Review

American Arcadia recensie: een briljant avontuur dat je op het puntje van je stoel houdt

Philipp Rüegg
15-11-2023
Vertaling: machinaal vertaald

American Arcadia is de beroemdste realityshow ter wereld. Alleen weten de deelnemers niet dat ze er deel van uitmaken. Trevor is een van hen. In dit filmische spelavontuur help ik hem ontsnappen.

Trevor Hills is de saaiste persoon in het Amerikaanse Arcadia. Deze realityserie lijkt op The Truman Show, maar dan veel groter. En met het verschil dat niet één, maar alle deelnemers fungeren als onvrijwillig entertainment voor miljoenen televisiekijkers. Trevor heeft maar één kijker en dat is slecht. Iedereen die geen kijkcijfers genereert in American Arcadia wordt ontslagen. Zijn enige kijker - Angela Solano - wil dit voorkomen en helpt hem als hij probeert te ontsnappen.

Trevor wordt marathonloper.
Trevor wordt marathonloper.
Bron: Out of the Blue Games

Soms hardlopen, soms hacken

In American Arcadia speel ik afwisselend Trevor en Angela. De delen van Trevor zijn in 2,5D en spelen als typische puzzelplatformers waarin ik van links naar rechts vooruitga. Voor Angela schakelt het spel over naar een eerste-persoonsperspectief. Maar in plaats van vaardigheid wordt mijn grijze massa gevraagd.

Trevor's American Arcadia is een retro-futuristische metropool uit de jaren 70 in een gigantische koepel. Uitlopende broeken en felle kleuren vermengen zich met drones en pratende schoonmaakrobots. In de echte wereld, waar Angela woont, is het 2023.

Trevor leeft zijn idyllische en rustige leventje totdat Angela hem de waarheid vertelt over het Amerikaanse Arcadia. En zo begint een turbulente ontsnapping die me de hele tijd bij de les houdt. In het begin is het de bedoeling om achtervolgers af te schudden die Trevor willen vergezellen op een vermeende cruise. Angela noemt ze de Beastie Boys omdat ze lijken op het hiphoptrio in de videoclip van Sabotage. Natuurlijk kan Trevor weinig doen met deze jaren 90 popcultuurreferentie. Maar hij heeft het toch te druk met ontsnappen.

Vivienne Walton is het hoofd van Walton Media en het gezicht van American Arcadia.
Vivienne Walton is het hoofd van Walton Media en het gezicht van American Arcadia.
Bron: Out of the Blue Games

Zijn ontsnapping brengt de slungelige kantoormedewerker achter de schermen van de Big Brother-achtige show. Als rennen en klimmen niet meer helpen, komt Angela in actie. Ik druk op een knop om naar haar over te schakelen, waar ik vanaf een scherm naar Trevor kijk. Angela werkt als podiumtechnicus bij Walton Media, het bedrijf achter American Arcadia, dus Trevor is altijd op haar radar. Angela is een getalenteerde hacker. Ze helpt Trevor door deuren te ontgrendelen en lichten uit te doen, zodat hij ongemerkt langs beveiligers kan sluipen. Af en toe bestuurt ze zelfs een kraan om Trevor te helpen een ontsnappingsroute over een dak te vinden.

Ik speel Angela's passages vanuit een eerste-persoonsperspectief.
Ik speel Angela's passages vanuit een eerste-persoonsperspectief.
Bron: Out of the Blue Games

Als Angela Trevor niet direct helpt, moet ze toegang zien te krijgen tot afgeschermde gebieden bij Walton Media. In het begin moet ik een videolus toevoegen aan een paar camera's zodat ik mezelf beheerrechten kan geven in de serverruimte zonder te worden opgemerkt. Later worden de puzzels lastiger en moet ik circuits herprogrammeren of me een weg banen door laserbarrières in mijn beste Mission Impossible impressie. Maar in tegenstelling tot de Scientology-held Tom Cruise zijn de lasers onzichtbaar en moet ik het patroon van tevoren uit mijn hoofd leren.

Multitasking

Dikwijls is zowel teamwerk als multitasking vereist. Het duurt niet lang voordat Angela ook de aandacht trekt van Walton Media. Het hoofd van de beveiliging duikt onaangekondigd op in haar kantoor, net op het moment dat Trevor zich in veiligheid wil brengen met een toeristenbus. Mensen van buiten Arcadia kunnen de realityshow bezoeken - en nog belangrijker, weer vertrekken.

Angela kan deuren, camera's en liften op afstand bedienen.
Angela kan deuren, camera's en liften op afstand bedienen.
Bron: Out of the Blue Games

Het perspectief schakelt terug naar Angela. Ik blijf Trevor op haar monitor zien en besturen en probeer hem langs de bewakers te sluipen. Ik moet mijn sprintjes timen als de waterfonteinen bij het busstation omhoog spatten en me even bedekken. Als Angela beantwoord ik tegelijkertijd de indringende vragen van de beveiligingschef. Deze momenten vallen op in het spel, gemaakt door de Spaanse studio Out of the Blue Games.

