Xiaomi 12S Ultra: De camera met 1-inch sensor in de test

Tot nu toe heeft Xiaomi de 12S Ultra alleen in China verkocht. Maar bedrijfsbaas Lei Jun aangekondigd op Twitter eind augustus dat de "volgende iteratie" wereldwijd beschikbaar zal zijn. Hij laat echter in het midden of de "volgende iteratie" een wereldwijde versie van de 12S Ultra betekent of een echte opvolger met een 13 in de naam. Toch heeft Xiaomi al testtoestellen naar Duitsland gebracht en mij er een aangeboden. Omdat ik benieuwd ben naar het effect van de grote sensor, wilde ik hem graag een paar dagen uitproberen.

Drie camera's en fysieke beperkingen

Voor de oriëntatie: de lens in het midden van het ronde camera-element hoort bij de groothoekcamera. In landschapsmodus staat de telefotocamera links ervan en de hoofdcamera boven de groothoekcamera.
.

De specificaties van de grote sensor klinken redelijk volgens de basisregel "hoe groter de sensor, hoe beter de beeldkwaliteit". Er is echter een fysiek probleem: hoe groter de sensor, hoe groter de afstand tot de lens moet zijn om de kijkhoek te behouden. Zoals collega David Lee opmerkt over de Sharp Aquos R6, zijn smartphones te smal voor zulke grote sensoren. Xiaomi claimt een brandpuntsafstand van 23 millimeter voor de hoofdcamera van de 12S Ultra. Dit is een groothoek brandpuntsafstand, maar gebruikelijk bij smartphones voor de hoofdcamera. De groothoekcamera van de 12S Ultra heeft een brandpuntsafstand van 13 millimeter. Volgens Leica en Xiaomi wordt het feit dat de smartphone toch niet zo dik is als een compactcamera bereikt door het licht "om te leiden". Dit betekent dat het licht onder een grotere hoek op de sensor valt dan de afstand tot de lens eigenlijk toelaat.

Andere fabrikanten hebben de smartphone ook ontwikkeld.

Andere fabrikanten doen het waarschijnlijk zonder beeldstabilisatie of gebruiken alleen het middengebied van de sensor. Beide degraderen de grote sensor tot een onnodige marketingcampagne.

De hoofdcamera: een verdomd grote sensor

De Sony IMX989 van de hoofdcamera heeft een resolutie van 50,3 megapixels bij een oppervlakte van één inch. Elke pixel is dus 1,6 micron lang. Xiaomi combineert echter standaard vier pixels tot één. De foto's hebben dus een resolutie van 12,5 megapixels - tenzij je de 50-megapixelstand activeert, waarin veel hulpmiddelen ontbreken. Wiskundig gezien resulteert de lagere resolutie zelfs in een pixellengte van 3,2 micrometer op de sensor. De brandpuntsafstand - omgerekend naar kleinbeeldformaat - is 23 millimeter en het diafragma heeft een opening van f/1,9.

Alle voorbeeldfoto's zijn gemaakt met de automatische stand van de Xiaomi 12S Ultra. De smartphone en de software deden de beeldbewerking en sloegen ze direct op als JPEG-bestanden. Ongecomprimeerde foto's in RAW-formaat zijn alleen mogelijk in de Pro-modus.

Natuurlijke kleur en hoog detail

Omdat ik veel verwacht van de grote sensor, verveel ik de Xiaomi 12S Ultra niet met ideale omstandigheden. In plaats daarvan gaat het naar Hamburgs Speicherstadt en Hafencity op tijd voor zonsondergang.

Ik hou van de kleurweergave. Het komt overeen met wat mijn ogen op de grond zien. Het detail is erg hoog, maar ik mis het grote verschil met andere zeer goede smartphonecamera's.

Negatief is dat ik merk dat 23 millimeter voor veel van de onderwerpen te groothoekig is. Vooral omdat ik ook bijna alle onderwerpen op vijfmaal zoom heb gefotografeerd. Maar daarover later meer.

Eerst een blik op de details. Ik heb het middengebied uit een foto op origineel formaat geknipt en naast de opname geplaatst die kort daarna door de Huawei P50 Pro is gemaakt. Over het geheel genomen is de foto van de Leica-camera van de P50 Pro minder groothoekig en iets helderder.
.

De kleurverschillen worden duidelijker in het detail. De 12S Ultra is hier mijn favoriet, ook al zie ik geen voordelen in detail door de grote sensor.

Bij beide camera's neemt het detailniveau af naarmate het onderwerp verder weg is. Aan de voorkant zijn de afzonderlijke stenen duidelijker zichtbaar op de wand van de 12S Ultra.

