Ik wou dat ik dat had geweten voordat ik katten kreeg
Katten zijn zelfstandige, onderhoudsarme dieren. Ja, maar .... ik had me sommige dingen anders voorgesteld of zelfs onderschat.
Onze flat is al een maand niet meer hetzelfde. Het is gezelliger, levendiger en zoveel pluiziger sinds Jasper en Joy er wonen. De grijs-witte tijger en de driekleur hebben ons leven echt op zijn kop gezet. En hoewel ik ben opgegroeid met katten, hebben de volgende dingen me echt verrast:
1. het haar: veel en overal
Natuurlijk hebben de meeste katten vacht. Maar ik had geen idee hoeveel haar er eigenlijk op twee binnenkatten zat ... totdat ik na een paar dagen mijn snoerloze stofzuiger met de lichtfunctie inschakelde. Het maakte niet alleen geïsoleerde harige tumbleweeds zichtbaar, maar onthulde een hele harige steppe. Zelfs ik, die absoluut geen schoonmaakwaanzin heeft, stond er versteld van.
Wat niet is opgezogen, zit waarschijnlijk nog vast aan mijn toetsenbord, truien en broeken. Ik vind zwart niet meer zo stijlvol sinds ik katten met witte haren heb. In plaats daarvan is de pluizenroller mijn nieuwe beste vriend. Ik zou al snel een derde kat kunnen maken van het haar dat ik ermee verzamel. Maar dat zou betekenen dat ik nog meer moet stofzuigen!
Bron: Darina Schweizer
2. het toilet: nooit meer alleen en streeploos
Ik had nooit gedacht dat ik met een entourage naar het toilet zou kunnen gaan. Ik word altijd begeleid door twee pluizige bodyguards naar het niet zo stille toilet.
Het wordt vooral 's nachts spannend. Ik trek me zo stil als een ninja uit het dekbed en sluip naar de deur. Helaas sluimeren de harige bewakers op de bank er vlak voor. En aangezien het toilet strategisch naast hun commandocentrum - de keuken - ligt, interpreteren ze mijn voorbijscharrelen als het startsein voor een voedseloproer.
Tussen haakjes: de geur van verse kattenpoep sloeg me de eerste keer bijna knock-out. Net als de glibberige kattenbakkorrels onder mijn slippers. Lof voor goede ventilatie, kattenbakkorrelemmers en kattenbakmatten.
3. de keuken: de hotspot van het huis
Er is een geluid in ons huis dat katten als explosies de lucht in doet springen: Onze keukendeur kraakt op een heel specifieke manier. Vanuit het oogpunt van de kat betekent dit: voedselalarm! Tot mijn verbazing gebeurt het ook als ik een glas water haal, thee zet, kook, de boodschappen wegzet of schoonmaak. Met andere woorden: altijd.
Jasper in het bijzonder schiet als een pijl door de gang, slaat linksaf en rent dan gillend naar de etenskast. In het begin kon ik het eten niet eens op de keukenplank zetten omdat hij opsprong en het uit mijn hand griste. Alleen een paar sproeibeurten hielpen. Ja, ik weet dat de meningen over sprayflessen verdeeld zijn en ik had ook niet gedacht dat ik een fogger zou worden. Maar het is het enige dat werkt en onze katten niet van streek maakt. Ik ben ook de grootste fan van anti-slangbakjes. Meer hierover in een later artikel.
Bron: Darina Schweizer
4. Tafels: geduld en alternatieven zijn vereist
De enige beperkte ruimtes behalve de kookplaat en het aanrecht zijn de zitkamer en de eettafel. Sinds we hier wonen, hebben we Jasper en Joy consequent van deze felbegeerde uitkijkpunten gehaald, vergezeld van een luide, vermanende: "Neeee!" soms wel tien keer achter elkaar. Dit - en een krabpaal - lijkt te helpen. Jasper werpt nu nog maar zelden een vluchtige blik omhoog naar de rand van de tafel. Zijn katten dan toch trainbaar? Vraag het me later nog eens.
De tafelverbodszone wordt slechts twee keer kort opgeheven: 's nachts en tijdens hun dagelijkse zoemies. Tijdens de plotselinge energie-uitbarstingen ontwaakt hun innerlijke leeuw, racen ze door de woonkamer, achtervolgen onzichtbare spoken, klimmen op stoelen, sprinten over de tafel, klimmen in de krabpaal tot aan de gordijnrail, springen naar beneden - en bespringen elkaar. Eerst dacht ik dat ze elkaar zouden verscheuren, maar nu is het duidelijk: ze willen gewoon spelen.
Bron: Darina Schweizer
5. Speelgoed en slaapplaatsen: een constante verandering
Speelgoed is een toepasselijk trefwoord! Binnenkatten hebben vermaak nodig. Gelukkig werk ik bij Galaxus direct bij de bron met meer dan 2700 kattenspeeltjes. Dus gewoon een paar uitzoeken en Jasper en Joy zijn de hele dag bezig, dacht ik bij mezelf.
Zo makkelijk is het niet. Ballen, veren, muizen en dergelijke kietelen de katten eerst alleen onder hun Nägeln klauwen. Zodra ze langer rondslingeren, krijgen ze in het beste geval een vermoeide blik - of worden ze helemaal genegeerd.
De situatie is vergelijkbaar met die van de katten.
De situatie is vergelijkbaar met slaapgedeeltes. Terwijl het liggedeelte van de bank in het begin een grote hit was, vermijdt Jasper het een week later. En als Joy eerst alleen met haar kont naar haar mand kijkt, ligt ze er korte tijd later alleen nog maar in. Alleen mijn bureaustoel is een constante favoriet en wat eten betreft valt er nooit iets te klagen. Alle soorten en smaken worden zo goed als geïnhaleerd. De enige vraag is: hoe lang nog?
Bron: Darina Schweizer
Veel meer dan alle bovenstaande punten was ik echter verbaasd over hoe snel ik deze twee bolletjes vacht in mijn hart sloot. Een leven zonder hen is ondenkbaar - en dat maakt elk korreltje kattenbakvulling op de vloer irrelevant.
Bron: Darina Schweizer
Tussen haakjes, dit is hoe ik een kattenmoeder ben geworden:
128 mensen vinden dit artikel leuk
Darina Schweizer
Senior Editor
Darina.Schweizer@digitecgalaxus.chStadskind dat van het platteland is teruggekeerd naar het stedelijke rijk en haar zolderflat heeft omgetoverd tot een strandhuis van aloë's en vuurtorens. Dierenliefhebster die geïnteresseerd is in psychologie met een ongevaarlijke uitstraling, zwarte humor en een criminele smaak in boeken.
