Happiness can be aaid: van kattenliefde en kattenego's
Opinie

Happiness can be aaid: van kattenliefde en kattenego's

Janina Lebiszczak
25-12-2022
Vertaling: machinaal vertaald

Honden hebben meesters en minnaressen. Katten hebben staf, ook wel "blikopeners" genoemd. Honden denken aan ons als goden, katten denken aan zichzelf. Misschien waarderen we ze daarom vooral.

Volgens de "Pet Food Association" zullen in 2022 in Zwitserland ongeveer 1,85 miljoen katten als huisdier leven. Bijna drie van de tien Zwitserse huishoudens hebben een spinnende kat - waarmee katten de populairste huisdieren onder de Zwitsers zijn. De trend? In opkomst. Ook in Duitsland is dat het geval: in 2021 waren er in totaal 16,7 miljoen fluwelen pootjes in 26 procent van de Duitse huishoudens. Ter vergelijking: in 2020 waren er 15,7 miljoen katten en in 2019 slechts 14,7 miljoen. En in Oostenrijk is bijna elk tweede huishouden verrijkt met een huisdier - meestal een kat.

Kattenliefde: anarchisten en macho's

Maar waarom? Aan de huiskat gaat immers een zekere reputatie vooraf: men zegt dat ze koppig zijn, zo niet egoïstisch, en helemaal niet gemaakt voor nederigheid. Zoals het gezegde luidt. Een samenleving die bestaat uit honden zou een dictatuur zijn. Een samenleving bestaande uit katten? Anarchie! Ik ben een overtuigd anarchist, althans sinds ik 13 jaar geleden kennis maakte met een uitgemergeld bundeltje bont genaamd Wagner, geplukt uit een vuilnisbak, die uit pure dankbaarheid graag met nadruk in mijn tenen en enkels beet; steeds wegliep; muizen in mijn handtas stopte. Zijn tweede naam: Sekkanto. Want in Wenen zeggen we graag "sekkieren" als iemand ons voortdurend irriteert.

En omdat katachtige pelsneuzen zogenaamd niet graag alleen zijn, kregen we al snel kat nummer twee. En kat drie. Kat vier was niet het roedeltype en ging eerst naar een dierenwinkel - geen grap, we stonden er zelfs mee in een tijdschrift en op de radio - daarna naar een buurvrouw die hem liefdevol ondergeschikt maakte, waar hij nu nog steeds verblijft.

Soms heb ik een kat bij me.

Soms bezoek ik hem en peins ik over zijn macho hormoonbudget: Een recente Japanse studie van de "Azabu Universiteit" in Kanagawa vond namelijk een verband tussen hormonen en sociaal gedrag bij dieren. Volgens de studie zijn katten met lage niveaus van testosteron en cortisol toleranter in hun interacties met andere katten.

Katten houden van mensen - als ze daar zin in hebben

. Misschien komt het ook omdat mijn katten altijd buitenkatten zijn, en dus steeds meer vrije geesten. Zelfs mijn kat Flauschi - de meest volgzame van de kinderboerderij en een echt thuismeisje - bokt vaak als ik haar roep. Misschien raak ik niet altijd de juiste toon: een onderzoeksteam onder leiding van de Franse Charlotte de Mouzon bestudeerde onlangs hoe katten reageren op de vooraf opgenomen stem van hun eigenaar en op de stem van een vreemde. Beiden zeiden de naam van de kat - eenmaal op een toon gericht op de kat, en eenmaal op een toon gericht op een andere volwassen mens. Dit komt omdat, net als bij zuigelingen, volwassenen meestal ook hun toon veranderen als ze tegen huisdieren spreken.

De onderzoekers documenteerden met welk gedrag de katten reageerden op de verschillende spraakopnamen. Het resultaat, zwaar afgekort: De vleiende stem van de blikopener heeft altijd de voorkeur boven de vreemde - maar toch fluiten katten soms om te reageren. Redeloos of gerechtvaardigd, dit kon niet worden vastgesteld. Waarschijnlijk hebben ze niet altijd zin om naar onze pijpen te dansen. En daar hou ik van.