Verschillende locaties zorgen voor afwisseling.
Verschillende locaties zorgen voor afwisseling.
Bron: Out of the Blue Games

De passages van zowel Trevor als Angela hebben een geweldige flow en zijn slechts af en toe vervelend door onnodig vallen en opstaan. Als Angela was ik ongeveer een half uur bezig om steeds weer belastende Post-it briefjes te verwijderen, alleen werd ik elke keer betrapt door mijn nieuwsgierige baas. Op een gegeven moment realiseerde ik me dat ik de gordijnen dicht moest doen. Als Trevor werd ik vaak geraakt door slapende pijlen van drones omdat iemand me toevallig ergens zag. Maar zodra je weet wat je moet doen, is het vrij eenvoudig. Je zult je nooit vervelen.

Charmante hoofdpersonen en een filmisch gevoel

De twee hoofdpersonen zijn erg sympathiek. Omdat ze meestal radiocontact met elkaar hebben, wisselen ze meer uit dan alleen vitale informatie. Vooral Trevor wil graag ontdekken wat er achter de façade van Arcadia schuilgaat. Hoe verder het spel vordert, hoe meer hij verandert van een onopvallend wezen in het hamsterwiel in een snelle doorzetter. Angela neemt vanaf het begin geen blad voor de mond en ligt voortdurend overhoop met haar trouwe baas.

Characters als Trevor konden me meteen bekoren.
Characters als Trevor konden me meteen bekoren.
Bron: Out of the Blue Games

De tussenfilmpjes zorgen ook voor een geweldige sfeer. Het spel wordt regelmatig onderbroken door interviews, opgenomen televisieprogramma's of reclamecampagnes van Arcadia. Hierin kom ik meer te weten over het ontstaan van deze vergulde kooi, de machinaties van Walton en wat de wereld van het Amerikaanse Arcadia vindt. Hier is het spel niet gierig met maatschappijkritiek en laat het zien hoe gevoelloos, voyeuristisch en sensatiebelust we zijn.

Arcadia bestaat uit gevarieerde en indrukwekkende locaties. Visueel is het spel mooi en filmisch - ondanks de simplistische artstijl. Zelfs zonder neuzen zijn de gezichten expressiever dan die etalagepoppen in Starfield. De stemmen dragen ook sterk bij aan de sfeer. Vooral Yuri Lowenthal als Trevor en Krizia Bajos als Angela.

De tekenstijl is eenvoudig, maar creëert sfeervolle scènes.
De tekenstijl is eenvoudig, maar creëert sfeervolle scènes.
Bron: Out of the Blue Games

Verdict: snel tot het einde

American Arcadia is verfrissend anders. De mix van 2,5D platformen en puzzels in eerstepersoonsperspectief zorgt voor genoeg afwisseling. Het wordt nooit saai, daarvoor is Trevor te druk met spectaculaire ontsnappingsmanoeuvres. Ondertussen hackt Angela haar weg door lakse beveiligingssystemen en ontdekt ze de geheime machinaties van het Walton televisie-imperium.

Het spel is met ongeveer zeven uur relatief kort. Maar hierdoor blijft het tempo hoog met nieuwe locaties, puzzels en onthullingen tot het einde. Ik kon het spel nauwelijks wegleggen.

De door George Orwell geïnspireerde wereld, het gewetenloze mediabedrijf en kijkers die koste wat het kost vermaakt willen worden, zorgen voor een spannende achtergrond. Het is ook een van de grootste gameverrassingen van het jaar.

American Arcadia is verkrijgbaar voor PC. Het spel is mij ter beschikking gesteld door Raw Fury.

41 mensen vinden dit artikel leuk


User Avatar
User Avatar

Ik ben gek op gamen en diverse gadgets, dus bij digitec en Galaxus waan ik me in het land van overvloed - alleen krijg ik helaas niets gratis. En als ik niet bezig ben met het los- en weer vastschroeven van mijn PC à la Tim Taylor, om hem een beetje te stimuleren en zijn klauwen uit te slaan, dan vind je me op mijn supercharged velocipede op zoek naar trails en pure adrenaline. Ik les mijn culturele dorst met verse cervogia en de diepe gesprekken die ontstaan tijdens de meest frustrerende wedstrijden van FC Winterthur. 

Deze artikelen kunnen je ook interesseren

  • Review

    "The Darkest Files" is nu al een van de meest indrukwekkende verhalende games van het jaar

    van Kim Muntinga

  • Review

    Absurd, verontrustend en ongelofelijk mooi daartussenin: "Karma: The Dark World" getest

    van Kevin Hofer

  • Review

    "Indiana Jones and the Great Circle" overtreft al mijn verwachtingen

    van Philipp Rüegg

7 opmerkingen

Avatar
later