"Terugkeer naar het Apeneiland": Alsof Guybrush nooit is weggeweest
21-9-2022
Vertaling: machinaal vertaald
Wannabe-piraat Guybrush Threepwood is terug en het voelt alsof hij nooit is weggeweest.
Ik wil gewoon op het schip van zombiepiraat LeChuck. Maar daarvoor heb ik een vermomming en een dweil nodig. Maar daarvoor heb ik speciaal dweilhout nodig. Maar dat is in het sombere bos waar ik altijd verdwaal. Maar ik heb geen kaart omdat ik een stuk zwabberhout nodig heb om hem te maken. Ahhhh. Het duurt nog geen kwartier en ik ben weer helemaal ondergedompeld in de wereld van "Monkey Island", rennend van de ene taak naar de andere.
De uitvinders zijn terug
"Return to Monkey Island" is geschreven door Ron Gilbert en Dave Grossman. De twee ontwikkelaars worden, samen met Tim Schaefer, beschouwd als de bedenkers van de cult-avonturenserie. Gilbert keerde de serie echter de rug toe na het tweede deel, "Monkey Island 2: LeChuck's Revenge", en toonde weinig belangstelling voor een vervolg. Men werd niet realistischer in 2012 met de overname door Disney van LucasArts - de toenmalige uitgever van de spellen. Tegen alle verwachtingen in werd de afgelopen jaren toch een akkoord bereikt, en Gilbert en Grossman besloten hun beroemdste personage Guybrush Threepwood op een nieuw avontuur te sturen.
Gilbert heeft altijd duidelijk gemaakt dat hij de serie alleen zou voortzetten als er iets nieuws te vertellen viel. Dat die er is, kan ik na de eerste paar uur spelen zeker bevestigen. Het is verheugend dat Gilbert het niet heeft gehouden bij het negeren van alle gebeurtenissen na deel twee, zoals oorspronkelijk de bedoeling was. Vooral "The Curse of Monkey Island" geldt voor mij als een hoogtepunt van de serie, met legendarische personages als de pratende schedel Murray. Deze vond ook zijn weg naar "Return to Monkey Island".
(Weer) op het spoor van het mysterie van Apeneiland
Het spel pakt naadloos op vanaf het tweede deel. In het pretpark Big Whoop worden twee kinderen die lijken op LeChuck en Guybrush Threepwood door twee volwassenen geconfronteerd met de vraag of ze weer kattenkwaad hebben uitgehaald. Gamers hebben tientallen jaren gedebatteerd over de betekenis van deze scène en over de vraag of het hele spel slechts de verbeelding van deze kinderen was.
De rol van mini Guybrush in "Return to Monkey Island" dient vooral als opwarmoefening. Het echte avontuur begint waar het allemaal begon: op het eiland Mêlée. Als ik het iconische beeld van dit Caribische eiland zie en de soundtrack hoor, verwarmt mijn hart onmiddellijk. Oh, wat heb ik "Monkey Island" gemist
.
Het spel raakt me met de nostalgieclub. In de eerste scène sta ik op het uitkijkpunt van het eiland, net als 30 jaar geleden, en word ik uitgelachen door dezelfde oude piraat. Mooi. Het doel van dit avontuur is om eindelijk het mysterie van Apeneiland te ontrafelen. Want in tegenstelling tot de titel van het eerste deel is Guybrush daar nog niet in geslaagd. Omdat Nemesis en zombiepiraat LeChuck hetzelfde van plan zijn, is het tijd om tot zaken te komen. Ik heb een schip en een bemanning nodig om naar het mysterieuze eiland te varen.
In de eerste minuten kom ik veel bekende gezichten tegen. Mijn geliefde Elaine vecht voor verlichting tegen scheurbuik, moordenares Stan zit in de gevangenis voor zijn oplichterij en de Voodoo Lady moet de winkel sluiten omdat duistere magie haar zaak verpest.
Het duurt lang voordat de bemanning elkaar leert kennen.
Het duurt niet lang of mijn inventaris zit vol met merkwaardige voorwerpen en ik haast me van de ene naar de andere plek voor volstrekt absurde opdrachten.
Slimme puzzels en geweldige humor
Het spelen van Return to Monkey Island voelt als het opnieuw ontmoeten van een jeugdvriend. In zekere zin is dat zo. Voor het grootste deel stonden de originele Engelstalige stemacteurs voor de microfoon. En Michael Land heeft samen met Peter McConnell en Clint Bajakian weer een griezelig mooie Caribische soundtrack bijgedragen. De nieuwe grafische stijl past ook perfect bij de grillige piratenwereld met zijn zonderlinge bewoners.
