WLAN op elke verdieping: Deze zes oplossingen zijn beschikbaar

Mijn broer vroeg me hoe hij na zijn verhuizing het beste internet van de begane grond naar de kelder kon krijgen. Omdat dit soort vragen ook regelmatig in mijn inbox opduiken, schreef ik deze gids en publiceerde hem voor het eerst op 26 maart 2021. Sindsdien is er veel gebeurd. Naast veel nieuwe Wi-Fi-apparaten zijn er twee nieuwe standaarden met Wi-Fi 6E en binnenkort Wi-Fi 7. Reden genoeg om het artikel een update te geven. Als je nog steeds geen idee hebt wat een frequentieband is en hoe de verschillende van elkaar verschillen, zijn er ook twee nieuwe hoofdstukken. Deze zijn bedoeld om basisvragen over het thema te beantwoorden voordat je tot aanschaf overgaat.

Er zijn een paar manieren waarop het internet je hele pad kan binnendringen. Je kunt:

1. Het WLAN van de bestaande router uitbreiden met een of meer satellieten. Dit kan een repeater zijn. Of een mesh-repeater als je al een router hebt die geschikt is voor mesh. Sommige fabrikanten bieden ook mesh-routers aan als uitbreidingen, die geconfigureerd zijn als repeaters.
2. Vervang het WLAN van de huidige router door een sterkere router of een mesh-systeem.
3. Trek kabels en gebruik ze als verbindingen tussen netwerkknooppunten.De netwerkknooppunten kunnen access points of een mesh-systeem zijn. De meeste apparaten die geschikt zijn voor mesh ondersteunen het omschakelen van de verbinding van radio naar de LAN-kabel.
4. Gebruik de stroomkabel als netwerkverbinding met behulp van powerline-adapters.Je kunt de WLAN-functie gebruiken die in sommige powerline-adapters is geïntegreerd of die van een ander, extra apparaat.

5. Verbind een richtradio aan de buitenmuur van het huis en gebruik deze als verbinding tussen netwerkknooppunten .6. Gebruik tv- of telefoonlijnen die niet in gebruik zijn als verbinding tussen netwerkknooppunten. .

   Ik leg elk van deze opties hieronder in detail uit. Welke het beste voor je is, hangt af van de snelheid die je wilt, de locatie van de kamers en de vierkante meters die moeten worden bestreken. Het hangt ook af van andere factoren, zoals de structuur van het huis. Als het huis stevig gebouwd is, bereikt het signaal van een enkele router meestal niet elke kamer op meerdere verdiepingen. En als dat wel zo is, dan vaak alleen in de langzamere 2.4 GHz frequentieband. Plafonds van gewapend beton of vloerverwarming kunnen een WLAN-signaal sterk verzwakken, vertragingen veroorzaken of zelfs blokkeren. Omgekeerd is het gemakkelijker om een houten huis uit te rusten met WLAN.

Je kennis opfrissen: van antennes en frequentiebanden

De WLAN-routers en satellieten van tegenwoordig zenden gegevens uit op ten minste twee verschillende frequentiebanden. Dit is vergelijkbaar met hoe middengolf- en langegolfuitzendingen vroeger voor radio werkten. Vanaf de Wi-Fi 6E standaard zijn er zelfs drie frequentiebanden die gebruikt kunnen worden: het 2,4 en 5 gigahertz bereik wordt aangevuld met de 6 gigahertz frequentieband, die alleen bedoeld is voor gebruik binnenshuis. Normaal gesproken wordt slechts één van de banden tegelijk gebruikt wanneer er verbinding wordt gemaakt met het eindapparaat. Vanaf Wi-Fi 7 kunnen apparaten optioneel gegevens naar één apparaat verzenden over meerdere banden tegelijk.

In het kort zijn frequentiebanden, in ingewikkelde termen, deelbereiken van het elektromagnetische spectrum die worden gebruikt voor communicatie.

Verschillen tussen frequentiebanden

Wat zijn de verschillen tussen de drie frequentiebanden? Als de drie onzichtbare kabels zouden zijn, dan zouden deze "WLAN-kabels" verschillende lengtes en diktes hebben. De "2,4 gigahertz kabel" zou de langste zijn, maar ook verreweg de dunste. Hij reikt het verst, maar heeft de laagste gegevensdoorvoer. De "5 gigahertz kabel" is een stuk dikker, maar reikt minder ver. En de "6 gigahertz kabel" gaat nog een stapje verder - nog dikker, maar ook nog korter.

