Resident Evil 4-remake: snel horrorspektakel met een vleugje humor

Philipp Rüegg

24-3-2023

Vertaling: machinaal vertaald

Samenwerking: Domagoj Belancic

Nog een klassieker, nog een herziening door Capcom. De "Resident Evil 4" remake speelt als een moderne horroractiegame zonder de eigenaardigheden te verliezen die het origineel zo speciaal maakten.

"Resident Evil 4" wordt door veel fans beschouwd als het beste deel in de serie, zelfs bijna 20 jaar na de release. Daarbij week de oorspronkelijk Gamecube-exclusieve titel aanzienlijk af van zijn voorgangers. In plaats van survival horror met een vaste camera, ging deel vier over op actie. De overstap naar een "over de schouder" perspectief bleek de juiste en inspireerde talloze imitators. "Resident Evil 4" werd overladen met prijzen.

Helaas heb ik destijds verzuimd om de klassieker voor mijn Gamecube te kopen. Sindsdien heb ik gewacht op de juiste gelegenheid om dit educatieve gat te vullen. Gelukkig komt de remake met een koppeling.

De formule werkt nog steeds

"Resident Evil 4" speelt zich af een paar jaar na de gebeurtenissen in zijn voorgangers. Ik kruip in de huid van Leon S. Kennedy, die ik nog ken uit deel twee. Hij werkt nu voor de overheid en heeft de opdracht om de dochter van de Amerikaanse president te bevrijden uit de klauwen van de sekte Los Illuminados. De sekteleden nemen in deze aflevering de rol van zombies aan.

De rest van het spel volgt de conventies van de klassieke serie. Elke belangrijke deur wordt geblokkeerd door een nieuw slot. Gewoonlijk wordt het geopend door iets anders dan een gewone sleutel, zoals een rond tablet met vingers. Ik nam dit van een voetstuk, natuurlijk pas nadat ik een buste in elk van zijn stenen handen had gestoken. Bustes die ik op mijn beurt had gestolen van twee standbeelden, die uit protest begonnen te bloeden. "Resident Evil 4" is eigenzinnig, absurd en humoristisch ondanks de horror-setting.

Om te beginnen schopt en slaat Leon dozen open om bij de inhoud te komen. Ik word overvallen door koeien en varkens als ik een zombiecultus in een hinderlaag lok. Of ik doe een side quest waarbij een of andere NPC last heeft van blauwe medaillons die de fanatici hebben opgehangen. Het is eigenlijk gewoon een normale fetch quest, maar "Resident Evil 4" voegt er een heerlijk domme rechtvaardiging aan toe.

Nonstop actie

Het spel draait echter om actie. Het verschilt vooral van het origineel doordat ik nu kan rennen en herladen. En gelukkig maar. Mijn vijanden zijn misschien niet de snelste, maar ze hebben meestal wel de aantallen om dat goed te maken. Munitie is schaars en gevechten hectisch. "Resident Evil 4" geeft me echter altijd net genoeg wapens zodat ik me voldoende kan verdedigen tegen Los Illuminados.

De vele lovende kritieken vóór de release wekten mijn verwachtingen - en Resident Evil 4 heeft die ook waargemaakt. Tot nu toe is er geen moment saai geweest. Telkens weer gooit het spel nieuwe mystificerende vijanden mijn kant op. De puzzels zijn zo vermakelijk dat ik zelfs optionele schatten wil vrijspelen. En het verhaal is zoals het hoort, dat wil zeggen compleet gestoord. Ik ga zeker door met spelen.

"Resident Evil 4" is verkrijgbaar voor PC, PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series en is mij ter beschikking gesteld door Capcom voor deze recensie.

Philipp Rüegg

Senior Editor

Philipp.Rueegg@digitecgalaxus.ch

Ik ben gek op gamen en diverse gadgets, dus bij digitec en Galaxus waan ik me in het land van overvloed - alleen krijg ik helaas niets gratis. En als ik niet bezig ben met het los- en weer vastschroeven van mijn PC à la Tim Taylor, om hem een beetje te stimuleren en zijn klauwen uit te slaan, dan vind je me op mijn supercharged velocipede op zoek naar trails en pure adrenaline. Ik les mijn culturele dorst met verse cervogia en de diepe gesprekken die ontstaan tijdens de meest frustrerende wedstrijden van FC Winterthur. meer

Deze artikelen kunnen je ook interesseren