PB Swiss Tools PB 2222 LH RB
Van Emmental over de hele wereld
PB Swiss Tools is de enige Zwitserse gereedschapsfabrikant die nog volledig in Zwitserland produceert. Dat dit de moeite waard is, is vooral te danken aan de inzet van de medewerkers - en een paar robots. Een bezoek aan het Emmental.
Bulle houten huizen uit de 18e eeuw met zadeldaken tot bijna aan de grond verspreiden zich als donkere vlekken op de verder groene weilanden. Niet anders dan de huiden van de koeien die erop grazen. Daartussen liggen altijd balen hooi in rijen opgesteld. Tractoren sjokken over de landweg naast hen.
Het boerenbedrijf is een traditie hier in het Emmental en wordt nog steeds geleefd. Ook ondanks, of zelfs dankzij, het industriële gebouw midden in deze idylle - de hoofdvestiging van PB Swiss Tools.
Van neusringen tot traumatologieproducten
De geschiedenis van het familiebedrijf begint in 1878 in Wasen in het Emmental met de productie van neusringen voor ossen in een kleine smederij. Toen de tweede generatie het overnam, werd PB Baumann GmbH officieel opgericht in 1918. Tijdens de Tweede Wereldoorlog produceerde het bedrijf handgereedschap voor het Zwitserse leger en in het begin van de jaren vijftig was het het eerste bedrijf in Europa dat de nu bekende schroevendraaier met het rode doorschijnende handvat produceerde.
Deze schroevendraaier wordt nog uitsluitend in het Emmental geproduceerd, niet alleen in Wasen maar ook in Sumiswald. Daar ontmoet ik Christian Baumberger, verkoopdirecteur DACH, die me rondleidt door het fabrieksgebouw. "We produceren vooral klassiek handgereedschap zoals schroevendraaiers, hamers en offset schroevendraaiers, maar sinds een paar jaar produceren we ook medische producten voor traumatologen en orthopeden," vertelt hij. "De sprong was niet ver. Alles moet duurzaam, nauwkeurig en vooral van staal zijn."
Een hele jaarvoorraad van de grondstof ligt opgeslagen tussen oranje pilaren en grote ramen op groene planken die geen bakjes hebben. Ruim 500 ton verenstaal, gelegeerd door een staalfabriek in Duitsland en een in Italië speciaal voor PB Swiss Tools volgens een speciaal recept. "Dankzij deze reserve kunnen we ons handgereedschap voor minstens een jaar produceren, zelfs bij leveringsproblemen," zegt Christian.
Borden met motiverende mantra's bungelen aan het plafond in de wind van een te grote ventilator. Ze zijn ontwikkeld door het team en bedoeld om saamhorigheid en waardering uit te drukken. Deze waarden zijn belangrijk voor PB Swiss Tools als grote werkgever in de regio. "De meeste werknemers komen uit het Emmental en zijn er trots op dat hun producten over de hele wereld worden verscheept," en dat moet zo blijven. Omdat de fabrikant van het gereedschap ervan afhankelijk is. "Geschoolde werknemers komen niet per se uit Zürich of Basel naar het rustige, afgelegen Emmental."
Bijna geen fluctuatie
Polymechanicus Nathan Reist, werkzaam in de verspaning, kijkt al sinds zijn schooltijd naar het gebouw van PB Swiss Tools in Wasen. "Ik kon het vanaf het schoolplein zien en toen al dacht ik dat ik er ooit naar binnen wilde." Hij ziet de interieurs nu al bijna zes jaar elke dag. Dat maakt Nathan bijna de jongste van dienst hier[MG1] . Collega Roland Rubin bijvoorbeeld, die bij een moderne CNC-draaibank staat die momenteel de koppen maakt voor het duurste standaardproduct, de terugslagvrije hamer, is hier al 44 jaar. Hij begon bij PB Swiss Tools direct na de recruteringsschool en gaat in november met pensioen. "Dan wil ik eindelijk goed reizen. Ik had graag de Trans-Siberische Spoorweg van St. Petersburg naar Vladivostok genomen, maar helaas is dat momenteel niet mogelijk. Misschien in plaats daarvan Alaska of Patagonië."
Nathan daarentegen denkt liever terug dan in de nabije toekomst. Zijn grootvader werkte hier al, parttime. Hij was fulltime boer, en verdiende alleen wat bij [AM1] bij de gereedschapsfabrikant. "In zijn hut stond een grote gereedschapskist gevuld met schroevendraaiers, offset schroevendraaiers en hamers van PB Swiss Tools". Ook nu nog werken hier enkele boeren. Het is belangrijk dat het bedrijf de tradities van de regio ondersteunt. "Vaak boeren ze echter maar een klein deel en verdienen ze hier hun hoofdloon," zegt verkoopleider Christian.
