Producten uit de decoratiehel - Deel 6
Wat mooi is en wat niet, is aan de toeschouwer. De volgende artikelen uit ons assortiment laten de kwestie van smaak echter ver achter zich. Welkom bij mijn persoonlijke nachtmerrie - deel 6.
Deze "designstukken" kunnen nuttig zijn. Hun uiterlijk doet echter afbreuk aan elk smaakvol huis - althans naar mijn mening.
Fotokalenders
Gratis cadeautjes bij het winkelen hebben meestal een addertje onder het gras. In drogisterijen krijg ik bijvoorbeeld altijd een parfummonster van de geur die ik niet lekker vind. Bij de apotheek is het een fotokalender die eruit ziet alsof iemand zich echt heeft uitgeleefd met Photoshop. Het ergste is nog dat die laatste ook te koop is. Natuur, stad of dieren - de keuze aan motieven voor de kalenders in kwestie is angstaanjagend groot.
In de meeste gevallen laten de compositie en beeldbewerkingsvaardigheden van de makers te wensen over. In de Zwitserland kalender is alles overbelicht en in de kattenkalender is alles behalve de kat onnatuurlijk onscherp. In de tuinkalender daarentegen valt op dat de nodige vaardigheden moeten hebben ontbroken bij het maken van de foto's: moet ik kijken naar de lelies links, die verloren gaan in de hortensia's, of toch liever naar de kale groene vlek rechts? Als de focus op de cover al onduidelijk is, dan helpt het schreeflettertype op de volgende pagina's niet om het geheel mooier te maken. Of heb je ooit een krot gezien dat alleen al door het gebruik van versieringen in een kasteel is veranderd? Precies ...
Raammeubels
Ik blijf ook weg van woonaccessoires of meubels met rasterwerk om de gezelligheid in mijn huis te bewaren. Immers, keramische vogels opgesloten in kooien vind ik allesbehalve uitnodigend. Hetzelfde geldt voor lampen. Waarom zou ik hun licht verduisteren met een behuizing? Het is niet mooi en ook niet erg praktisch.
Rieten planken zijn nog ongemakkelijker. Ze mogen dan functioneel zijn, maar ze stralen de charme van een supermarkt uit. Ik vind het moeilijk om er iets netjes in op te bergen. In plaats daarvan zou een volle mand me voortdurend triggeren om de dingen die erin zitten in een kast op te bergen - en de mand erbij.
Plastic placemats
Laten we even bij het beeld van een supermarkt blijven. Als ik thuiskom van de winkel, is het eerste wat ik doe het eten uitpakken, de verpakking verwijderen en het overgieten in keramische bakjes en potten. Want al die kleurrijke plastic verpakkingen zien er zelden goed uit in het open schap. Dus nu ik plastic uit de keuken aan het verbannen ben, zal ik ervoor zorgen dat er geen plastic placemats in mijn eetkamer komen. Vooral niet als ze er in een giftige (!) groene kleur zijn.
Saleen Placemat ovaal kunststof 45,5x29cm appelgroen
1 x, 45,5 x 29 cm
Daarnaast trekken placemats van siliconen en dergelijke op magische wijze kruimels en stof aan en verhogen ze de inspanning die nodig is om de tafel af te vegen. Het enige wat ze niet doen is de eetlust opwekken: de sets zijn vaak bedrukt met motieven zoals stenen of auto's. Een no-go qua stijl. Een no-go qua stijl. Zeker niet als ik een houten tafel heb, die door de nerven al een sieraad op zich is.
Zie jij het anders? Ik bespreek het graag met je in de commentaarkolom. Wil je meer zien van wat mijn collega Natalie Hemengül en ik smakeloos vinden? Hier vind je meer artikelen die al in deze serie zijn verschenen:
"Er zijn maar twee manieren om je leven te leiden: de ene is te doen alsof niets een wonder is, de andere is te doen alsof alles een wonder is. Ik geloof in het laatste."
- Albert Einstein