Ik heb het gedaan: mijn eerste urologisch onderzoek
Onlangs had ik mijn eerste urologisch onderzoek. Hoe het gebeurde en hoe ik me voelde. En: Een uroloog vertelt waar je op moet letten bij preventieve onderzoeken.
Je moet altijd voorzichtig zijn met het maken van generalisaties. Toch durf ik te stellen dat mannen meestal eerder te laat dan te vroeg naar de dokter gaan. Voor mij en mijn vrienden gebeurt dit vaak pas na herhaalde verzoeken van onze vrouwen of partners. Sterker nog, ik heb meer dan eens moeten luisteren naar "Waarom ben je niet eerder naar me toe gekomen?" van de dokter.
Ik kan alleen maar raden wat de redenen zijn voor onze aarzeling. In mijn geval is het een mengsel van overmoed ("Wat me niet neerhaalt, maakt me sterker"), kostenoverwegingen ("Ik heb niet het hoogste eigen risico om nu alles zelf te betalen") en ook een beetje schroom om naar de dokter te gaan ("Als je eenmaal begint te zoeken, vind je altijd wel iets").
Dit laatste is vooral uitgesproken bij een voorafgaand urologisch onderzoek. Want terwijl het voor vrouwen normaal is om regelmatig de gynaecoloog te bezoeken, is het onderzoek van de geslachtsdelen en vooral de prostaat voor veel mannen beladen met grote schaamte en ongemakkelijke gevoelens.
Aangezien ik binnenkort de 45 nader en de veronderstelde vuistregel is dat wij mannen vanaf ons veertigste regelmatig een voorafgaand urologisch onderzoek moeten ondergaan, was het duidelijk dat ik deze beslissing niet eeuwig kon uitstellen.
Waarom wordt het gordijn niet dichtgetrokken?
Laatst bij mijn huisarts: niet eerder ben ik gaan zitten of de volgende dialoog ontstaat:
"Kunt u me doorverwijzen naar een uroloog?"
"Als je wilt, kan ik het onderzoek meteen doen."
"Bedoel je hier en nu?"
"Ja, dat is precies wat ik bedoel."
Ik aarzel even. Voel je je overvallen. Mijn voorbeeldige voornemen wankelt al. Maar na een korte periode van bezinning overheerst de rede. Ik bevrijd me eronder en ga zijwaarts op de bank liggen. Mijn blik dwaalt af naar het raam en het verbaast me dat de gordijnen niet gesloten zijn. Oké, het gebouw aan de overkant ligt niet in de directe omgeving. Toch geneer ik me enigszins als ik me voorstel dat iemand me op dat moment halfnaakt op de bank ziet zitten. Vanuit mijn ooghoek zie ik hoe mijn dokter latex handschoenen aantrekt en vaseline op zijn wijsvinger aanbrengt.
"Mijnheer Rupf, het gaat een beetje ongemakkelijk worden. Probeer gewoon zo ontspannen mogelijk te blijven."
Haha, dat is makkelijk gezegd, je hoeft niet...*Dat is voor zover ik mijn gedachte kan spinnen, want op dat moment schuift de dokter zijn vinger in mijn achterste. *Wat een rotklus, schiet het door mijn hoofd, terwijl de dokter met zijn vinger aan mijn prostaat voelt. Het hele gebeuren duurt maar een paar seconden, is onaangenaam, maar lang niet zo erg als ik me had voorgesteld.
"Mijnheer Rupf, er is niets mis met uw prostaat," verklaart de dokter.
Wacht niet tot je pijn hebt
. All's well that ends well? Niet helemaal. Want ook ik moet voortaan regelmatig mijn hart en nieren, eh prostaat, laten controleren. Maar op welke leeftijd is het eigenlijk raadzaam om een urologisch onderzoek te laten doen? Uit gesprekken met mijn vrienden werd me al snel duidelijk dat hier veel onzekerheid en vragen over bestaan. Dus vroeg ik het aan iemand die het zou moeten weten. Christian von Bodman is specialist in urologie en medisch directeur van Uroviva, specialisten in urologie.
"Wij bevelen screening op prostaatkanker aan vanaf de leeftijd van 50 jaar," zegt hij. Dus ging ik (voor één keer) te vroeg naar de dokter. "Als je echter een familiegeschiedenis van prostaatkanker hebt, kan een eerste onderzoek al vanaf 45 nuttig zijn," voegt de specialist eraan toe. . Het is ook belangrijk om niet te wachten tot je pijn of problemen hebt voordat je je laat onderzoeken. "Bij prostaatkanker verschijnen de symptomen pas laat. De meeste mannen hebben lange tijd geen symptomen totdat de tumor al in een vergevorderd stadium is," legt von Bodman uit.
Het is echter niet alleen de prostaatkanker die gediagnosticeerd kan worden.
