Duik in de wereld van catering met Dave de Duiker

Philipp Rüegg

5-7-2023

Vertaling: machinaal vertaald

Dit nieuwe videospel vol verrassingen is een slimme mix van onderwatervissen en restaurantmanagement.

Dave the Diver is absoluut briljant. Hoe? Is dat niet genoeg? Wil je echt meer weten? Ik ga liever terug om te spelen! Ik moet nog een walvisbot vinden, een witte haai op de loer leggen en naar het restaurant om te kijken of alles in orde is. Nou ja, oké... nu ik er toch ben.

Als Dave, een weldoorvoede duiker, verken ik de diepten van de mysterieuze Blue Hole Bay. In het spel van de Koreaanse studio Mintrocket gaat het er in eerste instantie om dat je op een prachtige duikplek genoeg vis vangt om ervoor te zorgen dat de klanten van het sushirestaurant 's avonds iets te eten hebben. Dave serveert exotische visgerechten bereid door Bancho, een levende legende in de culinaire wereld die niet veel zegt. Deze gameplay-loop is al erg leuk om te spelen, maar het is nog maar het begin van een onvergetelijk avontuur.

Duik in een wereld met een twist

In dit geweldige pixelavontuur breng ik de meeste tijd onder water door. In het begin jaag ik alleen op kleine visjes met mijn oude harpoen. Hiervoor houd ik de A/X-toets ingedrukt, richt ik met de linker analoge stick en vuur ik met RT/RB. Als ik het eenmaal onder de knie heb, kan ik al snel de beweeglijkere vissen raken.

Op de tweede dag ontmoet ik Duff. Een weeb-geek met een passie voor wapens die extra uitrusting voor me maakt, zoals een harpoengeweer, een flintlock launcher en tranquilliser darts. Het loont niet om op willekeurige zeedieren te schieten. De vissen die ik vang of onderbreek zijn van betere kwaliteit en worden voor een hogere prijs verkocht in restaurants. Voor de grootste vangsten, zoals tonijn of haaien, kan ik zelfs onderwaterdrones en draadlanceermijnen gebruiken. Niet te vergeten dat de diepten van de zee vol gevaren zitten. Haaien en andere agressieve vissen vallen me aan. Omdat de zuurstofmeter is gekoppeld aan de levensmeter, moet je extra voorzichtig zijn.

Anders dan vechten is behendigheid een must. Als je een vis vangt met een harpoen, moet je in het spel soms speciale toetscombinaties uitvoeren. Ik moet snelle bewegingen maken met de linker analoge stick, of snel reageren en op een toets drukken om de balk te vullen die verschijnt. In de meeste spellen zijn deze realtime uitdagingen slechts een formaliteit. Maar in Dave the Diver is rustig op één of twee knoppen drukken niet genoeg. Ik moet met zoveel energie aan de knoppen draaien of erop hameren dat ik me zorgen maak over mijn controller.

Aan het begin van het spel zijn er twee duiksessies per dag mogelijk: één 's ochtends en één 's middags. In theorie kan ik zo lang duiken als ik wil, zolang ik niet zonder zuurstof kom te zitten. Dankzij de zuurstofflessen die ik onderweg vind, kan ik langer onder water blijven dan de maximaal toegestane tijd in een duikcursus. Als ik zonder lucht kom te zitten, ga ik niet dood, maar verlies ik al mijn buit en kan ik maar één voorwerp redden.

Dankzij dit gevaar is de onderwaterwereld gastvrij en ontspannend, mede dankzij de soundtrack. Vaak wil ik niet eens meer terug naar de oppervlakte.

Als je dacht dat je alles gezien had...

Naarmate het spel vordert, ontdek ik nieuwe vissoorten. Ik moet mijn wetsuit upgraden om dieper te kunnen duiken. Meer draagvermogen en grotere zuurstoftanks zouden niet misstaan om langer onder water te blijven. Ik zet ze op mijn verlanglijstje. Je kunt dit alles en nog veel meer kopen in de iDiver app. Bijna alle interacties en de organisatie van speciale missies vinden plaats op de smartphone.

Je kunt onderzoeksmissies krijgen onder leiding van een bijtende ecoloog die liever droog blijft, kaarten verzamelen met de naam Marinca of een onderwaterbeschaving vinden waarvan Dr. Bacon je vertelt dat die bestaat. Want ja, het gaat niet alleen om vissen en eten in Dave the Diver. Het verhaal heeft een zekere diepgang. Avonturen zoals het verkennen van gezonken scheepswrakken, het redden van roze dolfijnen of het vechten tegen reuzeninktvissen zijn niet ongewoon. Tegelijkertijd onderzoek ik de mysteries van aardbevingen onder water. En dat is nog lang niet alles. Net als ik denk dat ik alles heb gezien, geeft het spel me een nieuw mechanisme. Omdat het ontdekken ervan een deel van de pret is, zal ik er verder niets over vertellen. Trouwens, het restaurant is een belangrijk onderdeel van het spel.