Als een identieke antenne een datapakket uitzendt op 2,4 gigahertz (GHz) met dezelfde energie-input, kan het verder getransporteerd worden dan met de andere twee. In de praktijk zenden veel routers echter niet even sterk uit op de verschillende banden. Daarom verraste het eerste 6-GHz mesh systeem dat ik testte, een Netgear Orbi RBKE963, me. In dit geval dekt de 6 GHz frequentieband het huis beter dan de 5 GHz frequentieband en levert dus ook meer gegevensdoorvoer "op afstand". Toch presteerde het systeem niet beter dan concurrerende producten zonder 6 GHz frequentieband. Bijvoorbeeld TP-Link's Deco X90 of de Rapture GT6 van Asus ROG - het, vanaf begin augustus 2023, sterkste mesh-systeem in mijn tests.

Brengen nieuwere Wi-Fi-standaarden betere prestaties?

Als je denkt dat een Wi-Fi-router of satelliet ook beter zal presteren vanwege een nieuwere Wi-Fi-standaard of een extra frequentieband, dan klopt dat niet per se. Wat wel waar is, is dat nieuwere standaarden in theorie hogere datasnelheden kunnen opleveren. Als acht antennes van een Wi-Fi 6E worden gebruikt voor één frequentieband, kunnen datasnelheden tot 9,6 gigabit per seconde worden bereikt. Met 16 antennes onder Wi-Fi 7 is dat tot 46 gigabit per seconde. In de praktijk gebruiken echter maar weinig apparaten meer dan vier antennes per frequentieband. Nieuwere Wi-Fi-versies (6, 6E en 7) zijn echter beter als je veel eindapparaten in gebruik hebt die ook de nieuwere standaard ondersteunen. Bovendien zullen buurtrouters die dezelfde kanalen en frequenties gebruiken elkaar minder snel in de weg zitten. .

Hoe ver en snel radio wordt verzonden hangt voornamelijk af van de aard, het zendvermogen en het aantal antennes. Daarom zou ik, als het ontwerp van de antennes en de processor hetzelfde zijn, de voorkeur geven aan een router met meer antennes en een oudere Wi-Fi 5 standaard boven een router met minder antennes en een nieuwere standaard. Als je een nieuwe router koopt, zou ik er toch op letten dat in ieder geval Wi-Fi 6 wordt ondersteund.

Naast het aantal routerantennes per frequentieband speelt ook het aantal antennes op het ontvangende apparaat (smartphone, notebook, etc.) een rol: als een router bijvoorbeeld 4×4 MU-MIMO ondersteunt, kan hij vier ruimtelijke stromen tegelijk naar één apparaat sturen. Dit betekent dat er met vier antennes tegelijk wordt verzonden. Het ontvangende apparaat heeft echter ook vier antennes nodig om dat te ontvangen.

Als het ontvangende apparaat een laptop is, heeft deze bijna altijd twee antennes (waardoor 2×2 MU-MIMO mogelijk is). Hierdoor is slechts de helft van het zend- en ontvangstvermogen van 4x4 MU-MIMO mogelijk. Geen enkele notebook, convertible of tablet die ik ken heeft meer dan twee antennes. Bij smartphones is zelfs maar één antenne gebruikelijk. Voor pc's bieden fabrikanten soms netwerkkaarten aan waarop vier antennes zijn aangesloten. Het komt erop neer dat 2×2 MU-MIMO voldoende is voor de meeste eindapparaten. Toch zijn meer antennes zinvol als er veel apparaten in huis zijn die tegelijkertijd verbinding maken met het netwerk. Of ook als het gaat om het opzetten van een mesh-netwerk waarbij sterke radiotransmissie tussen de netwerkknooppunten (backhaul) gewenst is. Mijn advies bij het kopen van apparaten die geschikt zijn voor mesh is daarom: Zorg ervoor dat de backhaul frequentieband 4x4 MU-MIMO ondersteunt.

Eisen bepalen: waar moet welk apparaat hoeveel snelheid krijgen?

Eerst is het belangrijk dat je je bewust bent van waar je het internet voor wilt gebruiken op de vierkante meters die nog niet of slecht gedekt zijn. Wat doe je met de apparaten en hoeveel moeten er tegelijkertijd van hoeveel stroom worden voorzien?

