"Onze vakantie begint als jij weer naar school gaat" .
8-8-2022
Vertaling: machinaal vertaald
Drie weken familievakantie in Denemarken liggen achter ons. Waren ze ontspannen? In ieder geval een beetje? Een verslag van onze ervaringen.
De radio speelt rustig in de auto, het is nog donker buiten. Mijn vrouw en ik genieten van de rust in de volgepakte auto. We gaan naar Denemarken. Eén ding kan ik alvast verklappen. Ook al was de rust snel voorbij, onze zomervakantie in Denemarken was toch fijn, en ging helaas weer veel te snel voorbij.
Maar zoals mijn collega Katja ongeveer een maand geleden terecht schreef in haar gids, zijn vakanties ZONDER kinderen niet hetzelfde als vakanties MET kinderen. Kwaadwillende tongen zouden zelfs beweren dat deze laatste deze benaming helemaal niet verdient, omdat vakanties met kinderen op zich niet het doel van recreatie kunnen dienen. Als vader van een binnenkort achtjarige dochter en een negenjarige zoon kan ik dit bevestigen: Ja, het begrip vakantie moet helemaal opnieuw gedefinieerd worden met één of meer kinderen. Vooral met kleine kinderen kun je merken dat je na de vakantie nog minder fris bent dan daarvoor. Het goede nieuws is dat naarmate de kinderen ouder worden, ook de ontspanningsfactor weer toeneemt - althans dat dacht ik altijd. Geldt dit ook voor de zomervakantie dit jaar in Denemarken? Dit is mijn conclusie:
1. Voor vertrek
.
Hoe je je auto op de meest ontspannen en stressvrije manier klaar kunt maken voor de reis, staat beschreven in dit artikel.
Maar zoals we allemaal weten zijn theorie en praktijk twee verschillende dingen. Dus ook dit jaar was het inpakken van auto's voor mij niet geheel stressvrij. Dit kwam waarschijnlijk doordat ik bijzonder efficiënt en slim wilde inpakken, want we deden het dit jaar zonder dakkoffer - de reden was de hoge brandstofprijzen. Waarbij slim een breed begrip is. Onze schoenen, bijvoorbeeld, gaan altijd in een grote Ikea-tas, ook al zou je ze gemakkelijk individueel kunnen opbergen in de ruimtes in de auto.
En hoewel ik niet erg dol ben op het-dragen-van-helmen, vonden dit jaar zelfs vier fietshelmen hun weg naar de bagageruimte, en werden zelfs het grootste deel van de tijd gebruikt.
2. De heenreis
God weet, een reis van 15 uur in de auto is geen sinecure. Dus wat te doen als de kinderen eenmaal wakker zijn? Vroeger was het amusementsprogramma zo mager dat we ons deze vraag niet eens stelden. Ik weet nog goed hoe ik als kind de 15 uur durende autorit naar Denemarken overleefde zonder dvd's of spelletjes. Oké, er waren tenminste Punch and Judy-banden. Anders kon ik alleen maar uren naar buiten kijken en proberen iets te doen te vinden. Ik stelde statistieken op over hoeveel auto's er uit welke landen op de weg waren en welke automerken het meest voorkwamen. Onderweg zag ik ook hoe het landschap langzaam veranderde en hoe bijvoorbeeld de loofbomen steeds meer vervangen werden door naaldbomen. Helaas ervaren mijn kinderen deze veranderingen slechts zeer marginaal. Mijn vrouw en ik proberen het kijken naar dvd's zo lang mogelijk uit te stellen. Maar als de eerste schijf (van wat voelt als 30 geleende uit de openbare bibliotheek) eenmaal in de speler zit, is er geen weg meer terug.
Dit komt ook door een flinke portie egoïsme. Terwijl de kinderen naar het scherm staren, geïsoleerd van de buitenwereld dankzij een koptelefoon, kunnen wij ouders in de cockpit naar onze muziek, podcasts of luisterboeken luisteren.
Om sneller op onze bestemming te komen (en ook om onze portemonnee te sparen, die snel genoeg zal bloeden), laten we van tevoren broodjes en snacks klaarmaken voor de avond onderweg. Het is gewoon stom dat we op een gegeven moment de kinderzitjes op Ricardo wilden verkopen. Na een rit van 15 uur met chips, snoep en Coca Cola komen we waarschijnlijk niet verder dan een frank.
3. Het verblijf
.
Zelfs families gaan altijd naar dezelfde plek voor hun vakantie, ook wij, die al regelmatig naar het Hoge Noorden zijn gereisd. De reden is eenvoudig: het is niet alleen voor ons volwassenen ontspannend om te weten wat we kunnen verwachten en ons niet helemaal opnieuw te hoeven oriënteren als we aankomen. Vooral voor kinderen is het heerlijk om op de vakantiebestemming een soort "thuis"-gevoel te hebben.