Maar niet alleen de prostaat kan door kanker worden aangetast, maar ook de testikels. "Screening op teelbalkanker kan plaatsvinden door zelf te palen, een onderzoek door een uroloog is alleen nodig als er afwijkingen zijn," zegt de specialist. Tumoren worden meestal zichtbaar als harde en onregelmatige zwellingen op één testikel, waarbij pijn atypisch is, maar wel kan voorkomen.
Met deze symptomen is een bezoek aan de dokter dringend noodzakelijk
. Ok, dus een vooronderzoek heeft zin vanaf 50 jaar. Maar met welke tussenpozen moet ik weer een controle ondergaan? "De intervallen tussen de onderzoeken kunnen variëren," zegt von Bodman. "Een 50-jarige met een zeer lage PSA-waarde, goede wateroplosbaarheid en geen familiegeschiedenis kan na drie tot vijf jaar terugkomen voor een nieuwe controle." De PSA-test bepaalt de hoeveelheid "prostaat-specifiek antigeen" (PSA) in het bloed. Voor patiënten met een verhoogd risico kan jaarlijks testen zinvol zijn, zei hij. Zoveel voor profylactische screening. Maar er zijn ook gevallen waarin een onmiddellijk bezoek aan de dokter noodzakelijk is. Hoofdarts Christian von Bodman somt verschillende symptomen op: "Zwelling of vergroting van een testikel, verharding of knobbel in een testikel, trekken of een gevoel van spanning in de testikels of in de liesstreek, gevoeligheid voor aanraking in het gebied van de testikels, zwelling van de borstklier, zichtbaar bloed in de urine met of zonder pijnklachten of problemen met het legen van de blaas."
Als je een testikel hebt, moet je onmiddellijk naar de dokter gaan.
Als je op het idee komt om zelf je prostaat te palperen, moet je daar snel van afzien. "Het wordt afgeraden om zelf je prostaat te palperen. Het vergt veel ervaring om de prostaat volledig te palperen en het oppervlak te kunnen beoordelen. Dit moet worden overgelaten aan een ervaren specialist," benadrukt Christian von Bodman.
Kanker komt het meest voor bij mannen
Dat de vooronderzoeken pas na een bepaalde leeftijd zinvol zijn, blijkt ook uit uitspraken van de uroloog: "Het risico is heel laag bij mensen onder de 35 jaar. Ongeveer 0,1 procent zal in de komende tien jaar prostaatkanker ontwikkelen," legt von Bodman uit. Na het 50e levensjaar neemt het risico voortdurend toe. Voor een 75-jarige man is dat ongeveer 5 procent. Ook interessant: een trotse 27,5 procent van alle kankers bij mannen treft de prostaat. 15 procent van alle mannen die in Zwitserland sterven als gevolg van kanker sterven aan prostaatkanker. "Prostaatkanker is de meest voorkomende vorm van kanker bij mannen. Er zijn ongeveer 6600 nieuwe gevallen per jaar," zei Bodman.
Aan de andere kant is het feit dat de kans op herstel van prostaatkanker zeer groot is bemoedigend. "De overlevingskans voor prostaatkanker vijf jaar na de diagnose is ongeveer 90 procent," vervolgt von Bodman. De agressiviteit van prostaatkanker kan echter sterk variëren. Ook de therapie varieert dienovereenkomstig. "Sommige mannen met minder agressieve kanker hoeven alleen de tumor in de gaten te houden met regelmatige controles. Andere patiënten daarentegen hebben een operatie, radiotherapie of hormonale deprivatietherapie nodig."
Wanneer betaalt de basisverzekering uit?
Omdat mannen - net als ik - een bezoek aan de dokter soms afhankelijk maken van hun portemonnee, wil ik afsluiten met de vraag: Betaalt de basisverzekering het voorbereidend urologisch onderzoek? In Duitsland is de situatie duidelijk: iedere man boven de 45 jaar heeft recht op een jaarlijks wettelijk voorgeschreven kankerscreening. In Zwitserland is de situatie iets gecompliceerder. In principe garandeert de basisverzekering alleen uitkeringen in geval van medische noodzaak. Een algemene controle zonder medische noodzaak wordt dus niet vergoed. Als er echter een medisch voorschrift is, betaalt de basisverzekering. Met andere woorden: Als ik klachten heb of mijn huisarts ziet de noodzaak van een vooronderzoek (verhoogd risico), dan dekt de basisverzekering de kosten van het vooronderzoek. Een overeenkomstige aanvullende verzekering daarentegen zou de kosten in ieder geval dekken.
Wat mij betreft ben ik gewoon blij dat ik mijn "eerste keer" achter de rug heb en niet nog eens vijf jaar halfnaakt op de bank lig. Dan hopelijk met de gordijnen dicht.
Titelfoto: ShutterstockTwee keer vader, derde kind in het gezin, paddestoelenplukker en visser, hardcore toeschouwer, half-Deense en wereldkampioen blunderaar.