"Mario Strikers" in de test: Spectaculaire partyschop met belachelijk bereik

Dit is een artikel van onze inhoudspartner "PC Games". Hier vind je het originele artikel van redacteur Christian Dörre.

Een volle 15 jaar na Mario Strikers Charged en zelfs 17 jaar na het originele Mario Smash Football op de GameCube, keren Mario, Luigi, Peach en Co. eindelijk terug op het voetbalveld met Mario Strikers: Battle League Football. Maar zoals je mag verwachten van een sportspel met de inwoners van het Paddenstoelenrijk, is dit natuurlijk geen realistische fuppesimulatie waarin tactisch beïnvloed gazonschaak wordt gespeeld, maar eerder een wild, chaotisch spektakel dat geen moer geeft om fair play, tactiek of dergelijke onzin als regels.

Toegankelijke arcadepret en leedvermaak staan duidelijk voorop. Maar de legendarische uitspraak van Adi Preißler "What matters is on the pitch" geldt natuurlijk ook voor feestvoetbal, dus gingen we het veld op om voor je uit te zoeken of de Switch-titel een echte kampioen is of eerder een onbenullig potje voetbal met een mooie presentatie. Ons oordeel is nogal ambivalent, want Mario's voetbalfeestje is leuk, maar het levert ook een vervelend eigen doelpunt op dat de rem zet op het spelplezier.

Je moet vier vrienden zijn

Als je nog nooit iets van de Mario Strikers-serie hebt gespeeld, maar alleen FIFA of eFootball, zul je even moeten wennen. De velden zijn korter en smaller en in plaats van 11 spelers per team zijn er maar vijf teams. De keeper is altijd een Boom Boom, die volledig wordt overgenomen door de AI. Je bestuurt dus alleen de vier veldspelers. Battle League Football kiest hier echter een andere weg dan zijn twee voorgangers.

In Smash Football en Charged kon je alleen een aanvoerder kiezen met speciale vaardigheden en bestonden de teamgenoten uit minder belangrijke personages als Koopa's of Shy Guys.

In het nieuwe spel bouw je je team echter helemaal op uit grote Nintendo-persoonlijkheden. Je kunt kiezen uit tien tekens. Mario, Luigi, Bowser, Peach, Rosalina, Toad, Yoshi, Donkey Kong, Wario en Waluigi staan tot je beschikking. Elk karakter heeft verschillende statuswaarden.

Terwijl Mario en Luigi behoorlijke allrounders zijn, maken Peach en Rosalina indruk met hun snelheid en techniek, maar worden ze gemakkelijk uitgeschakeld. Bowser en Donkey Kong daarentegen zijn nogal traag, maar zwaarder en krachtiger.

Zo zijn ze niet met simpele tackles van hun voeten te slaan, zijn hun aanvallen sterker en hun schoten krachtiger. Vrij snel leer je de verdiensten van elk personage kennen. Met een Wario, bijvoorbeeld, kun je van grotere afstand de trekker overhalen, maar als de vijand goed tegenaanvalt, rent de mopsige griezel er natuurlijk achteraan.

Na korte tijd zul je de vaardigheid hebben om een evenwichtig team samen te stellen dat is afgestemd op jouw speelstijl. Vooral in de multiplayer zijn er soms leuke ontmoetingen tussen heel verschillende teams. Als bijvoorbeeld een technisch team dat wil uitblinken in passing het opneemt tegen een lomp team, zal er een prachtige botsing ontstaan tussen de verschillende speelstijlen.

Als je niet tevreden bent met de statuswaarden van een personage, kun je ze veranderen. Met elk spel, en vooral door het winnen van trofeeën, verdien je munten waarmee je stukken harnas kunt kopen. Dus als je vindt dat Mario sterker of Bowser sneller moet zijn, kun je ze uitrusten met de juiste onderdelen. Je gaat ook niet sleutelen aan de personages, want voor wedstrijden of toernooien kun je altijd kiezen of je met de originele versie zonder pantserdelen of met de opgewaardeerde figuur wilt spelen.

Famos zonder regels

Natuurlijk maakt het verschil welke personages je het veld op stuurt, maar Mario Strikers: Battle League Football heeft nog steeds ongeveer evenveel met tactische gameplay te maken als Arminia Bielefeld met het Duitse kampioenschap.

De wedstrijden zijn heftiger dan elke confrontatie op het open veld tussen Manchester City en Liverpool FC. En de scheidsrechters zijn brutaler dan in welke county league derby dan ook. Het enige verschil is dat er in Mario Strikers geen open breuken zijn en ook geen scheidsrechter.

Volgens mij hoef je je geen zorgen te maken over buitenspel of gemeen spel. Er zijn geen hoekschoppen, geen vrije trappen of strafschoppen. Er wordt gewoon gefloten, de doelpunten worden geteld en er wordt weer gefloten.

