Wanneer oude notitieboekjes de meest effectieve hulp zijn
Tobias Schär en zijn project "We blijven leren" hebben bijna 4.000 oude laptops opgeknapt en overgedragen aan nieuwe gebruikers in Zwitserland. Nu krijgen ook vluchtelingen uit Oekraïne apparaten.
Begeleiding vindt beneden plaats, digitale zorg boven. In de oude pastorie van Merenschwand (AG) staan tientallen gebruikte laptops permanent op lange tafels van ruwe houten planken en worden door de medewerkers en vrijwilligers van "Wij blijven leren" fris gemaakt voor een tweede leven. Het team controleert of het scherm, de wifi-module, het toetsenbord en de harde schijf nog werken. Er wordt overal geflitst en de ventilatoren zoemen rustig. Terwijl de technische controle loopt, reinigt het team de schermen en toetsen met isopropyl. De geur van het reinigingsmiddel op alcoholbasis vermengt zich met die van de oude balken op de zolder van het historische gebouw in het dorp met 3000 inwoners in het Reussdal van Aargau.
Dit is waar "We blijven leren" zijn hoofdkwartier heeft. Hoofdkantoor - dat klinkt als een bedrijf. En dat is precies wat het is, want deze vereniging wordt gerund volgens de principes van sociaal ondernemerschap. Tobias kwam twee jaar geleden op het idee voor een hulporganisatie die laptops verstrekt aan mensen in nood. Ondertussen kan hij met zijn inzet in zijn levensonderhoud voorzien, maar het is gegarandeerd dat hij er niet rijk van wordt. Iets meer dan een jaar geleden voltooide hij zijn deeltijdstudie bedrijfsinformatica aan de Hogeschool voor Toegepaste Wetenschappen en Kunsten in Luzern. Hij zou aanzienlijk meer kunnen verdienen bij een bank, een softwarebedrijf of een verzekeringsmaatschappij, zoals hij me bij de koffie vertelt. Zijn woorden zijn vrij van beschuldiging of bitterheid. Tobias stelt het eenvoudigweg nuchter.
De 28-jarige heeft een levenshouding die er, terloops gezegd, om draait anderen te laten hebben wat de meesten van ons al mogen hebben - en soms niet waarderen. Dit onderscheidt hem van veel van zijn leeftijdsgenoten die de zin van het leven zoeken tussen Insta-stories en Tiktok challenges.
Het plan werd werkelijkheid
Toen Tobias twee jaar geleden voor het eerst zijn project aan mij uitlegde, schetste hij een ambitieus plan om het kleine idee op te schalen. Sindsdien is dit stap voor stap in praktijk gebracht. Hij verhuisde uit het ouderlijk huis, nam een flat in de pastorie en is nu als bedrijfsleider verantwoordelijk voor de operationele leiding van de activiteiten van "wLw", zoals hij zijn project soms afkort. Hij woont met zijn vriendin op de eerste verdieping, direct boven de kantoren van het parochiebureau van de katholieke parochie St. Vitus. Een houten trap leidt vandaar naar de bovenste verdieping. Hier gebeurt alle magie.
De muziek speelt in de kamer met uitzicht op de machtige kerktoren ernaast. Hier, op een maandagmiddag, zijn drie mannen bezig. Ze steken de voedingen van gebruikte laptops in stopcontacten die op de tafels zijn geschroefd en starten de apparaten op. Ze komen van bedrijven en particulieren waar ze niet meer nodig zijn. IT-afdelingen in bedrijven vervangen de apparaten van hun werknemers vaak al na een paar jaar. Voor particuliere gebruikers belanden versleten computers vaak in de la zodra de nieuwe in gebruik is genomen. Via "We keep learning" kunnen zulke laptops gegeven worden aan mensen die zich geen nieuwe kunnen veroorloven maar er dringend een nodig hebben. Ofwel omdat ze sollicitaties moeten schrijven en uploaden naar online portalen, omdat ze oefeningen voor taalcursussen willen afmaken of omdat ze als leerlingen digitale dagboeken moeten schrijven. "Bedrijven kunnen ook laten zien dat ze geïnteresseerd zijn in de samenleving en iets terugdoen - en dat natuurlijk ook laten zien. Dit creëert een doelgerichte samenwerking voor alle betrokkenen," zegt Tobias. Hij weet zeker dat het werk voor velen al een groot verschil heeft gemaakt. En dat het ook sociale kosten bespaart, omdat er een betere integratie tot stand komt.
