Canon Zoemini 2
Direct thermisch, Kleur
Het jaar is bijna voorbij. Welke apparaten hebben indruk op ons gemaakt, welke niet? Het digitale team onthult zijn favorieten en teleurstellingen van het jaar.
In 2024 hebben we opnieuw talloze apparaten getest of privé gekocht. Al doende hebben we nieuwe favorieten ontdekt en onze tanden gezet in andere producten.
Ik maak niet heel veel foto's. Maar als ik dat doe, is het moment echt belangrijk voor me. En dan? De foto verdwijnt in de diepte van mijn geheugen. Dat werkt niet. Dus toen ik de Canon Zoemini 2 uitprobeerde, trok die me over de streep.
Maar ik wist niet zeker of ik het apparaat vaker zou gebruiken. Toen kwam de dag: een lucratieve actie op Digitec. Dus kocht ik de roze versie met een nieuwjaarsvoornemen om meer fysieke foto's te maken. Nu kan ik mijn kleine geheugendoos vullen met miniprints van mooie momenten, maar ook met concerten en ansichtkaarten. Jejh!
Eerst: Het ligt niet expliciet aan het model. Een TV neemt gewoon te veel ruimte in beslag in mijn kleine flat. Het brengt me ook in de verleiding om meer tv te kijken dan ik zou willen. Daarom weiger ik er al jaren een aan te schaffen.
Ik kan games spelen op mijn pc en ik kijk ook graag mijn series op mijn laptop. Is dat niet genoeg? En toch heeft mijn vriend me overgehaald om samen een tv in (zijn) flat te zetten. Het betekent dat ik me kan losmaken van voetbal en ijshockey, maar dankzij "Arcane", "Spy x Family" en dergelijke kijk ik helaas te veel op het enorme scherm. Ik ben teleurgesteld in mezelf...
Voor mijn artikel, how-to-clean-the-PS5-fan, heb ik een elektrische persluchtreiniger georganiseerd. Iets wat ik jaren geleden al had moeten doen. Geen onecologische perslucht meer uit een blikje, waarbij ik altijd het dunne slangetje kwijtraak, waardoor het ding onbruikbaar wordt. Daarom moesten mijn longen meestal gebruikt worden.
Totaal anders met de IT Dusters CompuCleaner Xpert. Ik kijk echt uit naar de volgende voorjaarsschoonmaak van mijn pc. Ongelooflijk bevredigend hoe het stof uit de behuizing vliegt.
Het voelt als "Powerwash Simulator" alleen dan met lucht, maar dan in het echt.
2024 was een monumentaal jaar voor monitoren: bijna elke fabrikant lanceerde een 32-inch OLED met UHD-resolutie. Ik heb er zelf vier getest en ze zijn allemaal goed. Mijn favoriet was - hoe kan het ook anders - het duurste model. De Asus ROG Swift PG32UCDP is het helderst, heeft het beste zwartniveau overdag en is gemakkelijk in gebruik.
Het zou de monitor zijn die ik vandaag met mijn eigen geld zou kopen. Subjunctief, want in plaats daarvan liggen er toch altijd testapparaten op tafel. Bovendien komen er in 2025 nog grotere modellen met dezelfde pixeldichtheid. Geweldig!
In het voorjaar heb ik een kleine thuisbioscoop opgezet. Ik wilde het zo ongecompliceerd mogelijk. Mijn keuze viel daarom op een short-throw projector, een Apple TV en twee HomePods - zodat ik geen luidsprekerkabels hoefde te trekken of iets hoefde vast te schroeven. Helaas kunnen de luidsprekers van Apple me helemaal niet overtuigen.
Er is geen echte equalizer en de bas is zo ongedefinieerd dat ik niet graag naar muziek luister met de HomePods. Voor films is het geluid net goed met dialoogverbetering en basverlaging geactiveerd. Ik wou dat ik twee gaten in de muur had geboord en een soundbar had opgehangen.
