Arm snoepje? Mijn hartslag slaan met de Polar Verity Sense
Afhankelijk van de sport kunnen hartslagmeters vervelend zijn. De optische hartslagsensor Polar Verity Sense draag je comfortabel om je arm - en zou net zo nauwkeurig zijn als een borstband met een ECG. Ik heb me in het zweet gewerkt om dat uit te vinden.
Jaren geleden deed ik een borstband om om mijn sportprestaties te meten. Het was moeilijk en ongemakkelijk. Ik was ook ongelukkig met het toevoegen van een sporthorloge. Ik kan ze niet voor alle sporten dragen. Hopelijk lost de armband van Polar al deze problemen op.
Met het meten van de hartslag via een optische sensor zou de Polar Verity Sense een concurrent zijn voor de borstband. Dit is precies wat ik wil ontdekken. Ik zet de H10 borstband en de Verity Sense tegen elkaar af in verschillende sporten. Moge de beste winnen!
Bron: Michelle Brandle
ECG versus OHR: twee verschillende meettechnieken
Waar de H10 borstband werkt via elektrocardiogram (ECG), heeft de Polar Verity Sense een optische hartslagsensor (OHR). Maar wat is het verschil?
Een ECG geeft een visuele weergave van de elektrische signalen die van het hart uitgaan. Bij elke hartslag verplaatsen elektrische signalen zich door het lichaam. Elektroden kunnen deze veranderingen meten. De beste plek om ze te plaatsen is de borstkas, omdat die het dichtst bij het hart is.
OHR metingen gebruiken LED's en een fotodiode om de veranderingen in de grootte van je bloedvaten onder de huid te meten. Dit werkt goed op de pols, bijvoorbeeld met een sporthorloge of als armband.
Het ECG is ontworpen om nauwkeurige metingen te geven bij intensieve oefeningen en extreme bewegingen. Het is ook minder gevoelig voor temperatuurverschillen en transpiratie. Een OHR in een sporthorloge biedt de mogelijkheid om je gegevens de klok rond te controleren en te bekijken.
Zonder te claimen dat het een oplossing is voor extreme sporten, lijkt het voor mij een geschikte optie. Maar de twee apparaten die ik test hebben allebei hun sterke en zwakke punten.
Secret favoriet: de Polar Verity Sense
De Polar Verity Sense is slank en atletisch, het is een flexibele band die ik gewoon over mijn arm schuif. Of een been, als dat nodig is. Hij wordt geleverd met een optische hartslagsensor met een knop. Je klikt hem gewoon in de bijgeleverde behuizing op de riem en je kunt aan de slag. Ik gebruik de knop om te schakelen tussen drie modi: normale meting via app of horloge, onafhankelijke meting - met automatische opslag van ongeveer 500 uur training (16 megabyte geheugen) - en een zwemmodus.
Een andere modus is de zwemmodus.
Er is ook een USB-behuizing waar ik de hartslagsensor in klik en aansluit op mijn pc. Ik kan mijn gegevens bekijken met een Polar-programma (https://flow.polar.com/diary). Dit is de eerste manier om de trainingsbestanden te evalueren. De tweede is direct op je smartphone (iOS en Android) via Bluetooth met de gratis Polar Flow app (https://play.google.com/store/apps/details?id=fi.polar.polarflow&hl=nl_GB&gl=US&pli=1). Voor beide varianten is een account nodig. De computer- en mobiele versies worden dan automatisch gesynchroniseerd.
Bron: Michelle Brandle
De sterke punten
De grootste pluspunten zijn dat ik hem snel om mijn arm kan schuiven en dat ik geen horloge nodig heb. Ik kan met één knop tussen de drie standen schakelen en als zwemmer kan ik ook mijn lengtes meten door de sensor aan mijn zwembril te bevestigen. Hiervoor wordt een clip meegeleverd. De hartslagsensor is waterdicht tot 50 meter.
De zwakke punten
Al met al gaat de kleine 45 mAh batterij maximaal 30 uur mee voordat hij leeg is. Dat is veel korter dan de 400 uur die de borstband meegaat. Je kunt hem echter opladen via de batterij en hoeft dus geen batterijen te verwisselen. Maar je hebt ook een voeding nodig met een USB-A aansluiting. Afhankelijk van de voeding duurt het opladen ongeveer een uur. Voor een spontane sessie kun je de batterij slechts 10 minuten opladen voor een werktijd van twee uur.