Het gebrek aan regels betekent dat je je geen zorgen hoeft te maken over buitenspel of gemeen spel.

Het gebrek aan regels wordt ook volop genoten door de spelers. Bowser schiet de bal soms met zijn staart, Donkey Kong duwt de bal met zijn vuisten en Wario denkt helemaal niet aan het woord voet in voetbal. Hij draagt de pil in zijn hand, gooit naar het doel of gebruikt zelfs zijn machtige pens voor de finish. Elk personage heeft zijn eigen manier van dribbelen, passen, schieten, oversteken. Het is allemaal heel goed gerealiseerd en passend bij het personage in kwestie.

Wanneer je in balbezit bent, mag je hoge en lage passes geven, schieten en vijandelijke aanvallen ontwijken. Je kunt ook de linkerschouderknop gebruiken om je passes in het pad van je teamgenoten te sturen.

Reginners zullen de eenvoudige besturing onmiddellijk onder de knie krijgen en met een beetje gewenning zal het je snel lukken om directe passes of directe schoten voor het strafschopgebied te geven. Schoten kunnen ook worden opgeladen om ze nog krachtiger in de richting van het doel te maken.

Tijdens deze oplaadtijd sta je echter op één plek, waardoor je een gemakkelijker doelwit bent voor tackles. Je moet situaties dus goed inschatten om niet neergehaald te worden. Dit is niet zo gemakkelijk op een hoger AI-niveau of tegen een menselijke speler, omdat de spelsnelheid over het algemeen erg hoog is. De gameplay doet vaak meer denken aan ijshockey dan aan voetbal. In dit geval is dat echter helemaal niet negatief bedoeld.

Er is geen zijlijn, maar een bord waarvan de bal terugkaatst. Het bord is ook geëlektrificeerd en tegenstanders kunnen er natuurlijk in geduwd worden. Ook het passeerspel op de helft van de tegenstander lijkt soms een beetje op dat in de NHL als je het gat in de verdediging zoekt.

Ook zijn er natuurlijk vaak snelle tegenaanval situaties. Gedurende het hele spel is er altijd actie. Het tempo vertragen, zoals in een echte voetbalwedstrijd, is niet de bedoeling en daarom nauwelijks mogelijk.

Meer slagveld dan speelveld

Wie stilstaat in Mario Strikers: Battle League Football wordt van zijn sokken geslagen. Dit gebeurt meestal in de vorm van tackles. Als je op X drukt, geef je de tegenstander een klap die hem even buiten westen slaat. Dit is echter niet altijd voldoende.

Een lichtgewicht als Toad stuitert dus eerder van een Bowser af dan dat hij hem schade toebrengt. Het is dus een geluk dat tackles, net als schoten, in rekening kunnen worden gebracht. Dit duurt natuurlijk even, waarin de tegenstander ook kan ontsnappen. Opgeladen tackles hebben echter niet alleen een groter penetratievermogen, maar ook een groter bereik.

Daarnaast ben je in staat de bal met een hogere snelheid te raken.

Bovendien geeft een geslaagde tackle je direct balbezit en is de tegenstander langer verdoofd. Wat vooral leuk is aan de tackles is dat je niet alleen de tegenstander met de bal kunt neerhalen, maar ook zijn teamgenoot zonder bal. Op deze manier ontneem je de aanvallende speler natuurlijk zijn posities om te spelen. Vooral in multiplayer met meerdere spelers is dit een goede manier om tegenaanvallen te voorkomen. De spelletjes kunnen soms ontaarden in wilde vechtpartijen. Dit is echter helemaal niet storend, maar zorgt ook telkens weer voor een lach door de aanstellerige presentatie. Natuurlijk voeden dergelijke scènes ook de schadenfreude die we kennen van Mario multiplayer titels, maar tijdens onze test konden zelfs degenen die bepaalde acties ondergingen nooit boos zijn op het spel, maar lachten ze vooral mee. Mario Strikers: Battle League Football voelt nooit vervelend of zelfs oneerlijk aan, want er is bijvoorbeeld niet zoiets als een blauwe tank vlak voor de finish.

In elk geval maakt Battle League Football gebruik van enkele voorwerpen die we kennen uit Mario Kart, die af en toe verschijnen in vraagtekenblokken op het veld. Sommige daarvan kunnen door beide teams worden gebruikt, terwijl andere de kleur zijn van één team en alleen door dat team kunnen worden verzameld. Net als in Mario Kart 8 kunnen twee voorwerpen worden opgeslagen. De blokken bevatten dan Nintendo-typisch gereedschap.