Als ik bijvoorbeeld met één Smart TV films wil kijken en met twee smartphones tegelijk wil internetten, is weinig snelheid meestal genoeg. Geen enkele aanbieder streamt zijn series en films met meer dan 25 megabit (3,1 megabyte) per seconde in 4K. Afhankelijk van je surfgedrag kan een totaal van 50 megabit genoeg zijn in dit scenario. Het ziet er heel anders uit als ik films in originele kwaliteit lokaal op de tv bekijk vanaf mijn NAS met de Plex-server - een UHD Blu-ray kan 80 megabit of meer per seconde vragen, afhankelijk van de film.

Als je met één apparaat volledig gebruik wilt maken van een gigabit internetabonnement, is het niet verkeerd om het via een LAN-kabel rechtstreeks op de router aan te sluiten. Bijvoorbeeld een NAS met een actief downloadstation of een gamer-pc die de 72 gigabyte aan installatiegegevens voor Cyberpunk 2077 in elf minuten moet downloaden. Dan biedt het gigabit LAN je optimaal een netto snelheid van ongeveer 940 megabits (117,5 megabytes) per seconde. Natuurlijk is een kabelverbinding nog zinvoller voor netwerkapparaten met 2,5 of zelfs 10 Gigabit aansluitingen.

Voorzichtig met snelheidsclaims van fabrikanten

. Tot nu toe is slechts één router in mijn Wi-Fi-snelheidstests erin geslaagd om meer dan één gigabit per seconde te leveren aan een laptop. Dit werd bereikt met de Asus ROG Rapture GT6. De router levert 1437 megabit per seconde in de kamer waar hij staat. Het op één na beste apparaat, een TP-Link Deco X90, haalt 912 megabit in dezelfde kamer. Dit zijn echter allebei uitzonderingen - meestal presteren goede routers in dezelfde kamer "slechts" rond de 800 megabit.

Gebruik daarom niet wat fabrikanten als snelheid op hun verpakking zetten. Niet alleen omdat ze theoretisch zijn, maar ook omdat ze vaak nergens op slaan. Veel fabrikanten voeren dit tot in het extreme door de theoretische snelheden van de verschillende frequentiebanden bij elkaar op te tellen in één grote verklaring.

Maar nu de zes manieren om het probleem op te lossen. De laatste twee zijn nogal "exotisch" van aard.

Oplossing 1: Breid het WLAN van de bestaande router uit

. Deze oplossing werkt alleen als je al Wi-Fi-ontvangst hebt op de doelverdieping. Als je een snelheidstest uitvoert op de locatie boven of onder de huidige router voordat je gaat upgraden, kun je het resultaat gebruiken om te beoordelen of de onderneming in principe voldoet aan je behoeften. Vervolgens kun je op dit punt een tweede apparaat instellen en gebruiken om ten minste een deel van je totale capaciteit door te sturen naar de doelkamers. Idealiter ondersteunt je router al mesh-technologie en je tweede apparaat ook. Dit zorgt er niet alleen voor dat het bereik van het signaal wordt vergroot, maar ook dat er een speciaal tweede netwerk (met dezelfde WLAN-benaming) wordt opgezet in de doelverdieping.

Het tweede (of zelfs derde) apparaat kan een mesh router, een mesh repeater of een gewone repeater zijn. Een repeater zonder mesh-functie stuurt echter alleen het signaal door en creëert geen eigen netwerk, wat veel minder goed werkt. De mesh systemen van sommige fabrikanten, zoals Asus, bestaan niet uit een router en repeater - maar alleen uit verschillende routers. Andere fabrikanten gebruiken klassiek twee categorieën apparaten. Bij de meeste mesh systemen is het configureren van de nieuwe satelliet eenvoudig via een app. Je hoeft dus niet handmatig de DHCP-server van de extra router uit te schakelen. Je loopt niet het risico dat je twee netwerken hebt in plaats van één die elkaar in de weg zitten.

Optimaal ondersteunen je router en het extra apparaat Wi-Fi 6, 6E of 7 al. Wi-Fi 7 zal pas over een hele lange tijd officieel zijn, maar er zijn al apparaten, zoals die van TP-Link, die het ondersteunen. Zoals eerder gezegd: huishoudens waarin veel apparaten tegelijkertijd actief zijn die ook de nieuwe standaard hebben, profiteren het meest van de nieuwere Wi-Fi-versies. Als er maar een paar apparaten of mensen actief zijn, zijn de voordelen ten opzichte van Wi-Fi 5 vrij klein met verder vergelijkbare hardware.