Ook organisatorisch is er het een en ander veranderd: Tobias is nu met drie andere mensen in dienst en maakt geen deel meer uit van het bestuur. Meer dan een jaar lang werd al het werk puur op vrijwillige basis gedaan. Een project van deze omvang kan eenvoudigweg niet op louter vrijwillige basis worden beheerd. "Dit was te voorzien en ook noodzakelijk. Als uitvoerend directeur ben ik nu alleen in dienst; ik zou ook vervangen kunnen worden als de prestaties niet goed zijn. De strategische beslissingen worden genomen door het bestuur van de vereniging - uiteraard met informatie van het operationele front." Schär is ervan overtuigd dat deze herstructurering een van de belangrijkste stappen was in de jonge geschiedenis van de club - en is er zichtbaar trots op: "Ik had niet gedacht dat we binnen minder dan twee jaar zo'n impact en ook banen zouden creëren," aldus de jonge Merenschwander.
Grote behoefte aan IT-apparatuur in het rijke Zwitserland
De behoefte schijnt groot te zijn, zelfs in het rijke Zwitserland. Tussen de 40 en 50 computers per week worden opgeknapt en verzonden, vertelt Tobias. In het hoogseizoen, als de leerlingen met hun opleiding beginnen, is het aanzienlijk meer. Ergens in de komende dagen zal de 4000ste laptop arriveren. Elk apparaat dat in Merenschwand binnenkomt wordt geregistreerd in het technische ecosysteem van de vereniging, kerncijfers worden gearchiveerd en vervolgens wordt de laptop verder verwerkt. Het brein achter het geavanceerde en sterk geautomatiseerde systeem is echter niet alleen Tobias, maar ook Benj. Hij is een IT allrounder en verbetert voortdurend de processen. "Zonder Benj zou ik waarschijnlijk nog steeds de laptops opzetten met USB-sticks," zegt Tobias. Intussen wordt veel automatisch ingesteld. Handmatig werk is alleen nodig voor het inpakken, schoonmaken en testen.
Ook op apparaten met USB-sticks.
Het is nog steeds mogelijk om goed te werken op machines met zwakkere chips, legt Tobias uit. Daarvoor maakt het team de machines helemaal schoon en installeert er dan Zorin OS en open source toepassingen op - bijvoorbeeld "Onlyoffice", dat dient als gratis alternatief voor Microsoft's Office 365. Zo kunnen de computers direct gebruikt worden. Meer informatie en instructies zijn beschikbaar op de wiki van WLW, technische hulp op een forum en binnenkort een e-learning platform zodat gebruikers zelf kunnen leren hoe ze een laptop moeten gebruiken.
Het team geeft de voorkeur aan zakelijke versies van HP, Dell of Lenovo. Elite Books of Think Pads kunnen gemakkelijk worden geopend en onderdelen worden uitgewisseld. Het RAM wordt bijvoorbeeld uitgebreid, of oude HDD harde schijven worden verwijderd en vervangen door snellere SSD's. Dit bespaart tijd, die dan gebruikt kan worden voor fine-tuning en controles.
