"Starfield": mijn zorgen zijn minstens zo groot als mijn verwachtingen
12-6-2023
Vertaling: machinaal vertaald
Bethesda presenteerde gedetailleerde impressies van "Starfield" tijdens de Xbox Games Showcase. De getoonde gameplay ziet er spectaculair uit. Toch ben ik sceptisch - niet in de laatste plaats vanwege de rampzalige Bethesda lanceringen in het recente verleden.
Bethesda's "Starfield" heeft de potentie om een van de grootste en meest spectaculaire role-playing games aller tijden te worden. Volgens Game Director Todd Howard is het spel het hoogtepunt van meer dan 25 jaar RPG-ervaring. Het is Bethesda's magnum opus - een meesterwerk dat alles wat ervoor is gekomen zal overschaduwen.
Howard leek navenant zelfverzekerd tijdens de 45 minuten durende presentatie van het spel. En terecht: de getoonde gameplay ziet er spectaculair uit. De spelmechanieken zien er volwassen uit, de spelwerelden zien er ongelooflijk mooi uit en de orkestrale soundtrack zorgt voor een echt kippenvelgevoel.
Dankzij alle hype rond het spel kan ik me niet aan het gevoel onttrekken dat er iets niet klopt. "Starfield" kan de geschiedenis ingaan als een van de beste spellen aller tijden, of als weer een kolossale Bethesda flop. De volgende punten maken me sceptisch
1. Vervelende bugs bij de lancering
Bethesda staat erom bekend dat ze hun spellen in onvoltooide staat uitbrengen. De spellen zitten vol vervelende bugs, glitches en prestatieproblemen in de eerste weken en maanden na de release. In de tijd van "Fallout 3" of "Skyrim" werden dergelijke problemen door de community grotendeels met humor opgenomen. De grappige glitches werden geaccepteerd omdat de enorme spelwerelden zo indrukwekkend waren.
Zo'n lanceringsproblemen waren 10 of 15 jaar geleden eerder uitzondering dan regel, maar horen nu bij het uitgeven van AAA-games. Veel uitgevers brengen half afgewerkte spellen uit in bètafase en hopen dat hun fans het spel voor de volle prijs zullen testen. Het geduld en de acceptatie van gamefans wordt met elke ramplancering verder op de proef gesteld.
Bron: gameranx / Youtube
De gameplaypresentatie voor "Starfield" geeft je een goed idee van hoe enorm de spelwereld zal zijn. Meer dan 1000 planeten, verspreid over meer dan 100 sterrenstelsels, kunnen worden verkend. Indrukwekkend. Maar: als Bethesda het niet voor elkaar krijgt om een "normale" open-wereldkaart zonder bugs te publiceren, hoe moet het dan wel niet lukken met een heel sterrenstelsel? De reactie van Bethesda-fans op een buggy lancering zal vrijwel zeker niet zo positief zijn als in de dagen van "Skyrim".
2. 30 FPS op consoles
Naast bugs en glitches maak ik me ook zorgen over de prestaties op consoles. In een interview met IGN bevestigt Todd Howard dat de game op de Xbox Series X in 4K draait met 30 frames per seconde. Op de Series S is het 1440p met 30 FPS.
In principe denk ik dat een goed geïmplementeerde 30 FPS helemaal prima is voor een spel als "Starfield". Het spel is geen shooter die ultrasnelle reflexen vereist. "Starfield" is een relatief langzame singleplayer game met ontspannen shootouts.
Het zou desondanks fijn zijn als het spel me op zijn minst een optie gaf voor 60 FPS met een lagere resolutie en minder grafische details om uit te kiezen. De optie "Performance Mode" is standaard in PS5-games van Playstation Studios. In sommige grafisch en technisch eenvoudigere spellen, zoals "Ratchet & Clank: Rift Apart", is er zelfs 60 FPS met ray tracing.
Bron: Insomniac Games
Volgens Howard draait het spel theoretisch tot 60 FPS op de Series X. De framerate is echter beperkt tot 60 FPS. De framerate is echter beperkt tot 30 FPS omdat Bethesda de voorkeur geeft aan een consistente spelervaring zonder stotteren. Ik denk dat dat eerlijk is. Een goede 30 FPS modus is beter dan een stotterende prestatiemodus. Desondanks vertrouw ik het niet en ben ik voorbereid op framerate-dips in de lage 20.
Bron: Bethesda
3. afnemende kwaliteit van Bethesda-games
Toen "Fallout 3" en "Skyrim" uitkwamen, was Bethesda onaantastbaar. De studio stond synoniem voor kwaliteit. Met "Fallout 4" begon het imago af te brokkelen. Te weinig nieuwe functies in vergelijking met zijn voorganger, verouderde spelmechanica en stoffige graphics zorgden voor teleurstelling bij zowel fans als critici.
