Het WK in de woestijn kijken of niet? Ja, Nee - Ja ...

Het is absurd dat het sociaal en economisch grootste sportevenement ter wereld plaatsvindt in een piepklein woestijnstaatje met een eigen sporttraditie die bestaat uit paardrijden en valkerij. Het staat buiten kijf dat de toekenning van deze wereldbeker niet alleen gewoon fout was, maar intussen voldoende bewezen, gekocht. De hele wereld weet dat de mensenrechtensituatie ter plaatse rampzalig is - tenzij je lid bent van de koninklijke familie of een door hen betaalde influencer. Zelfs Sepp Blatter, voorzitter van de FIFA toen de wereldbeker werd toegekend, zegt vandaag dat het duidelijk een vergissing was. Helpt nu niets of niemand, maar het is niettemin veelzeggend.

Hoeveel de FIFA zal leren van deze prijs (en eerdere problematische prijzen) valt nog te bezien en men kan terecht twijfelen. Immers, het volgende WK in 2026 vindt plaats in Canada, de VS en Mexico, dus de sporttraditie is daar in ieder geval groot - al is het niet per se in het voetbal.

Fruitloze boycotdiscussie

Er zijn dus veel redenen waarom dit WK niet in de woestijn zou moeten plaatsvinden en maar heel weinig redenen (welke eigenlijk?) waarom het wel zou moeten. De publieke discussie is zojuist opgelaaid over de vraag of voetbalfans in Zwitserland het toernooi moeten afstraffen door niet aanwezig te zijn. Een discussie die niet meer dan logisch en voor een groot deel begrijpelijk is. Maar hier en nu, kort voor het begin van het toernooi, zal het absoluut niets opleveren.

Want het is een feit: het WK gaat door. Zoals het al twaalf jaar gepland is. De stadions zijn gebouwd, het sponsorgeld is binnengestroomd en de tv-rechten zijn verkocht. Vermoedelijk hebben duizenden bouwvakkers hun leven verloren en hebben tienduizenden gewerkt onder omstandigheden die de slavernij benaderen. Dit zijn rampen en ze werpen een slecht licht, niet alleen op Qatar en de FIFA, maar uiteindelijk op de hele wereld.

Want de verontwaardiging is nog niet voorbij.

Want de verontwaardiging, het verzet, de boycot van het toernooi had in 2010 moeten beginnen. En als de continentale bonden, de nationale bonden, de supersterren van het wereldvoetbal destijds samen met één stem tegen de toekenning hadden geprotesteerd, was de FIFA misschien tot bezinning gekomen. Maar zoals een of andere profvoetballer waarschijnlijk ooit in een interview zei: "Woulda, woulda, fietsketting."

En nu staan we dus met onszelf te bakkeleien of het toch goed is om één of twee wedstrijden op tv te kijken. Of dat we misschien, zonder al te veel schuldgevoel, eventueel het ene of het andere spel zouden kunnen inschakelen (zonder het iemand te vertellen, natuurlijk).

Niemand hoeft een schuldig geweten te hebben

Ja, het is momenteel heel populair en normaal om op een toon van overtuiging te zeggen dat je gegarandeerd niet gaat kijken vanwege: corruptie! Gigantisme! Mensenrechten! Discriminatie! En in het algemeen! Maar laten we eerlijk zijn. Als de finale op 18 december om 16.00 uur CET begint, zal de overgrote meerderheid van ons voor de tv zitten en duimen voor wie dan ook. 1,12 miljard mensen keken naar de WK-finale van 2018. Ik ben er vrij zeker van dat het op 18 december niet veel minder zal zijn.

En niemand hoeft zich daar schuldig over te voelen - denk ik. Moeten kinderen wier liefde voor voetbal zo jong en onschuldig is als die van Martin Jungfer in de jaren tachtig en negentig hun eerste WK missen? Moeten de spelers van Canada, die zich voor het eerst sinds 1986 en pas voor de tweede keer ooit voor het toernooi kwalificeerden, zich schuldig voelen en door hun fans thuis met gebrek aan respect gestraft worden? Veranderen we iets aan de toewijzing van WK's of het gigantisme in de sport door niet naar WK-wedstrijden te kijken? Nee, de verantwoordelijkheid hiervoor afschuiven op de fans thuis voor het scherm is niet eerlijk, noch verstandig of effectief. Als je naar het WK wilt kijken, moet je naar het WK kijken.

Niettemin kan men ook van mening zijn dat in dit geval elk protest, zelfs later, beter is dan helemaal geen protest. Daarom is het net zo goed om zelf te beslissen: Ik wil niets te maken hebben met dit WK. Naar geen enkele wedstrijd kijken is net zo goed als naar enkele wedstrijden kijken of naar zoveel mogelijk, zelfs Wales tegen Iran. Uiteindelijk moet en mag iedereen dit voor zichzelf beslissen. Ik vind het alleen hypocriet als iemands beslissing moreel superieur is aan die van een ander en men zich gedwongen voelt dat luidkeels te verkondigen.

Mensen mogen geen wedstrijden bekijken.PS. De boycot die volgens mij echt een verschil zou kunnen maken is die van de grootste sponsors die het meeste geld hebben geïnvesteerd. Ze vrezen slechte publiciteit en slechte zaken misschien genoeg om in de toekomst eigenlijk niet gemakkelijk mee te doen aan alles wat de FIFA bedenkt..