Samsung Odyssey OLED G9 - G95SC
5120 x 1440 pixels, 49"
Op jacht naar een grote gaming monitor? Dan moet de nieuwe 49-inch van Samsung bovenaan je verlanglijstje staan.
Samsung heeft de grootste monitor ooit met een QD OLED paneel uitgebracht: de Odyssey OLED G9. Het scherm heeft een diagonaal van 49 inch en een resolutie van 5120 × 1440 pixels. Gezien de 240-hertz verversingssnelheid is het gericht op gaming. De kromming bedraagt 1800R, wat betekent dat de curve van het paneel een deel van een cirkel met een straal van 1,8 meter weergeeft.
Ik verwacht dat het paneel perfect zwart is, met levendige kleuren en een goede helderheid voor OLED. Dat is precies wat de Odyssey OLED G8 (het 34-inch broertje van de G9) leverde toen ik hem reviewde.
Is de extra breedte die je krijgt met de Odyssey OLED G9 het waard? In een poging daar achter te komen, heb ik de kanjer van een monitor een maand lang op mijn bureau laten staan.
De behuizing is gemaakt van zwart en zilverkleurig hard plastic. Als je het mij vraagt is dit tweekleurige ontwerp een beetje blah. Waarom? Omdat ik een fervent voorstander ben van zilveren onderdelen die echt van metaal zijn. Niet alleen dat, maar ik geef ook de voorkeur aan effen, zwarte ontwerpen. Ik vind de smalle randen van het scherm mooi, evenals de voetjes op de standaard, die klein zijn voor een beeldscherm van dit formaat. Hij is stabiel genoeg en het beeldscherm wiebelt alleen een beetje als ik tegen de tafel stoot. Het wiebelt echter niet lang. Hoewel hij relatief licht is, heeft hij wel een grote externe voeding die ik ergens moet onderbrengen.
In het midden van de achterkant van de Odyssey OLED G9 hebben de Koreaanse fabrikanten hun kernverlichting geïnstalleerd - een LED-ring die desgewenst de muur achter de monitor verlicht. Deze verlichting kan afzonderlijk worden gekozen of dynamisch worden aangepast aan de inhoud op het scherm. Door de breedte van de monitor van 120 centimeter is het effect echter beperkt, omdat het scherm de verlichting zowel links als rechts verbergt. De ingebouwde luidsprekers, die geen bas hebben, zijn naar mijn mening overbodig. Als je een dure gamingmonitor hebt gekocht, heb je absoluut geen trek in blikkerig geluid.
Hoewel het beeldscherm voldoet aan de vereiste poorten, is er niets bijzonders aan. Hij heeft één DisplayPort 1.4, één full-size HDMI 2.1 en één Micro HDMI 2.1. In tegenstelling tot de OLED G8 werkt de USB-C poort helaas niet voor signaaloverdracht. Hij is er alleen als uplink voor data. Samsung had hier geen moeite voor hoeven doen. De monitor heeft tenslotte maar twee USB-C downlinks.
Conventionele OLED monitoren zijn niet helder genoeg voor mij bij daglicht - maar het is een ander verhaal met de Samsung Odyssey OLED G9. Als ik hem meet, komt hij uit op 254 nits bij volledig scherm. Dat is net genoeg voor mij, ook al heb ik liever iets meer voor als de zon schijnt. Mijn voorbeeldmonitor heeft een gebalanceerde verlichting, met het grootste verschil in verlichting - tussen het midden en de hoeken - van slechts twee procent.