Aan de voorkant zijn de afzonderlijke stenen duidelijker zichtbaar op de 12S Ultra.

De automatische stand maakt de opname in het donker goed helder. In een directe vergelijking verhoogt de nachtstand het detailniveau aanzienlijk.

Maar als ik naar de opnamen op ware grootte kijk en ze vergelijk met de Huawei P50 Pro, lijkt de grote sensor van de Xiaomi 12S Ultra hem geen voordeel te geven in termen van detail. Ik schrijf de kleurverschillen toe aan de respectievelijke software.

Breedhoek- en telecamera's: kleinere sensoren, maar toch het vermelden waard

De groothoek- en telecamera's van de Xiaomi 12S Ultra maken elk gebruik van de 1/2-inch Sony IMX586, die zich al heeft bewezen in bewezen op vele andere smartphones. De lenzen ervoor zorgen dan voor zeer verschillende kijkhoeken van 13 en 120 millimeter. Vergeleken met de hoofdcamera hebben ze kleinere diafragma's - f/2.2 en f/4.1
.
Als ik naar mijn onderwerpen kijk, heb ik vaker de telecamera nodig dan de groothoekcamera.

Met de telelenscamera kan ik dichter bij de zon komen die achter het huis verdwijnt en een betere opname maken van het havenpolitiebureau, verborgen door het bruggetje. Al met al ziet dit er behoorlijk uit en een top smartphone waardig, maar niets dat de Xiaomi 12S Ultra onderscheidt van andere zeer goede smartphone camera's.

De nachtmodus zorgt voor een betere beeldkwaliteit voor beide camera's. De beelden zijn helderder en gedetailleerder. De kwaliteitsverhoging is groter met de telefotocamera. Maar al met al is het niets dat andere smartphones niet net zo goed kunnen.

Portretfoto's zijn het mooist in zwart-wit

Portretfoto's met een onscherpe achtergrond zijn op andere smartphones al heel goed. De Xiaomi 12S Ultra biedt hiervoor drie voorinstellingen, waarvan ik er een heel goed vind en een overbodig.

De Xiaomi 12S Ultra biedt hiervoor drie voorinstellingen.

Ik hou van de zwart-wit portretten met een brandpuntsafstand van 35 millimeter. Ze stralen klassieke fotografie uit en vertragen elk onderwerp.

"Swirly Bokeh" op 50 millimeter lijkt me identiek aan de standaardinstelling van de portretstand. De scheiding van persoon en achtergrond werkt heel goed. Maar het is niets bijzonders meer.

Totaal overbodig lijkt me de "90mm soft focus". Ik zie het nut er niet van in om het gezicht expres onscherp te fotograferen, ook al laat "Soft Focus" het opzettelijk klinken.

Leica Authentic en Leica Vibrant

Alle foto's die ik je tot nu toe heb laten zien zijn gemaakt in de modus "Leica Authentic". Met "Leica Vibrant" is er een tweede set voorinstellingen om uit te kiezen. Ik moet er een kiezen, ik kan ze niet helemaal uitschakelen.

De kleurverschillen tussen de twee zijn minder groot dan ik had verwacht. Levendig is wat helderder en lijkt daardoor iets vrolijker - vooral als er nogal grijze wolken in de lucht hangen. Ik vind Authentic echter wat beter en daarom heb ik het voornamelijk gebruikt.

In de camera-app vind je andere filters. Afgaande op hun namen zijn vier van hen ook afkomstig van Leica. Ik vind de zwart-wit filters "Leica BW Nat" en "Leica BW CH" het mooist. "Leica Viv" en "Leica Nat" verleiden mij niet om ze te gebruiken. Geen van deze filters zorgt er overigens voor dat Authentic of Vibrant herkenbaar worden uitgeschakeld.

Conclusie: ik had op meer gehoopt

De Xiaomi 12S Ultra maakt zeer goede foto's. Vooral in moeilijke lichtsituaties levert hij goede foto's op. Ik werd ook geïnspireerd door de portretfoto's in zwart-wit. Toch ben ik een beetje teleurgesteld. Ik had verwacht dat de grote beeldsensor verder zou zijn dan eerdere smartphones. De vergelijking met de Huawei P50 Pro laat echter zien hoe goed de software in andere smartphones is en hoe klein de invloed van de sensorgrootte is bij smartphonefoto's.

Voor mij betekent dit concreet: ik wacht niet reikhalzend af tot Xiaomi de Xiaomi 12S Ultra of zijn opvolger in ons land verkoopt. De theoretische voordelen van het grote sensoroppervlak hebben in de praktijk te weinig effect.