Apneu duiken: Haal diep adem en zweef ontspannen door de onderwaterwereld
Met een diepe zucht in de blauwe uitgestrektheid van de zee duiken - dat is een droom van veel duikers. Doris Hovermann heeft het waargemaakt. Als voormalig lid van het Duitse nationale apneu team heeft ze records gevestigd en daarbij veel over zichzelf en de onderwaterwereld geleerd.
Als Doris Hovermann door de foto's op haar smartphone bladert, is het net een reis naar een andere wereld. Ik kijk over haar schouder mee op de internationale watersportbeurs "Boot" in Düsseldorf. Soms duikt ze met haaien op de Azoren, soms in grottenstelsels, bekend als cenotes, in Mexico. Ze zweeft onder water zonder luchttanks, ademautomaten of andere uitrusting.
Doris is een freediver en slaagt erin om in één adem en zonder hulpmiddelen meer dan 50 meter in een meer te duiken. De afgelegde afstand komt ongeveer overeen met de hoogte van een gebouw van 14 verdiepingen.
Als je nog niet onder de indruk bent, is vrijduiken in een meer een discipline op zich, omdat de omstandigheden in het meer veel zwaarder zijn dan in de zee. Het zicht is meestal slecht door het slib. Het is donker en koud. Je in deze omstandigheden zonder ademhalingsapparatuur op een diepte van 50 meter wagen vergt veel duikvaardigheid, mentale kracht en moed.
Een leuke wedstrijd maakte de passie wakker
Doris' reis naar de diepte zonder uitrusting en luchttanks begon 15 jaar geleden bijna toevallig. Ze werkte al jaren als duikinstructeur toen ze bij de opening van een duiktoren in Siegburg, Duitsland, freedivers zag afdalen naar een diepte van 20 meter en voor de lol luchtbellen in de vorm van ringen losliet. Ze dreven langzaam terug naar de oppervlakte en kwamen met een glimlach tevoorschijn. De apneuduikers noemden hun ludieke wedstrijd "Lord of the Rings".
In tegenstelling tot de zorgeloze freedivers leken de scubaduikers, waar zij er een van was, zwaar en nogal gespannen voor Doris. Dus probeerde ze de duiktoren te verkennen met maar één ademteug in haar longen.
Zodra ze zonder persluchtcilinder en ademautomaat de diepte in was gezonken, werd ze gegrepen door passie. Ze wilde meer weten over deze sport en hoe ze elegant onder water kon zweven. Diezelfde dag nam ze contact op met een freediving-instructeur. En leerde dat vrijduiken, net als duiken, een gestructureerde opleiding heeft met verschillende niveaus en leerinhouden die op elkaar voortbouwen. Na een hele reeks cursussen en veel ervaring werd ze zelf freediving-instructeur en uiteindelijk professioneel trainer voor instructeurs.
Een excursie naar wedstrijdsport
Snel was de duiktoren met zijn 20 meter niet meer diep genoeg voor haar en waagde Doris zich samen met andere duikliefhebbers aan grotere verticale afstanden in meren en oceanen. "Het is verbazingwekkend hoe snel je je kunt verbeteren met goede instructie, ademhalingstechniek en een beetje training," zegt ze. Ze kwalificeerde zich al snel voor het nationale team. Ze nam deel aan in totaal drie wereldkampioenschappen in verschillende disciplines, van afstandduiken tot diepduiken met vinnen (constant gewicht). In 2014 vestigde ze voor de tweede keer het Duitse record voor diepduiken met vinnen in het meer met 47 meter, dat slechts twee keer eerder is verbroken. Met het Duitse team behaalde ze in 2012 in Nice de zevende plaats in een wedstrijd waarin de totale prestatie over alle disciplines telt.
Wat Doris vooral aansprak aan de wedstrijden was de mentale voorbereiding. Bij wedstrijden moeten deelnemers van tevoren aangeven naar welke diepte ze willen duiken. En naar de exacte seconde duiken bij het startsignaal. Op de vooraf opgegeven diepte wordt een bodemplaat geplaatst. Het is niet mogelijk om dieper te zinken door deze plaat. Wie de diepte niet haalt, wordt bestraft met puntenaftrek. Grotere dieptes leveren een hogere score op. "Je moet jezelf dus heel goed kennen en weten wat je kunt doen op de dag van de wedstrijd en onder wedstrijdomstandigheden," zegt ze. "Het is niet mogelijk om er zomaar in te duiken en te kijken hoe ver je kunt gaan." Dit is ook de reden waarom de dieptes die in de wedstrijd worden gehaald vaak lager zijn dan die in de training.