Nog iets waar ik blij mee ben, is dat de monitor een bescheiden automatische helderheidsbegrenzer (ABL) heeft. Dit betekent dat de helderheid van witte gebieden altijd ongeveer gelijk blijft, ongeacht hoe hoog de gemiddelde helderheid van het hele beeld is. Je kunt hier meer lezen over dit beschermende anti-inbrandmechanisme:
De monitor heeft ook een automatische statische helderheidsbegrenzer (ASBL), die de helderheid dimt als het scherm een tijdje inactief is. In tegenstelling tot toen ik de kleinere G8 testte, ben ik me echter nooit bewust van de ASBL van de G9 tijdens dagelijks gebruik. Ten eerste lijkt Samsung de activeringstijd te hebben verlengd. Bovendien ben ik vaak iets aan het verplaatsen op het grote beeldscherm. In de onderstaande testvideo zie je de ABL en ASBL van de OLED G9 in actie:
Zoals verwacht is het contrast uitstekend. OLED-monitoren kunnen elke afzonderlijke pixel volledig uitschakelen, dus er is absoluut geen blooming effect of halo's in de hoeken. Vooral bij weinig omgevingslicht is de beeldkwaliteit van een heel andere orde dan die van andere paneeltechnologieën. Ondertussen lijkt de glanzende afwerking het contrast een extra boost te geven. De antireflectiecoating van Samsung doet zijn werk goed en de monitor lijkt minder reflecterend dan bepaalde matte modellen.
De kleuren zijn ook indrukwekkend voor een gamingmonitor. Ze zien er evenwichtig en natuurlijk uit. Met een paar aanpassingen aan de instellingen komen ze dicht in de buurt van mijn referentiebeeldscherm in de sRGB-kleurruimte. Ik krijg de beste resultaten door naar de Beeldmodus te gaan, het kleurprofiel in te stellen op Natuurlijk, de witbalans in te stellen op Warm1 en de schuifregelaar voor verzadiging aan te passen naar 20. Bij deze gelegenheid verlaag ik ook de scherpte van tien naar vijf - anders ziet het beeld er te scherp uit. De OLED G9 dekt de sRGB kleurruimte volledig. Ondertussen wordt DCI-P3 voor 99 procent gedekt en AdobeRGB voor 94 procent.
Al deze goede resultaten betekenen dat games er geweldig uitzien op de Samsung Odyssey OLED G9. Het 49-inch scherm maakt de ervaring voor mij meeslepender dan de kleinere G8. De zachte kromming van 1800R vind ik precies goed. In een weekend verlies ik mezelf volledig in de grafische pracht van Hogwarts Legacy. De tovenaarswereld ziet er prachtig uit in 32:9-formaat op deze grootte. Herfstige bossen gloeien in de avondzon, terwijl 's nachts heldere sterren fonkelen aan de donkere hemel.
Ik vind deze beeldverhouding ook prettig voor racegames. In Forza Horizon 5 kan ik de snelheid bijna voelen terwijl ik door de woestijn race. Zoals meestal het geval is bij OLED's, is er vrijwel geen bewegingsonscherpte. Zelfs snelle pan shoots zien er scherp uit. Samsung zegt dat de grijs-naar-grijs reactietijd 0,03 milliseconden is. Zoveel frames per seconde zul je bijna nooit krijgen als je nieuwe games speelt met de maximale native resolutie. Maar omdat de monitor de variabele verversingssnelheid AMD FreeSync Premium Pro ondersteunt, is dat geen probleem.
Andere keren ben ik minder enthousiast over het 32:9-formaat. Neem bijvoorbeeld isometrische spellen zoals Diablo IV. Als ik Diablo speel, zie ik de zijkanten van de spelwereld onevenredig veel vergeleken met de boven- en onderkant. Niet alleen dat, maar de minimap boven in de hoek staat te ver weg van de actie. Oudere spellen ondersteunen de resolutie van 5120 × 1440 soms helemaal niet. Dus voordat je besluit de monitor te kopen, moet je zeker controleren of je favoriete games redelijk goed werken in 32:9. Je zou eens kunnen kijken naar deze lijst die is opgesteld door een Reddit-gebruiker.
Mijn computer is niet alleen om op te gamen - ik moet hem ook voor mijn werk gebruiken. Dat gaat niet slecht met de Samsung Odyssey OLED G9. Ik vind het fijn dat ik handig drie vensters naast elkaar kan zetten. Dankzij de nauwkeurige kleurweergave kan ik de monitor ook met een gerust hart gebruiken om afbeeldingen of video's te bewerken.
