Samsung Odyssey ARK - G97NB
3840 x 2160 Pixels, 55"
Te veel voor mij: Samsung's Odyssey Ark monster monitor in test
9-11-2022
De Odyssey Ark is de grootste gaming monitor van Samsung. Met zijn 55 inch en een kromming van 1000R voelt het als virtual reality zonder bril. Het is indrukwekkend, maar niet voor mij op de lange termijn.
Met het 55-inch Odyssey Ark gebogen scherm heeft Samsung een monster geschapen. Ik wilde het een paar weken op mijn bureau zetten, maar na twee dagen gaf ik het op. Het scherm is eenvoudigweg te groot voor mij. Samsung noemt het "immersief". Dat is waar en het is een ervaring in spellen. Mijn probleem: ik wil niet de hele tijd omringd zijn door een beeldscherm.
Ontwerp: Hopelijk houdt de tafel stand
De 55 inch ziet er helemaal niet uit op een bureau. De Ark is even groot als mijn OLED-tv in de woonkamer en meer dan twee keer zo zwaar: het beest weegt 41,5 kilogram. Het zware gewicht zit niet alleen in het display, maar ook in de enorme standaard van massief staal. Dit is het contragewicht voor het scherm en zorgt voor stabiliteit. Je hebt hiervoor een stabiele tafel nodig. Probeer niet eens in je eentje de Ark op te zetten, dan breek je in het beste geval je rug.
Wat de Ark onderscheidt van een TV: zijn agressieve bocht van 1000R. Dit getal betekent dat de kromme een deel van een cirkel beschrijft met een straal van 1000 mm. Dat is behoorlijk rond. Samsung specificeert "minstens 80 cm" als de optimale afstand. Je tafel moet dus niet alleen stabiel genoeg zijn, maar ook diep genoeg. Zelfs op een afstand van een meter neemt de Ark nog het hele gezichtsveld in beslag.
De materialen zijn in orde, de afwerking ook, alles voelt goed aan - in overeenstemming met de prijs. De randen zijn mooi dun. Zoals bij sommige van zijn tv's lost Samsung het kabelbeheer elegant op met de One-Connect-Box: de box bundelt alle ingangen en zelfs de stroom, en er loopt slechts een enkele kabel naar het scherm.
De materialen zijn prima en ook de afwerking voelt goed aan.
Beeldkwaliteit: zeer goed
Het scherm snijdt een zeer goed figuur voor toepassingen als gamen of films. Het Quantum MiniLED Display heeft 1056 dimzones, gebieden die onafhankelijk van elkaar de helderheid kunnen variëren. Hij ondersteunt de nieuwste licentievrije HDR-standaard HDR10+ en schittert met een maximale helderheid van 1000 nits. In de praktijk is het scherm helderder dan ik op de hoogste stand kan verdragen. Het contrast is goed, zwart ziet er zwart uit - hoewel niet OLED-zwart. De kleuren zien er helder uit, maar niet onnatuurlijk. Dat laatste verrast me positief, omdat ik Samsung-monitoren meestal oververzadigd vind.
Responstijd en verversingssnelheid zijn goed - 1 milliseconde grijs tot grijs en 165 hertz. Als je geen professionele e-sporter bent, zou dat voldoende moeten zijn. De kijkhoeken daarentegen behoren niet tot de sterke punten van LED-schermen met VA-panelen. Zelfs met de Ark wassen de contrasten een beetje uit en verschijnen er halo-effecten als ik er van opzij naar kijk. In de optimale zitpositie compenseert de agressieve kromming dit probleem op de verticale as, waar mijn blik het scherm altijd in een rechte hoek raakt. Naar boven en naar beneden ontbreekt deze kromming. En omdat de Ark niet alleen breed maar ook hoog is, zijn de kijkhoeken naar de hoeken toe niet meer optimaal. Dit valt echter alleen op bij een effen foto, en zelfs dan is de uniformiteit nog goed.
De Ark is de eerste 4K monitor waarbij ik graag een hogere resolutie zou zien: de 55 inch is ongeveer zo groot als vier 27 inch schermen naast en op elkaar. De pixeldichtheid van 80 pixels per inch (ppi) is dus vergelijkbaar met die van een 27-incher met FullHD-resolutie - en oogt dus niet eigentijds op een afstand van een meter. Ter vergelijking: een 32-inch met 4K-resolutie heeft 137 ppi, terwijl een huidige MacBook Pro 254 ppi heeft.
Gamen: een belevenis, maar vermoeiend
Dit betekent dat je voor gaming een krachtige pc moet hebben die 4K aankan. Maar wie de Odyssey Ark koopt, heeft daar waarschijnlijk de middelen voor. Voor spelletjes vind ik de pixeldichtheid goed genoeg. De ervaringsfactor is erg hoog: ik word letterlijk ondergedompeld in de spelwerelden, de Ark neemt mijn hele gezichtsveld in beslag. Het voelt een beetje als virtual reality zonder VR-bril en is ook even vermoeiend. Nadat de wow-factor is uitgewerkt, vraag ik me af of ik de maat echt mooi vind. Mijn antwoord: dat hangt ervan af.
In avonturenspellen, simulaties en rollenspellen vind ik het effect geweldig, in strategiespellen hou ik ook van het enorme oppervlak. In snelle racespellen is het me te veel en in shooters heb ik gewoon geen overzicht: met mijn ogen naar links en rechts kijken is niet genoeg om tegenstanders aan de rand van het scherm te zien. Ik moet mijn hoofd omdraaien. Dat is op den duur vermoeiend.