Purrs: Goede vibraties voor iedereen

Maar dat is het niet alleen. Het is deze mix van gratie en waanzin, hun verzadigde, trotse houding ondanks kinderachtige plannetjes en knuffelaanvallen, die me zo opwindt: ze zijn één met zichzelf, echte professionals in zelfzorg. Ze slapen veel en goed. Ze eten graag. Ze genieten elke minuut van hun bestaan. Ze houden van ons, maar ze houden iets meer van zichzelf. Misschien omdat ze weten dat we er alleen voor anderen kunnen zijn als we ook goed voor onszelf zorgen.

Katten zijn zoveel meer dan alleen de heersers van het internet. Als pluizige huissjamanen geven ze ons leven een upgrade. Ze helpen ons (in zowel conventionele als spirituele zin) om gezond te worden en te blijven. Hun spinnen - naar mijn bescheiden mening het beste geluid ter wereld naast het geluid van de zee - werkt bloeddrukverlagend en ontspannend. En ze helpen bij botgenezing. De ideale spinnerfrequentie ligt tussen 27 en 44 hertz, althans dat zegt een studie van het "Fauna Communications Research Institute" in North Carolina. De onderzoekers concludeerden dat breuken bij katten sneller genezen dan bij andere dieren - en dat komt juist door die fabelachtige trillingen.

Zelfbehoudsinstinct en zelfzorg: wat leren we van katten?

Zijn het poesjes of eerder goddelijke? Magische wezens of kleine krengen? Waarschijnlijk allemaal. Het enige dat vaststaat, is dat de mens er nog betrekkelijk weinig van weet. Ze verspreidden zich via Vikingschepen naar Europa en domesticeerden zichzelf en uit vrije wil, maar werden veel later als hond onze vaste medebewoners.

Honden werden geselecteerd om specifieke taken uit te voeren (jagen, hoeden, enz.) - dat was nooit het geval met katten - nou ja, behalve dat muizengedoe misschien. Katten hoefden ook geen genetisch selectieproces te ondergaan omdat ze perfect zijn, precies zoals ze altijd geweest zijn. Perfecte jagers, perfecte knuffelaars, uitgerust met een enorm instinct voor zelfbehoud. Ze zijn mooi, slim en erg grappig, en een genot om naar te kijken en aan te raken.

Hoewel: ik ben nooit het of-of type geweest. Ik ben meer het volkomen louche type dat bijna elke hond op straat persoonlijk begroet. Of de arme aangelijnde honden voor de supermarkt toefluisteren dat ze zich geen zorgen hoeven te maken omdat hun baasjes of bazinnetjes toch snel terug zijn. Ik kon nooit een beslissing nemen - en net zo weinig hulp bij het nemen van een beslissing. Katten en honden zijn niet voor niets de populairste huisdieren in Duitstalige landen, waarbij de laatste duidelijk op de tweede plaats komt.

Anarchie of dictatuur? Welnu, in ons allen sluimeren twee kanten: Een vrolijke en een serieuze, een rebelse en een conformistische, een liberale en een conservatieve, een nemende en een gevende. Niet steeds hoeven beslissen, dat is waarschijnlijk echte vrijheid en daarom heel katachtig. Dus laat de viervoeters maar komen, of ze nu spinnen of grommen. Want geluk mag geaaid worden.

Titelbild: Ludemeula Ferna via unsplash

61 mensen vinden dit artikel leuk


User Avatar
User Avatar
Janina Lebiszczak
Autorin von customize mediahouse

Gezondheid, seksualiteit, sport en duurzaamheid. Verdiep je in alle aspecten van dit minder gewone leven met de juiste hoeveelheid nieuwsgierigheid, humor en een snufje zout.


Deze artikelen kunnen je ook interesseren

Opmerkingen

Avatar