Help, mijn kind plast (weer) in bed

Een paar dagen geleden was een goede vriend van me een beetje beschaamd toen hij me vertelde dat zijn negenjarige dochter in bed had geplast. Wat hem voor het eerst opviel, was dat ze 's nachts (weer) het bed van haar ouders was binnengeslopen en naast hem had geslapen. Hij werd wakker van de warme smurrie die zich naast en onder hem verzamelde. Zijn dochter vertelde hem toen dat ze had gedroomd om in een warm bad te stappen. Gelukkig voor mijn vriend zijn er geen incidenten meer geweest.

Echter, kinderarts Barbara Deak vertelde me in een interview dat dit meer kinderen van die leeftijd overkomt dan je zou verwachten.

Barbara, vind je dat ouders vaak hulp zoeken bij een kinderarts omdat hun kind in bed plast?

Barbara Deak: ja, het is een veelvoorkomend onderwerp tijdens consulten.

Veel ouders maken zich waarschijnlijk zorgen en vragen zich af of het wel "normaal" is als ze een kind hebben dat ouder is dan de peuterleeftijd en dit soort problemen nog steeds heeft. Op welke leeftijd realiseren kinderen zich meestal dat ze een volle blaas hebben en dat ze deze vrijwillig kunnen legen?

Nieuwgeborenen plassen instinctief 12 tot 16 keer per dag. Tweejarigen krijgen geleidelijk door wanneer hun blaas vol is. Overdag voelen de meeste kinderen van twee tot vier jaar de behoefte om te plassen en ontwikkelen ze het vermogen om het bewust in te houden. Meisjes krijgen meestal eerder controle over hun blaas dan hun mannelijke tegenhangers. Overdag slagen vierjarige meisjes erin om 98% van de tijd droog te blijven, terwijl dat voor jongens van dezelfde leeftijd 88% is. Deze cijfers zijn relevant, omdat dit de leeftijd is waarop kinderen naar de crèche gaan - een plek waar ze geacht worden naar het toilet te gaan in plaats van in hun broek te plassen.

Waardoor plast een kind vaak in zijn broek?

In de meeste gevallen komt het door een vertraagde, niet-pathologische ontwikkeling van de blaascontrole. Niet elk kind merkt het signaal op dat de blaas vol is - het zenuwstelsel moet nog rijpen. Met andere woorden, blaascontrole is niet iets wat ze kunnen beïnvloeden.

Als mensen zeggen dat het wordt veroorzaakt door ontwikkelingsstoornissen, kan genetica dan ook een rol spelen?

Ja, dat is waar. Studies hebben aangetoond dat als beide ouders bedplassers waren, er een kans van 77% is dat hun kind dit probleem ook heeft. Als slechts één ouder worstelde met bedplassen toen ze klein waren, daalt de kans dat hun kind er last van heeft tot 43%. Omgekeerd plast slechts 15% van de kinderen in bed als hun ouders hier als kind geen last van hadden.

Wanneer is er sprake van in bed plassen?

Als een kind vijf jaar wordt, wordt het als bedplassen beschouwd als het twee keer per maand voorkomt.

**Zijn er onderzoeken naar het aantal kinderen dat worstelt met bedplassen?Ja, er zijn een aantal onderzoeken, maar sommige resultaten lopen sterk uiteen. Het percentage vijfjarigen dat last heeft van bedplassen varieert van 15% tot 33%. Bij zevenjarigen komt het probleem nog steeds voor bij 10%, terwijl naar schatting 5% van de tienjarigen ermee te maken krijgt. Dat zou een goed idee zijn.Dat zou veel ouders moeten geruststellen die met hun kinderen met dit probleem bezig zijn. Bestaat er een medische behandeling voor bedplassen?Je weet wat ze zeggen. Gras groeit niet sneller als je eraan trekt. Met andere woorden, je moet geduld hebben met kinderen als ze volwassen worden - deze ontwikkelingsfase kun je niet versnellen. Als er veel psychologische stress is - bijvoorbeeld als een 12-jarige op zomerkamp gaat - kan medicatie worden besproken als tussenoplossing. Je kunt dit het beste met de arts van je kind bespreken.

