"Synapse: een must-have voor iedereen met een PS VR2
29-6-2023
Vertaling: machinaal vertaald
"Synapse is een van de meest originele VR-games die ik ooit heb gespeeld. Het spel scoort punten voor zijn intuïtieve oogbesturing en verslavende gameplay-loop. Voor mij is het de spelverrassing van het jaar.
Ik ben helemaal bezweet met pijnlijke armen en trillende benen, maar ik ben zo dicht bij het doel dat ik niet opgeef. Ik hoef alleen nog maar een paar tegenstanders uit te schakelen en het is gewonnen! Met mijn laatste beetje kracht baan ik me een weg door het laatste level van Synapse en dood de vijanden met mijn telekinetische krachten.
Plotseling word ik van alle kanten overrompeld door talloze aanvallers. Game over. Ik zet mijn helm af en gun mezelf een pauze, maar dat duurt maar even. Hoewel mijn energie op is, begin ik aan een nieuw spel, tegen mezelf zeggend dat het deze keer de laatste is en dat ik ga winnen!
Wanneer "Inception" telekinese ontmoet
In Synapse kruip ik in de huid van een geheim agent. Deze moet infiltreren in het brein van een afvallige ex-commandant van een militaire organisatie die belangrijke informatie heeft over massavernietigingswapens. Een knipoog naar Inception.
Bron: Capture d’écran : Domagoj Belancic
Makkelijker gezegd dan gedaan. In de tien levels wachten talloze monsters en gewapende soldaten op me, die worden bestuurd door het onderbewustzijn van de commandant. Hoe dieper ik in het brein van de verrader duik, hoe heviger het verzet wordt.
Met mijn telekinetische krachten kan ik voorwerpen en zelfs vijanden door de lucht verplaatsen. Ik kan bijvoorbeeld kratten als wapens gebruiken om vijanden van een veilige afstand neer te schieten. Ik kan ook soldaten tegen rotsen of in afgronden katapulteren. Het is indrukwekkend en geeft ongelooflijk veel voldoening.
Een indrukwekkende visuele besturing
Het besturingssysteem voor mijn telekinetische vermogens is ook verbazingwekkend: ik selecteer de voorwerpen en vijanden die ik wil laten zweven met mijn ogen. Ja, dat lees je goed. Dit werkt met behulp van de eye-tracking camera's die in de PS VR2 headset zijn geïnstalleerd.
Als ik bijvoorbeeld een krat wil laten zweven, richt ik mijn blik erop en druk ik tegelijkertijd op de trekker van de linker controller. Vervolgens lanceer ik het in de lucht met bewegingen van mijn linkerarm.
Het volgen van de ogen is betrouwbaar, zelfs als er veel voorwerpen, soldaten en monsters heel dicht bij elkaar staan. Slechts in zeldzame gevallen maak ik een fout en selecteer ik het verkeerde object. Het voelt allemaal uiterst intuïtief en bijna magisch. Zoals Todd Howard zou zeggen: Het werkt gewoon.
Synapse maakt ook gebruik van de adaptieve triggers op de PS VR2-controllers. Als ik de linkertrigger maar half indruk, laat ik explosieve voorwerpen zweven, zoals olievaten. Als ik hem helemaal indruk, ontploffen de vaten.
Dit proces dwingt me om voorzichtig te zijn bij het richten met mijn ogen en om mijn telekinetische gaven met onderscheidingsvermogen te gebruiken. Eén verkeerde blik of een te sterke haal van de trekker en ik verspil kostbare explosies of breng mezelf in gevaar.
Bron: Capture d’écran : nDreams
Naast telekinetische krachten heb ik ook toegang tot gewone vuurwapens die ik met mijn rechterhand gebruik. Dit werkt anders dan bij andere VR-schutters. In combinatie met de telekinetische krachten biedt het een scala aan mogelijkheden die zowel angstaanjagend als opwindend zijn, zoals de kracht om soldaten uit te schakelen. Ik gebruik telekinese vaak om vijanden in mijn net te lokken, ze vervolgens de lucht in te jagen en ze ten slotte te doorzeven met kogels uit mijn geweer.
Bron: Capture d’écran : Domagoj Belancic.
