elkaar. Met een lange klik van de muis pak ik inrichtingen op om ze te draaien en te verplaatsen. Deuren en ramen kunnen eenvoudig in muren worden geplaatst. Ik kan zelfs hele kamers oppakken en verplaatsen of ze opslaan als sjabloon voor later gebruik.

Creatief bouwen is het grote pluspunt van "Two Point Museum". Ik heb bijna volledige vrijheid bij het bouwen van muren en het bepalen van looppaden. Hierdoor kan ik mijn eigen gepersonaliseerde museumdoolhof bouwen.

De zandbak belooft meer keuze aan het begin

De campagne dient als tutorial. Het biedt een goede introductie tot de gameplay. Na een paar uur spelen wil ik echter in mijn eigen tempo verder en begin ik aan een sandboxscore. Dit betekent dat ik geen doelen meer hoef te voltooien om toegang te krijgen tot alle themagebieden. Ik kies gewoon een van de startgebieden die ongeveer overeenkomen met de beschikbare themawerelden en begin vanaf het begin.

De moeilijkheidsgraad in de zandbakmodus kan worden aangepast. Ik kan nu zelf beslissen of en welke themaafdelingen ik wil openen. Alle expeditieregio's zijn ook meteen vanaf het begin voor mij beschikbaar. Ik moet echter nog wel zoals gewoonlijk de afzonderlijke doelen vrijspelen.

In de zandbakmodus heb ik ook de mogelijkheid om rondleidingen door mijn museum aan te bieden en het marketingbureau te gebruiken om reclame te maken. Rondleidingen - als ze goed worden uitgevoerd - leveren me meer geld op. Ik bepaal een route door het museum die niet te lang en niet te kort is en die zo "spannend" mogelijke objecten omvat. Een expert leidt de bezoekers dan door mijn gewijde zalen.

Door aangrenzende stukken land te kopen, open ik nieuwe museumgebouwen. Op die manier kan ik mijn museum gemakkelijk opdelen in verschillende themagebieden. Maar het is ook geen probleem om verschillende afdelingen in hetzelfde gebouw onder te brengen. Het is ook zinvol om meer helipads te bouwen, zodat ik meerdere expedities tegelijk kan organiseren.

Mijn museum wordt dus steeds groter en ik krijg te maken met criminelen die mijn waardevolle stukken willen stelen. Daar is ook bijscholing voor.

"Two Point Museum" is vanaf 4 maart 2025 verkrijgbaar voor PS5, Xbox, PC, Linux en MacOS. Het spel is mij door Sega ter beschikking gesteld voor PC om te testen.

Debora Pape

Editor

Debora.Pape@galaxus.de

Voelt zich net zo thuis voor de spelcomputer als in de hangmat in de tuin. Houdt onder andere van het Romeinse Rijk, containerschepen en sciencefictionboeken. Bovenal speurt hij naar news uit de IT-sector en slimme dingen.

Deze artikelen kunnen je ook interesseren