Ik hou van "Pokémon", maar het kan zo niet doorgaan
De nieuwe Pokémon spellen zijn ongelooflijk leuk. Ze zijn ook ongelooflijk kapot en zitten vol bugs. Zelfs als groot Pokémon-fan moet ik zeggen: genoeg is genoeg.
Ik ben dol op "Pokémon Crimson & Purple". Tot nu toe heb ik ongeveer vijftien uur doorgebracht in de enorme, open spelwereld. Daar heb ik talloze schattige zakmonsters gevangen, het opgenomen tegen sterke trainers en reusachtige heersende Pokémon verslagen. Ik heb lang niet zoveel plezier gehad met een Pokémon-spel.
Maar als ik mijn roze gekleurde Pokémon fanboy bril afzet, moet ik bekennen: "Crimson" en "Purple" zijn kapotte, onafgemaakte en - ik kan het niet mooier zeggen - lelijke spellen.
Ik sta niet alleen in deze ambivalente houding. De nieuwe spellen zijn tegelijkertijd getroffen en geliefd door zowel fans als critici. Maar deze ambivalentie heeft geen effect op de verkoopcijfers. Nintendo verkocht meer dan tien miljoen exemplaren (!) van Crimson and Purple in slechts drie dagen en vestigde daarmee een nieuw record. Ter vergelijking: het meest succesvolle Playstation-spel van het jaar, "God of War: Ragnarok", haalde in zijn eerste week meer dan vijf miljoen eenheden.
De ontwikkelstudio Game Freak lijkt dus alles goed te doen. Waarom meer tijd en geld investeren in een product als de fans ook genoegen nemen met een onvoltooid spel?
Met deze grote problemen wordt de Pokémon-franchise geconfronteerd
Ik geef het toe; ik maak deel uit van het probleem. Ik koop blindelings alle Pokémon-spellen, hoe slecht ze ook gerecenseerd worden. Elk nieuw spel is een nostalgische reis terug naar mijn kindertijd. Pokémon vangen, ermee trainen en vechten - meer heb ik niet nodig om gelukkig te zijn.
Maar zelfs de grootste nostalgici en hardcore fans kunnen hun ogen niet sluiten voor de duidelijke gebreken in "Pokémon Crimson & Purple"
.
Ik ben ervan overtuigd: Game Freak staat na de release van de nieuwe Pokémon-generatie voor grote problemen, die het merk Pokémon op lange termijn kunnen schaden. Het geheel doet me denken aan de rampzalige lancering van "Cyberpunk 2077" en de blijvende imagoschade die CD Projekt Red opliep.
Ik heb de drie grootste kritiekpunten op de huidige staat van de franchise samengevat aan de hand van "Pokémon Crimson & Purple". Game Freak moet deze problemen uiterlijk met de volgende generatie Pokémon aanpakken om de gunst van de fans terug te winnen.
Probleem #1: Triest open-wereld ontwerp
Dit punt illustreert het meest treffend mijn innerlijke conflict. Aan de ene kant ben ik blij dat Game Freak eindelijk de gebeden van Pokémon-fans heeft verhoord. Al jaren wil de gemeenschap een open spelwereld. Weg van het ouderwetse spelontwerp met lineaire routes, naar een grootschalige spelwereld met veel vrijheid.
De nieuwe spellen bieden me precies dat - ik kan de grote, wijde wereld intrekken en me ofwel aan de hoofdmissies wijden ofwel de tijd doorbrengen met vechten en jagen.
Het probleem met de enorme spelwereld is dat hij leeg is en alleen dient als levenloos decor voor de gameplay. Behalve wilde Pokémon, trainers en voorwerpen valt er niet veel te ontdekken op Paldea. Ik zoek tevergeefs naar spannende zijmissies. Bovendien lijken de steden geen echte plaatsen, maar als kunstmatige filmsets waarmee ik geen interactie kan hebben.
Eerder dit jaar bracht Game Freak "Pokémon Legends: Arceus", dat volgens een soortgelijk principe werkt - grote, lege levels met veel wilde Pokémon. Deze eenvoudige formule begint dun te worden met "Crimson" en "Purple".
Voor komende spellen moet Game Freak hun open-wereld ontwerp radicaal herzien. Anders zullen de open werelden snel ontaarden in een saaie routine - net als de saaie, lineaire routes uit de oude Pokémon-spellen.
Probleem #2: Liefdeloze graphics van eergisteren
In de beste momenten lijkt de open spelwereld in "Pokémon Crimson & Purple" op spellen uit het vroege PS3-tijdperk. Op de slechtste momenten moet ik denken aan spellen uit het Nintendo 64 en Gamecube tijdperk. Ik overdrijf niet.
Zelfs de animaties zien er triest uit. Veel bewegingen komen onbedoeld komisch over. Zoals bijvoorbeeld in deze korte sequentie die speelt als ik een boterham eet. Mijn personage bijt in de lucht. De lucht in! En wat doen mijn Pokémon op de achtergrond! Het ziet er allemaal zo onsympathiek uit.