Het aanschaffen van de nieuwe Wi-Fi-versie is niet noodzakelijk.

Voordat je tot aanschaf overgaat, moet je natuurlijk eerst nagaan of het tweede apparaat wel werkt met het eerste. Als je momenteel een kastje van een internetprovider gebruikt voor je WLAN, dat zowel als modem en als router dient, bieden veel providers oplossingen die hierop zijn afgestemd. Voor Swisscom-klanten is er bijvoorbeeld de WLAN-Box 2. Anders raad ik je aan op zoek te gaan naar een uitbreidingsoplossing van dezelfde fabrikant.

U vindt ons assortiment WLAN-repeaters hier.

Als je een mesh-router koopt om uit te breiden, kun je hem ook als nieuwe router gebruiken als hij beter is dan de vorige mesh-router - en de vorige als repeater gebruiken. Dit zou echter alleen het geval moeten zijn bij mesh routers van Asus. Als ik me niet vergis zijn Asus mesh routers de enige die onderling compatibel zijn, ongeacht het model. Zum WLAN-Router-Sortiment gehts hier.

Oplossing 2: Vervang het WLAN van de bestaande router

. Bij de tweede oplossing doe je het zonder je bestaande WLAN en deactiveer je het. Als je bestaande Wi-Fi gewoon niet genoeg vermogen had om de hele plek te dekken, kun je een enkele, betere router aanschaffen en hopen dat het werkt. Als je niet zeker weet of één nieuwe router genoeg is, kun je het beste een router kopen die mesh ondersteunt. Je kunt dan op elk moment uitbreiden.

Om een betrouwbare transmissie naar de verste uithoeken van je huis te garanderen, moet je twee - of meer - nieuwe apparaten in je flat of huis installeren: een mesh-router die via een LAN-kabel met het modem is verbonden. En zijn tegenhanger, wat een tweede mesh router of repeater kan zijn. Als je modem eerder als router was geconfigureerd, moet je de functie uitschakelen en hem in bridge-modus laten werken. Als dit niet mogelijk is, deactiveer dan het WLAN van de modem en configureer de nieuwe router als toegangspunt. Daarmee geef je echter de routerfuncties op, die misschien beter waren dan die van de modem/internetbox.

De tegenhanger van de modem is de router.

De tegenhanger, het tweede apparaat, wordt op de nieuwe verdieping geplaatst waar de verbinding/signaalsterkte met het eerste apparaat naar verwachting het sterkst is. Normaal gesproken is dit de plek met de kortste afstand. Als je een verdieping lager wilt gaan, plaats je het derde apparaat weer onder de eerste twee, indien mogelijk. Natuurlijk krijg je een betere dekking als de locaties zo centraal mogelijk in huis liggen.

Mesh is in staat om de eerste twee apparaten in dezelfde richting te routeren.

Routers en systemen die geschikt zijn voor Mesh vind je hier.

Oplossing #3: Trek kabels en gebruik ze als backhaul

. Het leggen van LAN-kabels is meestal een dure oplossing, maar in termen van gegevensdoorvoer is het de snelste. Het belangrijkste bij het distribueren van het netwerk is altijd een sterke backhaul, d.w.z. de lijn tussen twee netwerkknooppunten. In een mesh systeem gebeurt dit meestal via een tweede WLAN band in het 5 GHz of 6 GHz bereik. Om deze reden hebben mesh systemen ook meer antennes. Als een mesh router twaalf antennes en Wi-Fi 6 heeft, kan hij er vier gebruiken voor 2,4 GHz. Hij gebruikt er nog eens vier voor 5 GHz en de resterende antennes voor de verbinding met de volgende satelliet - ook over een deel van het 5 GHz spectrum. Deze radioverbinding kan een zeer goede oplossing zijn en een hoge gegevensdoorvoer mogelijk maken. Maar het biedt geen maximale snelheid met minimale ping. Daarom: laten we bekabelen!

Als je kabels wilt leggen, moet je er rekening mee houden dat niet elk netwerkapparaat ermee kan worden geïntegreerd. Deze methode is vooral geschikt voor access points. Evenzo ondersteunen de meeste mesh routers en repeaters backhaul via RJ45 kabels.

Als je een LAN wilt kopen, dan kan dat.