Wanneer is het zo'n probleem dat je de kinderarts moet raadplegen?Als het kind overdag een goede blaascontrole heeft, hoef je normaal gesproken niet zo haastig te zijn. Aan de andere kant, als ze enige tijd geleden zijn hersteld van bedplassen en het probleem steekt weer de kop op, dan is dat het moment om ze te laten onderzoeken. Als er veel psychologische stress is, helpen we het hele gezin te ondersteunen.Hoe komen kinderartsen erachter of het probleem wordt veroorzaakt door een ontwikkelingsstoornis?We voeren een evaluatie uit, die bestaat uit een uitgebreid consult, een lichamelijk onderzoek en een urinetest. Het helpt ook om het kind te vragen een logboek bij te houden waarin de vochtinname, het plassen en de stoelgang gedurende de dag worden genoteerd. Op die manier kunnen we zeldzame pathologische oorzaken uitsluiten.Wat gebeurt er als kinderen weer in bed gaan plassen nadat ze van het probleem zijn hersteld.In dit geval moeten we aandoeningen uitsluiten, zoals blaasontstekingen of hormonale onevenwichtigheden. Het is ook denkbaar dat het probleem te wijten is aan psychosociale belasting. Opvallend is dat psychische stoornissen niet vaker voorkomen bij kinderen die altijd in bed hebben geplast dan bij leeftijdsgenootjes die hun blaas al onder controle hebben.Stuurt u in deze gevallen de ouders of hun kinderen naar een kinderpsycholoog?Nee, dat is normaal gesproken niet nodig.Wat is uw mening over [matrassen of ondergoed met alarmsensoren](https://www.uriflex.de/) (site in het Duits)?Ik vind er niet veel aan. Als kinderen nog niet volwassen zijn, helpen deze hulpmiddelen niet. Het is frustrerend voor het hele gezin, omdat iedereen wakker is behalve het kind met het bedplasprobleem, dat vast slaapt. Als het kind echter een lichte aandrang voelt om te plassen terwijl het slaapt, kunnen deze hulpmiddelen van enig nut zijn. Op de lange termijn is ongeveer de helft van de kinderen gestopt met bedplassen na het gebruik van dit soort "trainingshulpmiddelen". Dat gezegd hebbende, ze worden zelden gebruikt.Waarom niet, als ze zo goed werken?Precies omdat ze het rijpings- of ontwikkelingsproces niet kunnen versnellen. En ook omdat het gebruik van dit soort hulpmiddelen veel doorzettingsvermogen vereist. Het duurt ongeveer 30 tot 50 nachten bedplassen voordat het een succes is. Gemiddeld praat je dan over drie maanden. Dat zijn drie maanden waarin ouders het met veel minder slaap moeten doen.Mijn laatste vraag: wat moeten ouders vermijden als ze hun kinderen willen ondersteunen?Druk uitoefenen, het kind verwachtingen opleggen waaraan het niet kan voldoen of het zelfs de les lezen....en hun kinderen misschien laten weten dat dit ook veel van hun leeftijdgenoten overkomt.Hmm, dat is misschien alleen maar een troost voor de ouders. Voor kinderen, vooral als ze al wat ouder zijn, is het niet per se handig om dat te weten. Die willen gewoon de hele nacht door kunnen slapen zonder in bed te plassen. Overigens, een boek dat ik alle ouders zou aanraden is ["Babyjahre (babyjaren)" van Remo Largo](en/s12/product/babyjahre-remo-h-largo-deutsch-ratgeber-8555284) (in het Duits). Het behandelt ook het onderwerp bedplassen en kan een nuttige bron zijn voor ouders die dit met hun kinderen meemaken. Afbeelding voorkop: Shutterstock**