Zoals mijn collega terecht zegt in haar gids: "happy kids, happy parents". Daarom is het inderdaad raadzaam het vakantieprogramma aan te passen aan de behoeften van de kinderen. Vooral jonge ouders maken in het begin de fout en denken dat, ondanks het feit dat ze een kind hebben, vakanties georganiseerd kunnen worden zoals vroeger. Maar de meeste ouders - ook wij - beseffen al snel dat het zinloos en nutteloos is om te doen alsof er niets veranderd is, behalve het aantal gezinsleden. Aanpassing van het programma aan de behoeften van de kinderen betekent niet automatisch dat dit tegen de belangen van de ouders in moet gaan. Hoe vaak is het de afgelopen jaren gebeurd dat de kinderen een zandkasteel wilden bouwen? Als de kinderen alweer begonnen waren met rondspetteren, maakte ik met niet al te geringe ambitie en ijver het kasteel af. Het belangrijkste was dat hij groter en cooler was dan die van de andere vader van de familie - penisvergelijking in zand, zogezegd. Dit jaar bezochten we een groot pretpark in Kopenhagen. Wat bedoeld was als een kinderactiviteit bleek voor mij al snel het beste actieprogramma.
Drie weken is natuurlijk een lange tijd, vooral voor kinderen. Als twee broers en zussen zo lang alleen met elkaar moeten omgaan, geven ze elkaar graag de bips, en steeds vaker naarmate de vakantie vordert. De oplossing? Reis op vakantie met een ander gezin. Het voordeel: de kinderen passen op elkaar terwijl de ouders zich kunnen wijden aan hun favoriete activiteiten (afgezien van aperitieven). Het grote nadeel, daarom sluit ik deze optie uit (sorry aan al mijn vrienden): Het is al een uitdaging om de vakanties zo te organiseren dat iedereen binnen het kerngezin aan zijn trekken komt. Om je dan aan te passen aan het ritme, de eigenaardigheden en nukken van een ander gezin - echt niet! Dit is nog een reden waarom we excursies, zoals naar het pretpark, meestal naar het einde van de vakantie verplaatsen. Afleiding en actie zijn soms het beste medicijn tegen opkomende vakantieverveling bij broers en zussen.
Maar het is niet alleen "gelukkige kinderen, gelukkige ouders", het is ook "gelukkige ouders, gelukkige kinderen". Ik kan iedereen alleen maar de tip van mijn collega aanraden, dat elke ouder - als het al een behoefte is - een uur per dag voor zichzelf neemt, bijvoorbeeld om te sporten, te ontspannen, te vissen of te lezen. Maar omdat deze resolutie in de praktijk en in de uiteindelijke consequentie niet altijd kan worden uitgevoerd, kwam het deze zomervakantie zoals zo vaak uit. Ik bracht de twee boeken die ik speciaal voor de vakantie had gekocht bijna ongelezen mee naar huis. Ik heb alleen het boek "Seks" van de schrijver en filosoof Alain de Botton gelezen. In theorie heeft het onderwerp "seks" dus plaatsgevonden, hoewel in de praktijk... Laten we het hierbij laten, het onderwerp "seks tijdens de vakantie" zou het bestek hier te buiten gaan en een eigen artikel verdienen.
4. De reis naar huis
.
Analoog aan de reis naar huis is het ook raadzaam om bij een lange autorit de reis 's nachts te beginnen. Dat deden we niet. Erger nog, onderweg naar Zwitserland had ik een afspraak met een tatoeëerder die me mijn eerste tatoeage gaf
.
Oorspronkelijk waren we van plan in twee etappes terug te reizen naar Zwitserland. Maar het gebeurde zoals zo vaak: om 22.00 uur kort voor Frankfurt: "Schat, het is nu iets meer dan vier uur naar huis. Willen we echt een hotel zoeken of gewoon doorrijden?" Mijn vrouw kent mijn retorische vragen, dus natuurlijk reden we, of eigenlijk ik, door. Met veel Red Bull in ons en een flinke portie elektronische muziek in onze oren reden we - op een vrijwel verkeersvrije snelweg - met 160 km/u richting Zwitserland. Al snel was de dochter in slaap gevallen, de zoon niet, laat staan mijn vrouw op de stoel ernaast, die zich staande hield volgens het motto "vier ogen zien meer dan twee". Kort na 3 uur waren we eindelijk thuis. Terwijl vrouw en zoon gingen slapen, pakte ik - opgetogen als ik was - de auto uit en deed meteen een eerste wasbeurt.
Het enige stomme was dat we de volgende ochtend allemaal kort na 8 uur wakker werden met een buitentemperatuur van al meer dan 20 graden. Daarna moesten we een paar dagen kauwen op een soort jetlag, want de reis naar huis in één stuk was niet zonder moeilijkheden. De vakantie in het niet zo hete noorden was lekker ontspannen, ondanks of misschien wel dankzij de kinderen. Want ik heb altijd de neiging veel te veel in een dag te willen stoppen. De kinderen dwingen je praktisch om het wat rustiger aan te doen. Het feit dat mijn vrouw en ik meer dan eens tegen onze kinderen hebben gezegd: "Weet je wat? Onze vakantie begint pas echt als je weer naar school gaat"
.
Martin Rupf
Senior Editor
martin.rupf@digitecgalaxus.chTwee keer vader, derde kind in het gezin, paddestoelenplukker en visser, hardcore toeschouwer, half-Deense en wereldkampioen blunderaar.