Bij het kopen van LAN-kabels is niet alleen de juiste lengte belangrijk, maar vooral de gegevensdoorvoer. Met het oog op de toekomst is het aan te raden om een kabel te kopen die ook 10 gigabit ondersteunt. Ga je voor een kabel met CAT versie 6a of beter (CAT 7 of 7a), dan zit je goed. Als je CAT 8 overweegt, moet je dat idee laten varen. Hoewel CAT 8 de werkfrequenties verdubbelt, kan het alleen over korte afstanden worden gebruikt.

Het access point kan via een kabel op het netwerk worden aangesloten.

Zum Access-Point-Sortiment gehts hier.

Netwerkkabels, voorgefilterd met CAT 6a, zijn beschikbaar hier.

Oplossing nr. 4: Gebruik de stroomkabel als netwerkverbinding met behulp van powerline-adapters

. Met powerline adapters kun je je elektriciteitsnet gebruiken als netwerkverbinding. Er zijn adapters die ook hun eigen WLAN opzetten en adapters die gewoon LAN-poorten bieden. Afhankelijk van de elektriciteitsleiding en stoppenkast werkt dit goed en komt een deel van de totale capaciteit nog steeds aan op de bestemmingsverdieping. Of het werkt nogal slecht. In mijn flat met twee verdiepingen, waarvan de elektriciteitsleidingen dateren uit de jaren 90, krijg ik gemiddeld 220 megabit per seconde met het WLAN van Devolo Powerline adapters met de nieuwste "G.hn" standaard.

Belangrijk om te weten: Net als bij een draadloos mesh-systeem kunnen meerdere adapters van dezelfde fabrikant worden gecombineerd met Powerline. Net als repeaters of access points hebben de adapters geen routerfuncties. Je voegt ze toe aan een bestaand netwerk.

Ga naar het assortiment Powerline hier.

Oplossing nr. 5: Bevestig richtradio aan de buitenmuur van het huis

. Deze oplossing zal waarschijnlijk in de minste gevallen worden gebruikt, omdat de installatie complex is en het alleen kan worden gebruikt als je twee ramen buiten het huis hebt met vrij zicht op elkaar. Je koopt twee richtantennes en installeert ze op de buitenmuur van het huis. Dan wordt het ingewikkeld, want je moet de antennes verbinden met kabels in huis. Dit kan platte lintkabels of extra vakmanschap vereisen.

De gegevensdoorvoer van de antennes is niet altijd eenvoudig.

De gegevensdoorvoer kan hoog zijn met directionele radio. Gebruiker Manu Outdoor schrijft in een productreview over de Ubiquiti LBE-5AC-Gen2 dat hij tot 650 megabit per seconde haalt.

Directionele antennes staan onder de access points in de shop. Je vindt ze hier.

Oplossing #6: Gebruik bestaande tv- of telefoonlijn

. Als je een TV-lijn en meerdere stopcontacten hebt, kun je Ethernet over Coax (EOC) gebruiken. Als je EOC-oplossing geen geïntegreerd WLAN heeft, kun je een access point of een mesh router/repeater gebruiken voor het nieuwe WLAN op het eindpunt . Maar let op: Als iemand in huis, inclusief de buren, de TV-lijn gebruikt voor hun internetontvangst, moet je EOC niet gebruiken. De reden hiervoor is dat EOC uitzendt in hetzelfde frequentiebereik als de upstream van het modem. Je zou dus het internet verstoren. De transmissie van TV-programma's wordt niet beïnvloed door langzamere modellen die tot 720 megabit per seconde kunnen versturen. Met modellen die tot 1800 megabit per seconde zouden moeten kunnen uitzenden, kunnen er problemen zijn met bepaalde aanbieders van tv-programma's. Dit is het geval als ze frequentiebanden gebruiken die niet geschikt zijn voor internet. Dit is het geval als ze frequentiebereiken onder 258 megahertz gebruiken voor hun zenders.

In ons assortiment vind je producten van Axing als het gaat om Ethernet over Coax. Je vindt ze hier.

Ook telefoonlijnen die niet meer in gebruik zijn, kunnen worden gebruikt voor het netwerk. Dit is mogelijk met behulp van VDSL-converters (Ethernet over VDSL2). De snelheid is echter niet bepaald opzwepend. De meeste modellen hebben snelheden van minder dan 100 megabit per seconde.

VDSL-converters vind je hier.

Wat is jouw voorkeursoplossing voor internet tot in de verste spleet?

Titelbild: Pixabay