"Princess Peach: Showtime! Bestrijd het kwaad als ninja, cowgirl of superheldin

Ik heb net een baas verslagen als Ninja Peach en een paar acteurs gered. Maar er is geen tijd om op adem te komen. Er wachten nog meer levels op me op verschillende verdiepingen van het "Sparkle Theatre". Dus ga ik meteen door naar de volgende deur en het volgende level. Hier stuit ik op een toneelversie van het Wilde Westen.

Nu bevind ik me als cowgirl midden in een wilde achtervolging en krijg zelfs hulp: een grijs paard draaft op me af. Ik rijd met hem achter de slechteriken aan. Ik rijd samen met hem achter de slechteriken aan en gebruik mijn lasso om ze van hun paard te trekken. Ik mag geen tijd verliezen, anders word ik overreden door een aanstormende trein.

De eindbaas van het level verschijnt in een saloon. Met mijn nieuwe lasso-vaardigheden is de sombere kerel echter geen partij voor me en ik worstel hem (bijna) zonder problemen neer. Jakkes, weer een level gedaan. Dus ik ben terug in de lounge van het Funkeltheater en mag het volgende level kiezen. En ik heb absoluut geen idee wat me daar te wachten staat.

Variëteit door verschillende vaardigheden

Het begint allemaal heel onschuldig: Peachs vrienden, de Toads, willen de prinses meenemen naar het Sparkle Theatre om samen van een voorstelling te genieten. Maar daar aangekomen loopt alles anders. De schurk Grape heeft het theater overgenomen. Samen met haar "zure troep" ontvoert ze de sympathieke cast, de Funkelis, en neemt ze alle podia van het theater over. Als prinses Peach is het nu mijn taak om alle Sparklies terug te krijgen en het Sparkly Theatre te redden.

Aan het begin van het spel sta ik op de begane grond van het theater en kan ik kiezen uit vier paarse deuren. Achter elke deur zit een level dat ik moet zien te beheersen. Ik bepaal zelf de volgorde. Als ik een level heb uitgespeeld, wordt de deur turkoois groen.

Afhankelijk van de setting neem ik voor elk level een andere rol aan. Deze variëren van een zwaardvrouw tot een cowgirl tot een superheld. Het spel verrast me keer op keer.

Alle versies van Peach spelen totaal anders. De besturing blijft echter heerlijk eenvoudig: ik gebruik de A-knop om in de lucht te springen en de B-knop om de speciale vaardigheid van de huidige rol te activeren. Als ik me als cowgirl een weg door de prairie vecht, gooi ik de lasso en trek ik tegenstanders van hun hoge paard. Als patissier bak ik koekjes en versier ik taarten. Ik ben vooral dol op de vaardigheden van Ninja Peach: ik gebruik een speciale gevechtsbeweging om tegenstanders neer te worstelen. Als ik langs muren ren, verstopt Peach zich automatisch.

De besturing en de moveset van Peach zijn eenvoudig gehouden. Toch vergt de 2,5D-weergave een zekere precisie en concentratie van me om vijanden efficiënt in elkaar te slaan. De juiste timing bij de aanval is bij sommige tegenstanders ook cruciaal

Wat gebeurt er daarna?

De gameplay blijft me motiveren en ik kijk uit naar elk nieuw level. Waarom dat zo is? De ontwikkelaars hebben hun creativiteit de vrije loop gelaten.

Het feit dat ik in elk level een andere versie van Peach speel, met unieke vaardigheden en gameplaymechanieken, zorgt voor enorm veel afwisseling. Vooral in het begin, als ik geen van de rollen ken.

Daarnaast weet ik niet altijd wat ik precies moet doen. Aanwijzingen vinden als detective? Ja, maar hoe? Oeps, er zijn ook valse aanwijzingen - en die kosten me het leven. Een taart versieren? Ook niet zo makkelijk, totdat ik erachter kom hoe ik de taart er het beste uit kan laten zien. Ik ben een meesterdief, prima. Maar hoe kom ik bij dat ene platform dat veel te ver weg is? Telkens als ik een nieuw gameplay-mechanisme begrijp, raak ik echt opgewonden.

