"Star Wars Outlaws" gespeeld: Levendig schurkenavontuur in plaats van Jedi-drama

"Star Wars"-serie hier, "Star Wars"-film daar en weer een nieuw spel een jaar na "Jedi Survivor". Ik kan mijn vermoeidheid voor de wereld die me ooit zo fascineerde niet helemaal van me afschudden. Toch was ik voorzichtig blij toen de recensiecode voor "Star Wars Outlaws" in mijn inbox belandde. Niet in de laatste plaats omdat het open-wereld avontuur afkomstig is van Massive Entertainment, de studio achter "The Divison". Na ongeveer tien uur met de PC-versie heb ik een zeer positieve conclusie getrokken.

Han Solo, alleen minder narcistisch

Ik kruip in de huid van Kay Vess. Na een mislukte inbraak hijgt een van de meest invloedrijke schurken in het heelal in haar nek. Het logische gevolg? Een crew samenstellen en de grootste coup aller tijden plannen om alle problemen met het geld op te lossen. Kay is duidelijk gemodelleerd naar Han Solo, ik kan zelfs zijn iconische zwarte vest aantrekken. Ze is een waaghals, heeft altijd een pittige zin paraat en haar hart zit op de juiste plaats. Qua tijd speelt het spel zich af tussen "The Empire Strikes Back" en "Return of the Jedi".

Het grootste verschil met Han Solo is dat haar metgezel Nix veel kleiner is dan Chewbacca - en ook iets minder zelfstandig. Kay is ook minder ervaren en minder verwaand dan Han Solo.

Eén van de eerste onderhandelingen voor een baan gaat als volgt:
Kay: "Ik wil de helft van de betaling vooraf."
Klant: "De betaling volgt na de klus."
Kay: "OK, dat is ook goed."
Mooi, dat zegt me alles wat ik over haar moet weten.

"Star Wars Outlaws" vertelt het verhaal van een lieve halunkin die haar hoofd boven water houdt met allerlei klusjes. In het Engels wordt ze perfect ingesproken door Humberly González. Ze wordt gedreven door haar eigen welzijn en dat van Nix. Als ze onderweg een paar eigenzinnige personages leert kennen, des te beter. Klinkt dat bekend? Het spel heeft iets weg van de serie "The Mandalorian". Ik kan ontspannen Wild West-actie verwachten in plaats van Jedi-drama over het hele universum. Zelfs het geluid lijkt er verwarrend veel op. Zo vergelijkbaar zelfs dat ik zou willen dat Ubisoft Ludwig Göransson direct had aangetrokken. Maar hij is duidelijk niet zo van de games.

Startmoeilijkheden

Het begin van het spel is allesbehalve spannend. Ik dwaal doelloos door een onspectaculair uitziende nederzetting om 100 credits bij elkaar te schrapen. Eerst denk ik dat ik per ongeluk de intro of tutorial heb overgeslagen. Maar het begin lijkt opzettelijk traag te zijn. Het eerste uur is ook visueel teleurstellend. Dit verandert als ik met mijn speeder de open wereld van Toshara mag verkennen. De uitgestrekte landschappen en de bruisende stad Mirogana zien er gewoonweg geweldig uit en zitten vol met kleine details.

"Star Wars Outlaws" slaagt erin om de kaart niet vol te proppen met symbolen, zoals typisch is voor Ubisoft. Ik laat mijn ogen me meestal leiden naar het volgende avontuur. Soms trekt de landende nadering van een Imperial transporter mijn aandacht, andere keren zorgt een verlaten radiostation ervoor dat ik een ongeplande tussenstop maak.

De excursies belonen me met credits, materialen om mijn uitrusting te verbeteren of informatie over nieuwe buit. Er zijn geen ervaringspunten in "Star Wars Outlaws". Het is een van de weinige aspecten waarin Massive moed toont. In plaats daarvan krijg ik nieuwe vaardigheden van mijn groeiende bemanning door bepaalde taken voor ze uit te voeren of grondstoffen te verzamelen. Voor de rest vertrouwt het spel op de beproefde open wereld.

Veel vrijheid, veel sluipen, maar soms te ouderwets

Zoals in alle Ubisoft-games zit mijn questlog na een paar uur al helemaal vol. Ik kan het hoofdverhaal volgen en nieuwe leden voor mijn bemanning rekruteren. Dit brengt me naar nieuwe planeten zoals Kijimi, waar een met sneeuw bedekte tempelstad ligt, of de legendarische Kantina op Tatooine.