"Return to Monkey Island" ziet er niet alleen uit en klinkt als zijn (goede) voorgangers, het speelt ook zo. Zoals voorheen gaat het vooral om het gebruik van de juiste voorwerpen op de juiste plaats. Ik heb een vermomming nodig om op LeChucks schip te komen. Maar de juiste vermomming zit achter slot en grendel. Ik kan de sleutel alleen krijgen als ik het kleine serienummer kan lezen. Dus hoe verbeter ik mijn zicht? Ik zal je de oplossing nu niet vertellen, want dat is het echte plezier van het spel. Je kunt het toch zelf opzoeken, want voor het eerst is er een geïntegreerde oplossingsgids. In je inventaris heb je een boek dat je geleidelijk hints geeft als je vastloopt - helemaal tot het complete antwoord. Dit is slechts een van de vele gemakken die het avonturenspel toegankelijker maken zonder afbreuk te doen aan de gameplay.
In plaats van de muis te gebruiken om objecten te scannen om te zien of je er interactie mee kunt hebben, wordt alles waarop geklikt kan worden nu omgeven door een cirkel. Hierdoor is het zelfs comfortabel om met een controller te spelen. Objecten kunnen maar op één manier gebruikt worden. Er is geen vervelende trial and error meer over of het werkt door duwen, trekken, kijken of afbijten. Guybrush kan zelfs rennen - en niet alleen als een troep boze apen hem achtervolgt. Er is ook een logboek met de lopende taken. En als ik weer eens een dialoog te snel heb overgeslagen, kan ik met een druk op de knop de laatste regels opnieuw laten weergeven. Dit zijn kleine dingen die "Return to Monkey Island" tot een eigentijds avonturenspel maken.
Het tweede middelpunt naast de puzzels is de dialoog. Ze zijn nog altijd even inventief en geestig. Zij het tijdens het beledigingsschermen met de voormalige zwaardmeester Carla, die nu gouverneur is en aan wie ik me met een kikker moet verontschuldigen voor een vergeten boek. Of met de goede oude voodoodame, die weer eens iets voor me moet brouwen in haar gifgroene pot. Bij mijn geïmproviseerde ingrediënten schudt ze alleen maar haar hoofd en zegt: "Jij was altijd al het type: goed genoeg". Dat geldt niet voor het spel. Dit is na mijn eerste indruk van enkele uren: geweldig!
Wat wil je nog meer?
Als iemand mij had gevraagd naar het perfecte "Monkey Island" vervolg, had ik geantwoord: Ik wil een interessant verhaal, bekende gezichten, toespelingen op eerdere delen, onderhoudende maar eerlijke puzzels en grappige dialogen. "Return to Monkey Island" levert precies dat en nog veel meer. Het is niet simpelweg hetzelfde oude deuntje spelen. Het spel voelt fris en eigentijds aan, ook al duiken veel oude personages op, worden plaatsen uit het verleden bezocht en oude gags opgegraven. Het vertrouwt niet alleen op een nostalgische bril om retrofans zoals ik om zijn vinger te winden. De puzzels zijn slim en tot nu toe nooit te moeilijk. Ik raad iedereen aan om op de harde moeilijkheidsgraad te spelen, anders ontbreekt de helft van de puzzels en daarmee de essentie van het spel. De dialogen barsten zo van geestigheid en charme dat ik zelfs de allerlaatste dialoogmogelijkheid wil uitputten. Ik kan niet wachten om terug te keren naar deze wonderbaarlijke en liefdevolle wereld.
"Return to Monkey Island" is beschikbaar voor PC en Switch en ook voor Mac en werd mij voor deze recensie ter beschikking gesteld door Devolver.
Philipp Rüegg
Senior Editor
Philipp.Rueegg@digitecgalaxus.chIk ben gek op gamen en diverse gadgets, dus bij digitec en Galaxus waan ik me in het land van overvloed - alleen krijg ik helaas niets gratis. En als ik niet bezig ben met het los- en weer vastschroeven van mijn PC à la Tim Taylor, om hem een beetje te stimuleren en zijn klauwen uit te slaan, dan vind je me op mijn supercharged velocipede op zoek naar trails en pure adrenaline. Ik les mijn culturele dorst met verse cervogia en de diepe gesprekken die ontstaan tijdens de meest frustrerende wedstrijden van FC Winterthur.
