Nothing Phone (2) getest: niet de beste smartphone, maar wel de coolste

De Nothing Phone (2) onderscheidt zich van andere Android-smartphones vooral door het ontwerp en de LED's op de achterkant. Deze zogenaamde glyph heeft meer elementen gekregen in vergelijking met zijn voorganger. Ook qua functies maakt de Nothing de stap van het middensegment naar de hogere klasse.

Kleine aanpassingen aan het ontwerp

Nothing heeft slechts kleine aanpassingen gedaan aan het ontwerp van de Phone (2). Alleen wie goed kijkt, zal ze opmerken.

De transparante achterkant blijft, maar de randen zijn nu iets afgerond. Er zijn kleine wijzigingen aangebracht aan de elementen erachter. De meest opvallende verandering is dat de glyph van de Phone (2) nu uit elf LED's bestaat. Voorheen konden er maar vijf oplichten. Het frame is nog steeds gemaakt van aluminium, dat nu volledig gerecycled is. Voor meer symmetrie aan de voorkant is het gat voor de frontcamera naar het midden verplaatst.

Dankzij een paar veranderingen onderscheidt het ontwerp van de Phone (2) zich nog steeds van andere smartphones. Tot nu toe is het spannend en cool. Maar er is een risico van gewenning. Na verloop van tijd zullen er grote veranderingen nodig zijn om interessant te blijven.

Het OLED-scherm is met 6,7 inch iets groter geworden dan zijn voorganger. Met een resolutie van 2412 × 1080 pixels geeft het een scherp en gedetailleerd beeld. De kleuren stralen met wel 1000 nits. Dus niets staat het gebruik in de zon in de weg. De vernieuwingsfrequentie van maximaal 120 Hertz kan dynamisch worden aangepast aan de inhoud van het scherm. Je kunt hem echter ook vastzetten op 60 of 120 hertz.

Nothing OS maakt het verschil met andere Android smartphones

Nothing probeert zich niet alleen qua apparaatontwerp te onderscheiden van de Android-concurrentie. Zijn eigen gebruikersinterface, Nothing OS 2.0, moet ook zijn rol spelen. Het voorziet Android 13 van een aantal exclusieve functies en nieuwe ontwerpopties. Nothing belooft de telefoon (2) drie jaar lang te voorzien van Android-updates en vier jaar lang van beveiligingsupdates.

Een monochroom uiterlijk is een van de beschikbare opties. Op het eerste gezicht ziet het er minimalistisch en rustgevend uit. Helaas volgen niet alle app-logo's het grijze dictaat. Op sommige plaatsen breekt kleur door. En op het laatst, als je het beginscherm verlaat, keren alle kleuren terug. Ik vind deze verandering vermoeiender dan het constant zien van kleurrijke app logo's.

Widgets op het vergrendelscherm

Het idee van widgets op het vergrendelscherm klonk me in eerste instantie erg praktisch in de oren. Maar er zijn twee beperkingen. Op dit moment zijn er alleen widgets voor de klok, het weer en snelle instellingen. Het weer en de tijd zijn praktisch standaard op elke smartphone. Dan blijven alleen de snelle instellingen over als echte innovatie. Ik kan bijvoorbeeld eenvoudig de zaklamp aan- en uitzetten of "Nearby Share" activeren. Er zijn echter ook enkele snelle instellingen waarvoor de smartphone ontgrendeld moet zijn. Ze zijn daarom nogal overbodig op het vergrendelscherm.

Ik ben minder enthousiast over de widgets op het vergrendelscherm dan ik aanvankelijk dacht. Toch zijn ze praktisch en ik ben benieuwd wat Nothing er nog meer voor bedenkt.

Glyph: Spelen met LED's

Een andere functie van Nothing OS zijn de verschillende toepassingen voor de LED's op de achterkant van de telefoon (2). Je kunt een Glyph-timer instellen. Een LED wordt geleidelijk donker van kleur om aan te geven hoeveel tijd er nog over is. Hetzelfde principe wordt gebruikt bij Glyph Progress. De functie is ontworpen om je bijvoorbeeld de voortgang van een levering te laten zien. Het bevindt zich momenteel nog in de testfase en werkt alleen met Uber-auto's.