Bron: Michelle Brandle
De optische hartslagsensor zou minder nauwkeurig zijn tijdens intensieve sporten of schokkerige bewegingen, maar volgens Polar is er weinig verschil. Ik nam de proef op de som en legde mijn bevindingen vast in de feiten en cijfers hieronder.
Populaire concurrent: de Polar H10
Volgens Polar vertrouwen medische onderzoekers en topsporters van over de hele wereld op de hartslagsensor vanwege zijn precisie. Hele sportteams kunnen er bijvoorbeeld elk een dragen, zodat hun coach iedereen tegelijkertijd kan volgen. Als gelegenheidssporter heb ik dat niet nodig, maar de H10 heeft nog steeds voordelen.
Bron: Michelle Brandle
Met een batterijduur tot 400 uur gaat de H10 veel langer mee dan de Verity Sense. Door de siliconen puntjes aan de binnenkant glijdt hij niet zo snel naar beneden. Nauwkeurig meten is de grootste kracht van de H10.
Bron: Michelle Brandle
De zwakke punten
De H10 moet zo goed mogelijk contact maken met de huid. Daarom moet je hem bevochtigen met wat water voordat je hem draagt. Hij moet ook goed vastzitten zodat hij ondanks de siliconen puntjes niet naar beneden glijdt. Na het dragen moet je de sensor loskoppelen van het bandje om te voorkomen dat de batterij verder leegloopt. En last but not least heb je een smartphone met een app of een sporthorloge nodig. Je kunt hem niet zelf starten.
Regels van het spel: metingen vergelijken voor verschillende sporten
Met alle voor- en nadelen van de twee bandjes in mijn achterhoofd begin ik ze te testen. Ik heb me uitgesloofd met verschillende sporten en droeg steeds beide bandjes om parallelle metingen te doen en ze te vergelijken. Van rustig tot hyperactief, ik deed een beetje van alles: yoga, joggen, krachttraining en boksen. Om meetfouten te voorkomen, heb ik de sporten meerdere keren gelogd en de beste resultaten genomen.
Echte ervaring
De Polar Verity Sense is snel aan en uit te trekken. Hij glijdt ook niet weg tijdens het joggen of boksen. Ik vind het fijn dat ik geen app of horloge nodig heb. Bij het later synchroniseren merk ik echter dat de sensor sporten niet herkent of onderscheidt. Ze worden altijd weergegeven als "andere binnensport" in mijn geschiedenis. Als je je daaraan stoort, moet je de app gebruiken en daar de sport selecteren.
Als ik de sensor een keer via Bluetooth met de smartphone app verbind, synchroniseert hij automatisch met mijn opgeslagen profiel. Als ik geen app wil gebruiken, sluit ik de sensor in de USB-behuizing aan op de computer en worden de gegevens automatisch gekoppeld aan mijn Polar-profiel.
Bron: Michelle Brandle
Er is meer gedoe met de borstband bij het omdoen en zelfs als ik hem relatief strak draag, glijdt hij af en toe naar beneden als ik spring en ren. Dat komt waarschijnlijk omdat ik niet veel ruimte heb om het onder mijn beha omhoog te trekken en ik er behoorlijk onder zweet. Ik vind het vervelend bij oefeningen en liggende bewegingen voor sommige krachtoefeningen en yogasessies omdat de sensor tegen mijn borst drukt.
Ik moet mijn smartphone bij de hand hebben om de opname te starten. Maar het is vrij eenvoudig - zelfs als ik in het verste hoekje van de sportschool train, weg van mijn smartphone. Ik selecteer de gewenste sporten in de app. Ik kan in de app ook een assistent inschakelen die me via mijn koptelefoon laat weten of ik train op het gebied van fitness of vetverbranding. Als ik train op de duurmachines in de sportschool, wordt mijn hartslag direct doorgestuurd naar de machine en weergegeven door de H10. Helaas werkt dit niet met de Polar Verity Sense.
Bron: Michelle Brandle
Maatgegevens
Ik droeg beide riemen voor de verschillende sporten en vond voor- en nadelen in mijn meetresultaten.
Tegen mijn verwachting in was yoga de moeilijkste sport om te vergelijken. Beide banden zitten strak tijdens de langzame oefeningen, maar er zijn extreme pieken en dalen in de hartslagen. De opnames van de twee bandjes verspringen een beetje, maar dit heeft geen invloed op het resultaat. Het resultaat wordt ook niet beïnvloed door de vele pieken die de borstband registreert en die de armband niet meet.