De sleufschroevendraaier als multitool
Zoals Urs Aeschlimann. 80 procent van zijn werk is het ponsen van gereedschap, 20 procent werkt hij samen met zijn vrouw op zijn eigen boerderij. Op dit moment worden sleufschroevendraaiers op zijn machine verhit tot 900 graden, gladgestreken, geponst en geslepen. "Veel mensen denken dat er tegenwoordig alleen nog maar Torx zijn, maar de sleufschroevendraaier is nog steeds ons best verkochte product," zegt Christian. "Bijna elke vakman heeft er een in zijn broekzak: om te heffen, te beitelen, zelfs om te wieden. Zelfs tijdens mijn opleiding tot motormonteur gebruikte ik altijd de sleufschroevendraaier," voegt Urs er bevestigend aan toe, terwijl ik letterlijk aan zijn lippen hang om zijn woorden überhaupt te begrijpen. De ponsmachine ratelt laag en schel tegelijk, terwijl de pers ernaast een dof industrieel ritme slaat. Mijn hoofd bonkt na nog geen twee uur in het fabrieksgebouw.
"Ik draag meestal gehoorbescherming, anders zou ik de hele nacht tegen mijn vrouw schreeuwen," zegt Urs en lacht. Hij zet de machine uit om me de werking ervan beter uit te leggen. "Momenteel kost het me ongeveer vier uur om alle instellingen voor een nieuwe serie te maken. Om dit proces te versnellen is er een nieuwe machine waar de instellingen kunnen worden opgeslagen."
Robots zorgen voor efficiëntie
Automatisering is een belangrijk punt voor PB Swiss Tools. "Wij zijn de enige gereedschapsfabrikant die volledig in Zwitserland produceert. Om concurrerend te blijven, moeten we efficiënt en duurzaam werken," zegt CEO Eva Jaisli, de vierde generatie die het bedrijf al meer dan 25 jaar leidt. "Daarom was PB Swiss Tools het vierde Zwitserse bedrijf dat voor het eerst industriële robots in de productie gebruikte, in 1982."
Terwijl zijn er naast de klassieke omheinde robots ook samenwerkende robots - die zouden iedereen die te dichtbij kwam gewoon neerhalen. Christian legt uit: "Ze werken hand in hand met de werknemers en kunnen veel gemakkelijker worden begeleid. Zoals deze buigmachine." Hij wijst naar een eenarmige robot die momenteel grote inbussleutels in hun typische vorm buigt. Vlakbij zit Thomas "Tömu" Fiechter, die hetzelfde werk handmatig doet. "Ik buig 5000 stuks van het model 90°-100°. Het kan in een rechte hoek worden gezet en dan worden opgetild, zodat er nog handvrijheid is voor platte schroefverbindingen." Geen enkele robot kan zulke speciale gereedschappen in één keer maken; daar zijn ervaren handen voor nodig.
Loyaliteit zit in Emmentaler bloed
Omwille van werknemers als Tömu was het verplaatsen van de productie naar het buitenland nooit een optie, zegt Eva Jaisli. "De meeste van onze werknemers zijn geworteld in de regio en trots op de producten die ze maken. Hun betrokkenheid bij het bedrijf is wat ons kwaliteit en innovatief maakt." Deze loyaliteit lijkt Emmentalers in het bloed te zitten. Dat is tenminste wat de schrijver Jeremias Gotthelf al in 1840 constateerde: "Het Emmental is als zijn land. Hij heeft geen breed gezichtsveld, maar hij kijkt slim en scherp naar wat dicht bij hem staat; nieuwe dingen begrijpt hij niet snel... maar wat hij eenmaal begrepen heeft, houdt hij met wonderbaarlijke vasthoudendheid vast."
De berekening lijkt te werken voor PB Swiss Tools, de zaken gaan goed. 2021 was een recordjaar voor het bedrijf, mede door Corona. "Iedereen wilde klussen en sloeg gereedschap in, niet alleen in Zwitserland, maar in bijna alle 85 landen waar we onze producten verkopen," zegt Christian. Hij zegt dat er zoveel te doen is dat er momenteel weinig speciale verzoeken en maatwerk in kleine oplagen zijn, maar vooral bestsellers door de afdelingen lopen.
Hiertoe behoren de Torx-bits, die recht geslepen zijn - getrommeld in het vakjargon. Als er niet steeds metalen onderdelen uit de trommel gluurden[PG1] , zou de machine ook in een snoepfabriek kunnen staan. Maar de roze piramides zijn geen Primavera aardbeien van Haribo, maar gestandaardiseerde maalstenen. "Vroeger haalden ze gewoon stenen uit de beek achter de fabriek," zegt Christian.