Geen enkele andere apparaatcategorie heeft in 2024 zo'n hausse meegemaakt als slimme ringen. Hoewel ze niet nieuw zijn, heeft de intrede van Samsung in het vingertrackersegment de hele industrie een boost gegeven. Opeens berichtte iedereen erover en kreeg de slimme ring dezelfde media-aandacht als smartphones en smartwatches.
Het feit dat de Boom-versterker hier pas in januari verkrijgbaar zal zijn, is niet zo erg. Er zijn immers genoeg alternatieven van kleinere fabrikanten, waarvan sommige al jaren zulke ringen maken - zoals de pionier Oura, maar ook RingConn en Ultrahuman.
Apple, Google, Samsung en talloze andere fabrikanten werken eindelijk samen aan een standaard - en het is een absolute ramp. De Qi2 standaard voor draadloos opladen zou in 2024 algemeen geaccepteerd worden, maar zelfs aan het eind van het jaar lopen vrijwel alle Android fabrikanten nog steeds mis.
Apple kon de iPhones met een software-upgrade ombouwen naar de technologie, omdat Qi2 is gebaseerd op MagSafe. Fabrikanten van accessoires hebben hun draadloze oplaadpads ook omgezet naar Qi2. In de Android wereld is alleen HMD er tot nu toe in geslaagd om een smartphone met Qi2 technologie op de markt te brengen. Google, Samsung en co. staan aan de zijlijn. Het vertrouwen van klanten is al verloren gegaan.
Dankzij de Steam Deck heb ik mijn liefde voor gamen herontdekt. Als kind en tiener was ik de (console)gamer bij uitstek en had ik voor mijn gevoel elk spel op elk platform. Op een gegeven moment ontdekte ik een leven buiten het gamen en later tijdens mijn studie had ik andere uitdagingen te overwinnen. Toen kwamen de kinderen en had ik nergens meer tijd voor.
Dankzij het Steam Deck kan ik nu af en toe kleine gamehapjes consumeren. Dit jaar heb ik meer dan 30 spellen gespeeld - meer dan ik waarschijnlijk in 20 jaar bij elkaar heb gespeeld.
Ik heb de Ender 3 V2 3D printer van Creality sinds 2021, maar ik heb hem dit jaar nog niet één keer gebruikt. Ik wil eigenlijk weer gaan 3D-printen, want dat is wat ik meestal graag doe.
Maar elke keer als ik zin heb om het te gebruiken, verdwijnt het snel weer als ik me bedenk dat ik het opnieuw moet instellen nadat ik het zo lang niet heb gebruikt - anders kan ik niet afdrukken. Voor iemand zoals ik die maar af en toe print, zou een apparaat dat minder onderhoud nodig heeft wenselijk zijn.
Toen het Steam Deck een paar jaar geleden werd uitgebracht, was het een van de meest nutteloze gadgets waar ik mijn geld tegenaan kon gooien. Ik ben gewoon team "PC Master Race" en zweer bij mijn spelcomputer. Toen begon ik thuis te werken en realiseerde ik me dat ik geen zin had om na het werk weer achter mijn bureau te zitten.
Maar ik wilde gokken - een dilemma. En dus veranderde ik van gedachten over het Steam Deck en kreeg ik de OLED-versie. Ik ben nu al een paar weken bank- en treingamer en werk mijn stapel schaamte in alle rust weg. En ik begin zelfs de besturing van de controller onder de knie te krijgen.
Na mijn zomervakantie in het arctische gletsjerlandschap van Spitsbergen heb ik rondgekeken naar een goed programma voor RAW fotobewerking. Mijn keuze viel op de zevendaagse proefversie van Adobe Lightroom. Het was liefde op het eerste gezicht, mede dankzij de geweldige Lightroomtips van collega David.
