Arrr! "Like a Dragon: Pirate Yakuza in Hawaii" is een bloedmooie piratenkoortsdroom
"Like a Dragon: Pirate Yakuza in Hawaii" vuurt een volle waaier plezier en verrassingen af. Dit waanzinnige avontuur is een must voor alle piratenfans.
"Bij de vervloekte schatkist van Davy Jones, wat heb ik zojuist beleefd"? Deze gedachte spookt door mijn hoofd als ik mijn piratenavontuur in de nieuwste game "Like a Dragon" beëindig na ongeveer 25 uur gameplay. Het is een absoluut krankzinnig spel dat me in korte tijd bestookt met een ongelofelijke hoeveelheid waanzinnige verhaal- en gameplayelementen.
Als je hart ook maar een beetje klopt voor het boekaniersleven, moet je onmiddellijk de piratenvlag hijsen en uitvaren met "Like a Dragon: Pirate Yakuza in Hawaii".
Ineens een piraat
"Pirate Yakuza in Hawaii" is een spin-off van de langlopende Japanse vechtspelserie "Like a Dragon". Ik kruip in de huid van de legendarische yakuza Goro Majima. Hij spoelt zonder herinneringen aan op de kust van een klein eiland bij Hawaï.
Het kleine eiland wordt geterroriseerd door would-be piraten. Hoewel Majima niets meer weet van zijn vroegere leven als gangster, vliegen zijn vuisten nog steeds feilloos door de buurt. Dus gebruik ik geweld om het eiland te bevrijden van de piratenplaag en kom ik meer te weten over een legendarische schat die ergens in de Hawaïaanse zeeën zou sluimeren.
Bron: Domagoj Belancic
Door een bizarre aaneenschakeling van toevalligheden wordt Majima zelf kapitein van een piratenschip en gaat hij op zoek naar de epische buit.
Aan boord zijn enkele bekenden die ik op het eiland heb leren kennen - in de eerste plaats de voormalige piraat Jason Rich, zijn zoon Noah en hun schattige huisdier Goro. Vooral aan de twee kleine boefjes ben ik na verloop van tijd erg gehecht geraakt.
Bron: Domagoj Belancic
De "Like a Dragon"-spellen staan bekend om hun unieke mix van absurde humor en dramatische verhalen - in "Pirate Yakuza in Hawaii" is de focus op het absurde aanvankelijk te groot voor mij. De schrille piratenwereld heeft weinig te maken met de duistere gangsterverhalen uit eerdere games. Naarmate het spel vordert, ontdek ik echter steeds meer paaseieren en verbanden met het overkoepelende verhaal van de gamereeks. Al met al ben ik als jarenlange fan tevreden - ook al bereikt het verhaal niet de hoogtepunten waar de serie bekend om staat.
Als je nog nooit een "Like a Dragon"-game hebt gespeeld, is "Pirate Yakuza in Hawaii" een goede, zij het niet geheel representatieve, introductie tot de serie. Zonder enige voorkennis van Majima's Yakuza-leven kun je nog beter opgaan in het amnesieverhaal.
Op zoek naar schatten en zinkende schepen
Majima brengt een groot deel van zijn piratenavontuur door op volle zee. Met zijn schip, de "Goromaru", verkent hij de archipels rond Hawaï. Er zijn allerlei schatten te plunderen en voorwerpen te verzamelen in de open spelgebieden.
Ik zie een eiland dat er verdacht uitziet, ik ga voor anker en verlaat het schip met mijn bemanning. De eilanden zelf zijn geen open werelden, maar lineaire levels waarin vijandelijke piratenbemanningen op de loer liggen. Als ik alle piraten op een eiland versla, krijg ik een vette schat in handen.
Bron: Domagoj Belancic
Op mijn reis van het ene eiland naar het andere kom ik herhaaldelijk vijandelijke schepen tegen die me aanvallen. De scheepsgevechten zijn een hoogtepunt in de gameplay - ze zijn snel, chaotisch en heerlijk onrealistisch.
Mijn enorme piratenschip voelt meer als een kleine, wendbare motorboot dankzij de arcade-achtige besturing. Met een turbodrive geef ik korte tijd krachtig gas en drijf ik met gemak door de vijandelijke armada heen.
Bron: Domagoj Belancic
Aanvallend beschik ik over kanonnen aan de zijkant en een machinegeweer op de boeg van het schip. Majima kan ook op elk moment het roer van het schip verlaten om vijandelijke schepen vanaf het dek aan te vallen met een raketwerper (!).