Muzikaal creatievere mensen dan ik zullen misschien blij zijn met de Glyph Composer. Er zijn momenteel vijf geluidsbibliotheken beschikbaar, elk met vijf geluiden. De selectie varieert van galmende elektrische orgelgeluiden tot modemgeluiden en verschillende drumbekkens. Je kunt ze gebruiken om je eigen geluids- en lichtsequenties te maken en toe te wijzen aan contacten of apps. Natuurlijk kun je dit ook doen met de standaardgeluiden van Nothing. Ik heb echter de neiging om een standaardtoon in te stellen en mijn eigen toon toe te wijzen aan een paar bijzonder belangrijke mensen. Ik wil niet te veel verschillende contact- en toonparen onthouden.

Meer kracht dan de zwakke voorganger

Het verbeteren van de prestaties van de Phone (2) ten opzichte van zijn voorganger was gemakkelijk voor Nothing. De Phone (1) met de Snapdragon 778G+ wordt een mid-range chipset gebruikt in de opvolger van de Snapdragon 8+ Gen 1. Een van de topchips van 2022.

De Phone (2) presteert duidelijk beter dan zijn voorganger in de Geekbench 6-benchmarktest. Zelfs de Xiaomi 12T Pro met dezelfde chipset blijft duidelijk achter bij de nieuwkomer van Nothing. Alleen de nieuwere Snapdragon 8 Gen 2 haalt nog betere waarden op verschillende smartphones. De volgende Moto Edge 40 Pro dient als voorbeeld.

Lange batterijduur dankzij nieuwe chipset

De batterijcapaciteit van de Phone (2) is ten opzichte van zijn voorganger met 200 mAh licht toegenomen tot 4700 mAh. De batterijtest van PCMark meet een looptijd die ruim anderhalf uur langer is. Het lagere stroomverbruik van de processor zou hier merkbaar moeten zijn.

De Phone (2) verbruikt maximaal 45 watt tijdens het opladen. Een geschikte voedingsadapter wordt niet meegeleverd. Niets biedt deze echter apart aan. Hiermee zou je de smartphone in 55 minuten volledig moeten opladen.

Draadloos opladen is mogelijk via de Qi-standaard met maximaal 15 watt. Een volledige lading zou 130 minuten moeten duren. Je kunt de telefoon (2) ook gebruiken om andere gadgets draadloos op te laden. Hier levert hij bijvoorbeeld maximaal vijf watt voor de Nothing Ear (2).

Betere beeldverwerking in plaats van nieuwe camera's

De Nothing Phone (2) heeft nog steeds twee camera's, elk met een resolutie van 50 megapixels. Er zijn kleine veranderingen aan de hoofdcamera ten opzichte van het vorige model. De ultra-groothoekcamera is hetzelfde als op de Phone (1). Niets verwacht verbeteringen, vooral niet van de nieuwe processor. De Snapdragon 8+ Gen 1 zou meer gegevens moeten kunnen vastleggen en betere opties voor nabewerking moeten bieden.

Hoofdcamera

Voor de hoofdcamera van de Phone (2) gebruikt Nothing nu de Sony IMX890, die bijvoorbeeld ook gebruikt wordt in de OnePlus Nord 3. In de telefoon (1) was het de Sony IMX766. Ondanks het grote verschil in het getal in de naam van de sensor, zijn de verschillen op papier minimaal. De resolutie (50 megapixels), brandpuntsafstand (24 mm), sensorgrootte (1/1,56 inch) en pixelgrootte (1 µm) zijn identiek. Alleen het diafragma is minimaal veranderd van f/1.9 naar f/1.88 op de Phone (2). Door de pixel binning hebben de foto's standaard een resolutie van 12,5 megapixels. Je kunt ook de volledige 50 megapixels selecteren in de instellingen. Dit is echter niet mogelijk in elke modus of met elke camerafunctie.

Ik ben zeer tevreden over het detailniveau en de kleurweergave van de hoofdcamera. Zelfs sterke contrasten leveren geen problemen op.

Vergeleken met de Nothing Phone (1) vertoont de kleurweergave kleine verschillen. In het begin vind ik de kleuren - en vooral het zwart - mooier op de Phone (2). Na verloop van tijd begin ik me echter af te vragen of het effect niet wordt bereikt door te veel geel te gebruiken. Ik zie geen verschillen in het detailniveau tussen de smartphones.

De Nothing Phone (2) heeft geen telefotocamera. Zoomen gebeurt digitaal met de hoofdcamera. Een maximale vergroting van tien keer is mogelijk. Bij de voorganger was dat 20x. Met zijn matige kwaliteit is de verkleining geen nadeel.

De 2x zoom maakt gebruik van de hoge resolutie van de sensor om digitaal in te zoomen. Het resultaat ziet er goed uit op het scherm van de smartphone. Maar als je het in volledige resolutie op een computer bekijkt, valt het gebrek aan detail op.