Je kunt een indruk krijgen van hoe een freedivingwedstrijd werkt in deze video:
Doris won haar eerste gouden medaille op een kampioenschap in Lake Zurich in 2012. Ze is sindsdien gestopt met wedstrijdduiken en geeft nu duikcursussen en organiseert duiktrips over de hele wereld. Ze ondersteunt ook de European Space Agency (ESA) bij de onderwatertraining van astronauten. De vijandige omgevingen van de ruimte en waterdiepten hebben immers veel gemeen voor mensen.
De reis naar het zelf
Vrijduiken is nu zo geprofessionaliseerd dat er veel training nodig is om de topatleten bij te houden. Voor Doris is dit niet meer interessant en ook niet realistisch naast haar dagelijks leven als duikinstructeur en merkambassadeur voor Mares. In plaats van records te vestigen, concentreert ze zich liever op de onderwaterervaring. Dit omvat de reis naar de diepte, maar ook naar haar eigen ik.
Want het is de wisselwerking tussen diepe ontspanning en kristalhelder bewustzijn die mensen zoals Doris in staat stelt om meerdere minuten onder water te blijven met slechts één ademteug. Voor veilig en ontspannen duiken is het belangrijk om voor het duiken de hartslag te verlagen en te kalmeren zodat het zuurstofverbruik zo laag mogelijk is. Dit heeft een meditatieve kwaliteit en is wat freediving zo aantrekkelijk maakt voor veel mensen.
Het gaat hier helemaal niet om diepterecords, maar om het ontspannen glijden langs een rif op bijvoorbeeld tien meter diepte. De kalme en ontspannen manier waarop apneuduikers zich onder water voortbewegen heeft ook andere voordelen: Vissen zwemmen niet zo snel weg, maar zijn nieuwsgierig en komen dichterbij. "Ik heb prachtige ontmoetingen gehad met zeezoogdieren," vertelt Doris enthousiast. "Misschien zagen ze me niet als een vreemd lichaam en daarom gingen ze met me om." Op haar foto's laat ze me ook fascinerende ontmoetingen met haaien in open water zien.
Tips voor iedereen die geïnteresseerd is in de sport
Veel mensen voelen zich aangetrokken tot freediving - niet in de laatste plaats door de Luc Besson film "The Big Blue" en de Netflix productie "The Deepest Breath" - anderen worden afgeschrikt door de gevaren. Vrijduiken brengt inderdaad risico's met zich mee en wordt beschouwd als een extreme sport. "Het is heel belangrijk dat je niet alleen gaat," adviseert Doris. "Met een goede duikinstructeur kun je in slechts een tweedaagse cursus veel leren over fysiologie en de juiste ademhalingstechniek." Rustig en ontspannen ademhalen is enorm belangrijk, want hyperventilatie, dat wil zeggen te snel ademhalen, is gevaarlijk en kan leiden tot een black-out onder water.
Een ander aspect is belangrijk voor Doris: duik nooit alleen. Zelfs zeer ervaren duikers kunnen onder water het bewustzijn verliezen zonder voorafgaande tekenen. Met een duikpartner in de buurt kan de bewusteloze persoon naar de oppervlakte worden gebracht en komt hij meestal snel weer bij bewustzijn. Zonder buddy is er een risico op verdrinking. "Ik duik vijf tot zes keer per week en ga nooit alleen," zegt Doris. Er is immers altijd een restrisico, zelfs voor ervaren duikers, zelfs in het zwembad. Je kunt niet alleen duiken. Je hoeft niet ongelooflijk atletisch te zijn om te beginnen, maar je moet wel een zekere basisconditie hebben. Je hebt minder uitrusting nodig dan voor diepzeeduiken. Een masker, snorkel, wetsuit, loodgordel en speciale freediving-vinnen is alles wat je nodig hebt om te beginnen. Bij de meeste cursussen kun je ook bepaalde uitrusting huren, zoals vinnen. Als je al weet wat je nodig hebt, vind je in onze assortiment een breed scala aan duikuitrustingen, van neopreen tot maskers, snorkels en vinnen.
Als je meer wilt weten over freediving, dan geven deze boeken je goede inzichten:
Belangrijker dan de uitrusting aan het begin is het verlangen om een ontspannen onderwateravontuur aan te gaan. Het liefst onder begeleiding en nooit alleen.
Onderzoeksduiker, outdoorgids en SUP-instructeur - ik ben graag in, op en rond het water. Meren, rivieren en de oceaan zijn mijn speeltuinen. Voor een ander perspectief bekijk ik de wereld van bovenaf tijdens het trailrunnen of het vliegen met drones.