Mensen die een apparaat nodig hebben kunnen een laptop bestellen via hun woongemeenschap of andere partners. Inmiddels hebben 600 van de bijna 2170 gemeenten in Zwitserland een samenwerking met "We keep on learning". Ze bepalen lokaal de behoefte aan computers en sturen dan een verzoek naar Tobias en zijn team. "Wir lernen weiter" ontvangt een vast tarief van 150 francs per apparaat en is dus zelffinancierend. Het forfaitaire bedrag is, zegt Tobias, "een kleine maar effectieve investering in reïntegratie- en integratiemaatregelen". Met een computer kunnen mensen veel beter geïntegreerd worden, zij het taalkundig of op de arbeidsmarkt. Helaas speelt digitalisering nog een te kleine rol in de sociale bijstand, vervolgde Tobias. Er wordt veel te weinig rekening gehouden met het feit dat mensen voor veel dingen IT-apparatuur nodig hebben. De politieke dimensie van het probleem moet beter erkend worden, wenst Tobias.
Vluchtende Oekraïners worden opgevangen
De gevolgen van Ruslands oorlog tegen Oekraïne brengen een nieuwe, extra uitdaging voor Tobias met zich mee. Onlangs kon hij een laptop overhandigen aan een vluchtelingengezin, waardoor het gezin via internet contact kan houden met de achterblijvers en de kinderen kunnen deelnemen aan schoollessen. Net als dit gezin zullen vele anderen die nu in Zwitserland aankomen waarschijnlijk een computer met internet nodig hebben, vermoedt Tobias. De autoriteiten zorgen momenteel voor de eerste levensbehoeften, zoals onderdak en voedsel. Tobias begrijpt dat laptops geen topprioriteit zijn. Maar hun belang mag niet worden onderschat. "We helpen graag zoveel mogelijk," zegt Tobias.
Daarom worden momenteel laptops uit het kamp opgeknapt om ze op zaterdag 26 maart in Zürich aan vluchtelingen uit Oekraïne te geven. Tegelijkertijd kunnen particulieren en bedrijven laptops doneren die ter plekke worden opgeknapt en 's middags weer worden weggegeven. Alle details over het evenement in de centrale van Zürich zijn beschikbaar hier. Op de actiedag zullen ook veel andere vrijwilligers aanwezig zijn: bij de infobalie, voor technische vragen of als vertalers. "Nu hebben we alleen nog genoeg laptops nodig om zo veel mogelijk mensen te geven en we hopen dat deze actie ook door de media zal worden gevolgd. Het is een belangrijke kwestie waar we allemaal bij kunnen helpen."
Om ervoor te zorgen dat de mensen die de laptops krijgen ze kunnen gebruiken, heeft het team een toetsenbordindeling ontwikkeld waarop de Zwitserse indeling is uitgebreid met de cyrillische tekenset. Zulke details zijn ook voor Tobias belangrijk. Hij wil dat de campagne een succes wordt. Dan, kijkt hij naar de toekomst, komen er herhalingen in andere steden.
Wat je "oude kist" nog moet hebben ...
Als je de campagne wilt steunen maar zaterdag niet naar Zürich kunt komen, zijn er andere mogelijkheden. Je kunt je oude notitieboekje ook direct opsturen naar "We keep on learning". En maak je geen zorgen, de minimumeisen zijn niet zo hoog als je misschien denkt. Als het beeldscherm werkt en er minstens 4 GB RAM in de doos zit, kunnen Tobias en zijn team het meestal weer snappy genoeg maken.
En ook Digitec Galaxus steunt de campagne: onder alle mensen die zaterdag in Zürich een bruikbare laptop doneren, als helper meedoen of voor 31 maart 2022 een laptop doneren aan "Wir lernen weiter", verloten we een waardebon van 500 frank. Daarnaast ontvangen drie andere gelukkige winnaars elk een geselecteerd apparaat dat we op onze redactie hebben getest en niet meer nodig hebben. Wat het precies is, zal dan een verrassing zijn.
Ik ben journalist sinds 1997. Gestationeerd in Franken, aan het Bodenmeer, in Obwalden, Nidwalden en Zürich. Familieman sinds 2014. Expert in redactionele organisatie en motivatie. Behandelde onderwerpen? Duurzaamheid, hulpmiddelen voor telewerken, mooie dingen voor in huis, creatief speelgoed en sportartikelen.