Achtergrond

Räbeliechtli: Laat me zien hoe je snijdt en ik vertel je wie je bent

Patrick Vogt
8-11-2023
Vertaling: machinaal vertaald

Bij het snijden van peperkoekkoekjes op de kleuterschool gaan afgronden open. Als knutselfobie bijvoorbeeld, zweette ik bloed en water. Gelukkig hebben andere ouders en familieleden ook hun tekortkomingen en eigenaardigheden.

"Shh, Godin Laura kan toch niet Räbeliechtli snijden met Zoë op de kleuterschool." Dus daar was het. Het laatste bastion dat me ervan had moeten weerhouden om me op een vrijdagochtend in een kinderstoel aan een kindertafel te wurmen en me aan te sluiten bij de vrolijke gelederen van de verzamelde kudde groentesnijders.

Ik kan niets met knutselen van welke aard dan ook. Ik heb er een hekel aan met elke vezel van mijn wezen. Redactiecollega Katja Fischer denkt er net zo over, zoals ze onlangs uitgebreid beschreef /pagina/verflixt-und-zugenaeht-ich-wil-nicht-basteln-schon-gar-nicht-ohne-mein-kind-30292.

Hopefully kan Gotti volgend jaar Laura doen. Of iemand anders.
Hopefully kan Gotti volgend jaar Laura doen. Of iemand anders.
Bron: imgflip.com

5 soorten Räbeliechtli houtsnijwerk

Omdat ik veel meer van onze dochter hou dan van knutselen, draafde ik plichtsgetrouw mee naar de kleuterschool. Op de "uitnodiging" stond immers "carving is voluntary" - maar ouders weten hoe weinig dat met vrije wil te maken heeft. Het resultaat was dat de kleuterschool die ochtend vol zat met vaders en moeders die samen met hun kinderen schors aan het snijden, uithollen en kerven waren. Het viel me op dat iedereen het op zijn eigen manier deed. Hier zijn een paar voorbeelden?

1. vader met twee handen

Ik. Zonder twijfel. Ik ben heel erg slecht in knutselen en tegelijkertijd ben ik niet van plan om dat ooit te veranderen. Maar voordat onze dochter werd geboren, kon ik het toch niet laten om het ledikant in elkaar te zetten. Talloze driftbuien en huilbuien later was het me gelukt... In dezelfde tijd had mijn hoogzwangere vrouw de kledingkast, commode en commode in elkaar geflanst. En nu was het tijd om de Räbeliechtli te snijden. Hoewel ik de instructies van tevoren een tiental keer grondig heb gelezen, moet ik ze voor, tijdens en na elke stap van het proces in de chindsgi opnieuw raadplegen om te zien wat ik nu weer ga verknoeien. Mijn hersenen weigeren informatie langer dan twee seconden te onthouden. Tot overmaat van ramp heb ik nauwelijks enige handigheid in dergelijke zaken. Samen met onze dochter en met veel moeite lukt het me uiteindelijk om een raap te maken waar ze blij mee is. Ik ben niet echt trots op mijn prestatie. Ik ben gewoon opgelucht dat het voorbij is. In ieder geval voor een jaar.

Niet eens zo leuk, zegt de baas tegen mijn raap. Doet wat het moet doen, zeg ik.
Niet eens zo leuk, zegt de baas tegen mijn raap. Doet wat het moet doen, zeg ik.
Bron: Patrick Vogt

2. selfmade mama

Ze laat niets aan het toeval over. En zeker geen onhandige kinderhandjes. "Als je het niet zelf doet, zal het niet perfect zijn" is haar motto dat door haar dagelijks leven loopt. Vers uitgerust met de ervaring van een driedaagse intensieve cursus aan de kunstacademie en professioneel gereedschap, tovert ze Räbeliechtli tevoorschijn die qua gratie en schoonheid kunnen wedijveren met Michelangelo's David. Ondertussen zit haar dochter op de grond, speelt autoliedjes en gluurt heimelijk naar de andere kinderen die mama en papa helpen. Maar hé, in ruil daarvoor loopt ze met verreweg de mooiste Räbeliechtli rond in de optocht. Alles heeft tenslotte zijn prijs.

