Hoe ik om (kan) gaan met een toetsenbord van 65 procent

Martin Jud

8-12-2022

Vertaling: machinaal vertaald

De Deltaco WK95 ziet er niet alleen bijzonder uit, hij heeft ook geen functietoetsen en geen numeriek toetsenbord. Daar kan ik aanvankelijk helemaal niet mee omgaan.

Voor lange tijd heb ik me ertegen verzet. Maar nu heeft "Keycap Kevin" me ertoe gebracht een toetsenbord zonder functietoetsen en een numeriek toetsenblok uit te proberen. Nou ja, eigenlijk was het niet Kevin die me dat liet doen, maar de buitenkant en de binnenkant van het compacte toetsenbord. Hij hield het alleen maar onder mijn neus. Daarna was alles weer zoals vroeger toen ik liefde op het eerste gezicht ervoer met mijn Keychron K4.

Met dit prachtige stuk dat de Deltaco Gaming WK95 heet, begint voor mij een spannende, rotsachtige weg. Ik ben niet gewend om het zonder F-toetsen te doen. En ik erger me toch al heel lang aan het ontbrekende numerieke toetsenbord: bijna elke keer als ik een nieuwe notebook test. Dus, ogen dicht en door - ik ben van plan om minstens twee weken te werken met een zogenaamd 65-percent-toetsenbord. Ik zet mijn K4 in 96 procent vormfactor nog steeds niet te ver weg.

Een smaller toetsenbord heeft ook voordelen. Zoals de muis dichter naar links kunnen leiden terwijl je met je rechterhand speelt. Afhankelijk van je lengte kan dit ook leiden tot een meer natuurlijke houding. Voor mij is dit secundair, want ik ben voornamelijk een console gamer en het voelt prettiger om de muis met meer afstand te besturen. Ik gebruik het toetsenbord om te schrijven, behalve een paar uur per week. Bovendien krijg ik, dankzij de kleine massa, de kans om mijn bureau nog meer op te vullen met blocnotes, pennen, USB-sticks, brillenpoetsdoekjes, mokken en meer. Een groot pluspunt!

Ergernis van het eerste uur: Alt+F4

Ik besteed de eerste 15 minuten met de WK95 aan het vinden van de RGB LED modus die bij me past. Daarna knal ik weg op de koele, van voren gelabelde toetsen. Ik werk graag even voordat ik me de eerste keer erger: om een programma af te sluiten wil ik uit gewoonte Alt+F4 indrukken. Maar de F-toetsen ontbreken. Voor Alt+F4 moet ik de Fn-toets ingedrukt houden voordat ik op 4 druk. Omdat Fn op dit toetsenbord rechts van de spatiebalk en Alt Gr staat, moet ik beide handen gebruiken. Alt-F4 is langzamer met het 65 procent toetsenbord. Dat is al een minpunt, dat ik mijn collega Kevin in de teamchat meteen in het gezicht wrijf.

Hij zegt: "Het is eigenlijk makkelijker omdat de nummerrij makkelijker te bereiken is dan de F-rij." Daar ben ik het helemaal niet mee eens. Na 23 jaar het tienvingersysteem, beweegt mijn hand volautomatisch een stukje naar voren zodra ik een F-toets wil indrukken. Maar dat maakt niet uit, en ook niet de grootste ergernis, want zo vaak druk ik niet op dit rijtje. Juist op dat moment heb ik zin om naar een donker geluid te luisteren. Ik zoek naar de afspeelknop om Rammstein af te spelen.

Twee minuten later heb ik de handleiding van het toetsenbord voor me liggen. Ik moet Fn en Backslash indrukken om de Afspeelknop te activeren, die op grotere toetsenborden achter F8 sluimert als secundaire functie. Ik vind ook secundaire functies voor Print Screen, Scroll Lock, Break, Insert, Home, End en Volume.

Als ik zo doorga, gaat dit over een paar dagen allemaal vanzelf.

Ergernis van het tweede uur: het ontbrekende numerieke toetsenbord

Even later ben ik een tekst aan het herzien en vind ik een duplicatie. Ik selecteer de tekst en wil op de Delete-toets drukken. Maar waar die op grotere toetsenborden zit, is nu de Backspace-toets. Dit leidt ook tot het gewenste resultaat en verwijdert de tekst. Voor andere acties, zoals het verwijderen van een bestand in Verkenner, moet ik nog steeds de nieuwe positie onthouden. De Delete-toets vind je rechts van Enter op het 65 procent toetsenbord. Daaronder staan Page Up en Page Down ook op voor mij onbekende plaatsen.