Het is aan mij of ik urenlang het landschap verken met mijn speeder of jaag op ruimtepiraten met mijn ruimteschip. In tegenstelling tot de meeste open-wereld games is er geen gevoel van urgentie - behalve dan dat ik op de hitlijst sta van een invloedrijk syndicaat. Het is logisch dat een Halunkin als Kay constant wordt afgeleid door een nieuwe taak. Spontaan de volgende lucratieve kans volgen past bij haar aard.

De eigenlijke missies zijn verrassend gericht op sluipen. Ik had dit al in de trailers gezien, maar ik realiseerde me niet hoe essentieel het zou zijn. Vooral in de grotere hoofdmissies kom ik niet ver met mijn blaster. Ofwel omdat de vijanden me overlopen. Kay is geen Jedi. Ze heeft ook geen bepantsering en kan niet veel schade verdragen. Of omdat het alarm afgaat en de missie opnieuw begint.

Dit starre missieontwerp is mijn grootste ergernis. Waarom kan het niet gewoon doorgaan nadat het alarm is afgegaan? Laat de Imperial destroyer drones maar komen, laat ze me maar afmaken. Dan begin ik weer helemaal opnieuw. Ik accepteer ook de consequentie dat mijn ontdekking gevolgen heeft en het verloop van het verhaal beïnvloedt. "Star Wars Outlaws" is hier conservatief en staat weinig flexibiliteit toe. De blaster is mijn enige wapen. Ik kan andere wapens pakken, zoals een raketwerper, maar gebruik die alleen totdat mijn munitie op is. Maar mijn blaster kan op verschillende manieren worden geüpgraded.

Waar ik me echter vrij voel, is hoe ik missies benader. Kay kan klimmen, door ventilatieschachten kruipen, over afgronden slingeren en terminals hacken. Een essentieel onderdeel hiervan is Nix. De kleine alien kan vijanden voor me afleiden, aanvallen, deuren voor me openen en zelfs explosieve voorwerpen opblazen. Ik kan hem direct besturen en spontaan op situaties reageren. Samen zijn we een bijna onverslaanbaar team.

Nu ik me heb neergelegd bij de focus op stealth in de missies, vind ik het steeds leuker om ongemerkt rond te sluipen en bases te infiltreren. Als ik toch betrapt word, heb ik nog steeds de mogelijkheid om vijanden te chatten en ze voor korte tijd af te leiden om Nix erop af te sturen of zelf aan te vallen. Dat is iets wat ik nog nooit in een ander spel heb gezien. Het past perfect bij het personage dat geïnspireerd is op Han Solo.

De eigenlijke missielocaties zijn ook geweldig. Op een gegeven moment infiltreer ik in een Imperial ruimtebasis om een nieuw bemanningslid te redden. De missie voert me dwars door de gigantische faciliteit. Ik voel me net Luke en Han Solo als ze prinses Leia bevrijden. De omvang van de faciliteit en de macht van het Keizerrijk zijn voelbaar. De omweg naar een neergestort ruimteschip is iets rustiger, maar griezeliger. Ik klim door gigantische reactorhallen om een belangrijke upgrademodule voor mijn eigen ruimteschip te bemachtigen. Natuurlijk eindig ik in een hinderlaag, waardoor er een kettingreactie ontstaat en ik moet ontsnappen door het exploderende wrak. De excursies in de ruimte boordevol actie bieden op hun beurt vermakelijke lasergevechten en een aangename afwisseling met de missies op de grond.

Het feit dat "Star Wars Outlaws" niet zonder hoog gras kan om in te schuilen en dat vijanden met fluitjes kunnen worden gelokt, kan ik door de vingers zien. Maar omdat ik niet vrij kan opslaan, irriteer ik me soms aan het checkpointsysteem omdat ik hele passages moet herhalen en alle voorwerpen die ik heb gevonden opnieuw moet verzamelen. Nog vervelender zijn vijandelijke bases of buitenposten, die meteen weer bevolkt worden zodra ik ze verlaat. Dit is vervelend als ik me realiseer dat ik nog niet alle schatten heb gevonden en daarom terug wil. Ik heb sowieso liever niet dat het spel me vertelt hoeveel kratten er nog te vinden zijn op een locatie. Dat maakt het verkennen te obsessief.

