Hou alsjeblieft op met die "Disney maakt 'Star Wars' kapot"-praat!
Na slechts vier afleveringen wordt "The Acolyte" al beschouwd als de slechtste "Star Wars" serie aller tijden. En dat niet alleen: veel fans zijn het erover eens dat Disney de franchise nu voorgoed aan het verpesten is. Ik ben het daar niet mee eens.
Er lijkt maar één mening te zijn onder "Star Wars"-fans: Disney is bezig de franchise te vernietigen. Voorgoed. Of in ieder geval sinds "The Acolyte". Geen enkele andere Star Wars serie heeft het ooit zo slecht gedaan bij het publiek. Zelfs het veel verguisde "The Book of Boba Fett" werd niet zo slecht beoordeeld. Dat moet iets betekenen.
Als Star Wars fan bloedt mijn hart. Niet omdat ik het eens ben met de golf van haat. "Haat leidt tot onnoemelijk lijden", zei Yoda ooit. Het is vanwege de cultuur van zelfvernietiging die me verdrietig maakt. Fans hebben altijd gevochten voor het recht van de bewaker van de Graal om te bepalen wat echt "Star Wars" is en wat niet - net zoals de Jedi in "The Acolyte" bepalen wie wel en wie niet de Force mag gebruiken in het sterrenstelsel. Wat helemaal niet Jedi-achtig is.
"Ironisch...", zou keizer Palpatine zeggen.
Ik leef en adem Star Wars al zolang ik me kan herinneren. Maar wat mij fascineert aan de Star Wars saga en waar mijn hart sneller van gaat kloppen, geldt niet noodzakelijkerwijs voor anderen. En omgekeerd. Ik wil je niet uitleggen waarom jij "Disney Star Wars" leuk moet vinden of waarom jij niet het recht hebt om Disney Star Wars te bekritiseren.
Maar - is het echt zo slecht voor "Star Wars"? Of laten sommige fans zich een beetje meeslepen?
Witches in "Star Wars!"
Laten we beginnen met een recent voorbeeld dat momenteel veel stof doet opwaaien onder fans: "The Acolyte". In de derde aflevering roept een heksenkring de duistere kant van de Force op in een ritueel dat lijkt op amateurtoneel. Ik geef het toe: de scène is hilarisch. En dat is nog zacht uitgedrukt.
Desondanks werpt de scène me niet af als fan. Het zorgt er zeker niet voor dat ik ga vloeken en de ondergang van de franchise uitroep. Al dagenlang leggen boze fans op TikTok, Instagram en YouTube uit hoe Disney de agenda doorvoert van een commune van lesbiennes die geen mannen meer nodig hebben om kinderen te verwekken en dat "Star Wars" daardoor ten onder gaat.
Ik haal gewoon mijn schouders op. Er was tenslotte al een heksenkring in de animatieserie "The Clone Wars", die werd gemaakt onder het toeziend oog van "Star Wars"-bedenker George Lucas. Ze hadden ook behoorlijk rare dingen aan hun hoofd. Maar bovenal hielden ze slaven - mannelijke slaven. Met hun groene Force magie vervormden ze hun lichamen en lieten ze hen als schoothondjes naar hun pijpen dansen. Stel je de reacties van vandaag eens voor als zoiets Disney's idee was geweest ...
Maar niemand had het eind jaren 2000 over een progressieve agenda en de ondergang van "Star Wars" toen "The Clone Wars" werd uitgezonden op Cartoon Network. Misschien omdat de animatieserie nauwelijks werd opgemerkt door volwassenen. Of misschien omdat sociale media nog niet wijdverspreid genoeg waren om een significante invloed te hebben op hoe mensen reageerden op nieuwe Star Wars content - of commentaarkolommen waar teleurgestelde fans elkaar op de zenuwen konden werken.
Het concept van een heksenkring met een andere interpretatie van de Force dan de Jedi is in ieder geval niet nieuw of exclusief voor Disney. Het is alleen veel beter gerealiseerd in de Nightsisters of Dathomir - zoals ze worden genoemd - en ik ben het eens met de vele critici.
Ik heb zelden zulke belabberde dialogen gehoord! En de scripts ook!
Een ander punt van kritiek dat ik steeds hoor over Disney Star Wars is dat de dialogen en scripts onder de grond zijn. Niet alleen in "The Acolyte". Denk maar aan tekstjuweeltjes als "Somehow Palpatine Returned" en "They fly now!" uit de vervolgfilms. Terecht, hoor. En toch: is dit niet alleen het geval sinds Disney?
Zelfs ik, als hardcore fan die mijn halve flat heeft beplakt met "Star Wars"-spullen, beweer ketters dat de teksten en dialogen in de franchise altijd zwak zijn geweest. Harrison Ford zei in 1977 tijdens de opnames van "Star Wars" ook: "George, je kunt het zo schrijven, maar ik kan het nooit zo zeggen!", terwijl zijn tegenspeelster Mark Hamill 's nachts zelfs droomde over het groffe script van de eerste film.
