M4 iMac getest: Leuk, maar waarom?

Daar is hij weer op mijn geteste tafel, mooi - de iMac. Het ontwerp maakte vorig jaar al indruk op me, maar ik vond de innerlijke waarden teleurstellend. Het RAM-geheugen was te klein en de chip van het basismodel werd te snel traag.

Nu heeft Apple de iMac een nieuw hart gegeven: De M4-chip heeft minstens 16 gigabyte RAM en is efficiënter. Dit zorgt voor meer vermogen, zelfs in de goedkoopste versie. Apple's eigen concurrentie in de vorm van MacBooks en Mac Mini's blijft echter sterk.

Ontwerp en aansluitingen: Minimalisme

De Californiërs hebben het ontwerp niet veranderd, alleen de kleurtinten onderscheiden het nieuwe model van het oude. Apple stuurde me een roze testapparaat waar Barbie dol op zou zijn. Er zijn in totaal zeven kleuren om uit te kiezen, dus je zou voor elk interieur een geschikte optie moeten kunnen vinden. Ik vind dit jaar vooral de gele en blauwe versies erg mooi.

Net als voorheen moet de goedkoopste iMac het doen met twee USB-C poorten (Thunderbolt 4, 40 Gbit/s). Pas als je 200 frank of 250 euro meer betaalt voor de krachtigere chipversie krijg je vier USB-C poorten - en een Ethernetpoort in de voedingsadapter. Zelfs dat vind ik nog een beetje krap.

Alle poorten, behalve de koptelefoonaansluiting, zitten aan de achterkant ten gunste van de esthetiek, wat onpraktisch kan zijn. Wat ik wel leuk vind, is dat de muis, het toetsenbord en het optionele trackpad eindelijk worden opgeladen via USB-C in plaats van Lightning. Beter laat dan nooit.

Display: dubieuze prijs-prestatieverhouding

Er is niets mis met de scherpte van het beeldscherm. De resolutie van 4480 × 2520 pixels met "Retina pixeldichtheid" van 218 pixels per inch zorgt daarvoor. 500 nits piekhelderheid en volledige dekking van de DCI-P3 kleurruimte zijn ook goede waarden. Ik kan comfortabel werken op de iMac, zelfs in een lichte kamer.

De prijs-prestatieverhouding van het beeldscherm doet me in 2024 echter afvragen: als ik de iMac configureer zoals de equivalente Mac Mini, kost hij 900 frank meer. Dat lijkt te duur voor een 23,5-inch beeldscherm zonder Mini-LED of andere huidige technologieën. De framerate van 60 Hertz lijkt verouderd, het zwartniveau is maar matig en de achtergrondverlichting met een groot oppervlak zorgt voor blooming in donkere scènes.

In deze prijsklasse is de iMac veel te duur.

In deze prijsklasse zijn er nu 32-inch OLED-monitoren met een 4K-resolutie. Redelijke kantoormonitoren in 27 inch kosten de helft minder. Toegegeven, ze hebben geen Apple ontwerp, geen geïntegreerde webcam en geen ingebouwde luidsprekers. Die laatste klinken echter ook niet bepaald geweldig op de iMac.

De meeste andere monitoren kunnen ook in hoogte worden versteld. De iMac zit vast. Als je hoger zit dan de ontwerpers van Apple bedoeld hebben, kun je er iets onder zetten. Als je lager zit, heb je pech.

Voor het eerst is de iMac verkrijgbaar met het nanogextrudeerde glas van Apple, waardoor de prijs nog eens 200 frank of 230 euro hoger uitvalt. Of je de voorkeur geeft aan de matte of glanzende afwerking is een kwestie van smaak. Je kunt hier meer over lezen in mijn test van de MacBook Pro. Voor de iMac, die toch alleen binnenshuis wordt gebruikt, zou ik glas met nanotextuur afraden.