Al met al zijn de besturing en de snelle gameplay waarin telekinese en balspel worden gecombineerd erg leuk. De eyetracking blijft me na een paar uur spelen fascineren en de bovennatuurlijke krachten maken van elk gevecht een Hollywood-filmscène. Het is gewoonweg briljant!
Tussen traditie en innovatie
Om de informatie uit het brein van de commandant te halen, moet ik me een weg banen door in totaal tien levels. In elke fase duik ik dieper in zijn bewustzijn. Synapse is een klassiek rogue lite-spel: als ik sterf, is de run voorbij en begin ik weer van voren af aan.
Na elke run speel ik nieuwe permanente vaardigheden vrij die mijn volgende missie makkelijker maken. Tijdens de runs ontvang ik tijdelijke gameplay-aanpassingen. Daardoor verloopt elke run een beetje anders.
Ik hou over het algemeen niet van Rogue Lite. Ik heb het gevoel dat ik mijn tijd verdoe, steeds weer hetzelfde moet doen terwijl ik weinig vooruitgang boek. *Synapse trok me echter vanaf de eerste seconde over de streep en heeft me sindsdien niet meer losgelaten. Dit is vooral te danken aan het 'magische' besturingssysteem en de geweldige vrij te spelen vaardigheden die de telekinetische kracht constant vernieuwen. Het resultaat is dat ik constant vooruitgang boek en nieuwe vaardigheden uitprobeer.
Bron: Capture d’écran : Domagoj Belancic
Iedere keer zeg ik tegen mezelf dat dit mijn laatste spel is. En plotseling zijn er weer uren voorbij, zwetend in de PS-VR2 headset. Het lijkt wel of ik pas tot rust kom als ik volledig in het bewustzijn van de commandant ben geïnfiltreerd.
Geen tegenstanders en niveaudiversiteit
Het enige wat ik tegen Synapse heb, is het repetitieve karakter van de vijanden en het levelontwerp. In totaal zijn er maar vijf verschillende soorten vijanden. Deze dwingen me zeker om steeds andere tactieken uit te proberen, maar na tientallen runs zou ik graag nieuwe soldaten en monsters zien.
Bron: Capture d’écran : nDreams
De levels zijn goed ontworpen, maar ze zien er allemaal hetzelfde uit. Het zwart-witte landschap wordt alleen doorbroken door mijn kleurrijke telekinetische krachten en geweervuur. Af en toe zorgen vuur- en lava-effecten voor wat visuele variatie. Grafisch was het zeker beter mogelijk.
Bron: Capture d’écran :Domagoj Belancic
De soundscape is echter zeer stimulerend, met de explosieve soundtrack die werkt als een adrenalinestoot. Daarbij komen nog onheilspellende geluidseffecten zoals snerpend geschreeuw en demonisch gelach, die soldaten en monsters een dreigend aura geven.
Verdict: een must-have voor alle VR-liefhebbers
Met zijn innovatieve besturing haalt Synapse het beste uit de PlayStation VR2-hardware. Zelfs na een paar uur spelen ben ik nog steeds gefascineerd door de intuïtie waarmee ik objecten en vijanden met mijn ogen kan selecteren.
De combinatie van telekinesevaardigheden met vuurwapens is leuk en geeft me veel flexibiliteit bij het benaderen van chaotische gevechten. De structuur van het rogue lite spel houdt me geprikkeld met deze spannende vrij te spelen vaardigheden en houdt me scherp van het begin tot het einde van het spel.
Dankzij de levels heeft het spel veel te bieden.
Ondanks de ietwat eentonige levels en de beperkte diversiteit aan vijanden, kan ik dit spel niet genoeg aanbevelen. Synapse is een must-have voor alle VR-fans en een van de spannendste spellen van het jaar.
"Synapse" is vanaf 4 juli exclusief verkrijgbaar voor PlayStation VR2. Voor de test kreeg ik het spel van nDreams.
Domagoj Belancic
Senior Editor
Domagoj.Belancic@digitecgalaxus.chMijn liefde voor videospelletjes ontstond op vijfjarige leeftijd met de originele Gameboy en is in de loop der jaren met sprongen gegroeid.