Geef het toe - Pokémon-spellen hebben zich nooit onderscheiden door hun uitzonderlijke graphics. Voor het Switch tijdperk was dat ook geen probleem - de spellen werden alleen gezien als "kleine" handheld titels op de Gameboy, DS en 3DS. Op de Switch moeten de spellen de vergelijking met andere consoletitels doorstaan. En in die vergelijking zien de recente Pokémon-spellen er letterlijk heel oud uit.
Game Freak moet een manier vinden om de graphics op een acceptabel niveau te brengen. De nu vijf jaar oude Switch-hardware kan geen excuus zijn voor liefdeloze spelwerelden.
Dat open-wereld spellen er best mooi uit kunnen zien op Nintendo's hybride console is al bewezen door Monolith Software met Xenoblade Chronicles 3 en Nintendo zelf met The Legend of Zelda: Breath of the Wild. Twittergebruiker Mr. Sinnoh illustreert de verschillen tussen de spellen in dit bericht:
Probleem #3: Slechte prestaties en haperingen
"Pokémon Crimson & Purple" zien er onspectaculair uit, maar ze lopen toch zeker stabiel? Denk nog eens na. De prestaties zijn lange stukken van het spel een verschrikking. Lange laadtijden slijten mijn geduld en er zijn overal eikels.
Het spel gaat ook niet goed om met voorwerpen in de verte. Wilde Pokémon en NPC's duiken alleen direct voor mijn personage op. Dit ziet er niet alleen lelijk uit, het heeft ook een negatieve invloed op de flow van het spel.
Verder worden verre animaties afgespeeld met een zichtbaar lagere framerate. In het voorbeeld hieronder zie je hoe schokkerig een windmolen van veraf draait. Voor mijn leven kan ik me niet voorstellen dat de hardware van de Switch te zwak is voor windmolens.
.
Als of de onaantrekkelijke graphics en slechte prestaties nog niet genoeg waren, heeft "Pokemon Crimson & Purple" ook last van talloze glitches en bugs. Youtuber Beta Brawler's video vat de benarde situatie mooi samen.
Omdat niet alle glitches in één video passen, zijn hier ook deel twee, drie en vier.
Prestatieproblemen zijn niets nieuws voor Pokémon-spellen. Sinds de franchise zich aan de 3D-wereld waagde, gingen de spellen gepaard met lage framerates en lange laadtijden. De technische problemen met "Crimson" en "Purple" hebben echter een geheel nieuw niveau bereikt.
Sommige Pokémon-spellen hebben last van lage framerates en lange laadtijden.
Sommige Pokémon trainers hebben vanwege de technische problemen al geld teruggevraagd voor het spel bij Nintendo - en gekregen. "Cyberpunk 2077" doet de groeten.
Ik hou van je, maar het kan zo niet doorgaan
Achter de liefdeloze uitvoering en de technische problemen in "Crimson" en "Purple" zitten goede spellen die ongelooflijk leuk zijn. De bekende Pokémon-gameplaylus met het verzamelen, vechten en levelen van de schattige monsters zou uitstekend werken in een enorme, open spelwereld. Het is moeilijk voor te stellen hoe sensationeel goed de spellen zouden zijn als Game Freak meer tijd nam. Of als ze samenwerkten met open-wereld experts als Monolith Software - net zoals Nintendo deed voor "The Legend of Zelda".
Maar hoe kan Game Freak gemotiveerd worden om meer tijd en geld te investeren in de ontwikkeling? Pokémon-spellen zijn selfsellers die miljoenen exemplaren verkopen, ongeacht hun kwaliteit. Een duurzame, positieve verandering kan met zo'n grote franchise niet tot stand worden gebracht door individuele aankoopbeslissingen. Ik kan het volgende spel uit principe niet kopen - mijn beslissing zal geen merkbare invloed hebben.
Het publieke discours over het spel daarentegen kan een veel sterker effect hebben. Vooral als het, zoals in het geval van "Crimson" en "Purple", overwegend negatief gekleurd is.
Ik ben ervan overtuigd dat de langdurige cultfranchise een keerpunt heeft bereikt met de lancering van de nieuwe spellen. Ik heb online nog nooit zulke zware negatieve kritiek op nieuwe Pokémon-spellen bespeurd. En dat is een goede zaak. Nintendo en Game Freak kunnen niet om de talloze opiniestukken, Twitter shitstorms, glitch compilaties en scathing technical analyses heen. Het imago van het merk Pokémon is op de lange termijn meer waard dan individuele verkooprecords die door onvoltooide spellen worden behaald.
Daarom kunnen wij Pokémon-fans momenteel niet anders dan praten en schrijven over de rampzalige lancering van Crimson en Purple. De optimist in mij is ervan overtuigd dat de kritiek momenteel luid en vernietigend genoeg is om een blijvende positieve verandering teweeg te brengen.
.
Titelfoto: Twitter / @t_a_b_e_r_u
Mijn liefde voor videospelletjes ontstond op vijfjarige leeftijd met de originele Gameboy en is in de loop der jaren met sprongen gegroeid.