Van alle dingen die ik zo leuk vind aan "Star Wars" - zijn het niet de dialogen.
"Ik hou niet van zand" is niet eens het meest schandalige voorbeeld dat George Lucas heeft geschreven. Ik vind "Blinded by love" veel erger. Eerlijk gezegd is iedereen die het komische ritueel van de Brendok heksen in "The Acolyte" afkeurt, maar naar deze scène kan kijken zonder een gezicht te trekken, bevooroordeeld. Zelfs de prachtige muziek van John Williams op de achtergrond kan het debacle hier niet redden.
Hand op hart: dialoog en goed geschreven scripts waren zelden de kracht van "Star Wars":
Uitzonderingen die de regel bevestigen zijn zeldzaam: "Andor" bijvoorbeeld, een serie gemaakt onder Disney - of all things. Het heeft zoveel ongelooflijk goed geschreven dialogen dat ik het moeilijk vind om er één uit te kiezen.
Luthens monoloog misschien? Maarva's begrafenisoratie? Nemiks manifest? Mon Mothma's fondsenwerving? Of misschien Kino Loy's onvergetelijke "One Way Out!" speech?
Zou "Andor" zijn gemaakt onder leiding van George Lucas? Moeilijk voor te stellen. "Star Wars", zoals George Lucas ooit zei toen hij zijn polariserende personage Jar Jar Binks verdedigde, is sowieso voor kinderen.
Voor. Kinderen
"Andor" daarentegen is gericht op een volwassen publiek en blijft dus een absolute unicum in het "Star Wars"-universum. Want of we het nu hebben over producties die onder Lucas of Disney zijn gemaakt: Ze zijn allemaal primair gericht op een wat jonger publiek. Eentje dat veel minder nadruk legt op verfijnde dialogen of samenhangend doordachte verhalen en personages dan wij volwassenen die uren doorbrengen op sociale media of in commentaarcolumns.
"Star Wars" is voor kinderen
Bedenk eens: wanneer ben jij fan geworden van "Star Wars"? Waarschijnlijk niet eergisteren. Waarschijnlijker als kind. Net als vele anderen. Net als ik. Vandaag ben ik 35 jaar oud. Toen "The Phantom Menace", de eerste film van de prequels, in 1999 uitkwam, was ik elf - en dankzij de speciale edities van de originele trilogie die in 1997 voor het eerst op tv werden uitgezonden, zat ik al helemaal in de "Star Wars" koorts. Ik kon niet anders dan Jar Jar Binks geweldig en grappig vinden.
De generatie voor mij? Oh, die haatte de prequels vurig. En alles wat erin zat. George Lucas vernietigde zijn eigen nalatenschap, tierde ze. Het zeer slechte gevoel dat ze al had omdat Lucas veranderingen aanbracht in de Special Editions werd bevestigd: "Han schoot niet eerst yet! Mijn jeugd was een leugen!"
Maar de prequelfilms gingen nog een stap verder. Plotseling zorgden snurkend saaie handelsblokkades voor politieke stank in de senaat van de Galactische Republiek. Geeuw. Dat past niet bij het anders zo avontuurlijke "Star Wars". Hoe dan ook: midichlorians? Wat is er gebeurd met de mystieke kracht? Darth Vader zou C-3PO hebben gebouwd? En waarom ziet de film eruit als een computerspel?
De situatie escaleerde. Anakin-acteur Jake Lloyd, die toen pas tien jaar oud was, werd zo gepest door fans dat hij zijn leven na "Star Wars" beschreef als "levende hel" en erover schreef op lijdt aan een zware depressie, ook al heeft zijn moeder pas onlangs de versie van haar eigen zoon ontkend. Jar Jar Binks acteur Ahmed Best ontving zelfs doodsbedreigingen. In een interview tientallen jaren later, gaf hij toe dat hij serieus zelfmoord had overwogen. Hayden Christensen had een soortgelijke ervaring. Nadat hij in zijn twintiger jaren twee films Anakin had gespeeld, voelde hij zich gedwongen om zich terug te trekken uit het publieke oog om eindelijk met rust gelaten te worden.
En George Lucas, de bedenker van Star Wars? Hij werd bestempeld als de antichrist. Als een valse profeet. Fans scandeerden op straat: "George heeft onze kindertijd verkracht!" Er was zelfs een documentaire film - "The People vs George Lucas" - die mensen ophitste tegen hun voormalige messias.
Uiteindelijk verkocht Lucas "zijn" baby aan Disney. Mogelijk zelfs met een zucht van verlichting - en niet alleen vanwege de 4 miljard dollar die hij voor de deal kreeg.
Alles was vroeger beter - toch?
Nee, Disney doet het niet perfect. Daar mag en moet je kritiek op hebben. Ik vind niet alles wat van Disney komt en waar "Star Wars" op staat onvoorwaardelijk goed. "Het boek van Boba Fett", bijvoorbeeld. Of wat dat ook is. Maar ik ben ook niet de doelgroep. "Star Wars" zal altijd eerst gericht zijn op jongere mensen en de gevestigde canon aanpassen wanneer het uitkomt. Maar dat is niets nieuws. Het was al zo onder George Lucas. Zelfs zijn originele trilogie is niet uit één mal ontstaan.