Dat gezegd hebbende, zou ik de OLED G9 niet alleen voor kantoorgebruik aanraden. Daar zijn twee Windows-gerelateerde en drie MacOS-gerelateerde redenen voor:
De gebruikersinterface blijft een zwak punt van de nieuwste schermen van Samsung. Het Tizen besturingssysteem is eigenlijk bedoeld voor smart tv's. Daarom wordt de Odyssey OLED G9 ook geleverd met een afstandsbediening - iets wat ik totaal overbodig vind voor een beeldscherm. Het is gewoon nog een apparaat dat op mijn bureau rondslingert.
Ik vind de gebruikersinterface van Tizen helemaal niet slim. Het is eerder onnodig ingewikkeld, ingewikkeld en traag. Het aanpassen van de instellingen duurt eeuwen. Zonder de sneltoetsen van tevoren te kennen, kost het me bijvoorbeeld 13 toetsaanslagen om bij de helderheidsregelaar te komen. Het voordeel van Tizen zou de directe toegang tot streamingdiensten zijn. Maar wie heeft dat nu nodig op een monitor die op een computer is aangesloten?
Gelukkig is de onhandige bediening niet zo problematisch als ik eenmaal klaar ben met het instellen van het apparaat. Tijdens het instellen maken de vele beeldinstellingen een positieve indruk op me. De Adaptive Picture modus werkt ook goed. Het meet het omgevingslicht met behulp van een sensor en past dan automatisch de helderheid aan.
Wanneer het op gamen aankomt, verslaat de Samsung Odyssey OLED G9 alles wat ik ooit heb getest. De beeldkwaliteit van het QD OLED paneel is bijna perfect in games; diep zwart, maar nog steeds helder genoeg. Ondertussen zijn de kleuren rijk, maar niet oververzadigd. Er is vrijwel geen onscherpte rond bewegende beelden.
En het 32:9 formaat voelt geweldig aan, vooral in third-person games. Ik ga merkbaar meer op in games dan wanneer ik een kleinere monitor gebruik. Het is lang geleden dat ik me zo heb verwonderd over een spel als tijdens Hogwarts Legacy op de Odyssey OLED G9. Wat een weelderige graphics! Om dit soort spellen in de native resolutie van 5120 × 1440 te kunnen spelen, heb je wel een voldoende krachtige computer nodig.
De OLED G9 levert ook respectabele prestaties buiten gaming om. De kleurruimtedekking en nauwkeurigheid zijn goed. De monitor is voldoende helder, met een gelijkmatige helderheid op mijn testapparaat. Ik ben ook erg blij dat ik me niet bewust was van de ABL of ASBL tijdens mijn dagelijkse werk. Kantoorgebruik brengt echter wel een paar compromissen met zich mee, namelijk dat de subpixel lay-out van de QD OLED niet geweldig is voor de tekstscherpte. Zoals met elke OLED is er ook enig risico op inbranden bij permanente menubalken en vensterranden. Andere monitoren zijn beter geschikt voor kantoorgebruik.
Dit beest van een Samsung OLED is niet goedkoop. Toch vind ik dat je waar voor je geld krijgt. De monitor levert echt de eersteklas ervaring die je verwacht van een product in dit prijssegment. Heeft jouw PC een grafische kaart die meer dan 1000 Zwitserse frank of euro waard is? Ook dat maakt de Samsung Odyssey OLED G9 de moeite waard. Je zult versteld staan hoe goed je games eruit kunnen zien.
Header afbeelding: Samuel BuchmannMijn vingerafdruk verandert vaak zo drastisch dat mijn MacBook hem niet meer herkent. De reden? Als ik me niet vastklamp aan een beeldscherm of camera, dan klamp ik me waarschijnlijk aan mijn vingertoppen vast aan een rotswand.