Jullie bureauopstellingen, deel 7: Andy's werkplek van een andere soort

We hebben je gevraagd om ons je werkplekken te laten zien. Wat Andy ons heeft gestuurd is geen werkplek in de strikte zin van het woord. Andy kan daar niet aan een bureau zitten en e-mails schrijven. En toch past het: het is een plek voor een bepaald soort werk - en voor games.

Op een warme julidag staan we hier met z'n drieën in deze relatief kleine, felgroene kamer. Andy legt zijn studio uit aan mijn collega Michelle en mij. Het zwarte ding in het midden van de foto hierboven is een VR-headset. VR-games kunnen hier comfortabel worden gespeeld. De ruimte is leeg en de muren zijn zacht - de speler loopt dus niet het risico om te struikelen of iets te beschadigen.

Maar dit is niet alleen een speelkamer, en dat is de reden voor de groene kleur. De ruimte doet dienst als videostudio. Groen is normaal gesproken de kleur die wordt gebruikt voor bijsnijden in video's: De groene achtergrond wordt weggefilterd en blijft onzichtbaar. Hierdoor kan het onderwerp worden losgemaakt van de achtergrond en in een ander videobeeld worden ingevoegd.

In dit geval betekent dit dat de persoon die het VR-spel speelt in het spel zelf wordt geknipt. Dit staat bekend als MR, of mixed reality.

Maar waarom?

In een VR-spel ziet de speler het spel, maar niet zichzelf. Voor alle betrokkenen is het andersom. Niemand ziet beide - de speler in het spel. De persoon die speelt en de anderen zijn visueel volledig van elkaar gescheiden. De video's die Andy maakt brengen de twee werelden samen. Hierdoor kunnen VR-demo's worden getoond die een betere indruk geven van hoe het spel wordt gespeeld.

Andy is al zo'n vijf jaar met het onderwerp bezig. Het is in de eerste plaats een hobby. Maar zoals dat gaat met hobby's, kunnen ze escaleren. Hij besteedde vijf maanden aan de bouw van de studio en ongeveer 15.000 frank in totaal. Hier kun je de bouw in sneltreinvaart zien. Overigens is het raam achter de groene muur nog steeds toegankelijk - het middelste gedeelte kan worden verwijderd.

In de tussentijd krijgt Andy ook opdrachten, meestal van kleinere gameontwikkelaars. Zij willen laten zien hoe hun spel eruitziet met de persoon die het speelt, maar hebben niet de middelen om zelf zo'n demo te produceren.

VR-brillen: het belangrijkste is lokalisatie en synchronisatie

De gebruikte VR-bril is Valve Index. Hoewel deze lang niet zo nieuw is als Meta Quest 3, is hij beter voor Andy's doeleinden. Dit komt omdat een goede synchronisatie van het camerabeeld en het spelbeeld hier bijzonder belangrijk is.

Voor het volgen heeft Andy drie HTC Vive Base Station 2.0 gemonteerd, waarvan er twee te zien zijn in de bovenhoeken van de foto. De basisstations volgen de bril en de twee controllers. Op de camera is een HTC Vive Tracker gemonteerd. Hierdoor kan het perspectief van het spelbeeld bewegen als de camera tijdens de opname wordt bewogen.

Basisstations en trackers zijn de reden waarom Andy Meta Quest 3 niet gebruikt - het is er niet compatibel mee. Hij volgt de controllers met zijn eigen camera's in de headset. Camerabeelden en spelbeelden zouden gesynchroniseerd moeten worden met extra software.

Bewegende camera met lange videotijd

De Panasonic Lumix GH5 II was een van de weinige camera's die onbeperkt 4K kon opnemen met 60 beelden per seconde zonder oververhitting toen hij in 2021 werd uitgebracht. Met de snelle bewegingen en soms lange opnamesessies was dit het belangrijkste criterium voor Andy.

Naast de persoon die speelt, is er een tweede persoon nodig om de camera te bedienen. Tenminste als de camera tijdens de opname wordt rondgedragen en niet op zijn plaats blijft. Voor vloeiende camerabewegingen is een gimbal nodig. Andy kocht de DJI Ronin-S tweedehands. Eerder gebruikte hij een GoPro Hero als camera. Hoewel die praktisch overal geplaatst kan worden, mist hij een schroefdraad om de tracker op te bevestigen. Bovendien is de beeldkwaliteit lang niet zo goed.

De camera wordt op dezelfde manier aan de pc gekoppeld als de VR-bril. Omdat de latencies erg laag moeten zijn, is er geen andere manier. De kabels worden overal netjes geleid en gebundeld, ze mogen geen struikelgevaar vormen.

Veel moeite

Toen Andy vijf jaar geleden begon met het maken van MR-video's, waren er maar een paar mensen die het in deze stijl deden - met studioverlichting en een groen scherm. En slechts een paar geschikte spellen. Sindsdien is er veel veranderd. Andy's favoriet is het ritmespel Beat Saber. Zijn ervaring is dat je het langer kunt spelen dan andere VR-spellen zonder dat het duizelig wordt. Maar op den duur wordt het wel vermoeiend.

Er gaat veel werk zitten in een MR-video. Andy schat dat het gemiddeld 15 uur duurt. De opnames zelf vormen het kleinste deel, ongeveer drie tot vier uur, de rest is postproductie.

Andy zou in zijn eentje niet ver komen - alleen al vanwege het camerawerk. Hij maakt de opnamen meestal samen met zijn vriendin, die ook een gepassioneerd Beat Saber-speler is.

Op sommige momenten publiceerde Andy twee video's per week op zijn Instagram-account. Hij was echter niet blij met dit ritme - hij had het gevoel dat hij dit vooral deed om het algoritme van Instagram tevreden te stellen. Tegenwoordig produceert Andy liever minder video's, maar wel zorgvuldiger.

Hij is bijvoorbeeld begonnen om het spelbeeld en het camerashot achteraf samen te voegen. Hoewel dit ook live mogelijk is. De methode van nabewerking biedt echter aanzienlijk meer controle over de kleur en de belichting van de camerabeelden.

Op de pc gebruikt Andy de software LIV, een hulpmiddel voor het maken van MR-content. Het resultaat neemt hij vervolgens op met OBS Studio.

Wat kan er nog verbeterd worden

Andy is grotendeels tevreden met de huidige opstelling. Natuurlijk zou een hypermoderne bril mooi zijn - maar die moet ook voldoen aan de speciale eisen voor synchronisatie. Op het verlanglijstje staat een houder om de camera op de body te ondersteunen. Tijdens urenlange opnamesessies wordt het dragen van de camera in je vrije hand een beetje onhandig. Volgens Andy kan de studioverlichting ook worden verbeterd. De huidige LED-panelen trekken al tot 400 watt uit het stopcontact en warmen ook behoorlijk op. Die middag waren we - ondanks alle belangstelling - uiteindelijk blij dat we de studio weer uit konden.