"Mario vs Donkey Kong is niet voor bangeriken
Review

"Mario vs Donkey Kong is niet voor bangeriken

Domagoj Belancic
14-2-2024
Vertaling: machinaal vertaald

Zelden heeft een spel me zo enthousiast en verslaafd tegelijk gemaakt. Naast een portie hersenkracht heb je voor "Mario vs Donkey Kong" bijzonder sterke zenuwen nodig.

En ik ging weer dood. Deze keer werd ik van achteren geraakt door een kanonskogel. Ik zou zweren dat ik hem niet geraakt had. Vervelend. Maar laat maar, ik start het level opnieuw, zo moeilijk kan het niet zijn. Maar die verdomde kogel doodt me weer. Deze keer weet ik heel zeker dat ik hem niet heb aangeraakt. Mijn hartslag is 180, maar ik geef niet op. "Nog één poging," zeg ik tegen mezelf, terwijl ik heel goed weet dat het niet de laatste zal zijn.

Ik zit vaak in deze cyclus van frustratie en verlangen als ik "Mario vs Donkey Kong" speel. Het spel overtuigt met slimme puzzels, maar werkt op mijn zenuwen door de onnauwkeurige besturing. Mamma mia!

Meer puzzelspel dan platformgame

"Mario vs. Donkey Kong" is een remake van het gelijknamige GBA-puzzelspel uit 2004. Naast volledig herziene graphics heeft Nintendo nieuwe spelstanden en extra levels toegevoegd aan de nieuwe editie.

Donkey Kong heeft tonnen mini Mario-speelgoedfiguurtjes en cadeautjes gestolen uit een speelgoedfabriek. Mario moet ze terug zien te krijgen in acht thematisch verschillende werelden en meer dan 130 korte levels. Deze zijn niet opgebouwd als klassieke platformspellen, maar als puzzels. Hoewel ik in dit spel ook spring en rondren met Mario, ligt de nadruk op het oplossen van uitdagende puzzels.

De meeste puzzels zijn schakelpuzzels. Ik activeer en deactiveer gekleurde platforms om me een weg door de puzzellevels te banen en de mini-Mario's te bevrijden. Na verloop van tijd worden er nieuwe elementen toegevoegd, zoals teleportatieboxen, trampolines of ventilatoren, waar ik gebruik van maak. Ik kan ook verschillende voorwerpen en vijanden oppakken en rondgooien.

Voordat ik Mini-Marios kan bevrijden, moet ik eerst vergrendelde deuren ontgrendelen.
Voordat ik Mini-Marios kan bevrijden, moet ik eerst vergrendelde deuren ontgrendelen.
Bron: Domagoj Belancic

Twee speciale levels, die elk op me wachten aan het einde van een wereld, voegen afwisseling toe aan de dagelijkse puzzelroutine. In het eerste leid ik de bevrijde Mini-Marios langs verschillende obstakels naar een speelgoedkist. Ze gedragen zich als hersenloze lemmingen, rennen achter me aan en gooien zichzelf in afgronden of komen vijanden tegen. Hoe meer Mini-Marios ik in de speelgoedkist krijg, hoe meer levens ik verdien voor het tweede speciale level. Daar neem ik het op tegen Donkey Kong zelf in een eindbaasgevecht.

De gevechten tegen Donkey Kong onderbreken de puzzelgameplay.
De gevechten tegen Donkey Kong onderbreken de puzzelgameplay.
Bron: Domagoj Belancic

"Nog één level"

Het spel begint met eenvoudige puzzels en eindigt met een aantal behoorlijk uitdagende breinbrekers. Het tempo van het spel ligt in het begin erg hoog. Ik puzzel me met de snelheid van het licht door de levels heen en raak verslaafd aan puzzels. Nog maar één level. En dan nog een. En nog één.

Na het voltooien van de eerste acht werelden, speel ik nog meer speciale werelden en een beste tijdmodus vrij. Als ik alle verborgen cadeautjes in de levels vind, krijg ik sterren waarmee ik "pro levels" kan vrijspelen. Ik heb er ongeveer tien uur over gedaan om het verhaal uit te spelen en de meeste sterren vrij te spelen.

In de latere stadia van het spel krijg je meer sterren.

In de latere stadia van het spel neemt het tempo merkbaar af door de toenemende complexiteit van de puzzels. Ik had graag hier en daar wat eenvoudigere puzzels gezien om de flow van het spel wat te breken. En om mijn zenuwen te sparen.

Mijn zenuwen zijn te zwak voor dit spel

De latere levels vereisen niet alleen meer denkkracht, maar ook meer behendigheid. Terwijl ik in het begin gemakkelijk door de levels kom met simpele sprongen, moet ik in de latere werelden Mario's hele moveset gebruiken. Op deze momenten word ik eraan herinnerd dat "Mario vs Donkey Kong" geen "echt" platformspel is, maar in de eerste plaats een puzzelspel.