De laatste grote Bethesda "Fallout 4" begon af te brokkelen.
De laatste grote Bethesda-game, "Fallout 76", verbrijzelde het vlekkeloze imago van de studio volledig. Het spel was bij de lancering bijna onspeelbaar door bugs. Naast de technische problemen was ook de gameplay van de online "Fallout" saai en repetitief. Wat is er gebeurd met de voormalige ontwikkelaar van kwaliteitsgames?
Bron: Bethesda
Met "Starfield" heeft Bethesda de kans om de neerwaartse trend te stoppen en zichzelf weer terug te katapulteren in de rangen van de internationale topstudio's. Desondanks maakt de afnemende kwaliteit van Bethesda me sceptisch.
4. Hoe saai is het universum?
Bethesda gooit met superlatieven in het rond in de beschrijving van "Starfield". Alles wordt groter, beter en spectaculairder. Je kunt meer dan 1000 planeten verkennen met je ruimteschip. Sommige daarvan zijn procedureel gegenereerd, andere zijn met de hand gemaakt.
Gezien de grootte van het sterrenstelsel van "Starfield" vraag ik me af: hoe spannend - of: hoe saai - zal het verkennen van de enorme open wereld eigenlijk zijn?
Bron: Bethesda
De ontelbare planeten betekenen niet automatisch een goed open-wereldontwerp.
Voor mij is de beste open wereld ooit op dit moment "The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom". De open wereld is zo ontworpen dat je onderweg naar een bestemming voortdurend wordt afgeleid door spannende dingen in het uitgestrekte landschap. Alle elementen van de spelwereld voelen bewust geplaatst aan. Je ontdekt voortdurend nieuwe geheimen, voorwerpen en zijmissies. Het spel beloont je nieuwsgierigheid en moedigt je aan om de spelwereld grondig te verkennen.
Ik kan me met geen mogelijkheid voorstellen dat "Starfield" me een soortgelijke open-wereld spelervaring zal geven. Daarvoor is de spelwereld te groot.
Vind ik het verkennen van een willekeurig gegenereerde planeet na de tiende keer nog steeds spannend? Hoe goed zijn de enorme, handgemaakte planeten ontworpen? Zal mijn nieuwsgierigheid beloond worden, of zal ik het vooral bij de hoofdmissies houden omdat er niet veel te beleven valt in de uitgestrektheid van de ruimte?
Ik ben bang dat ik na mijn aanvankelijke fascinatie voor de oneindige spelwereld vrij snel zal verlangen naar een kleinere, intiemere open-wereldkaart.
5. gezichtsanimaties van eergisteren
Sommige spelwerelden uit de gameplaypresentatie zien er verbluffend mooi uit. De verschillende planeten maken indruk met hun gedetailleerde omgevingen, unieke buitenaardse ontwerpen en sfeervolle belichting. De steden en ruimteschepen zien er ook verdomd goed uit.
De levenloze gezichten en gezichtsanimaties van de NPC's vallen des te meer op temidden van alle grafische pracht en praal. Ja, de hoofden zien er beter uit dan in eerdere Bethesda-games. Maar vergeleken met de rest van de beelden van het spel lijken het relikwieën van een vorige (console)generatie.
Bron: Bethesda
Dit is jammer, vooral omdat je naast schieten, vliegen en verkennen veel tijd doorbrengt in dialoog met NPC's. De levenloze ogen en marionetachtige gezichtsanimaties rukken me herhaaldelijk weg uit de meeslepende spelwereld.
Hoop op het beste, verwacht het slechtste
Begrijp me niet verkeerd - ik wil dat "Starfield" een hit wordt. Het materiaal dat tot nu toe is getoond voelt gewoon te goed om waar te zijn.
Tot de lancering van het spel word ik heen en weer geslingerd tussen hype en scepsis. Ik hoop op het beste en verwacht het slechtste. In het beste geval zal Bethesda een nieuwe standaard zetten voor open-wereld games en een revolutie teweegbrengen in de wereld van videogames. In het ergste geval kunnen we een buggy spel verwachten met belabberde prestaties en een lege open wereld. De waarheid zal er waarschijnlijk ergens tussenin liggen.
Wat vind jij van de nieuwe "Starfield" gameplay? Heeft de presentatie je overtuigd of blijf je sceptisch?
Alle aankondigingen van de Xbox Games Showcase vind je samengevat in dit artikel:
Domagoj Belancic
Senior Editor
Domagoj.Belancic@digitecgalaxus.chMijn liefde voor videospelletjes ontstond op vijfjarige leeftijd met de originele Gameboy en is in de loop der jaren met sprongen gegroeid.