Restaurantmanager

Op basis van mijn vangst van de dag bereidt Bancho exotische visgerechten in het sushirestaurant. Ik bepaal het menu. Zolang er genoeg ingrediënten zijn, kan ik de gerechten verbeteren die de klanten aanspreken en hogere prijzen opleveren. Maar let op, ik moet ook beslissen hoeveel we voor elke gang bereiden. Als we te veel rijst met vleermuisvis bereiden, belandt de rest in de prullenbak. Hetzelfde geldt als ik te langzaam ben met serveren. Zodra ik het restaurant open, stormt de clientèle naar binnen en eist bediend te worden. En het moet gezegd worden dat ze minder geduld hebben dan sommige mensen in Zwitserland. Ik sprint tussen de keuken en de eetzaal, waarbij ik altijd mijn uithoudingsmeter in de gaten houd. Als ik te hard van stapel loop, blijft Dave achter de toonbank om bij te komen.

We moeten voorzichtig zijn met de wasabi-voorraad en snel opruimen. Gelukkig kan ik extra personeel werven door te adverteren. Ik moet deze nieuwe personeelsleden dan wel trainen om sneller te worden en te leren hoe ze drankjes moeten maken, want ze weten niet meteen hoe ze dat moeten doen.

Tevreden klanten delen hun enthousiasme op Cookstagram. Vergeet Instagram en TikTok. Cooksta is de app van het moment. Het is een grappig detail, maar de foto's van de fantasierijke gerechten, met liefde getekend, zijn een ware lust voor het oog.

Als of de vaste klantenkring nog niet genoeg is, komen er ook regelmatig VIP's naar het restaurant. Bij deze gelegenheden bedenkt Bancho kleine wondertjes. Voor mij betekent dit de oceaan afreizen op zoek naar nieuwe en ongebruikelijke ingrediënten. Als we erin slagen deze gerechten te serveren, word ik getrakteerd op een korte film. De clips zijn een mengeling van anime en samoeraifilms in pixels. Ze duren maar een paar seconden, maar zijn zo goed in scène gezet dat ik ze niet heb overgeslagen, zelfs niet de tweede en derde keer. Hetzelfde geldt voor het upgraden van mijn uitrusting bij Duff's of het leren van een nieuw menu. Dit spel is klasse, heel eenvoudig.

Conclusie: ik ben verliefd

Sinds ik de spits heb afgebeten, vind ik het moeilijk om te stoppen met het spelen van Dave the Diver. Zelfs na 20 uur ga ik nog net zo enthousiast op jacht naar vis als tijdens mijn eerste duik. De kleurrijke vissenwereld en het groeiende arsenaal aan originele uitrusting zorgen ervoor dat ik me nooit verveel. Ook in het sushirestaurant is altijd wat te doen. De hectische avond van management en bediening wordt perfect gecompenseerd door de meer intieme solo-duiken. En alsof dat nog niet genoeg is, voegt het spel regelmatig nieuwe elementen toe.

Dave the Diver is geen eenvoudige to-do lijst. Nou, eigenlijk is het dat wel. Er is zelfs een bijbehorende app. Maar de taken zijn verpakt in een onderhoudend verhaal, doorspekt met kleurrijke personages, zodat het nooit aanvoelt als werk. Als een oudere dame met haar vlot naar mijn boot peddelt, wrijf ik vrolijk in mijn handen. Wie gaat daar heen op deze mooie dag?

Het verhaal van Bancho, de zwijgzame sushigoeroe, de mysterieuze onderwaterwezens en de aardbevingen die het Blauwe Gat doen schudden, maken me alleen maar enthousiaster. De liefde waarmee dit spel is gemaakt, is om elke hoek voelbaar. Als ik het spel zou moeten bekritiseren, zou de onderwaterwereld iets kleurrijker en gevarieerder kunnen zijn. Dit wordt goedgemaakt door de korte cinematics die me altijd aan het lachen maken.

Dave the Diver is een geweldig avontuur dat je niet mag missen, vooral omdat het nog geen 30 Zwitserse frank kost.

Het spel is beschikbaar op PC en Mac, en werd mij ter beschikking gesteld door Mintrocket.

Philipp Rüegg

Senior Editor

Philipp.Rueegg@digitecgalaxus.ch

Ik ben gek op gamen en diverse gadgets, dus bij digitec en Galaxus waan ik me in het land van overvloed - alleen krijg ik helaas niets gratis. En als ik niet bezig ben met het los- en weer vastschroeven van mijn PC à la Tim Taylor, om hem een beetje te stimuleren en zijn klauwen uit te slaan, dan vind je me op mijn supercharged velocipede op zoek naar trails en pure adrenaline. Ik les mijn culturele dorst met verse cervogia en de diepe gesprekken die ontstaan tijdens de meest frustrerende wedstrijden van FC Winterthur. meer

Deze artikelen kunnen je ook interesseren