Verzamelwoede met munten en twinkelsterren

In de afzonderlijke levels zijn er extra opdrachten en verzamelobjecten die de herspeelwaarde van het spel verhogen. Ik verzamel bijvoorbeeld overal munten. Als mijn acht levens in een level op zijn, kan ik er nog acht kopen met de munten die ik in het huidige level heb verzameld. Maar dan moet ik wel terug naar het laatste checkpoint. Ik kan de munten ook gebruiken om Peach en haar helper Stella nieuwe kleren te kopen bij de kledingkraam op de begane grond van het theater. Dit is echter slechts een visuele gimmick en heeft geen effect op de gameplay.

Er zijn ook een aantal twinkelsterren verborgen in elk level. Ik krijg ze op verschillende manieren. Ik doe het bijzonder goed in bepaalde delen van het level, sla bepaalde voorwerpen kapot of vind geheime kamers. Deze zijn meestal goed verstopt - discreet geplaatste spots of platforms vertellen me waar de ingang van een kamer kan zijn.

Als ik een fonkelende ster heb gevonden, verschijnt er een scherm waarop alle overgebleven sterren staan. Als er een ontbreekt in de rij, weet ik dat ik er een of meer gemist heb. Soms kan ik nog terug. Maar over het algemeen moet ik het level opnieuw spelen om alle sterren te krijgen. Als ik een bepaald aantal twinkelsterren heb verzameld, speel ik een ander level vrij. De motivatie om zoveel mogelijk sterren te verzamelen is dus hoog.

Er zijn twee personages verborgen in elk level. Baloni is een Funkeli met een ballon in zijn hand. Als ik hem vind, krijg ik een cadeau: munten, een nieuw leven en dergelijke. En ik krijg een lint van de "Ribbon Master" om meer jurken voor Peach vrij te spelen.

Ik kan in de opties kijken om te zien waar ik nog fonkelende sterren of strikjes mis. Daar kan ik ook alle kostuums vinden die ik heb verdiend en zelfs de muziekcollectie van de vorige levels om naar te luisteren.

Niet alles is perfect

Het spel geeft me over het algemeen weinig aanwijzingen over de opdrachten en gameplaymechanieken. Door de lage moeilijkheidsgraad is dat meestal geen probleem. Maar soms kom ik er gewoon niet achter wat het spel wil dat ik doe. Bazen hebben bijvoorbeeld specifieke zwakke punten. Bij bepaalde eindbazen kan ik ze echter met de beste wil van de wereld niet vinden. In plaats van me hints te geven, biedt het spel me aan om de eindbaas over te slaan. Ik denk dat dat de verkeerde aanpak is.

Niet alle rollen van Peach zijn onberispelijk. De meeste groeien naar me toe, vooral de personages die in latere levels verschijnen. Maar er zijn een paar Peaches die me bijzonder irriteren. Bijvoorbeeld de meesterdetective. Ik ga met haar op zoek naar aanwijzingen en moet aanwijzingen vinden om een zaak op te lossen. Als ik een aanwijzing ontdek, moet ik de B-knop een paar seconden ingedrukt houden. Dat duurt me veel te lang. Enola Holmes zou drie keer zo lang duren. De puzzels die opgelost moeten worden zouden veel lastiger moeten zijn, vooral op het detective niveau. Iedereen die graag escape room puzzels oplost, zal hier zeker te weinig uitdaging vinden.

Conclusie: vermakelijk avontuur met liefdevol vormgegeven personages

In dit platformspel ligt de nadruk niet op de moeilijkheidsgraad van de afzonderlijke levels, maar op de vele verrassingen die me te wachten staan. Het glittertheater, Princess Peach en de spelomgevingen zijn gedetailleerd en liefdevol ontworpen. Ook al zijn de levels snel uit te spelen, het verzamelen van munten en verborgen fonkelende sterren geeft me de motivatie om individuele levels meerdere keren uit te spelen.

Hoewel het spel moeilijker zou moeten zijn: Voor mij is het een echt feelgoodspel. Dat maakt het geschikt voor zowel die-hard Switch-gamers als heel jonge gamende kinderen. Ik kan het tussen de games door spelen en me verbazen over in welke rol ik vervolgens met Peach kan kruipen. En eindelijk heeft mijn favoriete prinses (naast Leia) de rol van redder. Hup, meid!

*Princess Peach: Showtime! is vanaf 22 maart verkrijgbaar voor de Nintendo Switch. Het spel is mij ter beschikking gesteld door Nintendo voor testdoeleinden.*