Dit sleept me niet naar beneden. Opnieuw leren is prima. Wat niet OK is, zijn ontbrekende zaken waarvoor geen vervanging bestaat. Het numerieke toetsenbord was er voor mij vóór deze reis zonder meer een van. Het is onmisbaar. Maar alleen omdat ik 20 jaar geleden, in mijn eerste baan na mijn leertijd, op de crediteurenadministratie van de SBB werkte. Het was mijn taak om elke dag een grote stapel facturen in SAP in te voeren. Daar was nog geen scanner voor. En de taak was zo eentonig dat ik er na een paar maanden mee stopte. Als leuk neveneffect leerde het me om net zo snel getallen in te typen als een caissière in de jaren '90.

De volgende punten storen mij aan het ontbreken van het blok:

1. Typen in getallen gaat een stuk langzamer.
2. Langer Excel werken wordt een verschrikking.
3. De rekenmachine-app is bijna niet meer te gebruiken, omdat de plus-, min-, verf-, delings- en entertoetsen niet meer samen met de getallen staan.
4. Speciale tekens die ik vroeger via een ASCII-code invoerde, kunnen niet meer opgehaald worden. Dus voer bijvoorbeeld een hartje (♥) in met de toetsencombinatie Alt+3 - of een streepje met Alt+0150.

aText helpt - en met alle toetsenbordgroottes

Nerveus werp ik een blik in de richting van mijn geliefde K4 met numeriek toetsenbord. Ze roept naar me, maar ik houd vol. In plaats daarvan vind ik mijn HP 48G onder een kladblok. Ik zet de beste rekenmachine ter wereld, meer dan 25 jaar oud, op de plaats waar anders het numerieke toetsenbord zou zitten en grijns tevreden. Dit helpt, want ik moet relatief vaak iets uitrekenen. Ik blijf traag bij het invoeren van getallen, maar dat gebeurt minder vaak en is daarom draaglijk.

Niet cool is dat ik geen speciale tekens meer kan invoeren zoals voorheen. De dubbele aanhalingstekens volstaan voor mij niet, want onze taalgids zegt dat we de Franse moeten gebruiken. De dubbele heb ik nog steeds nodig omdat ze deel uitmaken van codes, bijvoorbeeld als ik een afbeelding tussen de tekst plaats. Ik kan dus geen autocorrectie gebruiken om ze te vervangen. Maar de aanpak om ze te vervangen bevalt me wel en daarom ga ik op zoek naar een hulpmiddel.

Ik heb gevonden wat ik zocht met aText. Een software die beschikbaar is voor Windows en macOS. Mac-bezitters kunnen ook de ingebouwde tekst- en interpunctievervangingsfunctie van het besturingssysteem gebruiken.

Als je aText hebt geïnstalleerd, bedenk je combinaties die automatisch voorgedefinieerde platte tekst invoegen. Maar je kunt er ook opgemaakte tekst, HTML-code, script of afbeeldingen mee invoegen. Zo heb ik bijvoorbeeld ingesteld dat na het indrukken van een punt en een minteken onmiddellijk een streepje wordt ingevoegd. Eenmaal gedefinieerd wordt dit systeembreed toegepast door aText.

Hier is mijn configuratie van de tool tot nu toe:

Geniek is dat ik met aText behoorlijk wat snelheid win ten opzichte van het invoeren van speciale tekens met ASCII-code op het numerieke toetsenbord. De tekstfragmenten met vierkante haken in de afbeelding zijn codes die ons CMS opdracht geven de tekst klein weer te geven of een afbeelding in te voegen. Als ik een inline link wil integreren in een artikel, voer ik nu "link" in, gevolgd door een 1 in plaats van het hele commando. "Product1" zou ik hooguit kunnen inkorten tot "pro1", merkte ik net op, ...

Goed voor Kevin, niet zozeer voor mij

Gelukkig dat ik het korte toetsenbord toch halverwege kan gebruiken, vertel ik Kevin over aText en mijn ervaringen. Hij glimlacht en luistert gewoon naar me. Hoe ambivalent de ervaring zelf ook was, de wereld ziet er in mij hetzelfde uit. En dus ga ik weer mopperen over het ontbrekende numerieke toetsenbord. Over het feit dat de rekenmachine-app onmogelijk te gebruiken is zonder mijn geduld te breken. En dat het invoeren van getallen met meerdere cijfers het werk in Excel verpest.

Het komt erop neer dat ik de afgelopen twee weken minder last heb gehad dan ik vreesde. Ik werd gered door de software aText, die duidelijk superieur is aan het numerieke toetsenbord als het gaat om het invoeren van speciale tekens. Dus de dagen van ASCII-codes zijn voor mij over het algemeen voorbij. En Kevin krijgt het mooie witte toetsenbord terug. Mijn bureau heeft genoeg ruimte, dus het heeft geen zin om het zonder sleutels te doen. En zeker niet als een oude liefde als de K4 verlangend staat te wachten.

Martin Jud

Senior Editor

martin.jud@digitecgalaxus.ch

De dagelijkse kus van de muze stimuleert mijn creativiteit. Als ze me vergeet, probeer ik mijn creativiteit terug te winnen door te dromen, zodat het leven mijn dromen niet verslindt.

Deze artikelen kunnen je ook interesseren