"Tekken 8: mijn comeback na 20 jaar

Het is 2004, "coachingsgod" Otto Rehagel leidt Griekenland naar het Europees kampioenschap voetbal, Roger Federer is de nummer één op de wereldranglijst voor tennis bij de mannen en dankzij de uitbreiding naar het oosten ben ik plotseling een EU-burger. Ik zit in de gemeenschappelijke keuken van een studentenhuis in het Londense stadsdeel Newham en vertel mijn huisgenoot Neil in mijn beste "Swenglish" dat ik op het punt sta hem een pak slaag te geven - in "Tekken 4" op de Playstation 2.

Zoals in de vorige delen van dit verhaal, is er nu een nieuw hoofdstuk in Tekken.

Net als in de vorige delen speel ik als "Tekken"-kind vanaf het begin met "King" of "King II". De "Leopard" met spieren zo hard als staal belooft me snelheid en krachtige aanvallen. Wat kan er misgaan? Heel veel. Ik heb mijn statistieken nooit precies bijgehouden, maar ik heb veel vaker verloren dan gewonnen. Dat is nog een reden waarom "Tekken" voor mij tussendoor een beat-em-up bleef en later definitief plaats moest maken voor RPG's.

Het abrupte einde van de Flo vs. "Tekken"-relatie leidde ertoe dat ik mezelf een vraag stelde toen mijn collega Domi me "Tekken 8" aanbood om uit te proberen:

Is het echt nog steeds leuk?

Ik begin mijn inzichtelijke reis terug in het "Tekken"-vers.

Ik onderschat de diepgang van het spel

Omdat ik de oude titels in de Tekken-serie heb gespeeld, dacht ik dat ik Tekken kende. Verre van dat. Ik heb me bijvoorbeeld nooit gerealiseerd dat het spel gebaseerd is op een groot verhaal. Misschien ook omdat in de cast van de "Tekken"-film uit 1998 acteursnamen als Jean-Claude Van Damme ontbraken - in tegenstelling tot het vier jaar oudere "Street Fighter"-epos.

Maar dat maakt niet uit - het spel vat de gebeurtenissen rond de familie Mishima samen in zeven korte clips. Zelfs als je een beginneling in "Tekken" bent, krijg je een korte en spannende introductie in het universum. Ik zal je het verhaal nu besparen, want ik wil je niet verpesten of vervelen.

De aanpak om een verhaal te vertellen en dat te verrijken met interactieve gevechtselementen is je waarschijnlijk niet onbekend. Ik wel - en ik heb bloed geproefd. Het verhaal is spannend en zelfs de absurde, overdreven elementen van het verhaal, die me voorheen alleen maar oogrollen zouden hebben ontlokt, horen erbij. Dat begrijp ik nu. Zelfs na de eerste twee hoofdstukken sta ik te popelen om het verhaal uit te spelen. (En om Kazuya Mishima voorgoed op zijn bek te slaan).

De vechtstijl van Mishima past bij me

Ik kom ook oude bekenden tegen in de serie, zoals Yoshimitsu, Hwoarang en Law. Toch was het bijvoorbeeld nooit duidelijk dat elke vechter uit het Tekken-universum zijn eigen achtergrondverhaal heeft. Als ik hier meer aandacht aan had besteed, had ik me gerealiseerd dat de moveset van Kazuya Mishima bijvoorbeeld veel beter bij mijn brute speelstijl had gepast. Overigens is het achtergrondverhaal van alle personages te spelen in de singleplayer.

Mijn matige succes in de oude Tekken-games was ook te danken aan het feit dat ik nooit de moeite nam om combo's te leren en strategieën uit te werken. In plaats daarvan hakte ik als een bezetene op de controller - in de hoop dat dit toevallig zou resulteren in overduidelijke combo-moves en mij naar de overwinning zou leiden. Cirkel cirkel cirkel cirkel, driehoek driehoek driehoek, XXXX, R1, R1 - enzovoort.

Speciale stijl - leuk in het begin

De "Tekken"-profs zullen waarschijnlijk woedend zijn. Maar ik vind het erg leuk dat ik met "Tekken" de functie "Speciale stijl" kan activeren. Zodat ik spectaculaire combo's kan uitvoeren op nieuwe vechters zonder mijn duimen te breken.