Gemiddeld is er dus niet veel verschil. Mijn hartslag is 100 slagen per minuut met de armband en 99 slagen per minuut met de borstband. De borstband mat mijn hoogste hartslag op 140 en de armband op 137. Ik verbrandde 234 kilocalorieën volgens Verity Sense en iets minder (207) volgens de H10.
Tijdens het boksen was ik benieuwd of door de schokkerige bewegingen de bandjes zouden verschuiven en het resultaat zouden vervalsen. De armband paste perfect. De borstband verschoof soms een beetje. Eén keer gleed hij helemaal naar beneden. De pieken worden gedetailleerder weergegeven door het ECG op de borstband. De optische sensor op mijn arm heeft duidelijk wat moeite en gebruikt een middenweg.
De samenvatting is ook interessant. Volgens beide sensoren sloeg mijn hart gemiddeld 159 keer per minuut. De gebieden zijn ook vergelijkbaar: tussen 72 en 196 slagen voor de armband en tussen 69 en 196 slagen voor de borstband. Ik verbrandde 541 kilocalorieën met de armband en 608 met de borstband. Dat laatste zou genoeg zijn voor een grote cappuccino na de training.
Krachttraining laat soortgelijke problemen zien. Ik zie een groot verschil na 10 minuten. Er is een grote piek op de borstband, die ontbreekt op de optische hartslagsensor. Er zijn andere kleinere uitschieters, maar over het algemeen vallen ze goed samen.
Hier heb ik ook dezelfde gemiddelde hartslag: 128 slagen per minuut. Met de optische sensor varieert mijn hartslag van 83 tot 178 slagen en met het ECG van 82 tot 180 slagen. Met 238 kilocalorieën met de armband heb ik iets minder verbrand dan de 246 kilocalorieën met de borstband - een klein verschil.
Als duurtraining kent joggen minder extreme pieken en dalen. Mijn dieptepunten komen vooral van het wachten bij de vele stoplichten in de stad. Helemaal in het begin zie je nog een paar verschillen, maar verder komen ze heel goed overeen. Een gelijkmatigere hartslag wordt door beide apparaten goed gemeten. Ook hier is mijn gemiddelde hartslag voor beide sensoren gelijk en liggen de calorieën voor de optische sensor weer iets onder die van de ECG-sensor.
Het is uiteindelijk het gemiddelde - en het plezier - dat telt
De optische pulssensor produceert vaak gemiddelde waarden, terwijl het ECG beter is in het detecteren van uitschieters. De gemiddelden en eindresultaten zijn echter vergelijkbaar.
Maar ik hoef niet alles tot in detail te weten. Het visualiseren van algemene verbeteringen, hoe lang mijn sessie was en hoe intensief de training in zijn geheel was, is voor mij genoeg. De Polar Verity Sense is hier ideaal voor.
Hoewel ik bij geen van beide een horloge nodig heb, moet ik zeker een smartphone bij me hebben om te gaan meten met de borstband. De batterijduur van de H10 is aanzienlijk langer. Het opladen van de Verity Sense duurt iets minder dan een uur, en 10 minuten opladen is voldoende voor een langere trainingssessie.
Bron: Michelle Brandle
Over het geheel genomen is comfort, naast de afmetingen, ook belangrijk voor mij. Als ik het meetapparaat niet wil dragen tijdens het sporten, heeft het geen zin. Dat is waar de Polar Verity Sense indruk maakt, zoals ik in het begin had gehoopt. Het is snel om te doen en zit comfortabel tijdens alle sporten. De H10 stoorde me tijdens een enkele oefening en gleed soms naar beneden tijdens zweterige sessies.
De apparaten liggen qua prijs dicht bij elkaar. Je kunt de Polar Verity Sense kopen voor 97,20 frank of 88 euro en de H10 voor 79 frank of euro. De H10 is de beste optie voor nauwkeurige metingen tijdens extreme, lange sportsessies. Je hebt alleen een smartphone of horloge nodig om te beginnen. De Polar Verity Sense is ideaal voor duursporten en casual sporten. Hij is comfortabel, stabiel en heeft geen accessoires nodig. Ik vind het zeker leuk om ermee te boksen en het verstoort mijn flow niet tijdens yoga.
20 mensen vinden dit artikel leuk
In mijn wereld achtervolgt Super Mario Stormtroopers met een eenhoorn en mixt Harley Quinn cocktails voor Eddie en Peter in de strandbar. Overal waar ik mijn creativiteit kan uitleven, tintelen mijn vingers. Of misschien komt het omdat er niets anders door mijn aderen stroomt dan chocolade, glitter en koffie.