Het verchromen gebeurt op het geluid van Tamil-muziek
Hij wil me vooral de volgende stap laten zien, omdat die deel uitmaakt van een interne innovatie. "Onze bits zijn kleurgecodeerd naar schroeftype en de offset schroevendraaiers zijn kleurgecodeerd naar grootte, zodat het juiste onderdeel snel bij de hand is." Daartoe worden de op twee na kleinste steeksleutels in de zogenaamde RainBow set momenteel met de hand groen gepoedercoat. Ondertussen worden de delen die geen kleur krijgen verzinkt, d.w.z. vernikkeld of verchroomd. In tegenstelling tot het kleurproces gaat dit volledig automatisch. Alleen het laden en lossen van de onderdelen vereist veel handigheid en moet dus handmatig gebeuren.
Voor het eerst klinken er geen machinemotoren of Berner dialect door de zalen, maar Tamil-muziek. Böxli zijn langs de hele brede vensterbank aangebracht. Sairaj Shanmugalingam lacht bijna voortdurend als hij me zijn werk laat zien. Elk gereedschapsmodel moet anders aan het rode frame bevestigd worden. Soms moet een model worden vastgeschroefd, soms moet het worden geklemd en soms moet het worden opgezet. "Met heel kleine onderdelen is het een beetje eentonig, zodat er soms een gopferdammi van mijn lippen glijdt, maar ik doe het werk toch al tien jaar met plezier."
Onmiddellijk breekt Sairaj weer uit in zijn aanstekelijke lach en zet de muziek van zijn vaderland wat harder om af te sluiten.
De afdeling kwaliteitscontrole, tien stappen verderop gevestigd in een glazen kubus, is heel anders. Hier worden alle metalen onderdelen rustig en definitief gecorrigeerd op gebreken, voordat de vrachtwagen ze naar het naburige Wasen vervoert. In de oudste (maar nu gemoderniseerde) machine van de fabriek worden de klassieke transparante rode en groene handgrepen gemaakt met behulp van het zogenaamde spuitgietproces. Verrassend genoeg ruikt het zowel naar vanille als naar smeerolie. "De geur wordt toegevoegd aan het granulaat. En dat komt omdat het materiaal - zogenaamd aceto-butyraat (CAB) - een verestering bevat van boterzuur en azijnzuur. Als een klassieke schroevendraaier lange tijd zonder luchtcirculatie in de gereedschapskist ligt, kunnen deze zuren ontbinden en kan het handvat gaan sijpelen," legt Christian uit. "Toen Eva Jaisli het bedrijf overnam, besloot ze er iets aan te doen. Dus begonnen we met de vanillesmaak, die de geur overstemt."
PB Swiss Tools worstelt ook met een ander probleem bij het spuitgieten. Voor het eerst valt het in de media veel geciteerde woord "tekort aan geschoolde arbeidskrachten". "Spuitgiettechnici hebben een zeer specifieke opleiding die slechts enkele specialisten hebben," legt Daniel uit, die sinds een maand tijdelijk de leiding heeft over de afdeling. Maar hij maakt zich niet al te veel zorgen, opluchting is in zicht. "Het ziet er goed uit dat we binnenkort een nieuwe leider kunnen aannemen."
Klinge vindt grip
De situatie is heel anders een verdieping hoger in assemblage, Daniels echte kerngebied. Met 27 vaste medewerkers, negen uitzendkrachten en meestal twee tot vijf medewerkers van de beroepsreïntegratie is het team volledig bemand. Hier worden inbussleutelsets in elkaar gezet en verpakt. Momentsschroevendraaiers met ingebouwde elektronica worden hier gekalibreerd. En hier zijn de handvatten bedrukt, zodat het merk herkend kan worden, maar het gereedschap ook getraceerd kan worden.
Als het logo, product en serienummer op het handvat staan, komen het en de kling van de schroevendraaier eindelijk bij elkaar. De meeste handgrepen worden gemaakt door de arm van een robot, speciale modellen met behulp van een mensenhand en een hydraulische pers. Terwijl de werknemers aan het eind van hun dienst in het Emmental blijven en voor hun kinderen, huis of zelfs boerderij zorgen, verlaat de schroevendraaier het fabrieksgebouw met meerdere verdiepingen en passeert de traditionele achtergrond. Hij laat de bijna vloerhoge zadeldaken en zorgvuldig opgerolde hooibalen achter zich en belandt uiteindelijk in een gereedschapskist in Zürich, Berlijn of zelfs Tokio.
Mijn horizon verbreden: zo zou ik mijn leven in een paar woorden samenvatten. Ik hou ervan nieuwe dingen te ontdekken en meer te leren. Ik ben voortdurend op zoek naar nieuwe ervaringen op alle gebieden: reizen, lezen, koken, cinema of zelfs DIY.