Waarom ik 800 francs uitgaf aan een toetsenbord - en het zo weer zou doen
3-1-2022
Vertaling: machinaal vertaald
Ik heb weer eens een nieuw mechanisch toetsenbord in elkaar gezet. Een verdomd dure. Het kostte ruim 800 Stutz. Toch zou ik weer zoveel uitgeven aan een toetsenbord.
Het aan jezelf toegeven dat je verslaafd bent is de eerste stap om een verslaving te bestrijden. Dat heb ik ergens gelezen, ooit. Of het waar is? Ik weet het niet.
In ieder geval weet ik dat ik aan de buitenkant een probleem heb - maar ik ben niet bereid het te veranderen. Mijn probleem, dat in mijn ogen geen probleem is: mechanische toetsenborden. Ik vind ze prachtig. En ik kan er geen genoeg van krijgen. Dus niet die meestal vreselijke prefab toetsenborden die je hier in de winkel kunt kopen. Nee, ik heb het over zelfgemaakte toetsenborden. Ik heb er inmiddels elf en ben net klaar met mijn laatste partij.
Meer, meer en meer
Het begon allemaal eind 2018, toen ik mijn eerste toetsenbord in elkaar zette. Ik was er vrij lang blij mee. In 2020, met het uitbreken van de pandemie, werd ik weer gebeten door het knutselvirus. Er zijn nieuwe toetsenborden bijgekomen en ik heb daarbij een hels bedrag uitgegeven.
Mijn hobby is total een beetje uit de hand gelopen. Ik realiseer me dat als ik de balans opmaak van mijn laatste toetsenbord: ik heb er meer dan 800 francs aan uitgegeven, dat wil zeggen aan de afzonderlijke onderdelen. Daarmee is het mijn duurste toetsenbord tot nu toe. Eerlijk gezegd heb ik er geen cent spijt van. Telkens als ik op het toetsenbord typ, brengt het een glimlach op mijn lippen. Een beetje als een verslaafde: Het volgende type biedt verlichting. Ik doe immers niemand kwaad met mijn verslaving - behalve mijn portemonnee.
Het feit dat mijn portemonnee deze keer zo heeft geleden, komt mede door de keyboardkit die ik heb gekocht. Aan de andere kant kosten de andere onderdelen ook redelijk wat geld.
Het probleem: de schier eindeloze mogelijkheden
De toetsenbordset die deze keer mijn hart veroverde is de SixtyFive van Mode Designs. Eigenlijk kost het toetsenbord "slechts" 299 dollar. Voor barebones, natuurlijk - dus zonder knoppen of keycaps. Die moet ik apart aanschaffen. Voor een Tastatur-Süchtigen toetsenbordliefhebber als ik is de SixtyFive echter gevaarlijk: je kunt hem bijna eindeloos personaliseren. Ik kan kiezen uit verschillende materialen en kleuren voor de onder- en bovenkant van het toetsenbord. Dan is er nog de magnetisch bevestigde achterkant - ook verkrijgbaar in verschillende materialen en kleuren. Dit alles kost natuurlijk extra.
Ik ben een totale koperfan. Ik voel me magisch aangetrokken tot het materiaal. Mijn pech, want zowel de onderkant als de achterkant van de SitxtyFive komen in een koperen uitvoering. Voor de bescheiden toeslag van 200 dollar. En ik kan de onderkant niet eens zien. De totale kosten van de toetsenbordset bedragen ongeveer 460 francs. Men trakteert zichzelf immers niet op iets anders.
Zinloos, zinloos, Frankenswitch
In de gemeenschap van mechanische toetsenborden bestaat de betekenisloze discipline van Frankenswitching. Simpel gezegd haal je verschillende schakelaars uit elkaar en combineer je de afzonderlijke onderdelen tot een nieuwe. In principe is het fusie.