Een paddenstoel maakt je voor korte tijd sneller, je kunt groene en rode tanks afschieten, bananen laten tegenstanders uitglijden, een ster maakt je voor korte tijd onkwetsbaar, en als je een Bob-Omb gooit, rolt hij op de tegenstanders af en neemt afscheid met een explosie. De voorwerpen passen goed in de gameplay en zorgen voor extra chaos zonder te overheersend te zijn. Items spammen helpt helemaal niet. Je moet ze specifiek gebruiken om een voordeel te behalen.

Maar de tot nu toe genoemde hulpmiddelen zijn niet alles. Af en toe verschijnt er een zogenaamde strike ball op het speelveld. Wie het eerst aanraakt, geeft zijn team de gelegenheid een hyperschot af te vuren. Hiervoor moet een schot volledig opgeladen zijn.

Dit is natuurlijk niet altijd zo gemakkelijk, je kunt immers alleen op de helft van de tegenstander schieten en het andere team zal er alles aan doen om je in deze oplaadtijd weg te duwen. Je moet dus eerst wat ruimte winnen, ook al sta je onder tijdsdruk, want de hypershot mogelijkheid is natuurlijk niet voor altijd gegeven.
.
Als het je lukt om het schot op te laden, moet je daarna nog steeds aan beide kanten de juiste plek in een balk raken. Daarna schakelt het spel over naar een prachtig gepresenteerde sequentie in komische graphics, waarin de personages een individueel megaschot afvuren.

Terwijl Mario bijvoorbeeld een vurige overhead kick uitvoert die zelfs de achterkant van de keeper verschroeit, schiet Rose Cavalier Waluigi doornige lianen, gebruikt Luigi een wervelwind en lobt Wario zijn brede billen naar de arme bal.

Als je het hypershot perfect hebt uitgevoerd, is het niet te stoppen. Als je niet nauwkeurig genoeg bent geweest, heeft de keeper nog een kans om de bal eruit te houden. Het maakt niet uit hoe: Als de bal na een hypershot het strafschopgebied ingaat, krijg je twee doelpunten. Zo kunnen verloren gewaande spellen worden omgedraaid.

Minder is niet meer

Mario Strikers: Battle League Football is echt heel leuk en ontbrandt natuurlijk nog meer in de multiplayer. Maximaal acht spelers kunnen tegelijkertijd aan de spellen deelnemen
.
Hierbij neemt één speler dan permanent een personage over. In dit geval vallen ook de kleine gameplayfouten weg die soms bij enkele spelers merkbaar zijn. Door de AI bestuurde teamgenoten lopen bijvoorbeeld vaak niet goed vrij. Natuurlijk heb je dit probleem niet met acht menselijke teamgenoten, zolang ze het spel maar redelijk beheersen.

Maar ook met minder mensen, zelfs alleen tegen de AI, is de titel leuk. Alleen de keepers werken in alle standen op je zenuwen, want de doelpunten zijn niet altijd begrijpelijk. Zojuist stopte Boom Boom nog verschillende gevaarlijke schoten achter elkaar, en plotseling mist hij een onschuldig ogend lang schot. Nintendo moet hier zeker wat patchen. Door de mooie enscenering en de verder leuke gameplay kun je de titel deze momenten echter altijd vergeven.

We weten in ieder geval zeker dat de nieuwe Mario Strikers een van die titels is die je af en toe tevoorschijn haalt als er vrienden over de vloer zijn. We weten echter ook zeker dat Battle League Football qua speelduur niet zo lang zal duren als Mario Kart 8, want het grootste kritiekpunt is de omvang, die zelfs in vergelijking met andere Mario sportspellen uiterst mager is. We vermeldden al dat er slechts tien karakters beschikbaar zijn. Omdat er vier spelers per team nodig zijn, worden de personages voortdurend gedupliceerd, zodat je er al snel genoeg van krijgt.

De veldselectie ziet er echter niet beter uit. In Battle League Football kan slechts in vijf stadions worden gespeeld. Dus ook hier is de aantrekkingskracht betrekkelijk snel weg. Nintendo heeft al gratis uitbreidingen aangekondigd, maar wat ze precies zullen bevatten en wanneer ze zullen verschijnen is nog in de lucht. Deze releasestrategie volgens het motto "Neem eerst dit, er komt later wel iets, maar we willen nu de volle prijs" zuigt gewoon.

Modi, waar ben je?

De grootste misstap die de titel echter begaat is het aantal spelstanden. Er zijn er maar drie: Single Match, Cup Tournament en Strikers Club. In het enkele spel kun je - wie had dat gedacht? - individuele spellen alleen of in multiplayer. In de toernooien daarentegen staan zes bekers klaar om door jou veroverd te worden. Per beker worden maximaal vier wedstrijden gespeeld. Ook deze modus kan zowel met meerdere spelers als alleen worden gespeeld.

Enkele spelers zijn hier echter duidelijk in het nadeel, omdat de moeilijkheidsgraad niet vrij kan worden ingesteld, maar gebonden is aan de beker.