Ik verbeter de uitrusting van mijn schip voortdurend met grondstoffen die ik in de spelomgeving vind. Het is de moeite waard om als een stofzuiger door de wereld te razen en alle buit op te zuigen.
Bron: Domagoj Belancic
Als mijn schip grote schade oploopt, geef ik mijn bemanning opdracht om het te repareren. Majima zorgt persoonlijk voor gewonde bemanningsleden en rent over het dek om ze te genezen. In dit soort situaties ben ik hulpeloos tegen aanvallen - gelukkig kan ik rookbommen laten ontploffen om mijn schip te verbergen en wat tijd te winnen.
Ik kan de meeste vijandelijke schepen tot zinken brengen.
Met mijn wapens kan ik de meeste vijandelijke schepen tot zinken brengen. Met bijzonder krachtige "boss ships" wordt de zeeslag gevolgd door een schermutseling op het dek van het vijandelijke schip, waarbij ik alle vijandelijke piraten in elkaar moet slaan.
<>
Ik kan de meeste vijandelijke schepen tot zinken brengen met mijn wapens.
Bron: Domagoj Belancic
Een beproefd gevechtssysteem met een flinke snuf waanzin
Majima doodt vijanden met de vechtstijl "Mad Dog" of "Sea Dog". Bij de eerste concentreer ik me op individuele vijanden, terwijl de tweede stijl vooral geschikt is voor grotere groepen. In sommige situaties zijn er bijna honderd personages tegelijk op het slagveld - meer dan in welke "Like a Dragon"-game dan ook.
In principe werkt het realtime gevechtssysteem net als in de oudere spellen - ik val aan met snelle of sterke aanvallen, ontwijk met streepjes of blokkeer vijandelijke aanvallen. Zoals gewoonlijk vult een "hittebalk" zich naarmate het gevecht vordert, die ik gebruik om overdreven brute afmakers uit te voeren - een ware lust voor het oog voor kenners van overdreven geweld. Majima heeft nu een piratensabel, een krachtige revolver en een grijphaak tot zijn beschikking. Vooral dankzij die laatste voelt hij zich mobieler en sneller dan ooit tevoren.
Bron: Sega
Naast de hittebalk is er nu een tweede balk die zich vult wanneer je spectaculaire manoeuvres uitvoert in de strijd: de waanzinbalk. Als deze vol is, ontketent Majima magische speciale aanvallen die vaak de uitkomst van een gevecht bepalen.
In "Mad Dog"-stijl roept de ex-yakuza maximaal vier dubbelgangers op om korte tijd naast hem te vechten. Als "Sea Dog" pakt Majima een van de vier vervloekte "duistere instrumenten" - dit zijn legendarische wapens die ik kan vinden op de schateilanden van Hawaï. Als ik op de duistere viool speel, verschijnt er een mensenetende haai en als ik op de duistere ocarina blaas, verschijnen er kwallen die vijanden verlammen. Heerlijk gek.
Op ontdekkingstocht in Honolulu en Madlantis
Tussen de boekaniersescapades door nemen Majima en zijn bemanning de tijd om twee grotere, open spelgebieden te voet te verkennen. Een van deze gebieden is "Madlantis" - een enorme grot waar de piraten uit de regio samenkomen om te drinken, te gokken en te vechten. De perfecte plek om nieuwe leden te vinden voor mijn piratenbemanning.
Het is verdomd indrukwekkend om door de kronkelende steegjes vol smerige boekaniers en halfnaakte danseressen te slenteren. Ik kan geen genoeg krijgen van de drukte. Ik ben ook gefascineerd door de personages die ik er ontmoet. Eerst en vooral de nobele koningin Michelle, die op haar troon regeert als de genadeloze koningin van Pirate Bay.
Bron: Domagoj Belancic
De tweede grote regio, Honolulu, is het tegenovergestelde van de donkere en vieze ondergrondse wereld van Madlantis - toch vind ik hier ook veel potentiële rekruten voor mijn schip. Ik ken de stad al van zijn voorganger ("Like a Dragon: Infinite Wealth"). Het voelt cool om terug te keren naar het tropische paradijs na een jaar afwezigheid. Ik herinner me nog vaag bepaalde bezienswaardigheden en winkels en ontmoet oude bekenden uit de stad. Het is alsof ik terugkeer naar een vertrouwde vakantiebestemming.
De zijmissies die ik vind in de twee spelgebieden zijn heerlijk absurd, zoals typerend is voor de serie. Ik neem premiecontracten aan, voltooi een HR-seminar voor piratenkapiteins en help een onderzoeker bij het ontwikkelen van een headset om met dieren te communiceren.