Dat heb ik nog nooit gedaan. Dus probeer ik dit uit. Ik doe wat men noemt "Heilige boba's". Deze combineert Boba U4T van Gazzew met Halo Switches van Drop om een nieuwe tactiele knop te maken. Tactiele knoppen zijn knoppen die haptische feedback geven als het druksignaal wordt geactiveerd. Van de Heilige Boba's wordt gezegd dat ze zeer tastbaar zijn.
In principe transplanteer ik de steel van de druppelschakelaar - dat is het deel van de schakelaar dat op en neer beweegt - in de behuizing van de Gazzew-schakelaar. Aangezien "Halo" in het Engels "halo" betekent, wordt de Boba U4T de Heilige Boba.
Het geheel is echter zinloos: zo'n Frankenswitch is onthutsend duur en er zijn al switches met vergelijkbare mogelijkheden voor veel minder geld. Het is een puur Sucht- hobby-ding. De kosten van 110 Frankenswitches zijn het equivalent van 145 francs. Ik heb er maar 67 nodig voor mijn toetsenbord, maar ik heb er toch 110 gemaakt. Je weet maar nooit. Natuurlijk Ik smeer de schakelaars voor een beter gevoel en geluid bij het typen.
De juiste keycaps
Een toetsenbord is slechts zo goed als zijn keycaps. De keycaps van GMK worden nog steeds beschouwd als de beste in termen van kwaliteit. En natuurlijk wil ik alleen het beste. Mijn keuze is GMK White-on-Black Katakana. Dat komt omdat ze op korte termijn beschikbaar zijn en het Japanse syllabarium Katakana op de keycaps geeft het toetsenbord dat zekere iets. Kosten: 135 Zwitserse frank.
Apropos dat zekere iets: ik trakteer mezelf op het volgende ventje voor de Fn-toets.
Kostenpunt: 20 frank.
Naast de reeds genoemde onderdelen zijn er stabilisatoren voor de lange toetsen, een kabel voor de stijl en diverse modding-benodigdheden. Kosten: 100 francs. Dit is exclusief verzendkosten en eventuele invoerkosten. Ik kan me eenvoudigweg niet herinneren hoeveel dat kostte. Alle onderdelen kwamen over een langere periode bij mij aan.
Veel geld voor een toetsenbord
Ik doe de wiskunde:
| Komponenten | Preis |
|---|---|
| DIY-Tastatur-Kit | 460 CHF |
| Frankenswitches | 145 CHF |
| Keycaps | 135 CHF |
| Drachenskelett | 20 CHF |
| Weitere Utensilien | 100 CHF |
| Total | 860 CHF |
Is het de moeite waard? Voor iemand als ik zeker. Ik ben dol op het nieuwe toetsenbord. Ik kan er geen genoeg van krijgen om erop te typen. Het ziet er gewoon geweldig uit. Ik moet nog een toets indrukken die tactieler is dan de Holy Boba frankswitches. En tenslotte biedt het toetsenbord een soepel typegevoel. Geen vergelijking met het 0815 prefab toetsenbord. Voeg daarbij: Het toetsenbord is mijn dagelijks werkinstrument. Het moet gewoon passen.
Maar ik weet het al: Het volgende toetsenbord zal ooit komen. Ik heb er immers een paar in voorbestelling. Dan vindt het zijn plaats op mijn steeds groter wordende toetsenbordmuur. Maar het zal daar niet alleen stof verzamelen: ik gebruik al mijn toetsenborden bij toerbeurt. Zo kan ik altijd van iets anders genieten en verveel ik me nooit - in ieder geval tot ik het volgende geweldige toetsenbord zie.
Ben ik nu een verslaafde? Velen zouden me waarschijnlijk een verslaafde noemen. Maar ik noem het een hobby. Een verdomd dure, zeker, maar er zijn gekkere dingen. Anderen gaan uit en drinken 100 dollar per avond, maar ik koop er wissels voor.
Ik ben verslaafd.
Kevin Hofer
Senior Editor
kevin.hofer@digitecgalaxus.chTechnologie en maatschappij fascineren me. Beide combineren en vanuit verschillende perspectieven observeren is mijn passie.
