"Balatro" in de test: Crack met kaarten

"Nur no eis Mahjöngli", zei een medewerker van mij altijd na zijn ochtenddienst op het radiostation en ging pas een paar uur na zijn werk naar huis. Mahjong op Facebook was toen de drug in app-vorm. Korte spelletjes voor een hoge score die je het gevoel gaven dat je de volgende keer wel wat meer punten kon scoren. De wortel op een stokje voor je neus gehouden. "Nur no eis Balöttli" is sinds gisteren mijn motto. Het eenvoudige spelconcept, gekoppeld aan eindeloze mogelijkheden, is verslavender dan crack.

Het idee is simpel: ik moet pokerhanden kiezen uit een selectie kaarten. Hoe beter de selectie, hoe meer punten ik krijg. Het doel is om een vooraf bepaald aantal punten te verslaan (in het spel de blind genoemd). De blind loopt van ronde tot ronde op. Om bij te blijven moet ik het geld dat ik verdien investeren in verschillende bonussen tussen de rondes. Ik krijg bijvoorbeeld meer punten voor een flush of als ik bepaalde kaarten speel die ik heb opgewaardeerd. Jokerkaarten geven me permanente bonussen, bijvoorbeeld een vermenigvuldiger als ik maar drie in plaats van het maximum van vijf kaarten speel.

Fibonacci patrouilleert op de snelweg

Als gevolg daarvan speel ik al snel niet meer de hoogste combinaties, maar combinaties die zoveel mogelijk bonussen bevatten. In één spel speelde ik bijvoorbeeld alleen paren. In een ander spel speelde ik alleen kaarten uit de Fibonacci-reeksen 1 (aas), 2, 3, 5 en 8, dus het aanvankelijk tamelijk gedachteloos leggen van pokerrijen ontaardde al snel in geoptimaliseerd puzzelen en streven naar de optimale combinatie. Na verloop van tijd speel ik steeds meer nieuwe jokers vrij, die steeds absurdere bonussen geven. De walkie-talkie kaart bijvoorbeeld, die gebaseerd is op de tv-serie "Highway Patrol" en 10 en 4 beloont. In de serie was "10-4" de radioboodschap voor "hebbes".

Het feit dat ik tijdens het spel vaak faal omdat ik de verkeerde bonussen combineer of simpelweg slechte jokerkaarten voorgeschoteld krijg, geeft het spel zijn verslavende factor. Ik heb altijd het gevoel dat het volgende spel beter zal zijn.

Mike Shiva zou blij zijn

De nieuwe jokers en decks die ik na verloop van tijd vrij speel, bieden nieuwe mogelijkheden om het spel te winnen. Als ik opeens zo'n goed deck heb dat ik de vereiste 10.000 punten vele malen overtref met mijn eerste hand, ben ik de grotere strateeg dan Napoleon. Als ik een paar wedstrijden achter elkaar verlies, kies ik een ander deck en dus een nieuwe strategie. Op deze manier raakt "Balatro" dezelfde inkeping in mijn beloningscentrum als "Vampire Survivors", "Dead Cells" of "Facebook Mahjong".

Referenties naar astrologie (tarotkaarten), astronomie (planeetkaarten) en ruilkaartspellen (boosterpacks) kleden het toch al verslavende spel aan met een heerlijk absurde mantel die er ongelooflijk goed bij past. De retro pixelafbeeldingen zijn niets nieuws, maar ze passen hier als gegoten.

Na "Inscryption", is "Balatro" nog een kaartspel dat in 2021 mijn spel van het jaar wordt? Heel goed mogelijk.

Zo, en nu: "Nur no eis Balöttli!"

"Balatro" is verkrijgbaar op alle consoles en voor de pc. Het kost ongeveer 15 frank.