Achtergrond
Het is me gelukt! Of is het me echt gelukt om mijn innerlijke nachtuil te overwinnen?
van Anna Sandner
Een nieuwe proefweek over het thema "powernapping" - waarvan ik het resultaat nooit had verwacht: Wat een dutje van 10 minuten doet met je levenskwaliteit.
Ik heb me onlangs verdiept in het thema "powernapping" voor een artikel en onderzocht de gezondheidsvoordelen van een kort dutje. Tot mijn verbazing zou een dutje van tien minuten per dag genoeg moeten zijn om de creativiteit, alertheid en productiviteit in de tweede helft van de dag te verhogen.
Tot nu toe had ik de neiging om zulke powernaps tijdens de lunch of in de middag te vermijden, omdat ik bang was dat ik dan nog vermoeider en in een slecht humeur zou zijn en helemaal niet aan de dag zou kunnen beginnen. Maar nu begin ik me af te vragen of ik niet gewoon een klassieke fout heb gemaakt elke keer dat ik mezelf overdag een dutje heb toegestaan: Het was gewoon te lang, vermoedde ik. En na mijn week van vallen en opstaan, waarin ik probeerde minstens acht uur te slapen, laten we zeggen dat dat maar half lukte, kan ik misschien iets aan mijn chronische slaaptekort doen met een powernap. Dus daar gaan we met mijn powernapweek.
Vandaag is de perfecte dag om mijn trial and error week te beginnen: want de nacht was veel te kort en onrustig. Ik ben de hele dag hondsmoe geweest. Deze oververmoeidheid sleept zich meestal voort totdat ik een volledige nachtrust kan krijgen (d.w.z. acht uur 's nachts). Maar nu zou het dutje van tien minuten de truc moeten doen. Ik verheug me erop.
Ik maak het mezelf gemakkelijk op de bank aan het begin van de middag, krul me op in een deken en zet de wekker op tien minuten. Dankzij mijn vermoeidheid val ik min of meer meteen in slaap, dus ik dommel in ieder geval snel in.
Mijn grootste angst is nog steeds dat ik na het slapen niet meer op gang kom. Maar dat zou niet het geval moeten zijn zolang ik vermijd om in de diepe slaapfase te komen. Dat gebeurt niet binnen tien minuten, dus piept mijn mobiel weer relatief snel. Ik onderdruk de drang om de wekker te blijven zetten en gun mezelf uit alle macht nog een beetje slaap en sta na de toegestane tijd ietwat aarzelend weer op. Gewoon geen diepe slaap riskeren.
Ik trek 's avonds mijn eerste dagelijkse conclusie en die is door en door positief: het korte dutje heeft me daarna juist alerter gemaakt, de dag was ondanks de korte nacht beter vol te houden en er was niet eens de gebruikelijke chagrijnigheid als ik overdag slaap. Top, het kan zo doorgaan.
Op de tweede dag van mijn proefwerkweek heb ik nu het tegenovergestelde geval van gisteren: Ik ben absoluut goed uitgerust en nog steeds niet moe aan het begin van de middag. Wat normaal heel prettig is, past vandaag niet zo goed in mijn plan: als ik wil powernappen, is er veel te veel "power" maar geen "napping". Ik kom gewoon geen tien minuten tot rust. Ik sta weer op zonder überhaupt geslapen te hebben. Tegelijkertijd kon ik de tijd niet echt gebruiken om te ontspannen, omdat ik alleen maar bezig was met eindelijk in slaap vallen.
De tweede conclusie van de dag is een banaal besef: powernappen heeft geen zin als ik niet moe ben. Je kunt slaap gewoon niet afdwingen.
Vandaag is de eerste schooldag van mijn zoon na meer dan twee weken vakantie: Vermoeidheid is dus onvermijdelijk. Zijn ritme is in de vakantie helemaal omgeslagen, het was vandaag moeilijk om op te staan en mijn ogen willen al de hele ochtend dicht. Het dutje werkt dus tenminste weer goed. Ik dommel na een paar seconden comfortabel in, in ieder geval halverwege. Ik ben er niet helemaal uit, eerder in deze spannende tussentoestand, half wakker, half in slaap. Na tien minuten kom ik vrij gemakkelijk en verrassend verfrist weer overeind. Ik voel me absoluut fitter dan voor de powernap en dit prettige effect houdt aan tot in de avond.
