De hobby's van je kinderen zijn ook de jouwe

Mijn dochter zit in het eerste jaar van de Zwitserse basisschool en heeft drie hobby's. Een jaar geleden had ze er nog maar één. Als deze trend doorzet, hebben we 27 hobby's tegen de tijd dat ze in het derde schooljaar zit. Dat is natuurlijk uit den boze. Maar als het aan haar lag, zou ze waarschijnlijk gymnastiek, ritmische gymnastiek, pianolessen en schilderlessen aan haar wekelijkse schema toevoegen. Ze heeft zoveel ideeën en interesses - en nog meer energie.

Hoe graag ik ook aan al haar wensen zou willen voldoen, dit zou haar agenda opblazen. Bovendien hebben mijn man en ik ook een leven. En onze eigen hobby's. En haar jongere zusje trouwens ook, al blijft het voorlopig bij kinderdansen.

Het punt dat ik probeer te maken is dat de hobby's van je kinderen ook de jouwe zijn.

Wanneer de planning hapert

Strikt genomen zijn de hobby's van kinderen meer dan alleen hobby's voor ouders - het zijn parttime banen. Alleen krijg je er niet voor betaald. Sterker nog, jij bent degene die betaalt. Heel veel zelfs.

In ruil daarvoor geniet je van een extreem veelzijdig functieprofiel: als hobbymanager is organiseren, jongleren en coachen je dagelijkse bezigheid - zelfs in het weekend, als dat nodig is. Je wacht buiten school met een gevulde snackdoos en de ingepakte sporttas of muziekinstrumentenkoffer van je kind. Je rijdt van A naar B en van B naar C. You buy all the necessary equipment – ballet shoes or football boots in de juiste maat, nieuwe tennisballen of gitaarsnaren.

Verandering van plan? Dit is je kans om te laten zien hoe goed je kunt organiseren en improviseren. Je moet het gezinsleven helemaal opnieuw plannen en ervoor zorgen dat het samengaat met de hobby's van je kinderen. Dit omvat het coördineren van schoolroosters, banen en hobby's, het vinden van kinderopvangmogelijkheden en carpooloplossingen, maar ook plannen wanneer en in welke volgorde je dingen gedaan moet krijgen.

Dat is precies wat mijn gezin en ik net hebben meegemaakt. We moesten het weekschema van ons gezin, dat al sinds de zomervakantie van kracht was en een heel jaar zou duren, omgooien. Waarom? Midden in het schooljaar werd de gymnastiekles van onze dochter niet alleen verplaatst naar een andere gymzaal in een andere stad, maar ook naar een nieuw tijdstip en zelfs een nieuwe dag van de week. Niet zomaar een dag, maar de dag waarop zowel mijn man als ik werken en al moeite hebben om de dag te organiseren met naschoolse opvang en het brengen en halen van de crèche. Dat meen je niet!

Mijn reactie op dit slechte nieuws zou goed weergegeven kunnen worden in een boek voor leraren of clubleiders met de titel "Hoe ouders reageren op onvoorziene veranderingen in plannen".

• Fase 1: totale schok
• Fase 2: pure woede
• Fase 3: vergeefs verzet
• Fase 4: sluipende acceptatie

Wat hadden we kunnen doen? Onze dochter houdt van haar hobby, dus natuurlijk hebben we er alles aan gedaan om het te laten lukken. We verwerkten het nieuws, probeerden en faalden om haar in een andere groep te plaatsen, zochten naar andere oplossingen en verschoven uiteindelijk onze hele dag en week.

Het midden tussen overkill en helemaal geen hobby's

Terwijl ik alles aan het reorganiseren was, probeerde ik terug te denken aan mijn eigen kindertijd en tienerjaren. Ballet, een meisjessportgroep, blokfluit, later hiphopdansen, voetbal, klarinet en saxofoon - ik was verbaasd over de lange lijst van mijn hobby's door de jaren heen. En de lijst van mijn broer was niet korter. Ik had geen idee en vond het niet erg wat dat op dat moment voor mijn ouders betekende. Maar het deed me serieus afvragen hoe ik de tijd zal vinden om de hobbymanager van mijn beide dochters te zijn als mijn jongste eenmaal naar school gaat.

"Wat leuk," zei een vriendin tegen me, "jullie zijn hobbymensen. Ik heb mijn ideale tijdverdrijf nog niet gevonden." Ze heeft echt gelijk. Zoveel mensen zwerven door hun vrije tijd zonder enige interesse - proberen honderden dingen uit om ze na een paar maanden weer op te geven. Ouders slepen hun kinderen van de ene proefsessie naar de andere in de hoop dat ze ergens in geïnteresseerd raken. In ons geval zijn hobby's en passies altijd in onze schoot gevallen.

Ik moet mijn kinderen zelfs afremmen om ervoor te zorgen dat er nog een beetje gezinsleven overblijft en ze niet overdrijven. Want naast kinderen zonder hobby's zijn er ook kinderen met zoveel hobby's dat ze de verjaardagsfeestjes van hun vrienden missen omdat ze altijd bezig zijn. Zij die zich haasten van hun celloles naar hun pianoles; van balletles naar kunstschaatsen en van vroeg Frans naar hun zangles. Dat wil ik ook niet voor mijn kinderen.

De sweet spot vinden

Ik ben op zoek naar de gulden middenweg - wat een vage maat is omdat het voor elk kind iets anders betekent. Daarom is het, zoals zoveel dingen, makkelijker gezegd dan gedaan. Hoeveel hobby's zijn goed en genoeg? We zullen deze vraag steeds opnieuw moeten evalueren. Hetzelfde geldt voor ons werk als hobbymanagers. De verandering van gymnastieklesdag, -tijd en -locatie van onze dochter heeft ons een voorproefje gegeven van wat ons te wachten staat.

Zal ons nieuwe wekelijkse gezinsschema werken? We zullen zien. Zo niet, dan moeten we het weer aanpassen - of onze dochter moet een hobby opgeven. Na de zomervakantie zal alles sowieso weer veranderen, want dan krijgen beide kinderen een nieuw schoolrooster. Zoals ik onlangs al zei in een andere context, leef je als ouder voortdurend volgens het trial-and-error-principe.

*Hoe ziet hobbybeheer er voor jou uit? En hoeveel hobby's heeft jouw kind? Stem en/of laat hieronder een reactie achter.