Sleutelhanger Kevin: zelfs ik zou deze gadget niet nodig hebben

Mijn inbreekmachine voor schakelaars van DingKey Designs heeft een motor die is bevestigd aan twee geleiderollen. Deze motor bedient twee 3D-geprinte armen met handen om de schakelaars vast te houden. Zo ziet het er in actie uit:

Net als de motor van een auto moeten schakelaars worden "ingereden". Als je niet weet hoe een wissel in elkaar zit, raad ik je het volgende artikel aan. De kennis die erin staat is een eerste vereiste om alle uitspraken te begrijpen.

Maar waarom?

De machine is ongelooflijk luid en bedient 36 schakelaars tot 18.500 keer per uur. Waarom? Knoppen die al duizenden keren zijn ingedrukt zouden soepeler moeten aanvoelen en minder krassend moeten klinken dan nieuwe. Net als wanneer je hout schuurt, wil je dat de steel die op en neer beweegt tegen de behuizing schuurt. De behuizing moet daardoor ook dunner worden. Je kunt schakelaars ook soepeler en minder krassend maken met vet, maar dat kost je veel actieve tijd.

Mijn eerste poging

Ik heb 36 gloednieuwe Hippo schakelaars in de machine gedaan en 12 uur laten draaien. Hierdoor worden de lineaire schakelaars 222.000 keer bediend. Zo klinkt een nieuwe schakelaar vergeleken met een in werking gestelde schakelaar:

Ik ben teleurgesteld. Als toetsenbordnerd had ik op meer gehoopt. Hoewel, "meer" is een sterk woord, want ik hoor en voel absoluut geen verschil. Dit kan te maken hebben met het feit dat de steel van de Hippo schakelaar gedeeltelijk uit UHMWPE bestaat. Polyethyleen met ultrahoog moleculair gewicht wordt gekenmerkt door een uitstekende glijwrijvingscoëfficiënt. Stelen van dit materiaal glijden inherent beter in de behuizing dan bijvoorbeeld stelen van de fabrikant Cherry doen.

Mijn tweede poging

Ik besluit een Cherry schakelaar te proberen. De fabrikant geeft niet precies aan van welk materiaal de schakelaars zijn gemaakt. Hij beschrijft de plastic onderdelen als "plastic polymeer". Ik neem aan dat ze een hogere schuifwrijvingscoëfficiënt hebben dan de UHMWPE steel in de Hippo schakelaar. Omdat ik nog Cherry MX Silent Blacks heb liggen, zal ik die gebruiken. Dat zijn ook lineaire schakelaars.

Deze keer heb ik de machine maar liefst 36 uur laten draaien. De schakelaars zijn dus meer dan 600.000 keer bediend. Hier is nog een vergelijking:

Deze keer merk ik een verschil. De voelbare verandering is groter dan de hoorbare, maar dat kan ik je niet laten zien. Over het algemeen voelt en klinkt de versleten schakelaar minder krassend. Maar nog steeds niet zo goed als wanneer ik de schakelaars zou invetten.

Maar iets anders stoort me nog veel meer: beide schakelaars maken een pingelend geluid. Dit wordt gegenereerd door de veer wanneer deze terugspringt in zijn uitgangspositie. Het is vervelend en ik zou de veer vervangen of invetten. Om dit te doen zou ik echter elke schakelaar moeten openen. Dan zou ik ook de stangen kunnen aanpassen door middel van massasmering in de plastic beker. De inbreekmachine doet voor mij dus geen werk.

Derde poging

Voor mijn derde poging gebruik ik schakelaars die ik al heb gesmeerd maar nog niet heb gebruikt. Als ik nieuwe toetsen gebruik, heb ik altijd het gevoel dat ik er twee of drie weken mee moet typen voordat ze echt goed aanvoelen. Ik denk dat dat komt omdat het vet zich nog beter verspreidt als je ze indrukt. Deze keer neem ik Rebult Penyu schakelaars en laat ze een uur in de machine zitten. De lineaire schakelaars worden meer dan 18.000 keer bediend.

Ik hoor geen verschil tussen de twee schakelaars, maar ik voel er wel een. De bediende schakelaar voelt zoals ik het wil. Hij glijdt iets soepeler dan de minder gebruikte.

Conclusie: Ik heb het niet echt nodig, maar...
Ik heb nu meer dan 20 toetsenborden. Heb ik ze allemaal nodig? Niet echt. Het is een vergelijkbare situatie voor de schakelaar-inbreekmachine. Uit mijn drie pogingen kan ik maar één use case voor mezelf identificeren: het een paar duizend keer indrukken van al gesmeerde schakelaars zodat ze meteen goed aanvoelen op het nieuwe toetsenbord. Ik zou hetzelfde ook handmatig kunnen bereiken door het toetsenbord twee of drie weken lang elke dag te gebruiken.

Maar omdat ik mijn toetsenbord graag om de paar dagen verwissel, betekent het dat ik niet wekenlang met hetzelfde toetsenbord hoef te schrijven, wat voor mij een groot pluspunt is. Daarom zal ik in de toekomst de inbreekmachine gaan gebruiken.