Darth Vader werd bijvoorbeeld pas de vader van Luke in "The Empire Strikes Back". Anders zou Obi-Wan Kenobi Vader's zoon nooit hebben verborgen onder zijn oorspronkelijke naam in de eerste film. Lucas besloot zelfs pas in "The Return of the Jedi" dat Luke en Leia een tweeling waren. Er is geen andere manier om Luke en Leia's kusscène een film eerder te verklaren. En Obi-Wan had eigenlijk zijn eigen "Op de een of andere manier is Palpatine teruggekeerd" moment toen hij aan een verbijsterde Luke moest uitleggen dat Luke's vader eigenlijk Vader was en niet was vermoord door die Vader, zoals Obi-Wan oorspronkelijk had beweerd.
Maar "vanuit een bepaald gezichtspunt" was dat het juiste om te doen, ja ja.
Ik ben blij dat sociale media toen nog niet bestonden. Ze zouden Lucas afgemaakt hebben voor zo'n lakse benadering van de gevestigde overlevering. En voor het feit dat Keizer Palpatine's beste en meest hightech soldaten in "Return of the Jedi" verslagen zouden zijn door een horde teddyberen met stokken, speren en stenen.
Even erger: het is zelfs Leia, een vrouw (!), die de gangsterbaas Jabba doodt omdat haar mannelijke collega's, waaronder een Jedi, het zelf niet voor elkaar krijgen. In plaats daarvan laten ze zich gevangen nemen door genoemde teddyberen.
"Alleen een Sith kent niets dan extremen"
Het lijkt erop dat volwassenen die zijn opgegroeid met "Star Wars" altijd de grootste en - helaas - de meest hatelijke critici van de franchise zijn. Eerst 20 jaar geleden met de prequels. Tegenwoordig met alles wat Disney produceert. Ze grijpen elke fout, hoe klein en onbeduidend ook, aan om de Star Wars saga dood te verklaren: "Oh God, er is vuur in de ruimte in 'The Acolyte'! Hoe onlogisch!"
Als of er nooit eerder vuur in de ruimte is geweest in "Star Wars" ...
In feite vat "Pillar of Garbage" het vrij goed samen in de video hierboven: In de zoektocht naar confirmation bias dat Disney inderdaad de bron is van al het kwaad in de hedendaagse "Star Wars", wordt elke kleine eigenaardigheid die "Star Wars" altijd heeft gehad plotseling een gigantisch gat.
Als kind was dergelijk gedrag van volwassen "fans" mij een raadsel. Dat is het nog steeds. Te oordelen naar het uiterlijk van degenen die vandaag de dag op hun sociale media of op YouTube haat, spot en kwaadaardigheid tegen Disney Star Wars aanwakkeren, schat ik ze rond mijn leeftijd. Zijn ze vergeten hoe het toen was om te zien hoe zelfs de dingen die ze het leukst vonden, werden gemolesteerd? Moeten zij nu ook weer acteurs in een depressie drijven? Of de volgende generatie het plezier van "Star Wars" ontnemen, in voor- en tegenspoed?
Is dit echt het soort "community van fans" dat we willen zijn?
Een oproep: wees toleranter - en weer kind
"Het is net poëzie. Het rijmt.", zei George Lucas ooit. In dit geval hoop ik van niet. Mijn oproep aan de zeurpieten: Wees weer kind. Kruip in de huid van je 11-jarige zelf, die vol vreugde en nieuwsgierigheid opgroeide met de prequels. Die Jar Jar Binks grappig vond. Die vierde dat Anakin eigenhandig het droid controleschip vernietigde. En die huilde toen hij naar de Donkere Zijde viel.
Ergens is dat kind nog steeds - en viert acteur Hayden Christensen uitzinnig als hij vandaag een podium betreedt, nadat hij tientallen jaren geleden het acteren opgaf omdat hij de haat van de generatie voor jou niet langer kon verdragen. [dootot
Ik vraag u zich te houden aan de community richtlijnen in de commentaarkolom. Jullie mogen harde, maar eerlijke en respectvolle debatten voeren en elkaar ter verantwoording roepen - ook mij. Beledigingen en persoonlijke aanvallen zullen daarentegen uit de commentaarkolom worden verwijderd.
Omslagfoto: «The Acolyte» / Lucasfilm / Disney
186 mensen vinden dit artikel leuk
Luca Fontana
Senior Editor
Luca.Fontana@digitecgalaxus.chAvonturen beleven en sporten in de natuur en mezelf pushen tot mijn hartslag mijn ritme wordt - dat is mijn comfortzone. Ik geniet ook van rustige momenten met een goed boek over gevaarlijke complotten en koningsmoordenaars. Soms raak ik meerdere minuten opgewonden van filmmuziek. Dit komt zeker door mijn passie voor cinema. Wat ik altijd al heb willen zeggen: "Mijn naam is Groot."