Naast het hoofdverhaal verhoogt dit zeker de motivatie om langer te spelen en ervaring en een gevoel van prestatie op te doen met nieuwe personages. Het lukt me bijvoorbeeld om mijn voormalige favoriet "King" zijn speciale moves te laten uitpakken. Dat is cool omdat ik alle moves kan opnoemen: LEGDROP! BACKBREAKER! POWERBOMB! 15 jaar WWE-fandom hebben hun vruchten afgeworpen.

Ik geniet ook van de vele gevarieerde scenario's. Bijvoorbeeld mijn gevecht als Yoshimitsu tegen Nina in een adellijk herenhuis met absurd klassieke muziek op de achtergrond - inclusief de duur uitziende meubels die we nu aan diggelen slaan.

De graphics, die zijn gebaseerd op de Unreal 5 engine, dragen ook hun steentje bij.

Warmtemodus en meerdelige chipgezondheid

Elementaire vernieuwingen in het gevechtssysteem zijn de warmtemodus en chipgezondheid. De eerste kun je zien in een tweede blauwe display, die na verloop van tijd steeds voller wordt. Als je de hittemodus activeert, wordt het effect van bepaalde bewegingen tien seconden lang versterkt en richt je chipschade aan bij je tegenstander.

Je hebt de keuze om Heat Burst of Heat Engager te gebruiken. Heat Burst zorgt ervoor dat je personage de tegenstander onmiddellijk raakt. Als de klap aankomt, kun je een combo maken die je tegenstander hulpeloos achterlaat. Heat Engage daarentegen bevrijdt je als je in het nauw zit en een sterke verdedigende actie moet ondernemen. Als je Heat Engage activeert, wordt je tegenstander naar de andere kant gegooid en stormt jouw personage op hem af. Dus als je snel genoeg bent, kun je dankzij Heat Engage een tegenaanval doen.

Chip-Health wordt in het wit weergegeven. Dit is een deel van je gezondheidsindicator dat je zelf kunt herstellen als je het verliest. Namelijk wanneer je met succes aanvallen uitvoert. Agressief en aanvallend zijn wordt dus beloond - in tegenstelling tot wanneer je de hele tijd blokkeert en wacht op individuele kansen om je tegenstander te raken.

Arcade Quest: Nog meer hulp voor nieuwelingen

Een andere nieuwe functie is de Arcade Quest. Deze vertelt het verhaal van de Tekken World Tour en integreert ook de arcadescene, waar het allemaal begon. Hier leer je alles over het "Tekken"-ranglijstsysteem, combo's en vechtmechanieken die je misschien niet kent als je alleen het verhaal speelt. Je krijgt ook goodies voor je profiel of avatar als je het verhaal uitspeelt. Een mix tussen tutorial en speltype.

Niet repareren wat niet kapot is

Natuurlijk kan ik niet echt een deskundige mening geven. Maar als het me maar twee minuten kost om weer in het spel te komen na een afwezigheid van 20 jaar, dan spreekt dat boekdelen. Bandai Namco concentreert zich op de sterke punten van het spel en laat die zoals ze waren - alles wat goed was is opgepoetst, maar niet fundamenteel veranderd. De spelmakers hebben ook veel kleine toespelingen en verwijzingen naar eerdere games in het verhaal verwerkt. Dit zal ook "Tekken"-veteranen aanspreken. Er zijn ook veel legendarische personages opgenomen, sommige maken hun comeback - en drie zijn compleet nieuw:

• Azucena Milagros Ortiz Castillo: een Peruaanse MMA-vechtster en barista
• Victor Chevalier: Franse oorlogsveteraan en oprichter van de Raven Unit
• Reina: een schijnbaar onschuldige vrouw die een mysterieuze band heeft met de Mishima-clan en ook in hun stijl vecht

Er zijn ook een paar compleet nieuwe speltypen, maar die kun je gewoon negeren als je ze niet leuk vindt.

Conclusie: 20 jaar voelt als twee weken

Ik was lange tijd weg van de Tekken-serie. Ik vond: Alles is verbeterd. Je wordt veel beter en intensiever meegetrokken in het verhaal rond het "Iron Fist Tournament". Er zijn meer en spannendere personages. Het feit dat je het achtergrondverhaal van deze personages kunt meespelen vergroot het plezier in de singleplayer modus aanzienlijk en maakt het spel nog leuker. De andere speltypen, zoals "Tekken" Ball en de nieuwe Arcade Quest, zijn ook erg leuk.

Hoewel de gevechten tegen mensen, online of met vrienden voor de tv, nog steeds het leukst zijn, kan ik al met al zeggen: ik ben terug!