"Lego Horizon Adventures: een Lego-game zag er nog nooit zo mooi uit

De post-apocalyptische Playstation-gameserie "Horizon" ontmoet de kleurrijke wereld van Lego-blokjes. Wat in eerste instantie klinkt als een extreem vreemde combinatie, blijkt op het tweede gezicht een perfecte match te zijn. Met de "Tallneck" Lego set sloegen Sony en Lego twee jaar geleden met succes de handen ineen. Nu komt het tweede project uit deze samenwerking, "Horizon Lego Adventures".

Als groot fan van de "Horizon"-games en Lego keek ik erg uit naar het spel. Na het spelen zijn mijn gevoelens gemengd. "Lego Horizon Adventures" is een prachtige teleurstelling. Jongere Lego-fans zouden echter nog steeds moeten genieten van het te korte en te eenvoudige avontuur.

Typische Lego slapstick humor

"Lego Horizon Adventures" vertelt losjes het verhaal van het eerste spel "Horizon: Zero Dawn". Als je het originele verhaal niet kent, zul je waarschijnlijk niet begrijpen waar al die vreemde stammen en moordmachines over gaan. Alles wat je moet weten: De roodharige hoofdpersoon van het spel, Aloy, moet de wereld redden van gestoorde sekteleden en op hol geslagen robotdino's. Tegelijkertijd bouwt ze de wereld weer op. Tegelijkertijd bouwt ze haar dorp "Mother's Heart" weer op met gouden Legoblokjes. Deze vindt ze in vier werelden, die elk zijn onderverdeeld in kleinere levels.

Het verhaal wordt verteld in typische Lego-stijl in cutscenes vol slapstickmomenten en dialogen met meta-commentaar. Een van mijn favoriete scènes: Na een aanval op "Mother's Heart" wil Aloy weten hoeveel dorpelingen zijn ontvoerd door de religieuze fanatici. De leider van het dorp antwoordt: "Dat kan ik niet precies zeggen. Je weet hoe moeilijk het is om te tellen als je geen vingers hebt". Prachtig.

Het is cool dat de meeste acteurs en actrices uit het originele spel terugkeren naar hun rol in de Engelse versie - vooral Ashley Burch als Aloy. De herschikking van het mysterieuze personage Sylens is echter teleurstellend. Hij werd oorspronkelijk ingesproken door Lance Reddick, die vorig jaar is overleden. Helaas is er geen vervanger met een vergelijkbare diepe en kenmerkende stem gevonden voor "Lego Horizon Adventures". Dat is jammer - vooral omdat veel van de grappen over Sylens gebaseerd zijn op zijn unieke stem.

Een Lego-game heeft er nog nooit zo mooi uitgezien

"Lego Horizon Adventures" is een verbluffend mooi spel. Terwijl in eerdere Lego-spellen alleen de spelpersonages en individuele voorwerpen van Lego-blokjes waren gemaakt, is in "Lego Horizon Adventures" de hele wereld gemaakt van de kleurrijke blokjes. Elke boom, elk blokje, zelfs het water en de partikeleffecten (vuur, elektriciteit, sneeuw) zijn gemaakt van "echte" Legosteentjes.

De plastic onderdelen zien er soms fotorealistisch uit met de sfeervolle belichting en realistische reflecties - dankzij ray tracing. Met behulp van subtiele tilt-shift effecten zien de landschappen er ook uit als kleine diorama's. Ik kan geen genoeg krijgen van de plastic schoonheid. Soms pauzeer ik even en kijk naar een waterval die op de achtergrond stroomt met stop-motion animaties.

"Lego Horizon Adventures" heeft ook een andere aanpak dan eerdere Lego-spellen als het gaat om de personagemodellen. De kleine mannetjes zijn op precies dezelfde manier geanimeerd als "echte" Lego-figuren zouden bewegen. Aloy kan haar ledematen niet buigen, maar rent onhandig rond met gestrekte benen. De robotdinosaurussen bewegen ook als echte Lego-modellen. Geweldige film met veel slapstickpotentie.

Leuke, maar te simpele gevechten

In de loop van het spel speel ik naast de tribale krijger Aloy nog drie andere personages vrij. Met de behendige hoofdpersoon vecht ik met pijl en boog tegen de blikken dinosaurussen. De opkomende krijger Varl schiet speren die meerdere vijanden kunnen doorboren. De bruut met de snor, Erend, zwaait met een enorme hamer om de monsters in stukken te slaan.

De dorpsoudste Teersa is een beetje apart. Enerzijds omdat ze in het oorspronkelijke spel slechts een bijrol speelde in vergelijking met de andere personages. En aan de andere kant omdat haar vechtstijl nogal saai is. De oude dame gooit geïmproviseerde bommen naar vijanden. Het ziet er leuk uit, maar is maar matig vermakelijk door de trage besturing.

Bij alle personages in het spel kan ik snel schieten met een korte druk op de aanvalsknop of precies richten met een lange druk. Net als in het originele spel kan ik zo richten op individuele zwakke punten van de machines die ik eerder heb gescand met het scherpstelapparaat.

Naast hun hoofdwapens vinden de zwaardvechters speciale upgrades in de levels. Aloy kan bijvoorbeeld vuurpijlen schieten, Varl kan zijn speren in boemerangs veranderen en Erend kan aardbevingen veroorzaken met zijn hamer. Er zijn ook verschillende gadgets te ontdekken, waarmee ik enorme schade kan aanrichten of vijanden kan verbranden, bevriezen of shockeren. Zowel de upgrades als de gadgets hebben maar een beperkt aantal ladingen.