Ik krijg veel quests van de verschillende facties. Hoe meer ik voor een factie werk, hoe hoger mijn reputatie in die factie stijgt. In ruil daarvoor lijdt mijn reputatie bij de andere facties er vaak onder - vaak omdat ze elkaar saboteren. Zonder de nodige reputatie kan ik alleen onopgemerkt door de respectieve dominions heengaan. Als ik word betrapt op rondsluipen of zelfs stelen, gooien ze me eruit en keldert mijn reputatie.

Ik ben altijd in oorlog met het Keizerrijk. En natuurlijk trap ik ook op hun tenen. Extra voorzichtigheid is hier geboden. Als ik te veel lawaai maak, zetten ze al hun machines in werking om me op te jagen. Er wordt een soortgelijk wanted systeem gebruikt als in "GTA". Hoe meer Stormtroopers ik neerschiet, hoe meer en sterkere troepen ze lijken te sturen. Dus neem ik mijn hielen en verberg me ergens totdat het Keizerrijk de achtervolging opgeeft.

Technisch tempo

De prestaties van het spel zijn nog steeds onbevredigend. Zelfs met mijn RTX 4090 blijft het spel regelmatig hangen op 50 FPS. Er zullen later vast wel updates komen. Nvidia's Frame Generation kan nu ook worden gebruikt - ik heb er nog geen sprong in prestaties mee gemerkt.

Visueel is het spel een allegaartje. Meestal maakt het indruk met geweldige belichting, goede zichtbaarheid en gedetailleerde locaties. Maar er zijn ook plaatsen die er flets en korrelig uitzien. Vooral in de tussenfilmpjes, die niet vooraf gerenderd zijn, schommelt de kwaliteit. Soms ziet Kay er gedetailleerd uit en kan ik haar emoties gemakkelijk lezen. Maar dan zijn er ook scènes die eruitzien alsof ik het detailniveau op een laag pitje heb gezet.

Het spel maakt ook gebruik van de 21:9 beeldverhouding. Dit betekent dat iedereen met een 16:9 scherm of TV de zwarte balken ziet die typisch zijn voor film. Ik kan volledig scherm forceren, maar dan ziet het beeld er te ingezoomd uit. Ik raakte snel gewend aan de balken. Het voelt alsof ik naar een bioscoopfilm kijk - en dat is waarschijnlijk ook de bedoeling.

Conclusie: Pure Star Wars zonder drama en Jedi's

"Outlaws" is een geweldig open-wereld avontuur, zelfs voor degenen die Star Wars moe zijn zoals ik. Natuurlijk zijn er Stormtroopers, ruimtegevechten en knuffeldiertjes die dienst doen als merchandise sjablonen. Maar er zijn (tot nu toe) geen Jedi, niemand praat over de Force en er is geen universumbedreigende vernietiging. Kay is de onervaren tegenhanger van Han Solo. Ze is sympathiek, luchthartig en altijd in voor een snelle kwinkslag. In plaats van Darth Vader rotzooit ze met syndicaten, licht ze anderen op bij het gokken en is ze altijd op zoek naar de volgende lucratieve en zeker illegale klus.

De wereld is gigantisch en nodigt uit tot verkennen. De focus op sluipen irriteerde me in het begin, maar Kay's huisdier Nix maakt het geheel verrassend snel en flexibel. Te weinig checkpoints frustreerden me soms, net als basissen die opnieuw worden bevolkt zodra ik terugkom. Ik had ook graag wat meer flexibiliteit gezien in het ontwerp van de missies. Game over als ik een alarm activeer is gewoon niet meer van deze tijd.

Afgezien daarvan heeft Massive een enorme open wereld afgeleverd die het grotendeels redt zonder de beruchte Ubisoft-clichés. Ik ben benieuwd wat me de komende uren nog meer te wachten staat.

"Star Wars Outlaws" is beschikbaar gesteld door Ubisoft. Ik heb de pc-versie getest. Het spel is vanaf 30 augustus ook verkrijgbaar voor PS5 en Xbox Series S/X.

Game

EUR70,19

Ubisoft SW Outlaws PS-5 AT Star Wars

PS5, DE

29

Game

EUR81,09

Ubisoft Star Wars Outlaws

Xbox serie X, DE

4