Vier van de zes kopjes zijn helaas erg gemakkelijk en dus niet bijzonder leuk. Het is volstrekt onbegrijpelijk waarom je hier niet zelf de moeilijkheidsgraad van de AI kunt instellen, dat kan immers wel in de single-spellen.

In het algemeen zijn single spelers behoorlijk de pineut, want dat is het met de modi voor hen. Er is geen leuke verhaalstand zoals in Mario Golf: Super Rush, zelfs niet de mogelijkheid om een competitie te spelen. Het zou echt niet moeilijk zijn geweest om in ieder geval de teams uit de bekers in een competitie te persen. Of men had hier de draai kunnen hebben dat in de competitie de teams elk uit slechts vier versies van een personage bestaan.

Hoe dan ook, sommige dingen hadden zonder veel moeite gekund. Maar nix, nada, cero, niets. Om die reden moeten we spelers die al weten dat ze de titel vooral alleen zouden spelen voorlopig afraden hem te kopen. We kunnen erover nadenken bij een verkoop. Misschien zijn de uitbreidingen dan al uitgebracht.

De Strikers Club als derde en laatste speltype in het spel is een puur online speltype. Hier sluit je je aan bij de club van een andere speler of maak je er zelf een aan. Als je besluit je eigen club te beginnen, kies je je naam, teamkleur en uitrusting en wacht je tot andere mensen zich bij je aansluiten. In de Strikers Club bestuur je een vaste speler in een team met je medespelers en ontvang je punten voor overwinningen om hogerop te komen in de competitie. Dit maakte tijdens de testfase al een aardige indruk, maar was ook niets adembenemends. We kunnen echter nog geen objectieve beoordeling geven van de motivatie op lange termijn, omdat in de tijd voor de release zelden wedstrijden werden gespeeld.

Hier is ruimte voor verbetering

Mario Strikers: Battle League Football is een van die spellen waarvan je absoluut wilt houden omdat ze in principe in de eerste plaats veel goed doen. De presentatie is geweldig en de gameplay is wild plezier waar je zo graag meer en meer van wilt beleven. Maar hier is het probleem: meer is er niet. En dus denk je automatisch aan alle dingen die ontbreken en welke dingen zo gemakkelijk geïmplementeerd hadden kunnen worden om voor meer plezier en afwisseling te zorgen.

Dan vervaagt de liefde voor het spel gewoon. De laatste paar Mario sporttitels boden allemaal vrij weinig inhoud, maar Mario Strikers: Battle League Football overdrijft nu met de spaarzaamheid.

De omvang van het spel is gewoon te klein.

De omvang van het spel is echt belachelijk klein. We beseffen nu tenminste dat de goede Adi Preißler niet helemaal gelijk had. Niet alleen het veld is belangrijk, ook de omgeving moet wat te bieden hebben.

Verslag van de auteur: Meesterlijk qua gameplay, maar inhoudelijk een beetje een zeikerd

Oh, Mario! Je bracht mijn teamgenoten en mij echt vreugde met je chaotische uitstapje op de grasmat. Battle League Football speelt aangrijpend, is spectaculair en zorgt voor allerlei lachsalvo's. Zij het uit leedvermaak of omdat de actie op het veld gewoon zo heerlijk wild is. Maar al na korte tijd was er veel lucht uit de pil. De trofeeën waren snel gewonnen en ook in de multiplayer hadden we snel genoeg van de slechts tien personages en de weinige stadions. Waarom is er geen verhaalstand zoals in je vorige golfspel? Waarom zijn er geen competities? Waarom kun je niet eens de moeilijkheidsgraad in de toernooien instellen? Zo veel aandacht voor detail als er is besteed aan de presentatie en de gameplay, de rest lijkt liefdeloos bij elkaar te zijn gemept. De belofte dat er later op een gegeven moment iets wordt toegevoegd is hier gewoon te weinig.

Rating 7/10

Pro

• Fun-chaotische gameplay

• Goede presentatie
• Goed uitgebalanceerde artikelen

• De maniërismen van de personages zijn briljant visueel vastgelegd

• Makkelijk te leren besturing met voldoende mogelijkheden voor gevorderde spelers

• Multiplayerstand voor acht spelers

Contra

• Te weinig personages en stadions

• Geen vrij instelbare moeilijkheidsgraad in toernooien

• Goalkeepers niet altijd begrijpelijk

• Kleine AI eigenaardigheden
• Algemeen belachelijk klein bereik

Mario Strikers: Battle League Football verschijnt op 10 juni exclusief voor Nintendo Switch. Ga je Mario's feestvoetbal halen of word je bij de release afgeschrikt door het kleine bereik. Schrijf ons gerust je mening over het spel en ook over deze releasestrategie in de opmerkingen.