De tienvoudige zoom is een volledig digitale vergroting, of een gedeelte van de foto, en is onbruikbaar.

Kwantitatief zie ik geen verschillen. Ik merk alleen wat in de kleuren. Hoewel ik ze mooier vind op de Phone (2):

In portretmodus zijn de kleurverschillen nog duidelijker in het voordeel van de Phone (2). Vooral het zwarte T-shirt ziet er niet zo vervaagd uit.

Ik voel me goed gescheiden van de achtergrond. Het resultaat lijkt echter af te hangen van de locatie. In de volgende afbeelding is het veel helderder en is mijn hoofd minder precies uitgesneden.

Ultra-groothoekcamera

De ultragroothoekcamera van de Phone (2) is ongewijzigd gebleven ten opzichte van de Phone (1). De 1/2,76-inch Samsung Isocell JN1 wordt gebruikt als sensor. Het diafragma is f/2.2 en de beeldhoek is 114 graden.

Het resultaat is nog steeds een opname met veel detail. De software doet goed werk met het wegwerken van vervormingen aan de randen. Hier merk ik de veranderingen in de kleuren het duidelijkst. Ik vind het algemene beeld op de telefoon (2) echter veel beter.

De ultra-groothoekcamera van de Phone (2) gebruikt ook Nothing voor de macromodus. De software heeft echter slechts toegang tot een deel van de sensor om dichter bij het onderwerp te komen. Een afstand van vier centimeter wordt aanbevolen bij het maken van foto's. Qua kwaliteit verleiden de beelden me echter niet tot het maken van massa's macro-opnamen.

Nachtmodus

In het donker levert de Phone (2) bruikbare, maar geen uitstekende foto's. De foto's zien er fatsoenlijk uit op het display van de smartphone. Ze zien er fatsoenlijk uit op het display van de smartphone en de nachtmodus brengt slechts kleine veranderingen.

De verschillen blijven irrelevant, zelfs als je ze op originele grootte bekijkt op het scherm van de pc. In vergelijking met de telefoon (1) ziet het er echter anders uit. De sterke punten van de telefoon (2) zijn hier te zien. Vooral het licht van de straatlantaarns en de details van het stucwerk van de huizen.

Selfies

Nothing heeft de frontcamera van de Phone (2) niet alleen verplaatst naar het midden van de voorkant, maar ook de resolutie verdubbeld. De Sony IMX615 wordt gebruikt als beeldsensor. Met f/2.45 is het diafragma minder helder dan de camera's aan de achterkant.

Bij daglicht ben ik erg tevreden over de selfies. Vergeleken met de telefoon (1) heeft de nieuwe nabewerking door de Snapdragon 8+ Gen 1 ook een positief effect op de kleuren. De nieuwe sensor zorgt ook voor een iets hoger detailniveau.

In het donker zijn de selfies met de telefoon (2) gedetailleerder dan die van de telefoon (1). Maar ze zijn nog steeds niet echt goed. De toename in helderheid verandert daar weinig aan. Qua kleur is er ook een overduidelijke roodzweem, die niet zichtbaar is op de telefoon (1).

Hoe lang blijft het ontwerp van Nothing inspireren?

De Nothing Phone (2) is niet de beste, maar wel de coolste smartphone. Het ontwerp is uniek en nog steeds een blikvanger in de tweede editie. Ook al gebruik ik de Glyph niet zoveel als ik zou kunnen. Het is ook leuk om steeds weer nieuwe details in het ontwerp te ontdekken - zoals de SIM-uitwerptool en de wijzers van de klok.

De spannende vraag is wanneer het gaat vervelen. Wanneer zal Nothing zijn ontwerp weer moeten veranderen om de coolheidsfactor te behouden?

Vergeleken met de Phone (1) is de Phone (2) verbeterd - wat te verwachten was. Een beetje qua batterijprestaties, een beetje meer qua beeldkwaliteit en een stuk meer qua rekenkracht. Dit maakt het een zeer goede smartphone die in de tweede rij van topmodellen staat. Qua prijs is Nothing met zo'n 200 frank gestegen ten opzichte van zijn voorganger, maar nog lang geen vier cijfers.

Prijstechnisch geldt dit echter ook voor een aantal hoogwaardige concurrerende producten zonder LED's op de achterkant. Spontaan denk ik aan de Galaxy S23 of de Motorola Moto Edge 40 Pro. Met andere woorden: De Nothing Phone (2) is vooral de moeite waard als het ontwerp je aanspreekt en je de Glyph wilt gebruiken.

Coverfoto: Jan Johannsen