Verplaatsing in het gesteente

Elke ochtend stookt ze de oven op, roert het deeg, stopt de broden in de oven - en verrast het hele dorp en zichzelf. De boerderij van Alois in dezelfde buurt. Een boerderij die al generaties in de familie is, Alois is niet gevraagd of hij hem wil overnemen. Hij leeft met de hond, negeert de verwachting van het stichten van een gezin - maar er knelt iets. Misschien heeft het iets te maken met Camenzind. Ondertussen keert een jonge vrouw terug naar het dorp; de drie trappen naar de bakkerij lopen vanzelf. Ze haalt de sleutel van het zomerhuis op bij haar grootouders; het wordt verkocht. Ze ziet alles weer voor zich, de bergrug, het dal, het balkon met de ophaalbrug. Al snel, lijkt het haar, begint het huis tegen haar te spreken.

De roman volgt drie personages die niets van elkaar weten en toch met elkaar verbonden zijn - door het gebied, het dorp en de prangende vraag hoe het eigenlijk verder moet. Hardnekkige sporen van het verleden hebben zich in hen vastgezet, maar dan begint er iets te bewegen. In haar taalkundige debuut observeert Mariann Bühler hoe veranderingen hun weg vinden en verschuivingen plaatsvinden die nooit de bedoeling waren, waarbij soms zelfs bergen worden verzet.