**De conclusie van de derde dag:**Op echt vermoeide dagen is een middagdutje goud waard!
Vandaag is mijn experiment iets ingewikkelder omdat ik niet thuis werk maar op kantoor. Ik zou hier een vergaderruimte kunnen boeken en op de bank kunnen gaan liggen. Maar ik moet toegeven: Ondanks het feit dat ik officieel op mijn werk slaap, voel ik me er niet prettig bij om mijn benen te strekken en naast mijn collega's naar bed te gaan. Dus is er de (niet minder vreemd klinkende) bezuinigingsversie: armen op het bureau en het hoofd erop.
Ik koos voor lunchtijd, wanneer de meeste mensen op zoek zijn naar eten, om niet te veel vragen uit te lokken. Mijn powernap vandaag is nog steeds minder productief dan de vorige. Het lukt me niet om me af te stemmen op mijn omgeving en ik heb meer de neiging om te wachten dan om echt in te dommelen. Mijn verwachtingen waren vergelijkbaar. Wat een geluk dat ik morgen weer thuis werk.
**Vierde afsluiting van de dag:**Uitschakelen is gewoon beter ongestoord. Voor mij persoonlijk heeft dutten alleen zin als ik alleen ben.
Wederom was de nacht korter dan ik had gewild. En dus kijk ik nu al uit naar mijn komende powernap als ik om half zeven 's ochtends opsta. Aan het begin van de middag is het eindelijk zover: ik heb al een tijdje moeite om mijn vermoeide ogen open te houden en kan niet wachten om een dutje te doen. Ik ben inmiddels al goed geoefend: Ik kruip lekker op de bank, zet de wekker en ga even ontspannen. Ik val niet echt in slaap, maar ik doe een dutje voordat de wekker weer gaat.
Vijfde samenvatting van de dag: Ik ben erg enthousiast over mijn middagdutje van vandaag. Het heeft echt goed gewerkt. Ik voel me al na een paar minuten veel fitter en minder moe. Dit is precies hoe ik me een geslaagd powernapje had voorgesteld.
Ik kwam vandaag niet eens in de buurt van in slaap vallen, ik was gewoon veel te wakker. Maar ik heb dit vaker gezien: een dag met een nuttig powernapje wordt gevolgd door een dag met weinig vermoeidheid. Eén middagdutje lijkt voor mij genoeg te zijn voor twee dagen. Met dit besef in mijn achterhoofd kan ik tijdens het dutje van vandaag nog steeds ontspannen en toch een energieboost krijgen voor de rest van de dag.
Zesde conclusie van de dag: Om de dag een dutje doen is genoeg.
Vandaag probeerde ik de truc om iets in mijn hand te houden zodat ik wakker word van het vallen als ik goed in slaap val. Het werkte niet, maar ik was toch nog lang niet in slaap gevallen. Misschien moet ik dat nog eens proberen als het risico om in slaap te vallen groter is. Of misschien ook niet, want ik realiseerde het me: Het vasthouden van de sleutel verstoorde mijn ontspanning. Het is moeilijk om echt los te laten als ik me tegelijkertijd concentreer op niet loslaten.
In overeenstemming met mijn pas ontdekte patroon gaat het powernappen vandaag weer erg goed. En dus besluit ik het vol te houden. In de paar dagen dat ik powernap, is het bijna een gewoonte geworden en ik wil het niet meer missen. En dus trakteer ik mezelf in de dagen die volgen op een kort dutje wanneer het me maar lukt. Af en toe sla ik een dag over waarop ik helemaal niet moe ben. Op de andere dagen is het altijd goed bestede tijd.
Mijn conclusie van deze week is duidelijk: een kort middagslaapje loont op veel manieren en is voor mij een vaste (min of meer regelmatige) routine aan het worden. Om deze redenen:
Mijn angst dat ik me nog vermoeider zou voelen na een beetje rust was ongegrond. Hoewel het powernapje geen acht uur slaap vervangt, sleep ik me na het dutje zeker niet meer zo moe voort als daarvoor en heb ik een beter humeur.
Hoe ga jij om met regelmatige dutjes? Heb je het zelf geprobeerd en goede ervaringen? Of vermijd je dutjes vanwege soortgelijke angsten als ik eerder deed?
Als je het ook wel eens moeilijk vindt om 's ochtends je bed uit te komen, zijn hier een paar tips die je kunnen helpen:
En je kunt meer van mijn 'trial and error'-weken hier vinden:
Achtergrond
van Anna Sandner
Achtergrond
van Anna Sandner
Achtergrond
van Anna Sandner
Achtergrond
van Anna Sandner
Achtergrond
van Anna Sandner
Wetenschapsredacteur en bioloog. Ik hou van dieren en ben gefascineerd door planten, hun mogelijkheden en alles wat je ermee kunt doen. Daarom is mijn favoriete plek altijd buiten - ergens in de natuur, het liefst in mijn wilde tuin.