Waarom ik voortaan mijn lineaire schakelaars in moedermelkbekers smeer

Dit weekend heb ik voor mezelf een DIY-toetsenbord gebouwd - alweer. De Zoom65 van Meletrix wordt geleverd als complete set. Met andere woorden: in tegenstelling tot andere bouwpakketten krijg ik ook schakelaars en keycaps meegeleverd. De keycaps interesseren me niet, want ik heb iets speciaals in gedachten voor het toetsenbord.

Maar het gaat mij om de schakelaars. Het zijn zogenaamde Jwick Lineaire Schakelaars. De lineaire schakelaar wordt vervaardigd door JWK en behoort tot de budgetcategorie. Het is per stuk te koop voor ongeveer 23 US cent per stuk. Dat is goedkoop voor schakelaars. Daarom wil ik iets proberen wat ik nog nooit eerder heb gedaan, omdat ik bang was voor een slecht resultaat. Ik wilde mijn geld niet weggooien. Maar nu durf ik eindelijk: ik smeer mijn schakelaars, of in ieder geval een deel ervan.

Waarom überhaupt schakelaars invetten?

Met zoveel Anglicismen in één zin rookt je hoofd nu waarschijnlijk. Maak je geen zorgen, ik zal nu alleen Duitse uitdrukkingen gebruiken als dat mogelijk is. Je vraagt je waarschijnlijk af waarom wij schrägen Vögel toetsenbordliefhebbers onze mechanische schakelaars invetten.

Een mechanisch toetsenbord heet zo vanwege de schakelaars. Zij zijn het enige mechanische aan hen. Bij mechanische dingen treedt wrijving op als ze bewegen. En die wrijving kan krassend aanvoelen en klinken.

De zogenaamde steel beweegt op en neer in de schakelaar terwijl je typt, zoals de zuiger in een motor. Daarbij raakt hij de behuizing van de schakelaar. Dit veroorzaakt wrijving en, voor liefhebbers zoals ik, het ongewenste krassende gevoel en het daaruit voortvloeiende geluid bij het typen. Een typisch eerste-wereldprobleem. Maar omdat het me zo stoort, nemen mensen zoals ik hun toevlucht tot borstels en vet in een poging de wrijving te verminderen.
.
Je kunt je voorstellen: Het smeren van alle schakelaars op een toetsenbord afzonderlijk is een enorme inspanning. Maar om de dingen consequent te kunnen smeren, is het noodzakelijk. Dat dacht ik tenminste, totdat ik massasmering in een plastic bekertje - zaksmering - probeerde.

Naast de behuizing en de steel bestaat een schakelaar uit een veer die de steel terugduwt in zijn oorspronkelijke stand. Sinds enige tijd smeer ik de veren allemaal tegelijk in een plastic zak door een paar druppels Krytox GPL 105 - een olie - toe te voegen en het ding te schudden alsof er geen morgen is. Ik wil nu hetzelfde principe toepassen op de stam.

Ik smeer sowieso alleen de steel en laat de behuizingsdelen in de staat waarin ze geleverd worden, want voor mij loont de moeite en het rendement niet. De schakelaar voelt niet echt zachter aan als ik ook de onderdelen van de behuizing smeer. Maar dat is mijn mening, anderen zien dat misschien anders.

Smeerzak Lubing Stengels of Schakelaars in Moedermelkbekers

In plaats van plastic zakjes gebruik ik voor het smeren moedermelkbekers, die wij als jong gezin nog in grote hoeveelheden hebben liggen. Je kunt natuurlijk alle plastic bakjes gebruiken die je voorhanden hebt. Ik demonteer al mijn Jwick schakelaars en haal de onderdelen uit elkaar. Ik leg twee wissels apart: één die ik niet invet en één die ik zoals gewoonlijk met de hand schilder met een kwast. Zo heb ik vergelijkingsschakelaars.

De stelen gaan in de moedermelkbeker. Ik deed een bijna erwtgroot stukje G-Lube van Glorious op de wand van de beker. Liefhebbers zullen zich nu afvragen: waarom geen Krytox 205 Grade 0? Antwoord: Ik probeer dit voor het eerst en deze manier van smeren is verspillender dan het met de hand doen. Ik wil mijn dure Krytox hier niet aan verspillen - zegt de man die steeds 50 francs en meer uitgeeft aan losse keycaps. 😉

Nu hoef ik alleen nog maar het deksel op de beker te schroeven en een paar minuten te schudden. Ik bekijk vijf willekeurige schakelaars en ben verrukt: het resultaat is zeer consistent en er zit naar mijn smaak noch te veel noch te weinig vet op.

Ter vergelijking, hier is de schakelaar die met de hand werd gesmeerd en in de afleveringstoestand werd gelaten. Deze heeft vanaf de fabriek wel wat vet erop, maar dit inconsistent en vooral veel minder.

Vanuit het typegevoel is het hetzelfde als het uiterlijk: De twee retro-gesmeerde schakelaars voelen veel minder krassend aan. Ik merk echter geen verschil tussen deze twee. Het voelt boterzacht aan bij het typen.

Ik kan alleen het gevoel beschrijven, maar ik kan je het geluid laten zien in de volgende video.

Ook hier geldt: de retro-gesmeerde schakelaars klinken veel minder krassend.

Vet dat zich opbouwt aan de bovenkant van het bevestigingsmechanisme, veeg ik af met een pluisvrije doek na het opnieuw monteren van de schakelaars.

Hier zijn een paar bewegende beelden van het afgewerkte toetsenbord met typetest:

Conclusie: Ik smeer mijn lineaire schakelaars alleen op deze manier

Dankzij deze methode bespaar ik ongeveer anderhalf uur op het smeren van een 65 procent toetsenbord als de Zoom65 en krijg ik zelf hetzelfde resultaat. Cool, ik zal het voortaan zo doen voor alle lineaire schakelaars - met Krytox 205 Grade 0 in plaats van G-Lube. Waarom alleen met de lineaire schakelaars, vraag je? Bij het smeren in een moedermelkbeker wordt de hele steel gesmeerd. Bij een tactiele schakelaar wil ik de pootjes van de steel, die voor het tactiele gevoel zorgen, niet smeren. Ik ben bang dat die tactiliteit verloren zou gaan. Maar misschien moet ik dat ook heroverwegen.