Wat doe je?
Wat je doet in Hawaï.
Bron: Domagoj Belancic
Er is ook geen gebrek aan minigames. Veel daarvan zijn gerecycled uit eerdere spellen of hebben een nieuwe piratenwending gekregen. Ga karten, bezorg eten, speel honkbal met kanonskogels en exploderende vaten. Ik raak niet uitgekeken op deze waanzinnige selectie.
De hoofdattractie onder de nevenactiviteiten is zonder twijfel het Piratenkolosseum in Madlantis - een competitie waarin ik het tegen andere piraten kan opnemen in steeds brutalere scheepsgevechten en me een weg naar de titel kan spelen.
Bron: Domagoj Belancic
Technische zwakheden en hobbelig tempo
Zelfs bij "Pirate Yakuza in Hawaii" is niet alles goud wat er blinkt. Het doldwaze piratenavontuur heeft zijn grootste zwakke punten in termen van tempo en technische realisatie.
Dankzij de relatief korte speelduur zit Majima's boekaniersepisode vol met veel verschillende spelmechanismen. Dit betekent dat het vrij lastig is om met talloze tutorials aan de slag te gaan. Het verhaal heeft ook even tijd nodig om alle belangrijke personages te introduceren en de spanning op te bouwen.
Bron: Domagoj Belancic
In tegenstelling tot de langzame start is het vrijspelen van vaardigheden en het upgraden van wapens later in het spel te gemakkelijk voor mij.
Mijn schip is te snel uitgerust met de beste laserkanonnen en kokosnoot machinegeweren. Binnen de kortste keren bestaat mijn bemanning uit de sterkste schurken van de regio, die ik tot het maximum heb opgewaardeerd. En Majima's vrijgespeelde gevechtsvaardigheden veranderen de meeste vijanden sneller in drijfhout dan ze "Arrr" kunnen zeggen. Zelfs de moeilijkere gevechten in het piratencolosseum voelen triviaal aan.
Bron: Domagoj Belancic
De kwaliteit van de grafische realisatie varieert sterk. Terwijl Honolulu en Madlantis er verdomd indrukwekkend uitzien met kleine details in de spelomgeving, veel NPC's en prachtige belichting, zijn sommige regio's op volle zee des te teleurstellender.
Sommige schateilanden zien er indrukwekkend uit.
Sommige schateilanden zien er kaal en onafgewerkt uit met uitgewassen texturen, slecht gedetailleerde omgevingen en agressieve pop-in. De Hawaïaanse zee zelf is ook niet altijd visueel overtuigend. Afhankelijk van de camerahoek zijn er lelijke artefacten en onnatuurlijke reflecties te zien - voornamelijk door het overmatige gebruik van "Screen Space Reflections". Jammer, vooral in een spel waar veel water te zien is.
"Like a Dragon: Pirate Yakuza in Hawaii" is vanaf 20 februari verkrijgbaar voor PS5, PS4, Xbox Series X/S, Xbox One en PC. Het spel is mij ter beschikking gesteld door Sega voor de PS5.
Conclusie
Een geslaagde piratenkoortsdroom vol verrassingen
"Like a Dragon: Pirate Yakuza in Hawaii" is een waanzinnig piratenspel dat scoort met een gevarieerde mix van gameplay. De scheepsgevechten zijn snel en heerlijk chaotisch. Het gebruikelijke solide gevechtssysteem is nog sneller en maffer met nieuwe wapens en magische aanvallen.
Het ongelijke tempo en de wisselende grafische kwaliteit weerhouden me er niet van om het spel aan te bevelen aan alle piraten- en Yakuza-fans. Als je nog nooit een spel uit de "Like a Dragon" serie hebt gespeeld, kun je dit spel zonder enige voorkennis spelen. Trouwe fans moeten zich niet laten afschrikken door het ogenschijnlijk triviale en (te) gekke piratenverhaal.
Pro
- Gevarieerde gameplay-mix
- succesvolle en absoluut krankzinnige scheepsgevechten
- Vertrouwd leuk gevechtssysteem met nieuwe wendingen
Contra
- hobbelig tempo
- Grafische realisatie niet helemaal overtuigend
Omslagfoto: Sega
20 mensen vinden dit artikel leuk
Domagoj Belancic
Senior Editor
Domagoj.Belancic@digitecgalaxus.chMijn liefde voor videospelletjes ontstond op vijfjarige leeftijd met de originele Gameboy en is in de loop der jaren met sprongen gegroeid.