Prestaties: nu ook voldoende RAM in de basis

De M4-chip is in de iMac verkrijgbaar in twee verschillende varianten. In de goedkoopste configuratie heeft de chip een 8-core CPU en een 8-core GPU. Voor 200 frank of 250 euro neemt het aantal cores in zowel de CPU als de GPU met twee toe. Het vorige model had alleen een krachtigere GPU voor dezelfde prijs.

Net als bij alle Macs dit jaar verhoogt Apple het minimum RAM van 8 gigabyte (GB) naar 16 GB. Aangezien de prijs nog steeds niet omhoog gaat, is dit een welkome verandering. Ik kan eindelijk meer dan drie browsertabbladen open hebben zonder dat de SSD wordt misbruikt als RAM-buffer. De Californiërs lijken dit ook te hebben verbeterd in de basis iMac. Ik meet hogere lees- en schrijfsnelheden dan in het vorige model. Heel goed.

Meer SSD-geheugen is meestal duur. De upgrade van 256 GB naar 512 GB kost maar liefst 200 frank of 230 euro. Daarna krijg je nog eens 512 GB voor hetzelfde bedrag. Bij de iMac vind ik het te dure geheugen vooral vervelend: ik wil er geen externe SSD op aansluiten die het mooie ontwerp bederft.

De CPU van de M4 is aanzienlijk sneller dan die van de voorganger. De variant met 10 kernen verslaat de M3 gemiddeld met 35 procent, terwijl de afgeslankte chip 22 procent sneller is. Als een toepassing slechts één core nodig heeft, is de M4 in beide versies 24 procent sneller dan de M3.

De zwakkere chip wordt onder andere tegengehouden door een inadequaat koelsysteem. Het kan de warmte niet snel genoeg afvoeren onder langdurige belasting, waardoor de CPU lager klokt. Net als bij het vorige model heeft blijkbaar alleen de 10-core iMac een heatpipe op de chip en een extra ventilator. Dat is jammer - ik weet zeker dat dat de 8-core CPU ook krachtiger zou maken.

De M4 met 10-core GPU kan 20 procent betere grafische prestaties leveren dan zijn voorganger. Voor de chip met minder kernen is de toename 14 procent. Beide zijn solide vooruitgang voor een generatie die applicaties zoals Lightroom een boost geeft. Dit maakt de iMac echter nog geen game-machine. Apple heeft de Neural Engine voor AI-berekeningen met 15 procent verbeterd (laatste dia in de volgende grafiek).

iMac vs. Mac Mini vs. MacBook

Met de nieuwe chipgeneratie is de prijs-prestatieverhouding van de iMac aanzienlijk beter. Dit geldt echter ook voor alle andere Macs. De vraag rijst dus waarom je specifiek voor de kleurrijke computer zou moeten kiezen.

Ik kan weinig argumenten bedenken die daarvoor pleiten. Zoals gezegd is de iMac in feite een platgeslagen Mac Mini met een 24-inch beeldscherm die 900 frank kost. Een groot nadeel van het alles-in-één concept is dat je niet simpelweg de chip kunt vervangen als je over een paar jaar meer vermogen wilt. In plaats daarvan moet je het hele apparaat vervangen. Een Mac Mini met een frank beeldscherm kost niet alleen minder - hij is ook flexibeler, heeft meer poorten en een beter koelsysteem.

Als alles van Apple moet zijn, denk ik dat de Mac Mini in combinatie met het Studio Display de betere deal is. Of je kiest voor een MacBook die niet gebonden is aan een vast werkstation. Als je het Pro-model niet nodig hebt, wacht dan een paar maanden - de M4 MacBook Air wordt volgend voorjaar verwacht.

In één specifieke situatie is de iMac het overwegen waard: als je een computer nodig hebt voor kantoorwerk die ook als decoratief element dient. Bijvoorbeeld in de woonkamer of op de toonbank van een stijlvolle winkel. Het basismodel voor 1299 frank of 1499 euro vervult deze taak met vlag en wimpel.