"Dragon's Dogma 2" laat zien hoe je waarde kunt geven aan snel reizen
29-1-2024
Vertaling: machinaal vertaald
In "Dragon's Dogma 2" moet je je weg verdienen met Fast Travel. Meer spellen zouden deze weg moeten bewandelen.
In plaats van urenlang rondrennen, gebruik ik in open-wereld RPG's fast travel. Dit is praktisch, maar heeft ook een keerzijde. Want als ik mijn bestemming in een paar seconden kan bereiken, loop ik het risico dat de wereld aan me voorbij gaat. Dat is jammer, want de levendige fantasiewereld is voor mij een van de belangrijkste redenen om games te spelen.
Een goed snelreissysteem is er een die niet elke twee minuten in actie komt. Als ik besluit niet snel te reizen en dus liever loop en de spelwereld verken, hebben de ontwikkelaars hun werk goed gedaan. Hideaki Itsuno, Game Director van "Dragon's Dogma 2", deelt deze mening.
In een interview met IGN legt Itsuno uit: "[Te voet reizen] is alleen een probleem als een spel saai is. Het enige wat je als ontwikkelaar hoeft te doen, is reizen vermakelijk maken". Hij laat doorschemeren dat spelers in "Dragon's Dogma 2" niet altijd en gratis zullen kunnen vertrouwen op snel reizen.
Van A naar B in enkele seconden
In principe ben ik het eens met Itsuno: ik wil een levende spelwereld te voet of te paard verkennen. Ik wil communiceren met NPC's, jagen, aanvallen van bandieten afweren, vreemde lege huizen langs de kant van de weg onderzoeken, verhalen over skeletten doorwerken. Ik wil mezelf verliezen in de wereld.
Natuurlijk wil ik soms vooruitgang boeken met een queeste, het verhaal vooruit helpen of een waardevol voorwerp van een bepaalde eindbaas afpakken. Dan ben ik blij dat ik binnen een paar seconden naar de gewenste locatie kan teleporteren. In deze situaties heb ik geen meeslepende wereld nodig, maar een praktische.
Snel reizen in "Dragon's Dogma 2"
Dragon's Dogma 2"-baas Hideaki Itsuno verbiedt snel reizen niet helemaal: in de nieuwe game zullen ossenkarren tussen hubs reizen. Deze kunnen het slachtoffer worden van aanvallen, zegt Itsuno: "Als je met een ossenkar reist, kunnen kobolden de weg versperren en heb je geen andere keuze dan tegen ze te vechten. Tegelijkertijd kan een griffioen in een duikvlucht aanvallen en de kar met één klap vernietigen. Dan zit er niets anders op dan de rest van de weg te rennen.
De spelontwikkelaar verkoopt deze mini-evenementen als een bonus. Ik vrees dat de heists snel repetitief kunnen worden. Ik denk aan momenten waarop ik als Pokémon-trainer van een hoog niveau in startgebieden door het hoge gras moet rennen. Ik word constant uitgedaagd door overijverige Taubsis, die ik met een geërgerde vingerbeweging wegveeg. Daarom hoop ik dat de ossenkar in "Dragon's Dogma 2" een geldig vervoermiddel wordt en geen handschoen.
Hoe geef je waarde aan snel reizen
"Dragon's Dogma 2" neemt waarschijnlijk een ander vervoermiddel over van zijn voorganger. Daar werkt het als volgt: je vindt een handvol doelkristallen in de wereld - of koopt ze voor veel geld. Je plaatst een doelkristal ergens op de grond om je eigen snelreispunt te maken. Er kunnen er maximaal tien tegelijk actief zijn. Om te teleporteren heb je een reissteen nodig. Deze kost ook goud en wordt na gebruik vernietigd.
Ik denk dat dit systeem logisch is. In plaats van snel reizen te behandelen als een wegwerpartikel, maakt "Dragon's Dogma" elke snelle reis waardevol. Het past een basisprincipe van de economie toe: als de beschikbare hoeveelheid afneemt, neemt de waarde van de goederen toe. Het systeem lijkt volwassener en beter doordacht dan de oxcart met minigame.
Je kunt het je in "Dragon's Dogma 2" alleen veroorloven om wild heen en weer te teleporteren in de lategame. Dat vind ik een goede zaak. Ik wil tenslotte mijn sporen verdienen, vuil eten, iets bouwen en de wereld ervaren. Ik heb er alle vertrouwen in dat Hideaki Itsuno een goede balans zal vinden om de reizen in "Dragon's Dogma 2" aangrijpend te maken.
Omslag afbeelding: Capcom
Valentin Oberholzer
Freier Autor
Mijn retraites hebben namen als Middle Earth, Skyrim en Azeroth. Als ik afscheid van ze moet nemen vanwege verplichtingen in het echte leven, begeleiden hun epische soundtracks me door het dagelijks leven, naar de LAN-party of naar de D&D-sessie.