De hoogte van het scherm is vergelijkbaar. Hij kan naar mijn smaak niet ver genoeg naar beneden worden bijgesteld. De onderrand zweeft altijd minstens 15 centimeter boven de tafel. Met mijn lengte van 186 cm moet ik kaarsrecht aan tafel zitten. Alleen als ik tegelijkertijd de stoel verder omhoog zet dan ik zou willen, kan ik comfortabel in het midden van het scherm kijken. In mijn normale zithouding neigt mijn blik naar het midden van de onderste helft van het scherm. Voor dingen die in de bovenste helft gebeuren, moet ik mijn hoofd achterover leggen. Een ergonomische nachtmerrie.
Kantoormodus: Ik geef me over
De grootte van Samsung's monster gaat van een kenmerk naar een handicap voor alles behalve gamen vanwege zijn dubieuze ergonomie. Ik was van plan de Ark een aantal weken te gebruiken. Er kwam niets van terecht. De reden: ik moet ook op een scherm werken - en ik wil niet de hele tijd ondergedompeld zijn in mijn computer, maar liever in mijn kamer blijven. Zeker, ik kan comfortabel vier 27-inch vensters op het 55-inch scherm rangschikken. Dat is in zeldzame gevallen praktisch, maar in de meeste gevallen zijn twee voor mij voldoende. Ik wil sowieso niet naar de bovenste helft van het scherm hoeven kijken vanwege het gevaar van een stijve nek.
Een mogelijke oplossing zou zijn om het beeldformaat digitaal te veranderen of kleiner te maken. Ik kan dat doen met de zogenaamde Ark Dial, een gigantische afstandsbediening. Er kunnen verschillende beeldverhoudingen worden ingesteld en de grootte van het scherm kan traploos worden geschaald. Zo kan ik een normale breedbeeldwerkruimte simuleren, maar de rest van de Ark blijft toch een zwart - of optioneel gekleurd - gat dat mijn hele gezichtsveld in beslag neemt.
Voor twee dagen dwing ik mezelf te werken aan de Odyssey Ark. Dan moet ik capituleren. Naast het zwarte gat effect is ook de pixeldichtheid hiervoor verantwoordelijk. Het is voor mij op deze afstand te laag, vooral voor teksttoepassingen.
Voor mediaconsumptie levert Samsung een normale afstandsbediening en heeft de Ark een Smart TV besturingssysteem meegegeven. Ik zou hem dus theoretisch kunnen gebruiken als een gewone TV. Maar ik wil niet zo dicht bij zo'n groot scherm zitten om films te bekijken. Er is een reden waarom ik de bank in mijn woonkamer geen meter voor de TV zet en de eerste rij in de bioscoop vermijd. En als ik de afstand tot de Ark vergroot, zit ik niet meer in het brandpunt van de 1000R kromming. Dan past de kijkhoek naar de randen toe niet en lijdt de beeldkwaliteit merkbaar.
Cockpitmodus: help
Ik vind de verticale "cockpitmodus" gewoonweg belachelijk. Ik kan de Odyssey Ark 90 graden draaien, met als resultaat een verticaal gebogen absurditeit. Had ik het al eerder over een ergonomische nachtmerrie? Dan is de cockpitstand een ergonomische hel. De Ark in dit formaat past immers perfect in het tijdperk van TikTok, Youtube shorts en Instagram reels. Help.
Conclusie: meer vitrine dan praktijk
De Samsung Odyssey Ark is een monitor van superlatieven. Alleen al zijn omvang in combinatie met de agressieve kromming is indrukwekkend. In spellen overtuigt de beeldkwaliteit me, en de reactietijd en framerate zijn ook erg goed, althans voor niet-competitieve gamers zoals ik. Samsung stopt ook allerlei functies in het apparaat en bevat twee verschillende afstandsbedieningen. Dit zou waarschijnlijk de prijs moeten rechtvaardigen, die net zo gigantisch is als het beeldscherm. Met 2780 frank of 2899 euro valt het scherm in de luxeklasse. Ik zou het nooit kopen.
Dat komt omdat ik het 55-inch scherm uitsluitend bruikbaar vind in games - en zelfs daar met beperkingen. Terwijl rollenspellen en simulaties juist een hele nieuwe ervaring worden, vind ik andere genres zoals shooters of racegames erg vermoeiend om te spelen. Ik vind de hoogte van het scherm niet ergonomisch. Dit is een van de redenen waarom de Ark voor mij onbruikbaar is in het thuiskantoor. Het tweede zwakke punt bij kantoortoepassingen is de lage pixeldichtheid, die niet bij de tijd lijkt voor tekst- en beeldbewerking: 4K klinkt goed, maar ziet er niet bijzonder scherp uit op 55 inch en een afstand van 80 cm. Het geld is beter geïnvesteerd in verschillende afzonderlijke beeldschermen met een hogere resolutie als ze bij elkaar worden opgeteld.
Ik weet niet aan wie ik de Odyssey Ark zou kunnen aanbevelen. Voor meeslepend gamen zijn ultrawide monitoren zoals Samsung's eigen Odyssey Neo G9 de betere prijs-kwaliteitverhouding - en door de beschikbare ergonomie voor langere sessies de comfortabelere ervaring. Voor kantoortoepassingen wil ik niet voortdurend ondergedompeld zijn in zo'n enorm beeldscherm, en het is ongeschikt voor beeld- of videobewerking. Over het geheel genomen is de Ark meer een showcase voor wat mogelijk is dan een praktische monitor. Misschien had het beter een nieuwsgierig CES-concept kunnen blijven.
Samuel Buchmann
Senior Editor
Samuel.Buchmann@digitecgalaxus.chMijn vingerafdruk verandert vaak zo drastisch dat mijn MacBook hem niet meer herkent. De reden? Als ik me niet vastklamp aan een beeldscherm of camera, dan klamp ik me waarschijnlijk aan mijn vingertoppen vast aan een rotswand.