Canon PowerShot V1 hands-on: competente compactcamera
Canon brengt een frisse wind in de markt voor kleine vlogcamera's met een nieuwe modelserie. De PowerShot V1 doet veel dingen goed.
In de jaren negentig was de G-serie van Canon de speerpunt van de compactcamera's: 1-inch sensoren, hoge lichtintensiteit, superieur bedieningsconcept. Toen kwam de smartphone, de markt implodeerde en Canon liet Sony vrijwel achter om het segment te domineren. Nu is Canon terug: de PowerShot V1.
Nu is Canon terug: de PowerShot V1, die 879 frank kost, voelt als de spirituele opvolger van de G-serie. Zoals de naam al doet vermoeden, heeft de camera een andere focus dan het origineel - V staat voor "video". Geen wonder, want de vloggende doelgroep groeit en groeit. Maar ook als je op zoek bent naar een compacte fotocamera, is de V1 het bekijken waard.
Goede ergonomie, helaas geen zoeker
Voor zo'n kleine camera ligt de V1 lekker in de hand. Dit komt door de grip aan de voorkant en het duimkussen aan de achterkant. Ik kan ook goed overweg met de bediening, hoewel het kleine duimwieltje onhandig aanvoelt. Ik mis ook een speciale knop voor de ISO-waarde. Ik kan het aanpassen met het snelle menu, maar dat kost een aantal stappen.
Ik hou van het klassieke moduswiel aan de bovenkant, de schakelaar tussen foto- en videomodus en de aparte opnameknop. Bovenaan zit een LED die knippert om aan te geven dat er een video-opname bezig is. De V1 heeft een actief koelsysteem om oververhitting tijdens lange opnames te voorkomen. Het ingebouwde optische ND-filter is ook handig tijdens het filmen. Hiermee kan ik een sluitertijd bereiken waarbij bewegingen er natuurlijk uitzien bij daglicht (180-graden regel).
De grootste zwakte van de kleine Canon camera is het ontbreken van een zoeker en het matige display. Het is relatief moeilijk af te lezen in de zon. Het is minder helder en minder groot dan het display van een moderne smartphone. Dit maakt het maken van foto's en filmen bij mooi weer minder leuk dan met mijn iPhone 16 Pro.
Grote sensor, brede lens
Het hart van de V1 wordt gevormd door Canon's 1,4-inch sensor. Deze heeft een cropfactor van 2.0 - ongeveer hetzelfde oppervlak als Micro Four Thirds, maar met een 3:2 verhouding. Dit is erg goed voor een compactcamera en heeft een positief effect op het dynamisch bereik en het ruisgedrag.
De resolutie is een bescheiden 22 megapixel. Dit is logisch met het oog op de videofocus, zodat de sensor snel genoeg kan worden uitgelezen. De sensor is vermoedelijk gebaseerd op die van de Canon EOS R7, omdat de afzonderlijke pixels even groot zijn. De V1 berekent video's in 4K met maximaal 30 beelden per seconde (FPS) van de volledige sensor (5,7K oversampling). Bij hogere beeldsnelheden (tot 60 FPS) is een 1,4x crop vereist. Het objectief heeft een brandpuntsafstand van 5,7K.
Het objectief heeft een brandpuntsafstand van 16-50 mm (full-frame equivalent) bij ƒ/2.8-4.5. Het ultragroothoekperspectief is ideaal als je jezelf wilt filmen. Aan de lange kant is de 50 mm een solide standaard brandpuntsafstand, hoewel ik iets meer bereik zou willen voor fotografie. Hetzelfde geldt voor de lichtintensiteit - je hoeft geen sterke bokeh-effecten te verwachten. Een logisch gevolg van het compacte formaat en het grote zoombereik.
De beeldkwaliteit van de Canon PowerShot V1 kan ik slechts beperkt beoordelen, omdat de RAW bestanden op het moment van testen nog niet geopend konden worden. De JPG's maken een goede indruk. Verwacht geen details op full-frame niveau, maar wel meer dan bij een smartphone. Met name de grotere sensor van de V1 levert zelfs bij hoge gevoeligheden nog bruikbare resultaten, terwijl foto's van mijn iPhone 16 Pro er belabberd uitzien.
Drie-traps beeldstabilisator, super autofocus
Een goede beeldstabilisator is essentieel als je zelf wilt filmen. De Canon V1 stabiliseert het beeld optisch, maar je kunt het beeld ook digitaal stabiliseren. Voor dat laatste zijn er twee niveaus. Het eerste snijdt de video alleen een beetje bij - als ik helemaal uitzoom, pas ik nog goed in beeld. Bij het tweede niveau wordt het vervelend en moet ik mijn arm helemaal uitstrekken.
De puur optische stabilisatie is voldoende voor foto's of video's waarbij ik stilsta. Voor klassieke vlogging in beweging schudt het beeld echter behoorlijk. Hier vind ik de elektronische stabilisator op niveau één de beste oplossing. De video wiebelt hiermee aanzienlijk minder, hoewel er in de hoeken kleinere "wobble" effecten optreden. Het tweede elektronische niveau biedt extra stabiliteit, maar snijdt het beeld te veel bij.
Het enige positieve dat ik te melden heb is de autofocus. Deze detecteert gezichten, ogen en verschillende objecten - snel, resoluut en betrouwbaar. Canon heeft marktleider Sony de laatste jaren ingehaald en gebruikt ook zijn goede dubbele-pixel systeem in de V1. Ik kan geen zwakke punten vinden.
Conclusie
Zeer goede altijd-aan camera
De Canon PowerShot V1 richt zich op de dingen die een goede compactcamera maken: een grote sensor, doordachte ergonomie en de juiste functies. Tot die laatste behoren de betrouwbare autofocus, het ingebouwde ND-filter en de combinatie van optische en elektronische beeldstabilisatie.
Als always-on camera voor vloggen doet de V1 alles goed. Hij past in een jaszak en biedt een aanzienlijk betere videokwaliteit dan een smartphone - vooral in suboptimale lichtomstandigheden. De lens met een zoombereik van 16-50 mm is veelzijdig, hoewel niet bijzonder snel. Bij het maken van foto's mis ik een zoeker of een helderder display. Voor de rest voelt de V1 aan als een moderne versie van de Canon G-serie.
Het komt erop neer dat Canon het segment tussen smartphones en systeemcamera's nieuw leven inblaast. De Canon PowerShot V1 zet de concurrentie eindelijk weer op zijn plaats: hij overtroeft de Sony ZV-1 II, die een kleinere sensor en geen optische beeldstabilisator heeft. Het enige minpunt voor velen is misschien de prijs. De Sony ZV-E10 II of de nieuwe Canon R50V zijn ook verkrijgbaar voor iets meer. Deze zijn echter groter en niet zo geschikt voor vloggen met de kitlenzen.
Pro
- Solide beeldkwaliteit
- Betrouwbare autofocus
- Goede ergonomie
- Optische beeldstabilisator
- Veelzijdige lens
- ingebouwd ND-filter
Contra
- niet helemaal gunstig
- geen zoeker
- middelmatige weergave
31 mensen vinden dit artikel leuk
Samuel Buchmann
Senior Editor
Samuel.Buchmann@digitecgalaxus.chMijn vingerafdruk verandert vaak zo drastisch dat mijn MacBook hem niet meer herkent. De reden? Als ik me niet vastklamp aan een beeldscherm of camera, dan klamp ik me waarschijnlijk aan mijn vingertoppen vast aan een rotswand.
51 opmerkingen
later