Zwerverstempel of tribal tattoo: ik teken ze op mijn eigen huid

Een tatoeage is een levensbeslissing. Als de inkt eenmaal onder je huid zit, kun je hem alleen laten verwijderen met pijnlijke laserbehandelingen. Maar als de inkt niet in de huid dringt, hoef je die procedure niet te ondergaan. Dit is precies waar de tattoo pennen van Kreul voor ontworpen zijn. Je kunt er je hele huid mee inkleuren en vervolgens alles verwijderen zonder resten achter te laten. De illustraties van armen en handen op de verpakking suggereren dat het product gericht is op kinderen, maar ik ga het toch uitproberen.

Zelf tatoeëren

De verpakking bevat vier stiften in de kleuren roze, blauw, groen en zwart en drie stencils. Ik probeer mijn eerste tattoo met het vlindermotief en verwijder de folie van het zelfklevende stencil. Ik ga met de stiften over de vrije gebieden en verwijder de lijm weer. De randen zijn een beetje vaag, maar het insect is herkenbaar. De lijm op het sjabloon is echter te zwak en blijft geen tweede keer op mijn huid plakken.

Direct op de huid schilderen

Volgende schilder ik mijn eigen motieven op mijn huid. Dat werkt heel goed. Ik teken geen hyperrealistische onderwerpen. Niet alleen omdat ik dat niet kan, maar ook omdat de punt van de pen heel snel afbreekt en een dikkere lijn trekt. Ik kan er filigraan tekeningen mee vergeten. Maar om me voor te kunnen stellen hoe mijn armen en benen er volledig getatoeëerd uit zouden zien, is het genoeg. De pen prikt niet in de huid en de kleur is gemakkelijk aan te brengen. Even later zit alles onder de schetsen. Het voelt alsof ik weer op de basisschool zit.

Hoe goed wast de kleur van de huid af?

Op de verpakking staat dat de inkt niet watervast is - dus hij zou er snel af moeten gaan. Ik houd mijn arm onder stromend water en de kleur spoelt er zo vanaf. Het laatste beetje kan ik wegschrobben met zeep.

Hoe zit het met textiel?

Volgens de instructies van de fabrikant zou ik de inkt uit textiel moeten kunnen wassen op 30 graden. Om dit te testen neem ik een oude doek, teken er een zwart kruis op en houd de stof dan onder water. De meeste kleur verdwijnt weer en het laatste beetje komt eruit met een beetje afwasmiddel. Ik heb nog niet geprobeerd of de kleur ook helemaal verdwijnt op witte kleding.

Wat zit er eigenlijk in de kleur

De penkleur verdwijnt als ik hem afwas, alsof hij nooit bestaan heeft - ik ben blij. Ik wou dat ik met deze viltstiften had geschilderd toen ik op de basisschool zat. Toen waren er voor mij maar twee soorten gekleurde lichaamsmotieven. De "Oh-nee-mijn-pen-explodeerde" vlekken en de zelfgetekende. Bij die laatste werd ik altijd vermaand door volwassenen met de woorden "De inkt is kankerverwekkend". Stiftung Warentest kon zelfs kankerverwekkende ingrediënten ontdekken in sommige kleurpotloden

Ik lees op de verpakking van de tatoeagepennen: cosmetische inkt op waterbasis, dermatologisch getest en vrij van parabenen. Dat klinkt goed. Dat vind ik ook. Toch controleer ik de vermelde ingrediënten met de CodeCheck app. Het resultaat is vernietigend: het merendeel van de ingrediënten van de potloden is gecategoriseerd als problematisch. Twee ervan zelfs als zeer twijfelachtig. Daarnaast bevat de inkt twee slecht afbreekbare polymeren. Het zijn microplastics, die moeilijk uit het water te filteren zijn, door vissen worden opgenomen en op ons bord belanden.

Een echte schande. Als de pennen minder rood gelabelde ingrediënten hadden, zou ik helemaal fan zijn.