"Hattrick" - dit spel kun je gemakkelijk tien of twintig jaar spelen

David Lee

22-2-2024

Vertaling: machinaal vertaald

Ik heb tien jaar lang het online voetbalmanager-spel "Hattrick" gespeeld. Daarna nam ik tien jaar pauze. Sinds een goed jaar ben ik weer terug in het spel. Een eerbetoon aan het eeuwige online spel.

In 2003 schreef ik me in voor "Hattrick". Een gratis online spel dat ik van collega's had gekregen. Het spel gaat over het managen van een voetbalclub. Je koopt en verkoopt spelers, traint ze, maakt een opstelling, breidt het stadion uit, promoot jong talent, tekent contracten met sponsors en schrijft persberichten. Het spel is voornamelijk gebaseerd op tekst, met slechts zeer rudimentaire afbeeldingen - in de vorm van spelersgezichten, bijvoorbeeld.

De eerste wedstrijd van mijn club vindt plaats op 14 juni 2003. Hoewel de prestaties op het middenveld door deskundigen als "catastrofaal" worden bestempeld, winnen we met 6:1. Het eerste doelpunt wordt al na zeven minuten gemaakt door een speler genaamd Manuel Habenichts.

Op dat moment realiseerde ik me niet dat "Hattrick" mijn leven zou veranderen.

De volgende tien jaar heb ik absurd veel tijd doorgebracht met het spelen van dit spel. Het is in real time, er zijn altijd competitiewedstrijden op zaterdag. Ik volg ze live - met andere woorden, ik kijk toe hoe nieuwe tekstmodules geleidelijk in het wedstrijdverslag druppelen. Zelfs dat werkt niet altijd, omdat de servers van "Hattrick" vaak overbelast zijn.

Ik verlies mijn grip op de grond

Ik heb het over "mijn fans" zonder ironische ondertoon - maar ik bedoel alleen de virtuele fans van mijn virtuele club. Als ik op vakantie ben, is mijn grootste zorg dat ik geen internetcafé kan vinden om de opstelling voor de volgende competitiewedstrijd in te voeren. Thuis zet ik soms mijn wekker op 3.30 uur om op de transfermarkt een interessante speler uit de Dominicaanse Republiek te kopen. De aankoop werkt als een online veiling - met een deadline.

Ik word niet alleen aangetrokken door het spel zelf, maar ook door de community. Aan het begin van mijn carrière als clubmanager was er nog geen Facebook of mobiel internet en waren de mogelijkheden om online informatie uit te wisselen beperkt. Maar "Hattrick" is al een soort social media platform. Na uiterlijk drie of vier jaar log ik meestal niet meer in om mijn club te managen, maar om ideeën uit te wisselen met andere mensen op het forum. Steeds vaker over dingen die niets met "Hattrick" te maken hebben. Ik leer nieuwe mensen kennen, van wie ik sommigen regelmatig in het echt ontmoet. Er zijn twee grote voetbaltoernooien in Zwitserland, met teams die volledig uit Hattrick-spelers bestaan. Helaas hoef ik nu niet de vrouwelijke vorm te gebruiken, het is een door mannen gedomineerde aangelegenheid.

Ergerlijke fascinatie

Ik speel "Hattrick" nu alweer een goed jaar. Omdat het spel nog steeds bestaat. Het werd in 1997 in Zweden gemaakt en is daarmee een van de oudste online spellen ooit, zelfs ouder dan Google. Het is dus niet verwonderlijk dat het op tekst gebaseerd is.

De gouden eeuw van de online klassieker is al lang voorbij. Er zijn beduidend minder spelers dan in de jaren '90 en ze zijn ook minder actief. Hattrick" heeft echter al meer dan vijf jaar een stabiel aantal van ongeveer 200.000 gebruikers. Sommige managers zijn nooit gestopt en managen dezelfde club al meer dan twintig jaar. Anderen komen terug na een pauze, zoals ik. Het spel is gratis, maar de meeste gebruikers betalen een jaarlijks artikel in ruil voor extra functies zoals gedetailleerde statistieken. De toekomst van het spel lijkt niet in gevaar en het wordt nog steeds verder ontwikkeld.

Hoe is dit mogelijk?

Net als een kamerplant

"Hattrick" is een extreem langzaam en langdurig spel. Een vriend van me vergeleek het met een kamerplant. Je moet hem af en toe water geven, misschien bemesten of verpotten, maar je moet vooral geduld hebben: de plant groeit niet sneller als je eraan trekt. Het is hetzelfde met de voetbalclub die je in de loop der jaren opbouwt. Je kunt maar zoveel doen. Overmatig activisme, bijvoorbeeld op de transfermarkt, kan zelfs schadelijk zijn.

Spelers worden elke week beter door training - maar alleen een beetje en alleen als ze op de juiste positie hebben gespeeld. Naarmate ze ouder worden, neemt hun leervermogen af en op een gegeven moment worden ze zelfs slechter. Bovendien genezen blessures langzaam of helemaal niet. Hier is het belangrijk om jong talent aan te trekken of op tijd in te kopen.