Na de proefperiode had ik meer tijd nodig en ik dacht dat ik het abo daarna maandelijks kon opzeggen. Verkeerd gedacht: Adobe adverteert met maandelijkse betaling, maar het abo loopt minstens een jaar. Mijn fout, ik had niet goed gekeken, maar ik ergerde me nog steeds aan het jaarabonnement van 144 euro. Als je voortijdig opzegt, wordt het direct geannuleerd, maar met een "vergoeding" van 50 procent van de kosten voor de normale resterende looptijd. En de automatische verlenging van het jaarabonnement kan niet worden uitgeschakeld. Brutaal! Mijn workaround die werkt: overstappen naar een ander abo. Daarmee wordt het huidige contract beëindigd en begint een nieuwe opzegtermijn. Zo ben ik toch onder het jaarcontract uitgekomen. Maar ik blijf voortaan met mijn handen van Adobe af. Nu ben ik eigenwijs.
Geen nieuwe gadget, maar wel een die me dit jaar teleurstelde. De GPS-tracking werd enorm onbetrouwbaar tijdens het hardlopen en verkortte mijn routes - als hij ze al trackte. Andere horloges van Garmin, Huawei of CMF doen het beter.
Ik denk dat het tijd is om afscheid te nemen van Fitbit. De Pixel Watch is voor mij geen optie om bij de door Google overgenomen dienst te blijven vanwege de korte batterijduur.
Ik ben eerlijk tegen mezelf, ik heb de PS5 Pro niet echt nodig. Natuurlijk, Sony's nieuwe console is op papier aanzienlijk krachtiger dan de originele PS5. Maar in de praktijk merk ik weinig tot niets van de extra prestaties in veel games. Sommige titels lopen marginaal beter, hebben een iets hogere resolutie of bieden een paar mooie extra grafische details dankzij ray tracing. Niets wereldschokkends.
En toch ben ik blij dat ik mezelf op de upgrade heb getrakteerd. Mijn FOMO zou te groot zijn als ik de volgende kaskraker van Sony niet in de best mogelijke kwaliteit zou kunnen spelen. En ook al maken op dit moment nog maar een paar games gebruik van de kracht van de Pro, ik weet zeker dat dit in de loop van de consolegeneratie zal veranderen. De PS5 Pro is daarom ook een investering in mijn gametoekomst op de middellange termijn.
Apple heeft de reputatie duur te zijn. Dat is misschien gedeeltelijk waar. Maar waar Cupertino dit najaar mee op de proppen is gekomen, is echt een sterke deal. Namelijk het basismodel van de Mac Mini. M4 chip, 16 gigabyte RAM en 256 GB geheugen voor net geen 600 frank. Ik heb hem thuis staan en hij doet alles wat ik hem opdraag.
En snel. Zelfs echt veeleisende taken zoals mijn (toegegeven amateuristische) videobewerking en -export ontlokken niet het minste zuchtje lucht. 256 GB geheugen is niet de wereld - maar met een externe SSD, NAS of cloudopslag is dat geen thema. En als je me niet gelooft, lees dan het oordeel van onze Apple-koning (en toepasselijk Thurgau-inwoner) Samuel Buchmann.
Nee, de controller is niet echt nieuw. En ook niet slecht. Ik vind het eigenlijk wel leuk om ermee te spelen, ook al is het formaat op de grens van mijn kleine handen. Ik hou ook van de haptische feedback. Maar kerel, DE BATTERIJ! Naar mijn mening moet een controller een paar dagen extreem gamen aankunnen voordat hij weer opgeladen moet worden.
Ik heb het gevoel dat het apparaat na drie uur al leeg is. Best heftig, zeker als je bedenkt dat het plezier 65 frank kost. Ik heb inmiddels een USB-C kabel van vijf meter gekocht. Fuck draadloos.
Sinds ik ontdekt heb hoe ik beide telefoonkanalen op de ISDN kaart kan activeren voor meer bandbreedte, ben ik aan het knutselen met digitale netwerken. Ik knutsel al met analoge netwerken sinds ik kan praten. Winterthur door keuze met een rood-blauw hart. En koffie - voor, na, tussendoor en tijdens.