De wapenupgrades en gadgets zijn leuk en voegen afwisseling toe aan de chaotische gevechten. Het is jammer dat het vinden van de voorwerpen volledig aan het toeval wordt overgelaten. Ik kan bijvoorbeeld niet van tevoren plannen of ik een level met ijs- of vuurpijlen zal spelen. Ik moet hopen dat ik de gewenste upgrades in kisten vind of dat verslagen vijanden ze laten vallen.

Al met al zijn de gevechten leuk, maar te simpel. De moveset van de personages is erg beperkt. Ik zou vaak willen dat ik sommige gadgetfuncties - bijvoorbeeld sneller ontwijken - kon gebruiken zonder voorwerpen.

De kleine zijmissies voegen tenminste wat complexiteit toe aan de gevechten en dwingen me om strategisch te werk te gaan. De optionele minitaken geven me extra gouden stenen om het dorp weer op te bouwen. In één missie moet ik een bepaald aantal vijanden verslaan met elektriciteit en in een andere missie hoef ik alleen maar explosieve vaten te gebruiken.

De co-op modus is overtuigend

Hoewel het gevechtssysteem over het algemeen eenvoudig is, word ik vaak verrast door de blikken dinosaurussen en sekteleden - vooral als ik word afgeleid omdat ik me concentreer op het voltooien van een zijmissie.

Gelukkig kan ik op elk moment hulp krijgen met de co-op functie - online of offline. Gevechten zijn veel makkelijker - en leuker - met twee spelers. Met de juiste coördinatie kun je zelfs een beetje strategie aan het bloedbad toevoegen en de metalen monsters van meerdere kanten tegelijk aanvallen.

Voor onervaren spelers of kinderen zijn er talloze instelmogelijkheden in de opties voor een soepele spelervaring. Ik kan bijvoorbeeld richthulpen activeren of zelfs een spelpersonage onsterfelijk maken. Dit is geweldig en zorgt ervoor dat zelfs complete beginners aan de slag kunnen in de "Horizon" Lego-wereld.

Er gebeurt niet veel anders

Naast de gevechten valt er helaas niet veel te ontdekken in de lineaire buislevels. Een verborgen schatkist hier, een paar verzamelbare Legoblokjes daar. Puzzels? Helemaal niets. De levels lijken qua structuur erg op elkaar - soms lijken ze inwisselbaar en procedureel gegenereerd.

De missies zijn ook niet overtuigend. Om de waardevolle gouden Legoblokjes te krijgen, hoef ik alleen maar het einde van een level te halen of een bijzonder moeilijke eindbaas te verslaan. Het ongeïnspireerde missieontwerp is veel eenvoudiger dan in andere Lego-spellen. Ik weet het - het spel is vooral gericht op een jongere doelgroep. Maar je kunt er ook op vertrouwen dat ze wat meer kunnen.

Tussen de missies door ga ik altijd terug naar "Mothers Heart". Daar kan ik nieuwe vaardigheden vrijspelen met verzamelde Legoblokjes en het dorp versieren met decoratieve elementen. Hoewel het versieren van het dorp in het begin leuk is, is het uiteindelijk een triviaal spelmechanisme dat geen effect heeft op de gameplay. Het feit dat de meeste decoratieve elementen uit andere Lego-sets komen, zoals "Lego City" en "Ninjago", maakt ze voor mij oninteressant en inwisselbaar.

Ik trakteer mezelf ook op nieuwe kostuums voor mijn personages in de plaatselijke winkel. Net als de decoraties komen veel van de outfits niet uit de wereld van Horizon. Het is leuk om als oversized hotdog blikken dinosaurussen in elkaar te slaan of als ninja door de jungle te sluipen. Maar zelfs hier verlies ik snel mijn interesse in de algemene ontwerpen.

Om eerlijk te zijn behoor ik hier niet tot de primaire doelgroep. Kinderen die spelen met "Lego City", "Ninjago" en dergelijke zullen de vrij te spelen decoratieve elementen en kostuums zeker aantrekkelijker vinden.

Naast de zijmissies voor het gevecht vind ik ook zijmissies voor het versieren van het dorp op het prikbord in "Moederhart". Deze vereisen dat ik een bepaald aantal huizen opnieuw schilder of bepaalde decoratieve elementen bouw om meer gouden stenen te krijgen. Dit compenseert in ieder geval gedeeltelijk mijn gebrek aan intrinsieke motivatie.

Na ongeveer acht uur kan ik de eindcredits van "Lego Horizon Adventures" al zien. Voor de platina trofee haal ik alle gouden stenen en investeer ik nog eens zes uur. Dat is niet genoeg voor mij. Begrijp me niet verkeerd - ik hou van korte en heldere spellen. "Astro Bot is een van mijn favoriete spellen van het jaar. Maar als spellen zo compact zijn, moeten ze veel variatie en spektakel bieden in de korte speeltijd. En dat is helaas niet het geval met het eenvoudige en repetitieve ontwerp van "Lego Horizon Adventures".

"Lego Horizon Adventures" is vanaf 14 november verkrijgbaar voor PS5, PC en Switch. Het spel is mij door Sony ter beschikking gesteld voor PS5 om te testen.