3. zero buck papa

Hij komt bijna een uur te laat en weet dan nog niet echt wat hij op de crèche moet doen. Maar hij vindt het koffiezetapparaat meteen, gebruikt het ongevraagd en vult het kopje royaal met de inhoud van de veldfles die hij heeft meegenomen. Nippend vraagt hij waarom er geen asbak voor de toegangsdeur staat, gaat op de kussens in de "Büechli-Egge" zitten en zuigt gulzig aan zijn Elfbar. Als hij begint te snurken, slaat zijn zoon hem om de oren met de raap die hij helemaal zelf heeft gesneden. "Ja, helemaal klaar! Hier is nog een koffie met Güx!"

En wat is mijn Räbeliechtli mooi ... in het donker.
En wat is mijn Räbeliechtli mooi ... in het donker.
Bron: Patrick Vogt

4. spinnende mummie

De vrouw van Nullbock papa kan gelukkig niet. Op vrijdagochtend heeft ze haar wekelijkse Mimosa wandeling met de anderen, die ze onmogelijk kan afzeggen. Ze moet ook de Räbeliechtli optocht op zaterdag afzeggen, spinning groepstraining gevolgd door een wellness retraite in het "Rich and Famous" fitnesscentrum. De werk-privé-ouderschap balans van de spinningmoeder moet tenslotte in balans zijn, weet je. Maar hé, zero-buck vader en zoon doen het zeker goed. Ze zijn tenslotte allebei hun supermanlis.

5. Multi-lametta opa

Hij laat alle aanwezigen, inclusief zijn kleindochter, weten dat Räbeliechtli niet meer zijn wat ze geweest zijn. Toen hij nog een kind was, kerfden ze weken voor de optocht elke dag meerdere Räbeliechtli, de een nog mooier dan de ander. Vroeger straalde het hele dorp, zonder kunstlicht, dat nu elke hoek vervuilt. De mafkezen van tegenwoordig zouden niet eens in staat zijn om in hun eentje een waardeloze Räbeliechtli te maken. Zonder zijn jichtige vingers zou hij iedereen laten zien hoe je een fatsoenlijke Räbeliechtli maakt.

Räbeliechtli plaveit zijn weg.
Räbeliechtli plaveit zijn weg.
Bron: Sofia Vogt

Van Räbeliechtli, paraplu's en warme alcoholische dranken

Het Räbeliechtli-festival de dag na het snijwerk was leuk. Het zou nog leuker zijn geweest als het niet had geregend. De kunstwerken van de basisschoolkinderen waren te zien op de speelplaats van het basisschoolgebouw. Er waren ook verfrissingsstands met Weggen, hotdogs en appelpunch. Op dit punt extra lof voor de organisatoren voor de glühweinkraam, die opvallend populair was bij de volwassenen.

Räbeliechtli voor de kleine, glühwein voor papa en mama. Yay!
Räbeliechtli voor de kleine, glühwein voor papa en mama. Yay!
Bron: Patrick Vogt

Als hoogtepunt van de Räbeliechtli-festiviteiten ontaardde de optocht in een soort parapluparade. Onder aanvoering van een paar tamboerijnen marcheerden de kinderen trots langs de vooraf bepaalde route, omzoomd met talloze lichtjes, samen met hun volwassen volgelingen.

Na de optocht was onze dochter trots ... en doorweekt tot op het bot.
Na de optocht was onze dochter trots ... en doorweekt tot op het bot.
Bron: Sofia Vogt

Na de optocht organiseerde de muziekvereniging een klein concert op het schoolplein. Toen waren we al op weg naar de warme en vooral droge salon. Nadat de kleine in bed lag, gaven we papa en mama een verkoudheidsmiddel in de vorm van glühwein. Het werkte. Hm, is het ook geschikt als profylaxe voor het snijden van Räbeliechtli?

Coverfoto: Patrick Vogt

21 mensen vinden dit artikel leuk


User Avatar
User Avatar

Ik ben een volbloed vader en echtgenoot, deeltijds nerd en kippenboer, kattentemmer en dierenvriend. Ik zou alles willen weten en toch weet ik niets. Ik weet nog minder, maar ik leer elke dag iets nieuws. Waar ik goed in ben is omgaan met woorden, gesproken en geschreven. En dat mag ik hier bewijzen. 

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

  • Achtergrond

    "Weet je nog?" - De gekste snoepjes uit onze kindertijd

    van Stefanie Lechthaler

  • Achtergrond

    Daarom drijven beurzen me tot het uiterste

    van Martin Rupf

  • Achtergrond

    Stoneware voorwerpen met opstaande kwaliteiten

    van Pia Seidel

Opmerkingen

Avatar