Hattrick straalt een geheel eigen charme uit. Het was en is een spel dat zichzelf niet al te serieus neemt. Dit varieert van komische spelersgezichten tot humoristische wedstrijdverslagen en compleet gestoorde fans. Naar mijn mening hoort daar ook de hoge random component bij, die voor veel ambitieuze spelers een doorn in het oog is.

De manier waarop Hattrick overkomt moedigt veel spelers aan om grappen te maken. Daar zijn veel mogelijkheden voor. Sommigen leven hun creatieve talent uit door steeds nieuwe logo's te ontwerpen, anderen gaan verbale gevechten aan via persberichten. Je kunt je stadion en fanclub grappige namen geven die gemakkelijk te herkennen zijn. Helaas wordt dit tegenwoordig allemaal niet meer zo intensief gebruikt.

Jezelf tot het uiterste uitputten

Typisch voor "Hattrick" is dat managers altijd nieuwe kanten van het spel weten te vinden en het interessant houden. Ze proberen uit hoe ver ze kunnen gaan met een team dat speelt zonder middenveld, voorste linie of verdediging. Met een team dat bestaat uit allemaal oude spelers of allemaal spelers met de naam "Polenböller". Ik heb zelf verschillende spelers gekocht met mijn eigen naam, ook al waren ze nutteloos.

Met de tactiek van spelen zonder verdediging was ik angstaanjagend succesvol. Ik kwam in de op één na hoogste divisie terecht, wat betekende dat ik soms tot de top 40 van de 40.000 spelers in Zwitserland behoorde. De tactieken die ik gebruikte werden "varkenstactieken" genoemd omdat veel managers ze zagen als het goedkoop uitbuiten van een zwakke plek in het spelontwerp. In deze vorm is het tegenwoordig niet meer mogelijk.

Mijn favoriete voorbeeld van een hattrick-plezierproject is Argentiniës recordbrekende speler Pedro "Apache" Zurita. Hij is 85 jaar oud en scoort nog steeds meerdere doelpunten in elke wedstrijd. Op 13 oktober 2023, op 83-jarige leeftijd, kwam de oude krijger in actie in de laatste minuut van de WK-finale, die Argentinië won. Zurita is een levende legende: Meer dan 1600 doelpunten in competitieverband, 38 keer topscorer, 255 keer international - hij heeft alle records die je maar kunt bedenken.

Voor een speler boven de 40 betekent een blessure het einde van zijn carrière, omdat hij er nooit meer bovenop komt. Het kost een enorme inspanning om Zurita's eindeloze carrière mogelijk te maken. Niet alleen zijn eigen club moet het risico op blessures minimaliseren, maar ook al zijn tegenstanders. Zurita speelt in een competitie waarin alle tegenstanders met de hand worden uitgekozen. Elke speler heeft een karakter dat bepaalt of hij wel of niet bereid is om grove overtredingen te maken. Zurita's tegenstanders zijn allemaal "introverten", dat wil zeggen dat het zeer onwaarschijnlijk is dat ze een overtreding maken die de voormalige ster zou kunnen verwonden. Toch zal het waarschijnlijk wel een keer gebeuren.

Moeilijk voor nieuwe gebruikers

Oorspronkelijk was "Hattrick" makkelijk te begrijpen. Het was een eenvoudig spel, althans aan de oppervlakte. De onderliggende mechanismen - zoals hoe de match engine werkt - moesten eerst worden verkend. Dat was spannend.

Maar na een paar jaar wist iedereen wat belangrijk was. Het spel moest complexer worden om langspelers geïnteresseerd te houden. De ontwikkelaars zijn daarin geslaagd: Vandaag de dag is het spel veel interessanter en veelzijdiger dan in het begin. Tegelijkertijd is het echter verwarrend en moeilijk geworden voor nieuwkomers - het schrikt ze waarschijnlijk af. Mijn indruk is dat de overgrote meerderheid van de mensen die zich nu nog aanmelden geen echte beginners zijn, maar nieuwkomers zoals ik.

Na een goed jaar geniet ik nog steeds van het spel, ook al maak ik nog steeds geen kans tegen de teams die al veel langer meespelen. Ik ben blij met iets anders: mijn zelf opgeleide keeper is verrassend genoeg doorgedrongen tot het nationale team van Senegal U21.

David Lee

Senior Editor

David.Lee@digitecgalaxus.ch

Mijn belangstelling voor computers en schrijven leidde me relatief vroeg (2000) naar de technische journalistiek. Ik ben geïnteresseerd in hoe je technologie kunt gebruiken zonder gebruikt te worden. In mijn vrije tijd maak ik graag muziek waarbij ik mijn gemiddelde talent compenseer met een enorme passie. meer

Deze artikelen kunnen je ook interesseren