Vergeleken met het onlangs verschenen "Super Mario Bros. Wonder" is de besturing van de mollige loodgieter traag. Hij loopt te langzaam en zijn sprongen hebben een vreemde baan. Steeds weer spring ik te ver of te kort en mis ik platformen en vijanden. Ik blijf ook sommige speciale sprongen per ongeluk activeren.

De ijswereld is vooral vervelend door de trage besturing.
De ijswereld is vooral vervelend door de trage besturing.
Bron: Domagoj Belancic

Ook vervelend is de vreemde botsingsdetectie. Ik spring op een vijand en word gedood. Hoewel het lijkt alsof ik een projectiel ontwijk, word ik er toch door geraakt. Grrr. Als ik doodga in normale Mario-platformers, geef ik mezelf de schuld. Hier heb ik daarentegen vaak het gevoel dat het spel me in de steek heeft gelaten.

De vreemde botsingsdetectie in de co-op modus valt me ook op. In deze modus neemt een medespeler de rol van Toad aan. Hij is visueel veel kleiner dan Mario. Hoewel het lijkt alsof hij gemakkelijk in kleine doorgangen past, kan de pad zich er niet doorheen bewegen.

Toad (linksboven in beeld) lijkt klein, maar is te groot voor deze doorgang. Echt waar?
Toad (linksboven in beeld) lijkt klein, maar is te groot voor deze doorgang. Echt waar?
Bron: Domagoj Belancic

Relax even

De latere levels ontaarden vaak in vervelende trial-and-error-passages door de trage besturing en vreemde botsingen. Eén klap is genoeg om Mario te doden. Dan moet ik het level helemaal opnieuw beginnen.

Mijn plezier in het oplossen van de slimme puzzels neemt af. Gelukkig vind ik een geschikt tegengif voor mijn frustratie: de nieuwe modus "Relaxed". Deze elimineert de tijdslimiet en geeft me checkpoints en vijf pogingen per level. Dit betekent dat ik niet helemaal opnieuw hoef te beginnen na Mario's ondergang. Hoewel mijn gamer-eer me er aanvankelijk van weerhield om dit te doen, ben ik blij dat ik deze modus kan activeren als dat nodig is - met andere woorden, als mijn zenuwen op scherp staan.

Als ik doodga in de ontspannen modus, word ik in een luchtbel naar het laatste checkpoint getransporteerd.
Als ik doodga in de ontspannen modus, word ik in een luchtbel naar het laatste checkpoint getransporteerd.
Bron: Domagoj Belancic

Ik kan mijn zenuwen ook sparen in de co-op modus - ondanks de verwarrende grootte van Toad. De levels hoeven alleen vanaf het begin opnieuw te worden gestart als beide personages tegelijk dood zijn. Gelukkig is doodgaan veel moeilijker met twee spelers. De multiplayermodus is daarom ook perfect als startpunt voor onervaren Mario-fans. Dankzij extra doelen in de levels geeft het ook een verfrissende draai aan de gameplay.

Conclusie: solide remake met potentieel voor verbetering

"Mario vs. Donkey Kong" is een geslaagde remake van een GBA-klassieker. Voor de prijs had ik echter meer extra inhoud of een spectaculairdere visuele presentatie verwacht. Als de prijs geen belemmering voor je is, is "Mario vs. Donkey Kong" een leuk puzzelspel met een verslavend potentieel. In de latere levels lijdt het spel onder de onnauwkeurige besturing en de vreemde botsingsdetectie. Deze tekortkomingen kunnen tenminste worden tegengegaan met de nieuwe Relaxed of Co-op modus.

Ik ben zeker verslaafd en hoop dat Nintendo de serie na de remake voortzet met een "echte" opvolger.

"Mario vs. Donkey Kong" is vanaf 16 februari verkrijgbaar voor de Nintendo Switch. Het spel is mij door Nintendo ter beschikking gesteld voor testdoeleinden.

Nintendo Mario vs. Donkey Kong (Nintendo, DE, FR, IT)
EUR57,90

Nintendo Mario vs. Donkey Kong

Nintendo, DE, FR, IT

Nintendo Mario vs. Donkey Kong (Nintendo, DE, FR, IT)
Game
EUR57,90

Nintendo Mario vs. Donkey Kong

Nintendo, DE, FR, IT

Omslagfoto: Nintendo

37 mensen vinden dit artikel leuk


User Avatar
User Avatar

Mijn liefde voor videospelletjes ontstond op vijfjarige leeftijd met de originele Gameboy en is in de loop der jaren met sprongen gegroeid.


Deze artikelen kunnen je ook interesseren

Opmerkingen

Avatar