Hoera, ik leef nog! Indrukken van de Bosch eMTB Challenge in Verbier

Aan het eind van de race geeft mijn sporthorloge iets minder dan 1.500 meter hoogtewinst aan over ongeveer 31 kilometer. En mijn dijen zijn van mening dat het fietsen voor vandaag voorbij is. Na ongeveer vier uur in het zadel ben ik het met ze eens en ga ik terug naar het hotel. Het is zaterdagmiddag en ik heb net de Bosch eMTB Challenge in Verbier voltooid.

Flashback: De zon schijnt als we op vrijdagmiddag aankomen. Logisch, denk ik bij mezelf. We zijn tenslotte in Wallis en de zon schijnt hier bijna altijd. Mijn stemming is navenant als ik Ilona Jeckelmann uit Bosch ontmoet. Ze heeft me uitgenodigd voor de uitdaging en zorgt vandaag voor me. Ze haalt mijn startnummer op, past mijn fiets aan en nog veel meer.

De 32-jarige werkt op de marketingafdeling van Bosch en zal de uitdaging van de volgende dag samen met mij rijden. Ondertussen begin ik me misselijk te voelen. Want de Fribourgeoise is een veelzijdige sportvrouw. Ze skiet en snowboardt en heeft ook als skileraar in Zermatt gewerkt. Ze rijdt ook op een racefiets, mountainbike, e-mountainbike, surft en speelt volleybal. Ik daarentegen ben een oude man die net is begonnen met e-biken. Dat kan leuk worden.

Ik wil weten hoe ze tijd vindt voor al deze sportieve activiteiten naast haar fulltime baan bij Bosch. "In de avonduren en in het weekend," zegt Ilona lachend. "Als ik niet kan sporten, ontbreekt er iets in mijn leven."

Het gedoe met het weer

De volgende ochtend kruipt de mist vanuit het dal de berg op. Het is 7 uur 's ochtends als ik voor het eerst mijn neus in de wolken steek. We willen om 9 uur vertrekken. Mijn weerapp voorspelt regen voor die tijd. Logisch, denk ik bij mezelf. Het regent immers altijd als ik iets speciaals plan zoals vandaag. Mijn stemming is ongeveer net zo somber als het uitzicht.

Voorlopig verdrijft de ochtendmaaltijd het mistige, bewolkte gevoel dat zich heeft verspreid sinds ik ben opgestaan. Wat maakt het ook uit, denk ik bij mezelf. Het is wat het is. Bovendien is dit een uitdaging en het belabberde weer maakt de uitdaging nog groter.

Bosch eMTB Challenge: competitie en plezier

De uitdaging vindt plaats als onderdeel van het Verbier E-Bike Festival. Na stops aan het Gardameer en in de regio Hochsauerland maakt de meest succesvolle eBike-raceserie tot nu toe, georganiseerd door Bosch eBike Systems, een stop in Wallis. Er zijn professionals die aan alle drie de bestemmingen deelnemen. Of professionals, zoals de Zwitserse e-bike wereldkampioene Nathalie Schneitter, die vandaag "alleen" meedoet in Verbier.

Het veld wordt vervolgens verdeeld in gevorderden en amateurs. De categorie gevorderden is vooral gericht op ervaren mountainbikers, voor wie een extra etappe veel vraagt. Ook moet er een grotere lus worden gereden. Uiteindelijk stonden er op het uitslagenformulier 80 rijders in de categorieën Pro, Gevorderden en Amateurs. Het slechte weer weerhield sommigen waarschijnlijk van deelname. Er waren oorspronkelijk ongeveer 160 motorrijders ingeschreven.

Er is geen categorie voor beginners zoals ik. Daar heb je het weer, dat ongemakkelijke gevoel in mijn maag.

Tijdens de race moeten in totaal vijf zogenaamde etappes - een mix van verschillende routes bergop en bergaf - zonder training vooraf worden gereden. Bij de tussenliggende transferroutes gaat het niet om snelheid, want een goede oriëntatie is meer een voordeel. Over het geheel genomen is rijtechniek net zo belangrijk als conditie en slim omgaan met de batterij.

Op de gemeten trajecten zijn er ook zogenaamde "No Feet Zones", waar je voeten op de pedalen moeten blijven staan. Iedereen die toch afstapt, krijgt een tijdstraf van 10 seconden. Hier is de hele tweede etappe vanuit het perspectief van de renner, genomen met mijn helmcamera:

Laatste plaats en toch tevreden

In de ochtend begonnen 27 renners, waaronder ikzelf, aan de wedstrijd in de categorie "Amateur Men". Drie haalden de finish niet. Ik eindigde de uitdaging op de 24e en laatste plaats. Met een tijd van 42:13.73 was ik ongeveer 27 minuten langer dan de beste amateur over de vijf etappes.

Ter vergelijking: Ilona eindigde als derde op het podium in de categorie amateurvrouwen met een tijd van 19:44.44. Terwijl ze het moeilijk had in de eerste twee etappes, won ze het 4e en 5e deel. Nadat ze de overwinning bij de start had weggegeven, was ze nog steeds bij de besten dankzij een geweldige inhaalrace. Dat vat waarschijnlijk haar race samen.

En ik? Ik ben blij ondanks mijn laatste plaats. Ik had mezelf vooraf drie doelen gesteld:

1. De finish halen
2. Geen blessures oplopen
3. Niet als laatste eindigen

Na de eerste meters van de eerste getimede etappe was het voor mij al duidelijk dat "niet als laatste finishen" niet ging gebeuren. De trails waren te uitdagend voor mijn bescheiden niveau en de andere deelnemers waren allemaal minstens een klasse beter dan ik.

Wat me echter blij maakt, is het feit dat het misselijke gevoel in mijn maag niet de overhand kreeg. De moeilijkheidsgraad van de route in combinatie met het weer maakten de Bosch eMTB Challenge 2024 in Verbier tot een uitdaging die alles van me vroeg en toch, of misschien juist daardoor, een gelukkig gevoel achterliet. Of zoals Ilona met een glimlach naar me riep op een van de paden tussen de etappes: "Als je van je fiets houdt, duw je!"

Misschien iets minder bij de volgende editie tussen 14 en 17 augustus 2025.